Eveet, tek başına olmak yalnızlık değildir. Tek başına yaşayacak güce sahip olmak insanı yalnızlaştırır. Böyle mutluyum sanki diyor insan. Ama bazen elini uzattığında boşluğa düşmek istemiyor. O boşluğu doldurmak istiyor. Uçurumlarına eşlik edicek bir rüzgar arıyor heralde. Yada tüm herşeyiyle içine sığdırabilecek bir gökyüzü. Baktığın da huzur duyabileceğin biri mesela. Yalansız, riyasız... Fazla güvenini yıkmadılar bu kızın belli ki, çünkü şimdi hayatını değiştirecek biri çıksa karşısına, yeniden dünya dönmeye başlar onun için. Gerçi o böylede mutlu, sadece alışmış. Özgür ruhuna, hangi deli rüzgar sahip çıkıcak bilmiyor.
Ne zaman pencemin önündeki çiçeklere baksam, o kız bana gülümser sanki. Sonra Oğuz Ataydan bir alıntı gelir aklıma "
Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım. Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur…."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Gönlüm
PoetryEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
