Ellerim ufacık, dünyam kocaman benim
Küçücük yürekte , kocaman sevgim
Dokuz taşım, misket savaşım,
Bildiğim tek ağız dalaşım
Benim düşlerim, pamuk şekerim
Arabam, şu bezden bebeğim
Elimden alınmış hayallerim
Yarım kalmasın oyunlarım..
Savaşın ortasında kayıp şehirim
Nerde annem nerde babam
Kana bulanmış bez bebeğim
Çekip alınmış elimden elma şekerim
Bahçemde revan olmuş bedenim
Papatyalarıma basmışlar bayım
Çalınmış hayallerin resmindeyim
Dünyam, rengarenk çizgilerim
Karalama, alma benden onlar benim
Kızma, bağırma bana
Sağır kalır kulağım sana
Az da olsa başımı okşa
Yine koşa koşa gelirim sana
Söyle bu seste ne, söyle bana
Şu yağan taşlar yağmur mu ha!
Gökkuşağı çıkar mı akşama
Nerde oyunlarım, oyuncaklarım
Benim gibi, yalın ayak kalmış hayallerim
Haykırışları dinler olmuş kulağım
Korkar olmuş, ürkek bir ceylan gibi yüreğim
Bir yabancı gibi bakar olmuş gözlerim
Nerde annem, Nerde babam
Onları beklediğim yarınlarım
Viran olmuş, yıkık dökük evlerim
Söyleyin nerde, söyleyin.
Nerde kayıp şehrim, Nerde Çocukluğum..
"Çocuklar yarınlarımızın, bugünümüzün yaşamımızın kaynağıdır. Çocuklar iyi yanımız, hiç solmayan papatlarımızdır. Bir mum gibi eriyecek olsakta, onları ışıksız bırakmayalım. Savaşın ortasında kalan ve tüm çaresizce yardım bekleyen çocuklarımıza bir elde biz uzatalım.
Rabbim, yar ve yardımcısı olsun, tüm kocaman yürekli, masum çocukların..."
(Medyadaki ; Ney sesiyle okumanızı tavsiye ederim. ) Duyarlı kalın, Hoşçakalın :/
YOU ARE READING
Papatya Gönlüm
PoetryEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
