Avuçlarımda tutulmuş zaman
Sıkışmış acıtmış elleri
Bir mum gibi eriyip yanan
Pervane böceği misali
Kanatları yanana kadar dönen
Sende af eyle bizi zaman
Af eyle geçip gideni
Tutamadığım tüm güzel anıları
Koydum önüme
Af eyle zaman
Geç kalmış değilsin
Gecende gündüzünde hep yaman
***
Ah bir türkü gibi derin
İçinde kaybolursun
Neresinde kaldın bilmezmisin
Siyah bir inci gibi
En derinden kaybolmuşum
Bul beni zaman ,bul beni
Yelkonıma söz dinletemiyorum
Pili bitmiş bir saat duvarımda asılı
Ah zaman!
Koskoca yere sığamadın
Sığamadın için içine
Umudunu serçe kanadında yaşar gibi...
YOU ARE READING
Papatya Gönlüm
PoetryEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
