mikey mikey challenge //muke {türkçe}

duodeviginiti

Luke ve Michael çoğunlukla en iyi konumda değildi.

Şimdi ikisi de Luke'un yatağında uzanıyordu, Michael'ın vücudu Luke'un bedenine sarılıyordu ve Luke'un elleri de Michael'ın yumuşak saçlarıyla oynuyordu. Bu onun, birisi karnını yarıp tüm enerjisi çalmış gibi hissetmesine yol açıyordu. O hiçbir şey olmamasına rağmen sahip olduğu şeyleri anlamak zordu. Atan bir kalbi yoktu ya da vücudunun ölçülebilir bir sıcaklığı yoktu. O ölüydü.

Luke ise her şeyden çok sevdiği çocuğu kollarında tutuyor ve sevgilisine neyin bu kadar acı verdiğini anlamaya çalışıyordu.

Kollarındaki çocuk konuşmaya başladığında düşüncelerinden sıyrıldı.

"Biliyor musun, bazen üzgün hissediyorum."

"Neden?"

"Senin sıcaklığını hissedemiyorum, ya da nasıl koktuğunu bilmiyorum, yani çoğunlukla böyle şeyler. Öldüğümden beri, tekrar yaşamak istememi sağlayan tek kişisin."

Luke ne söylemesi gerektiğini bilemiyordu, o yüzden sessiz kalınca Michael konuşmaya devam etti.

"Seni süslü bir yerde randevuya çıkarmak isterdim, okula birlikte gitmek, ailenle tanışmak, seni arkadaşlarımla tanıştırmak, sahile götürmek ya da diğer normal erkek arkadaşların şeyleri yapmak isterdim, biliyor musun? Ama bu ilişkinin devam etmesini sağlayacağın değil mi? Biz. Şimdilik bile güzel gitmiyor muyuz?"

Luke kafasını sallayarak onayladı ve hafifçe çocuğun alnını öptü. "Seninle olmayı seviyorum, ölü olsan bile. Bu benim için hiçbir şeyi değiştirmiyor."

Michael buna gülümsedi. Geçen haftadan beri yeni duygular hissediyordu ve bu da onun daha insansı hissetmesine yol açıyordu, özellikle de Luke için. Şimdiyse korku hissinden ayrılmış, "utanma" adlı bir duyguyu hissediyordu.

Ama hala Luke'u kaybetmekten korkuyordu.

"Bu garip ama ölü olsam bile bir hayatım var. Bu sensin. Benim hayatım sensin." Michael kafasını onun göğüsünden kaldırıp Luke'a baktı ve her yerine öpücükler kondurmak istedi.

"Çok sevimlisin."

"Kes sesini Hemmin- oh siktir bu acıttı."

Aniden Michael tekrardan kötü hissetmişti ve Luke da Michael'ın kulağına güzel şeyler fısıldamaya başlamıştı.

Luke korkuyordu, halbuki ortada korkulacak bir şey yoktu. Michael sikik bir hayaletti, tekrar ölemezdi bile. Kötü hissetmesi sadece geçici bir şey olmalıydı ve Michael'ın sonradan daha iyi hissedeceğine inanıyordu.

Ama yine de sevgilisini incinmiş görmeyi sevmiyordu.

~
1 Bölüm sonra güncele geliyorum yeeeey \( ^ω^ )/

Uh ama kötü bir haberim var; kitabın orijinali askıya alınmış. Yani yeni bölümler çok sık gelmeyecekmiş.

Ama yine de bu kitabı unutmayın olur mu?