Out of My League

Chapter Thirty-five: Alyssa, I'm asking your permission to. . .

Alyssa's POV

I'm really glad that the talk with Laura went well. Wala na akong mahihiling pa dahil naiintindihan niya ako. I told her din naman na I will definitely understand if lalayuan na niya ako, bukas, makalawa o sa mga susunod pang mga araw. I know the struggle. But Lau's a very strong woman. I know that one day, eventually she will get over her feelings for me. She told me na hindi niya kailangang lumayo kasi may mission daw siya. Ewan ko ba dun.

"What do you want to do this afternoon?" Tanong niya. We're already inside her car. "I wanna go home. Inaantok ulit ako." Sabi ko with my sleepy voice. I really am sleepy. Buti nalang at wala si coach ngayon, walang training.

At dahil mabait si Lau sakin ngayon, hinatid na niya ako sa dorm. Pero sigurado akong ang simpleng hatid nito e magiging tambay. Yan tayo e. Close na rin kasi siya sa mga teammates ko. Lalo na kay Ella. May tawag na nga siya dito, Ellie raw. Sus.

Bumaba na ako ng kotse at naglakad na parang zombie papasok ng dorm. Nakasunod naman si Laura sa likod ko. Inaantok na talaga ako ng sobra pa sa sobra. Kung pwede nga lang matulog na lang ako sa sahig pagpasok ng dorm kasi nakakatamad na umakyat. "Huy ano ba yan, Ly. Kung bilisan mo nalang kaya ang paglalakad para makatulog ka na?" Panenermon ni Señorita Lehmann. "Pahila nalang, Lau." I placed my arms in front of her para mahila niya ako na ginawa naman niya. Ng makapasok na kami ay nagtaka ako dahil huminto siya sa may pintuan at siniko ako sa tagiliran. "I'm sure this will definitely wake you up." Sabi ni Laura. Kitang-kita ko ang pagngiti niya na para ba siyang naeexcite sa mga susunod na mangyayari. Nakatingin lang siya sa may sala kaya naman I followed yung direction ng mga tingin niya.

There in the living room, were L.A. and Dennise happily talking. May bouquet sa harapan ni Den na sigurado akong galing kay L.A.
Tama nga si Lau. Nagising yung katawan ko, yung utak ko parang nag-alarm. Gising na gising na talaga ako ngayon.  Badtrip e.

"Tsssss." I hissed at Laura tsaka naglakad nalang mag-isa papunta sa kwarto. Paakyat na ako ng hagdan ng tawagin ako ni L.A. "Good Afternoon, Alyssa." He happily greeted me. And ofcourse, being the polite person that I am. I greetes him back. "Oh? Hi, L.A. I didn't notice you there." I gave him a forced smile. But I think he's just too happy to even recognize that.

"I was just visiting, Dennise." Sabi niya ng nakangiti.

I looked at Den who's been looking at me like I'm someone who committed a crime. "Oh okay. Enjoy your visit. If you'll excuse me." Sabi ko sakanya. I went upstairs and launched myself at my bed. Nung naramdaman ko na yung comfort ng bedsheets ko, para akong hinila ukit ng antok. Kaya naman I drifted off with the annoyance still lingering in my system. "Sus. Pangiti-ngiti habang nakikipag-usap. Pffft." Sabi ko sa hangin before ako natulog.

For the next nine days, ganoon pa rin ang routine ni L.A., kung hindi sa dorm e bumibisita siya sa training namin ng hapon at iniinvite si Dennise for dinner. At being the protective besh I am, pinapasama ko si Ella sa lakad nila. Bakit ba? E sa gusto kong may kasama si Dennise e. Hindi naman siya tumututol kasi siguro it's a good idea for her, too. Although L.A. is a good man, I still feel protective of Dennise. I love her, you can't blame me. I want her to be safe always.

And Ella, being Ella, ay siyempre hindi tatanggi. One, because libre ang dinner niya, and two, napakahilig niyang mag-eavesdropping at kung anek anek na interesting. She's acting as my ears about L.A. and Dennise.

It was already seven o'clock in the evening and as we all expected the Revilla guy arrived. May bitbit siya apat na box ng pizza and mga inumin.

"Mukhang manliligaw ha." Loko ni Ate Gretch sakanya at ngumiti lang ito. "Tamang tama pala ang dating ko o. Kain na kayo." Sabi niya. Kinuha naman ng mga teammates ko ang mga dala niya at nag-Thank You.