"Selam olmayan sevgili..
Şuan uzaktasın aslında sol yanım kadar da yakınsın...
Şimdi bavullarımı topladım, gidiyorum.
Ama yalnız biletini almış değil yüreğim...
İnsan yol arkadaşını yolda bekler mi ?
Kahvem soğudu,
Sabah neşem
Ben gidiyorum, gel istersen..."
20/12/2014
İnsan yavaş yavaşta olsa bazı şeylere alışır.İçini acıtan, herşeye rağmen ölmeyen umudunun katilini sever. O kadar çok sıkıntı , o kadar çok sorun üst üste gelsede, insan sabretmeyi zirveye taşır. Şimdi herkese kızgın, kırgın, öfkeliyim.
Sesini çıkarmayanın üstü örtüldüğü bu yalan dünyada, değer verip saydığın tüm insanlar bazen susarak cezalandırıp, birer birer gittiler.
Ne mi kaybettiler? Önemli değil ya şimdi bayım.Yüreğimde tren garı, uğurluyorum tüm gidenleri.Türkülere söz olmuş ya, dilim damağım kurumuş. Ne su verenim olmuş, Ne çok sevenim. Ben gidiyorum sabah neşem. Senden, benden çekip giden, tüm herşeyden. Ben gidiyorum , bu sefer ne yardan geçerim ne serden..
Topladım tüm can kırıklıklarını kolay değil , topladım yüreğimi. Kalan ne varsa içimde hepsini bıraktım şu köşeye.He unutmadan kahvem soğudu sabah neşem, aynı benim gibi...
Kirpiklerimde tutuyorum içimde kalan tüm ukteleri. İşte o yüzden şimdi sessizliğim çığlık olacak. Kelimelerim ağır. Gidişim zor olucak ama bu son olucak...
Fon müziğiyle beraber okumanızı tavsiye ediyorum.Ben gidiyorum Hoşçakalın (:
YOU ARE READING
Papatya Gönlüm
PoetryEvett papatya okuyucum, evet sen sen sana sesleniyorum! Şimdi bir sayfa çevirmelisin hayatında. Her mısra da farklı biri olmalı, yeniden doğmalısın. Çığlığını duymayan kulaklara, lal olmuş dillere ses olmalısın... Ve Papatyalar gibi olmalısın öyl...
