Verliefd op mijn nieuwe broer.

Hoofdstuk 16

Ik voel m'n hoofd bonken door de hoofdpijn.

Als ik voel dat ik in een auto zit kijk ik verschrikt op.

Ik kijk om me heen en zie Sammy achter het stuur.

Een opgeluchte zucht verlaat m'n mond.

'Wat is er?' Vraagt Sammy grijnzend.

'Niks' mompel ik , ik had geen zin om uit te leggen dat ik dacht dat ik bij Brandon in de auto zat.

Ik zag dat Sammy een dekentje over me heen had gelegd.

'Sam..' Mompel ik 'hoelang zitten we al in de auto?' Vraag ik.

'Ongeveer 3 uurtjes' beantwoord Sammy mijn vraag.

Ik zag op de klok dat het 8 uur 's ochtends was.

'Waar gaan we heen dan?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Geen idee, ik rijd gewoon ver weg van die eikels vandaan' zegt hij droog.

Sammy had wel een speciaal karakter vond ik altijd.

Hij dacht altijd erg simpel na, gewoon het eerste wat in hem op kwam.

Dat vond ik altijd zo grappig aan hem, hij zei soms de domste dingen.

Sport was ook echt z'n alles, hij zat op jonge leeftijd al op voetbal.

Hij oefende elke dag om beter te worden.

Hij kon ook snel van stemming veranderen, dan was hij opeens heel erg blij en 5 minuten na de hand is hij chagrijnig.

Je kon Sammy moeilijk inschatten in dat soort dingen.

'Sam..?' Mompel ik vragend.

Hij mompelt wat vaag en staart naar de weg.

'Heb je nog vaak gedacht aan ons?' Ik kijk hem aan 'aan onze oude tijden'

Ik voelde me best zenuwachtig nu, die vraag was best wel raar.

Nu leek het misschien net alsof ik hem leuk vond.

'Hmm best vaak' zegt hij 'het was gewoon klote toen je weg ging' zegt hij.

'Hoezo?' Vraag ik 'zijn er dingen gebeurt?' Nu was ik wel nieuwsgierig.

'Kinderen gingen me pesten omdat ik geen vrienden meer had enzo' ik schrok er best wel van.

Dat hij gepest is daardoor, door mij.

'Wat erg, dat is zo lullig van hun... Ze wisten dat je mij als vriend had' mompel ik.

'Maar genoeg daarover..' Zegt hij 'ik ben nu verhuist en ik kan een nieuw leven beginnen'

Ik glimlach even naar hem en kijk weer voor me uit.

Sammy had me alles verteld over z'n nieuwe woonplaats.

Het was maar 15 minuutjes met de fiets.

Als ik weer eindelijk thuis was kon ik hem wel eens bezoeken.

'Wat grijns je?' Ik schrik op van Sammy's stem.

'Niks, ik was na aan het denken aan de tijden die ik had op m'n oude school en bij m'n moeder' lieg ik.

Ik dacht daar helemaal niet over.

Hij knikt 'hoe gaat het nu met je moeder?'

'Ze is nu naar zo'n speciaal huis, omdat ze geen geld heeft voor niks' zeg ik.

'Oh, wel fijn dat ze ergens terecht kan' zegt hij.

Ik knik en zie dat we de McDonald's voorbij gaan.

'Heb je honger?' Vraagt Sammy.

Ik knik en kijk hem aan.

Hij draait om en rijdt richting de McDonald's terug.

Als hij gepaleerd heeft stappen we uit.

Sammy slaat z'n arm om me heen 'ik ben blij dat ik je weer gevonden heb' lacht hij.

Ik bestel een big Mac en een medium friet.

Sammy besteld hetzelfde en betaald.

Ik had zelf natuurlijk geen geld bij omdat ik zomaar werd meegenomen.

We gaan aan een tafel zitten en we eten beide ons eten op.

'Hoe is je nieuwe familie eigenlijk?' Vraagt Sammy uit het niets 'buiten Justin dan...'

Ik kijk hem aan 'Tyler en Cecile zijn super lief' zeg ik.

'Dat is dan wel fijn' zegt hij gemeend.

'Maar ik heb het gevoel dat ze iets verbergen' zeg ik 'iets over Justin'

'Heb je geen idee waar het over zou kunnen gaan?' Vraagt hij.

Ik schud m'n hoofd 'ik heb geen idee... Ze fluisteren af en toe wat, als ik binnenkom dan is her stil.'

Sam knikt 'dat is inderdaad best vreemd' lacht hij.

Ik eet m'n laatste hapje big Mac op en kijk naar Sammy.

Die had al lang z'n eten op.

'Zullen we gaan?' Stelt Sammy voor.

Ik knik en loop met hem mee naar z'n auto.

*JUSTIN'S POV*

'GODVERDOMME' hoor ik Brandon al heel de ochtend roepen.

'Hoe kon dit gebeuren?' Fluister ik naar Brian.

'Geen idee, leuk zusje heb je grijnst Brian.

'Shut up, ik weet dat je haar leuk vind' mompel ik.

'Hoezo?' Brian kijkt me vragend aan.

'Je probeerde haar te helpen, de manier waarop je keek naar d'r, ik zie dat gewoon bro'

Ik zie dat Brian moeite heeft om niet knalrood worden.

'Daarom heeft hij ons ook bij elkaar op een kamer gezet, sukkel' zegt Justin.

Ik zie Brian even grijnzen en dan opstaan.

'Kom we gaan Brandon halen en dan vertrekken we' zegt Brian.

Ik knik en pak m'n jas 'Dus we gaan Stefanie halen?' Vraag ik aan hem.