Κεφάλαιο 28 (Ε)

3.6K 382 24
                                    

Αφιερώνω αυτό το κεφάλαιο στην jokerssgirlfriend, που την ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά της λόγια, για το βιβλίο μου. Έχω να πω πως το μήνυμα σου με έκανε να συγκινηθώ σε σημείο να δακρύσω!

            


                        *___________________________________________________________*

       Μόλις έκλεισε η πόρτα του δωματίου μου, ένιωσα την πραγματική συνέπεια των πράξεων μου. Μπορεί να έχασα μια ευκαιρία να είμαι, πραγματικά ευτυχισμένη με κάποιον που αγαπούσα. Όταν έφυγε το μούδιασμα από τα πόδια μου σηκώθηκα και πήγα κοντά στην πόρτα και ακούμπησα το κεφάλι μου στο κρύο ξύλο. "Υπέροχα. Απλά υπέροχα" ψιθύρισα.

      Άκουσα θόρυβο από την άλλη πλευρά της πόρτας και έκανα ένα βήμα πίσω την ίδια στιγμή που ή πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Λούκ.

"Έμμα χαίρομαι που σε βλέπω καλά" είπε. Μετά από κάποια λεπτά ησυχίας ξερόβηξε "Θα ήθελες να πω σε κάποια υπηρέτρια να σου ετοιμάσει το μπάνιο."

Αμέσως έγνευσα και είπα ένα χαμηλόφωνο ευχαριστώ.

Ωστόσο ήξερα πως κάτι δεν ήταν σωστό. Μπορούσα να διακρίνω κάτι διαφορετικό πάνω του.΄Ήταν σαν να τον παρακολουθούσα σε αργή κίνηση μέχρι να φτάσει στη πόρτα. Ο τρόπος της κίνησης του, της ομιλίας του. Μα πάνω από όλα τον πόνο που κρατούσαν τα μάτια του, πίσω από την γενναία μάσκα που είχε βάλλει. Τον γνώριζα καλά αυτό τον πόνο. Τον είχα περάσει και εγώ και θα τον αναγνώριζα παντού. Μετά θυμήθηκα κάτι. Η Τζέιν είχε αρρωστήσει και είχε αρρωστήσει πριν από μένα.

Πριν προλάβει να βγει έξω τον πλησίασα.

"Λούκ..." αυτό φάνηκε να τράβηξε την προσοχή του ξανά σε εμένα. "Είναι η Τζέιν. Έτσι δεν είναι;" τον ρώτησα διστακτικά και μπορούσα να δω τα μάτια του να βουρκώνουν. 

Πήρα μια κοφτή μια ανάσα μόλις κατάλαβα το βάρος όσων είχαν γίνει. Πολλοί από το κάστρο δεν τα είχαν καταφέρει να γίνουν καλά. Μαζί με αυτούς και η Τζέιν. 

Έπιασα το χέρι του και το έσφιξα "Ξέρω πως σήμαινε πολλά για σένα." 

Κοιτώντας τα μάτια του έβλεπα τα δάκρυα να κυλούν στο μάγουλό του και εγώ απλά στέκομαι ανίκανη να κάνω κάτι. 

Ο Λούκ μου είχε πει πως ή Τζέιν τον είχε βρει όταν ήταν μικρός, να προσπαθεί να κλέψει ψωμί από τη κουζίνα. Όταν τον ρώτησε που ήταν ή οικογένεια του, εκείνος της είπε πως δεν είχε. Από εκείνη την ημέρα η Τζέιν είχε γίνει οικογένεια του... ή ότι πιο κοντινό θα μπορούσε να έχει. Παρότι εγώ γνώριζα την Τζέιν σαν κρύα και άδικη, εκείνος ήξερε ένα άλλο πρόσωπό της. Ένα στοργικό  και γλυκό, αυτό της μητέρας και πάντα από τότε ήταν μαζί. 

Queen Of DarknessUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum