Papatya Gönlüm

Gönül Bahçemin Devası

Hayat, bazen görebilirsen eğer pencerene çicekler koyar.Bunun zamanı , mekanı belli değildir. Öyle amansız gelir. Kimi o çiçekleri sular, kimi susuz bırakır. Bazen umudunu kaybettiğinde çıkar karşına güzellikler. Tıpkı şu bahsettiğim çiçeklere benzer. Koparmaya kıyamazsın. Bilirsin koparılmanın verdiği acıyı . Hergün bakarsın,sularsın .Sen suladıkça, sen sevdikçe onu o yeşerir. Ruhuna iyi gelir. Tıpkı sevdiklerin gibi. Ellerini ufka uzat , umutsuzluğa düşersen. Pencerende ki o çiçeği de susuz bırakma sakın. O senin yüreğin. O senin en temiz duyguların.

''Sevmek, insanın yüreğindeki bahçenin çiçek açması gibi bir duygu. üstüne basıp geçenlerin , gözü kör, gönlü hor olanların yıkıp gittiği umut bahçesindeki en güzel şey. ''

Size birinden bahsediceğim öyle uzun uzadı ya değil amma iyi dinleyin..Günün birinde bir bahçıvan varmış. tüm kırılmış dalları toplamış bir araya . Onları toprağa yeniden ekmiş. ne kadar yara varsa sarmış, iyi gelmiş gönül bahçesine.Ve İyi ki gelmiş...

Biliyor musunuz , kim bu bahçıvan ? hiç bahsetmedim dimi ? Tüm yazdıklarıma tercüman olan adam. O yüreğimin eşi. Gözlerinin yeşiline boğulduğum adam . Son ilhamım. Ve artık papatya gönlümü hep sevecek tek adam . Yazdıklarımın onda son bulacağını bilemezdim . Emin ol değerli okuyucum, hiç bilemezsin hayatını birleştireceğin insanı. Bir his düşer gönlüne işte o an anlarsın. Nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Hani dipsiz bir kuyu var ve sen bağırdıkça sesinin yankısını duyuyorsun. tıpkı o yankı gibi yüreğinde onun adını söyledikçe tekrar eder adını. Bazen Yok dersin bu kadar doğru bir arada olmaz. sonra bakarsın birşey seni o düşünceden uzaklaştırır. Ona sarılırsın.Çünkü bilirsin. Gözlerinden anlar nasıl olduğunu.

Bakarsın gözlerine ...

İnsan yüreğine iyi geleni severmiş ya. Gönül bahçemin devasıydı o. Sevmez belki böyle duygusal tabirleri. Ben devrik cümlelerin kadını. Öyle dosdoğru yazamam cümleleri. Önemi yoktur bende. yazdıklarımın nerde ,bitmiş nerde başlamış. Biliyorum bu adamın koskocaman yüreğinin içinde küçük bir çocuk var . Gözlerinin buğulu bakışında görüyorum. Sahipleniyor bakışları. Bakarken seviyor adeta. O anları durdurmak istiyor insan. Bazen kızgında olsa , o bakışlarda kaybolmak istiyor . Belli ki böyle sevilmemiş iki kalp birbirini bulunca sımısıkı sarılıyor.

Eğer sabah uyandığınızda kokusunu yanınızda duymak istediğiniz biri varsa . o sizin soluğunuz olmuştur.

Ne demiş bir şair;

Pencereyi aç

soluğun çıksın dışarı

sen büyütmedin mi ciğerinde onu

Kokusu hayatı yıkasın diye

Pencereyi aç

sesin sarsın dünyayı

duyulur elbet ta ötelerden

Yürek kendini tanır

'' Pencereni aç hayat sana hiç ummadığın anda çiçek açtırır. Sev ,incitmeden mesela. Kokusu sarsın odanı . elleri sarsın ruhunu. pencereni aç hiç ummadığın anda gelsin soluğu, hayat olsun gönül bahçene''

Yüreğinizi temiz tutun siz önce .elbet karşınıza yüreğiniz gibi temiz insanlarda çıkacaktır emin olun. Sevgiyle kalın. Hoşça kalın...