Finding Archangels 1 (Completed)

Chapter 2: First Attempt

Chapter 2: First Attempt

Ariel

One week had passed simula ng makilala ko si St. Peter. I actually make a deal with him. Ang problema ay sobrang hirap ng pinaggagawa niya sa akin.

This mission is quite impossible. "Nothing is impossible if you believe in miracles."a mind reading man told me when I about to enter in the church this Sunday.

"Are you a mind reader?"I asked him. He just smile at me bitterly, "Unfortunately, I am."sabi niya and he gone. Ang weird ng taong iyon. Sino kaya yun? Why I have an

urge na he is somewhat an angel?

"Aga ha! Di naman tayo ang choir ngayong umaga ha!"bati sa akin ni Joyce ng makasalubong kami kanina papasok ng simbahan. "May kailangan lang akong asikasuhin."sabi ko

at nagpaalam na sa kanya. Pumunta ako sa choir room. Next mass, alam kong sila ang tutugtug. Kumatok ako at napansin naman ako ni Andrew, ang head ng choir.

"Oh! Napadalaw ka ata. Kumusta, Ariel?"sabi niya sa akin. I just smile. Andrew is my eww... ex-boyfriend who flirts with my eww... ex-bestfriend. "Where's Gab?"tanong

ko na lang. Kilala ako sa choir na ito because it was my previous choir bago kami nagbreak ni Andrew. "Parating pa lang." sabi ng isa nilang kasamahan. "Oh! Gab!"bati

ni Andrew sa kararating lang. Gab just nod. Ang tahimik talaga ng isang iyan. "Gab, Ariel is looking for you."pakikipaglandian ni Hana sa kanya. Tumingin lang si

Gab sa akin. Halos sabay lang kami ni Gab nakapasok sa choir na ito but never in our life kaming nag-usap. "Hi. Pwede ba kitang makausap after the mass?"lakas-loob kong

tanong sa kanya. Tumango lang siya at hinawakan na ang gitarang naroon. Nakita kong parang tinono niya muna ang gitara bago kalabitin. Narinig kong kumunta siya ng

isang heal song. Ang ganda ng boses niya. Angelic. Hindi ko mapigilang sumabay sa kanya. Nakakadala. "Bakit ka sumasabay?"tanong ni Gab sa akin. It was his first sentence

na sinabi sa akin. "Nakakadala kasi. Napakaangelic kasi ng boses mo."sabi ko. Hindi na siya kumibo. Binaba niya ang gitara niya at lumabas ng choir room. "I will go back

15 minutes before the mass."sabi niya sa mga kasamahan niya na parang siya ang boss.

After ng mass, inabangan kong lumabas si Gab. Kailangan kong sabihin sa kanya ng anghel siya. Maya-maya, lumabas na siya together with the choir. Binati ko silang lahat at

pinuri ko ang napakaganda nilang performance kanina. "Sus, nambola ka pa. Alam ko naman kung sino ang tinitignan mo kanina."biro sa akin ni Alex, isa sa mga mapang-asar na

choir member. "Wala akong tinitignan ha! Lahat kayo yung pinakikinggan ko."depensa ko naman. "Sabi mo eh! Hoy, Gab. Bilisan mo, kanina ka pa hinihintay ng taong ito."

balik sa akin ni Alex. Nasa loob pa kasi ng simbahan si Gab at mukhang kausap pa si Father. "Alex, okay lang I'm willing to wait him."sabi ko at narinig ko na nang tuksuhan

nilang walang katapusan. Somehow I miss this choir. "Hindi ka na ba babalik sa choir namin?" seryosong tanong ni Anna, one of my close friends sa choir na ito. "I enjoy the company of

my new choir. Hindi ko sila kayang iwan na lang."paliwanag ko. Nag-sad face naman si Anna. Si Anna ang pinakanalungkot sa choir ng malaman niyang umalis ako nun sa grupo.

"Don't think I am still bitter after the break up. Pag naaalala ko nga ng binigay ko yung pagkakataon kong magmahal sa isang taong walang kwenta. tinatawanan ko na lang eh!"dugtong ko