မုန္းတီးမႈ

11.6K 939 104
                                    

(Z)

"ဘယ္သြားမလို႔လဲ ။ "

"........."

" chanyeol အခု ဘယ္သြားမလို႔လဲဟ ။ "

" ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး လိုက္ခဲ့ ။ "

ကြၽန္ေတာ္ ဆြဲေခၚရာေနာက္ ပါလာျပီး အေနာက္တြင္ တတြတ္တြတ္ေျပာေနေသာ သူ႔ရဲ့ စကားကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမေျဖပဲ ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ ကြတ္ျကည့္ ကြတ္ျကည့္ စူးစမ္းၾကည့္ေနၾကေသာ ေက်ာင္းဝင္းထဲရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္စြာပင္ ေသးငယ္လွသည့္ သူ႔ရဲ့ လက္ဖဝါးကို တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ကာ လွမ္းျမင္ေနရေသာ ကားရပ္ထားရာေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္ ။ ပံုမွန္အခ်ိန္မ်ားတြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အႏုပညာတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားမ်ား အခုေလာက္မ်ားျပားလြန္းသည္မဟုတ္ေပမယ့္ အခုလို စာေမးပြဲေျဖဆိုသည့္ ေန႔မ်ားတြင္ေတာ့ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ေက်ာင္းသားမ်ား အလိုလိုျပည့္လၽႇံေနသည္မွာ အံ့ဩစရာေတာ့ ေကာင္းလြန္းလွသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္တြင္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမၽႇ မျမင္ဘူး၊ မေတြ႕ဘူးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုပါ ေတြ႕ရသည္ ။ သူတို႔ေတြ တစ္နွစ္ပတ္လံုး မည္ကဲ့သို႔ ေက်ာင္းတက္ေနသည္လည္း ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္သားပင္ ။

ကြၽန္ေတာ္ ရပ္ထားသည့္ ကားအနားေရာက္ေတာ့ ကားတခါးဆြဲဖြင့္ေပးကာ သူ႔အား ကားထဲဝင္ထိုင္ေစလိုက္သည္ ။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဘာမွဆက္မေမးေတာ့ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသာ မ်က္စိတစ္ဆံုးလိုက္ျကည့္ေနသည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အား ထိုင္ခံုခါးပတ္ပတ္ေပးျပီး တစ္ဖက္ထိုင္ခံုတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ကားစက္နႈိးလိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းဝင္းထဲရွိ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ေတာ့ ေမးခြန္းစာရြက္မ်ားက ဟိုနားတစ္စ ဒီနားတစ္စ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနျကသည္ ။ မၾကာခင္ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႔ျဖစ္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕က လြတ္လပ္ျခင္းကို ခံစားကာ ေအာ္ဟစ္ေနျကလိမ့္မည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခြဲခြာျခင္းကို ေၾကကြဲစြာ ငိုေၾကြးေနျကလိမ့္မည္ ။ တစ္ေယာက္နွင့္တစိေယာက္ အဆက္အသြယ္မျပက္ဖို႔ မွာတမ္းေျခြေနျကလိမ့္မည္ ။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြက ျပင္ပေလာကကို ေရာက္ရွိျကေတာ့မည္ေလ ။ ကိုယ္စီထားရွိျကသည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားအတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျကရေတာ့မည္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာ ။ ကြၽန္ေတာ္နွင့္ သူ႔ရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ကေရာ အနာဂတ္မွာ တစ္ထပ္တည္းက်ပါ့လား ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္လည္းမသိ ထိုကဲ့သို႔ အေတြးၾကားမွာ စိုးရိမ္ပူပန္မိသည္ ။ သူ႔အေပၚထားခဲ့မိသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ ေမၽႇာ္လင့္ခ်က္ေတြက ကြၽန္ေတာ္ ေတြးထင္ထားသည္ထက္ ပိုၿပီးမ်ားျပားေနသည္ ထင္သည္ ။

ေနာက္ဆံုးေသာ ရိုမီယို (နောက်ဆုံးသော ရိုမီယို)Where stories live. Discover now