ေနာက္ဆံုးေသာ ရိုမီယို (နောက်ဆုံးသော ရိုမီယို)

ေတြေဝမူ

(Z)

" တကယ္ပဲလား ... ဟင္ လို႔ ... baekie အဲဒါ တကယ္ပဲလား .."

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ေမၽႇာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျပည့္လၽႇံေနေသာ မ်က္ဝန္းကို ၾကည့္ရင္း baekhyun တစ္ေယာက္ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနမိသည္ ။ ဒါ တကယ္ပဲ ျဖစ္နိုင္ရဲ့လား ။ ဒီကိစၥက တကယ္ပဲ ျဖစ္နိုင္လို႔လား ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ဆိုတာ က်ြန္ေတာ္ ေယာင္လို႔ေတာင္ အိပ္မက္မမက္ခဲ့ဖူးခဲ့ဘူးေလ ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ေမၽႇာ္လင့္တျကီ္း ေမၽႇာ္လင့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတို႔ကို မ်က္နာလြဲသြားသည့္ baekhyun အျပဳအမူေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မယံုမရဲျဖစ္ေနသည့္ အေတြးျကားမွ အမွန္ကို ခံစားေနမိလာသည္ ။ ဘုရားေရ ...။ တကယ္ပဲ ...။ တကယ္ပဲ ... ။ ကြၽန္ေတာ္က ... ။ စိတ္ကူးထဲေတာင္ ေယာင္ယမ္းမေတြးေတာမိသည့္ ကိစၥႀကီးတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္ အနာဂတ္မွာ ျဖစ္လာခဲ့သည္တဲ့လား ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲလို လူစားမ်ိဳးျဖစ္လာခဲ့သည္လား ။

" အရမ္းလည္း ေတြးမေနနဲ႔ေလ ။ ဆရာဝန္က မင္းကို ဦးေနွာက္ကို အနားေပးဖို႔ ေျပာထားတယ္ေလ ."

ကြၽန္ေတာ္ ေဆး႐ံုကုတင္ေပၚ ဒူးေထာင္ကာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ေနမိသည္ ။ မေတြးနဲ႔လို႔ ေနေနမိေပမယ့္ အေတြးေတြက ေရာက္ေရာက္လာတာ ခက္သည္ ။

ကြၽန္ေတာ္ ညက baekhyun အိမ္မွာ အတူတူဂိမ္းေဆာ့ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ကြၽန္ေတာ္ သတိရေတာ့ အခုလို ေဆး႐ံုတစ္ခုတြင္ေရာက္ေနျပီ ။ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ အစြမ္းကုန္ ေတြးေတာေနရင္းပင္ ဆရာဝန္မ်ားနွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္လိုက္ရသည့္  သူငယ္ခ်င္းႀကီး baekhyun ပံုစံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ လန္႔ျဖန္႔သြားခဲ့ရသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ မအိပ္ခင္ ညတုန္းကေတာင္ ဒီေကာင္က ဆံပင္ေက တိုကပ္ကပ္နွင့္ ။ အခုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း baekhyun ဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့က ရွည္ထြက္လာသည္ ။

" ငါက ဘာလို႔ မင္းနဲ႔ အတူတူ ျပဇာတ္ေမဂ်ာ မယူတာလဲ .."

" မင္းပဲ သီခ်င္းေရးတာဝါသနာပါလို႔ဆို .."

ကြၽန္ေတာ္ အနည္းငယ္ေတာ့ အံ့ဩမိျပန္ပါသည္ ။ မေန႔ကအထိ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြဆိုတာ ဘာမွန္း မသိေပမဲ့ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဂီတေတြ ေရးစပ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပီေလ ။