İnsanın ruhu yorgun olur mu hiç? Bilmiyorum bu soru dahi, insanı biraz daha çıkmaza sokabilir. Sıcacık bir çay iyi gelir mi? Sanmıyorum ama sıcacık bir söz, samimi bir gülüş...
Anlık duygular, ne hissettiğini bilmeyişler hepsi bir an için tükenmiş hissettirir kendini. Tuhaf bir duygudur ki kalabalıklar içinde yalnız kalmak. Aslında yalnızlığın bir sürü insanlarla doludur. Ruhunu yoran, seni böyle önemsiz hissettirecek insanları hayatından çıkarmadığın için hep başa döner kendinde sorun ararsın, aramaa sakın! Çünkü ,çay bile fazla demlendikçe acılaşır, bekledikçe soğur efendimm...
Bazen hissettiğimiz tüm duygular zihnimize hükmeder, bizi düşünmeye iter. Ki düşüncesi bile insanı alıp götürür, yorar . Hani demiş ya bir üstad ; "Düşünceye gem vurmak, zihne gem vurmak demektir, bu ise rüzgarı zapdetmekten daha zordur " tamda böyle işte. Rüzgarın yönüne uymadı hiç birzaman benim yelkenlim, o yüzden zordu ve hep yordu düşüncelerim . Şimdi bırak esen rüzgara kendini, aç kollarını bağırrr, herkesi affet kendini affet, o zaman belki hafiflersin. Kafanda ne kadar soru varsa bırak cevapsız kalsın. Yorma kendini zifiri karanlık kuyuda suyu görmek için, bırak senin ruhunu yoran insanların ne yaptığını ne düşündüğünü. Bırak ki özgür kalsın düşüncelerin...
Öyle ya, ne demiştim efendimm !
Ruhum yorgun...
Düşüncelerim tutsak..
Söyle ya!
Sıcacık bir çay iyi gelir mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya Gönlüm
PoetryEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
