Verliefd op mijn nieuwe broer.

Hoofdstuk 24

'Jij hebt 4 maanden huisarrest jongeman!' Hoor ik Cecile hard roepen door huis.
'GA WEG MAM, IK HEB NIKS GEDAAN! schreeuwt Justin er direct achter aan.
'JE BENT EEN ACHTERLIJKE TRUT' ik hoor harde voetstappen naar boven komen van iemand die heel er boos moet zijn.
En inderdaad, het is Justin die er woedend uit ziet.
Ik loop op m'n gemak naar beneden, ik had geen idee waar het over ging.
Justin was net thuis van school en ik bleef een paar dagen thuis.
Het geschreeuw begon vrij snel na dat Justin thuis was.
'Hey' zeg ik tegen Cecile die gestrest koffie aan het zetten was.
Nu hoor ik Tyler ook binnen komen 'wat is hier allemaal aan de hand' hoor ik hem zeggen 'het geschreeuw hoorde ik buiten!' zegt hij.
Cecile zucht 'Justin heeft wat apparatuur gestolen, de politie belde vanmiddag' zegt ze.
Ik schrok toen ik dat hoorde , Justin had weer wat gestolen.
Ook al zei die dat hij het niet heeft gedaan.
'Is het bewezen?' vraagt Tyler rustig.
Cecile knikt 'ik heb school meteen gebeld, hij was niet aanwezig op school toen er in de winkel iets is gestolen'
Tyler zucht 'wat is er toch mis met die knul, vorig jaar was dit ook al het geval' hij zet z'n tas met een klap op de grond en stormt naar boven.
Waarschijnlijk Justin op z'n flikker geven.
Ik hoor inderdaad wat geroep vanuit boven en daarna een deur die dichtklapt.
'Trek je er niks van aan' zegt Cecile 'je broer begint steeds meer op een crimineel te lijken'
Ze leek nog steeds erg gestrest.
'Wat als hij het niet gedaan heeft?' vraag ik voorzichtig.
'Er zijn bewijzen, en mensen hebben hem de winkel uit zien rennen' zegt Cecile.
Ze wist zich geen raad meer in deze situatie.
Ik zie dat Tyler weer van boven komt en Cecile die richt haar aandacht weer op hem.
'Hij vertikt het toe te geven' zegt Tyler en gaat aan tafel zitten.
Ik ga naar de woonkamer en plof daar op de bank.
Zou Justin werkelijk wat gestolen hebben uit die winkel.
Hij heeft het al eerder gedaan, dus waarom niet nog een keer.
Ik hoor de deurbel gaan en loop rustig naar de voordeur.
Ik open het en zie 2 politie mannen naar me staren.
'Hallo' is het enigste wat uit m'n mond komt.
'Hallo jongedame, zijn jouw ouders thuis?' vraagt een van de brede mannen.
Ik knik en laat ze binnen.
M'n hart klopte in m'n keel, ik wist de rede dat ze hier waren.
Maar toch bleef het een raar idee dat er 2 politie mannen voor je deur staan.

Ik zit op de bank terwijl Cecile en Tyler achter aan tafel met de politie mannen aan het praten zijn.
Er was dus inderdaad bewijs dag Justin de spullen gestolen.
Hij kreeg 150 uur taakstraf en moest een dikke boeten betalen.
Daarna ging het over wat anders, een bedreiging.
Daar had ik nog niks over gehoord, Cecile en Tyler blijkbaar ook niet.
Ze zagen er geschrokken uit.
Ik richt m'n aandacht weer op de stem van een van de politie mannen.
Ik hoor de namen "Brian en Brandon" een rilling loopt over m'n lijf als ik die namen hoor.
Justin had iemand bedreigd, met Brandon en Brian.
Justin wist hier dus alles van?
Dan wist Brandon ook waar ik woonde.
Ik voel de schrik weer, ik sta op en loop de trap op.
Justin's kamer is gesloten, in open het en zie hem op z'n bed liggen met oortjes in.
'Jij lul' ik storm naar z'n bed en trek de oortjes uit z'n oor.
'Wat is jouw probleem?' zegt Justin chagrijnig.
'Jij wist van Brandon en Brian, je hielp ze?!' ik roep steeds harder.
Ik haal een keer diep adem zodat ik weer wat zachter ging praten.
'Wat wil je er aan doen?' vraagt hij droog.
'Je wist dat ik bang was, en jij wist dat ze mij wilde om alles te jatten wat ze willen' ik wilde Justin het liefst slaan.
Waarom hield ik me in?
Ik geef hem een klap , recht in z'n gezicht.
Justin word woedend en geeft me een klap terug.
Ik leg voorzichtig m'n hand op m'n pijnlijke wang.
Binnen enkele seconde is Justin gevlucht uit het raam.
Ik ren naar het raam en kijk naar beneden, Justin was weg... Misschien wel voor een lange tijd.