Papatya Gönlüm

Kahvemin Telvesi Gibi

Başucumda dumanı üstünde kahvem duruyor. Bu sabah cama vurmuyor her zaman ki gibi güneş, gökyüzü bulutlu, yağmur yağdı yağacak sanki. Bu havalar insanı biraz daha hüzünlendiriyor gibi. Bakıyorum da hayata dair ne varsa koymuşum başucuma. Vazom, çiçeklerim, kitaplarım, ufak tefek notlarım, birde sıcacık kahvem..
Kahve başlı başına hayattır bende, acısıyla tatlısıyla...
Sıcak bir sohbettir insanın kendisiyle .Dibine kadar acıdır yinede içersin telvesiyle. Aşkta, hayatta böyle birşey işte. Kimi zaman yorulursan ona sığınırsın, kimi zaman her yudum da içine alır seni. Ee tabi fincanı her kapatışta aynı kelime " neyse halim çıksın falım ".
Keşke hep böyle olsa dimi her telve bize hayattan beklediklerimizi söylese. Bir umuttur ya insanoğlu işte bazen papatyalara sorar , canını yaka yaka yapraklarını kopartır. Seviyor sevmiyor diye. Oysa seven alır o papatyaları taç yapar başına. Ve bazen kahvelerde arar, oysa kırk yılın değil, yarına çıkıcağımızın garantisi yokken yinede bir umut işte...
Her umut huzura yelken açmış bir gemidir.
Bazen de hayattan uzaklaşıp kafayı dinlemek istersin. Şu "kafayı dinlemek" kelimesinin sözlük karşılığı gibiyim şimdi. Biraz daha su akar yolunu bulur misali huzurluyum. Eğer hayatta birşeyler için kafa yorarsan biraz daha uzaklaşır senden ama sen uzaklaşamazsın derdinden. Belki de bu yüzden hesabım yok kimseyle. Bu yüzden umut deryasının içinde kalmış, birşeylerden kendime pay çıkarmışım. Sen söyle şimdi ve her umutsuzluğa kapıldığında düşün. Yarın belki bu günün geleceği olabilir. Hiç birşey için geç değildir.Ve şunu unutmamalısın hiç bir zaman!. Her yağmur sonrası güneşin ardında çıkmayı bekleyen bir gökuşağı vardır.
Şimdi elimde sıcacık bir kahve ve hayata dair herşey..
İçeceğin her kahve gibi, ağızının tadını kaçırabilecek telvesi gibi zaman zaman hayatın sana yeni umutlar getirmesi dileğiyle...
Sağlıcakla kalın. Şimdi kendinize bir kahve alın (: