ေနာက္ဆံုးေသာ ရိုမီယို (နောက်ဆုံးသော ရိုမီယို)

႐ႈပ္ေထြးမူ

(Z)
ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္ကို chanyeol ေရာက္လာသည့္ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အား အိမ္ထဲမွ အိမ္အျပင္ ထြက္ခြင့္ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။ ထိုေန႔က ကြၽန္ေတာ့္ ငိုေျကြးသံေတြနွင့္ မ်က္ရည္မ်ားျကား ေဖေဖ စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ကာ ေပါက္ကြဲေတာ့မည့္ ဆဲဆဲ ေမေမနွင့္ ဘြားဘြားတို႔၏ တားျမစ္မူေျကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့သည္ ။ အတူတူေသရေအာင္ဆိုသည့္ ေဖေဖ့ေဒါသသံ စကားလံုးေတြျကားမွာ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ရည္က် ငိုေၾကြးျခင္းမွ လြဲ၍ ဘာမွ မေျပာနိုင္ ။ ဘာမွ မလုပ္နိုင္ ။ သူလည္း ဆြဲေခၚသြားသည့္ kai ရဲ့ ေနာက္ တရြတ္တိုက္ ပါသြားေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မခ်နိုင္ ျဖစ္ကာ ဘာမွ ထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ဖို႔ စကားကို တတြတ္တြတ္ ေျပာသြားခဲ့သည္ ။

အရာအရာ အသစ္က ျပန္စလို႔ ရရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ chanyeol ။ စိတ္ပ်က္အားမငယ္ပါနဲ႔လို႔ မင္း အတန္တန္ ေျပာဖူးေပမယ့္ ။ ငါ တကယ္ အားငယ္ေၾကာက္လန္႔ေနမိတယ္ ။ ေရွ႕ဆက္နိုင္ဖို႔အတြက္ ငါ့ဆီမွာ ခြန္အားေတြ ရွိလား ဆိုတာေတာင္ ငါ ေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး ။ ျဖစ္လာသမ်ွ အရာရာတိုင္းကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဘုရားရွင္က ငါတို႔ကို အင္အားေတြ အလံုအေလာက္ ေပးခဲ့ရဲ့လား ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေနာ္ ။ ဒါဆို မိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္မူေတြက ေလာကမွာ ဘယ္ရွိလာမလဲ ။ အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနၿပီး ဘာကို ကြၽန္ေတာ္ ေရွ႕ဆက္ရမလဲ ။ ဘာကို ကြၽန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ရမလဲ ။ ဘာကို ကြၽန္ေတာ္ ရင္ဆိုင္ရမလဲ ။ ဟင့္အင္း ။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေမးခြန္းေတြသာ မ်ားျပားေနတာ ။ အေျဖကေတာ့ တစ္ခုတည္း ထြက္လာတတ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ chanyeol ကို ခ်စ္တယ္ ။ ဒါဟာ အမွန္အကန္ဆံုးနွင့္ အေသအခ်ာဆံုး အေျဖတစ္ခုဆိုတာပင္ ကြၽန္ေတာ္ သိသည္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း ။

" မင္း စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေရာ့ ငါ့ကို တစ္ခါတည္း သတ္သြား .. "

ကြၽန္ေတာ့္ ေရွ႕ေရာက္လာသည့္ ေသးငယ္လြန္းသည့္ ပုလင္းတစ္လံုး ။ ဒါေပမဲ့ ထိုေသးငယ္ျခင္းက လူ႔အသတ္ကိုေတာင္ နႈတ္ယူနိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ။ ကြၽန္ေတာ္ ေမေမနွင့္ ေဖေဖ့ မ်က္နာကိုသာ အထိတ္တလန္႔ ေငးျကည့္ေနမိသည္ ။ သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ေဝမၽႇဖို႔ ဤမၽႇေလာက္ ခက္ခဲေနတာလားကြယ္ ။ ေမေမတို႔အတြက္ သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက သိကၡာတရားေတြေလာက္ အေရးမႀကီးဘူးထင္တယ္ ။ ဒါဆို ဘာလို႔မ်ား ေမြးဖြားခဲ့ေသးလဲ ။ ကြၽန္ေတာ္က သက္ရွိလူသားတစ္ဦးဆိုတာ ေမေမတို႔ ေမ့ေနျကသည္ ထင္ပါရဲ့ ။