Verliefd op mijn nieuwe broer.

Hoofdstuk 36

'He' hoor ik zacht in m'n oor en open m'n ogen.
Ik heb moeite om mijn ogen open te houden.
Waar was ik?
Ik draai mijn hoofd en zie Jorne langs me.
'Wat doe ik hier?' ik kijk een beetje verschrikt op.
Het is totaal niet goed als je jezelf vind bij iemand in bed.
'Je was moe gister, we waren nog wat aan het praten op de bank' vertelt hij 'ik ging drinken halen voor je, toen ik terug kwam sliep je al'
Ik lach kort 'echt een actie voor mij' zucht ik en lach kort.
Hij knikt 'niet dat ik dat erg vond' hij kijkt me even grijnzend aan.
'Kijk niet zo' ik sla met een kussen z'n grijns van z'n gezicht en stap uit bed.
Ik kijk in de spiegel en zie de make-up half van m'n gezicht is.
Ik zucht en doe mijn haar strak in een staart.
'wat zie ik er weer charmant uit' zeg ik en pak m'n schoenen die ik zie liggen in de hoek van de kamer.
"Je make-up is zeer sexy zo" zegt Jorne die nog in bed ligt.
Ik lach kort en ga op bed zitten om m'n schoenen aan te doen.
Ik loop de badkamer in die direct grenst aan Jornes kamer.
Ik veeg met wat water en zeep de make-up restjes van m'n gezicht.
Als ik terug ga naar Jornes kamer zie ik dat hij z'n bed heeft verlaten.
"Sexy zonder shirt" grijns ik als ik zie dat Jorne z'n broek aan probeert te doen.
"Ik schrik me dood" hij draait zich om en lacht kort.
"Slecht geweten" ik kijk hem uitdagend aan.
"Misschien moet jij dan ook maar je shirt uitdoen" zegt Jorne grijnzend.
Ik schud m'n hoofd "i don't think so" zeg ik en pak m'n tas die ik in de hoek zag liggen.
"Het is bijna kerst" zegt Jorne terwijl hij z'n shirt aan doet.
Ik knik "klopt, december is zo leuk altijd" ik voelde m'n lichaam al helemaal warm worden door het idee van kerst.
"Met oud op nieuw geef ik een feest, het zou leuk zijn als je komt" Jorne kijkt me vragend aan.
Ik knik "leuk, meestal ben ik bij m'n familie" zeg ik "maar dit jaar kan een uitzondering zijn, met kerst ben ik ook al met familie".
Ik zei maar wat, ik was in geen jaren meer bij m'n familie geweest doordat ik elke keer bij een ander gezin terecht kwam.

"Stefanie!" M'n oma glimlacht naar me "wat leuk dat ik je weer zie".
Ik lach "ja dat is zeker lang geleden" ik had m'n oma denk ik een halfjaar niet gezien door m'n hectische leven.
Kerst was altijd een gezellige tijd, met familie en vrienden.
Ik miste het dat ik niet bij m'n moeder was op zulke momenten.
Ik miste Justin, terwijl ik niks te klagen heb met m'n nieuwe leuke familie.
Amelia en Aiden waren altijd super aardig voor me.
Justin was de badboy die ik in bedwang moest houden, wat me eerst altijd best goed lukte.
Dat Tyler en Cecile gingen scheiden kwam al als een harde klap aan.
Net alsof je familie uit elkaar valt, je kan er niks tegen doen.
Ik vraag me af of ze bij elkaar waren gebleven als ik er nooit was geweest, dat gevoel vreet me echt op vanbinnen.
Het idee dat dit mijn schuld zou kunnen zijn...
Justin heb ik al in tijden niet gesproken, het lijkt erop dat hij en Amelia te druk bezig zijn met elkaar.
Ik zou Justin graag weer willen zien, maar ik had nog niet het juiste moment gevonden.
We waren op een slechte manier geëindigd, ik haatte het altijd als ik met ruzie iemand een lange tijd niet zag.
Ik zal echt niet de enige zijn met dat probleem.
Het enige wat nu in m'n hoofd spookt is wanneer Cecile en Tyler nou werkelijk uit elkaar gingen.
Voor Justin zou dit ook heel erg klote moeten zijn, dat als z'n ouders opeens niet meer samen zijn.
Ik had er nooit bij nagedacht hoe het voor hem moet zijn, als je ouders gaan scheiden.
"Ik moet er weer vandoor" mompel ik en sta op.
Ik loop naar de hal om mijn jas te pakken, het was best wel heel koud buiten.
"Dag meisje, wees voorzichtig onderweg naar huis!" hoor ik mijn oma zeggen.
"Doei bedankt!" ik loop naar de deur en open die.
Ik denk nog een keer goed na en daarna sluit ik hem.

Ik moest Justin spreken, ik moest met hem praten.
Ik had geen idee of hij boos was op mij, om mijn reactie.
Ik hoef 2 km te lopen voordat ik bij Justin's huis ben, een fiets was gunstiger geweest.
Als ik in de straat loop van Justin's woning zie ik een bekende fiets voor de deur.
Ik slik even... het was de fiets van Amelia.
Ik loop nog wat verder en kijk of ik misschien nog meer fietsen zag staan.
Als ik door het raam kijk lijkt het net alsof m'n hart stilstaat.
Ik zie dat Amelia bij Justin op schoot zit, met haar armen om hem heen, zoenend..
Ik voel de tranen prikken in mijn ogen, dit deed zo'n pijn.
Ik wist wel dat Justin mij niet zag zitten, maar dit deed zo'n pijn.
Ik wilde zo hard huilen op dit moment. Ik schrik op als ik zie dat ze stoppen met zoenen.
Ik ga snel achter een plant staan en haal een paar keer goed adem.
Daarna draai ik me om op weg naar huis.
Ik voel m'n telefoon trillen en pak hem uit m'n jaszak.
"Hai" zeg ik als ik opneem, ik hoorde m'n stem trillen.
"Hee kun je me zo ophalen?" Hoor ik Amelia aan de andere kant.
Ik schud m'n hoofd "ehm nee ik heb geen tijd, sorry" ik hang op en berg m'n telefoon weer op.
Als ik thuis ben loop ik direct naar m'n kamer, ga op bed liggen en val na een aantal minuten al in slaap.