Verliefd op mijn nieuwe broer.

Hoofdstuk 30

ik hoor geklop en kijk op naar de deur.
'Hee' Amelia's hoofd komt tevoorschijn.
Ik lach zacht als ik Amelia's blije gezicht ziet.
'Misschien vertrouw je me nog niet genoeg... Maar vertel over jou en Jorne' ze komt bij me op bed zitten.
Ik lach kort 'we zijn vrienden' zeg ik 'tenminste dat denk ik.'
Ik klap m'n laptop dicht en richt m'n aandacht volledig op Amelia.
'Wat vind je van hem?' Vraagt ze zacht.
Ik zie een bepaalde blik in haar ogen.
'Het is een leuke jongen' zeg ik met een brede grijns.
'is het ook een goede jongen?' vraag ik.
Ze knikt half 'hij is wel oke' zegt ze zacht.
Ik kijk d'r onderzoekend aan 'wat is er mis met hem Amelia' zeg ik direct.
Haar houding klopte er niet goed bij.
'Het is m'n ex' zegt ze 'hij maakte het uit... maar dat is verleden tijd' probeert ze het onderwerp af te wimpelen.
'Vertel..' Ik kijk Amelia smekend aan 'wat is er allemaal tussen jullie gebeurt?'
Ze zucht maar begint daarna haar verhaal, ik begin meteen aandachtig te luisteren.
'Jorne en ik kwamen langs elkaar te zitten, we hadden elke dag enorme ruzie' begint ze het verhaal.
Het was in de 2e klas dus 2 jaar geleden.
'Ik werd toen nog enorm gepest, ik voelde me elke dag klote.. Zo klote dat ik het gewoon even niet meer zag zitten'
Ik zie dat haar gezicht wat verbleekt.
Ik sluit even kort m'n ogen luister daarna weer verder.
'Ik stond op het punt om er een einde aan te maken, tot dat Jorne opeens voor me stond. Het voelde anders, ik had geen drang om ruzie te maken met hem.
Het enige wat hij ook deed was mij omhelzen, dat gaf me zoveel motivatie om door te gaan.
De mensen die je het meest haat, degene die je sterk maken' ik zie een traan over d'r wang lopen.
Ik sla m'n armen om d'r heen, ze had het hier zo moeilijk mee.
Ze laat me los en gaat verder met d'r verhaal.
'Jorne en ik spraken elke dag af, ik vertrouwde hem zo goed' er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht.
'We hadden een anderhalf jaar een relatie, daarna besloten we verder te gaan als vrienden' ze veegt haar tranen weg en lacht zachtjes.
'Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt met hem, het is mijn beste vriend en ik kan niet zonder hem'
Ik glimlach zwak 'wat een heftig en mooi verhaal' zeg ik zacht.
Ik vond dit zo ontroerend, ik had nooit in Amelia gezien dat ze een eind zou maken aan haar leven.
Ze straalde zoveel vrolijkheid uit.
'Ik hoop echt dat je net zo'n hechte band krijgt met hem als ik ' zegt Amelia oprecht.
Ik glimlach en knik, ze verlaat zonder nog wat te zeggen mijn kamer.

Het had me echt geraakt, het verhaal van Amelia.
Jorne was dus eerst heel anders dan nu.
Jorne had ook nog eens een leuke uitstraling en zag er leuk uit.
Niet zo leuk als Justin... Maar wel leuk.
Eerlijk gezegd baalde ik wel een beetje dat ik weer aan Justin dacht.
Ik wilde starte met een nieuw leven, dus ook alle mensen uit het oude leven vergeten.
Met die gedachten viel ik in slaap..

Ik wordt wakker en kijk op m'n wekker.
Ik was wakker voor de wekker me zou gaan wekken.
De wekker zet ik uit en ik stap uit bed.
Ik kijk in de spiegel en ik zucht een keer.
Ik zag er moe en slaperig uit, ik had lichtelijke wallen onder m'n ogen.
Ik pak m'n foundation uit mijn kleine etuitje.
Ik smeer het op m'n gezicht en zie dat de wallen voor merendeels niet meer te zien zijn.
Ik doe wat blush en mascara op en borstel m'n haar, goed genoeg voor de tweede dag.

Ik pak de fiets die Alexa had klaargezet voor me.
Het was best dichtbij om naar school te fietsen.
Ik had de weg nog wel onthouden, Amelia had eerste uur vrij dus moet ik wel alleen.

Ik fiets richting school met oortjes in met de muziek vol aan.
Ik hield er van om m'n muziek hard te zetten.
Dat maakte de weg naar school ook veel leuker.
Ik zet m'n fiets in de fietsenstalling, school zag er nu al normaler uit.
Net alsof ik daar al jaren zat, ik had nu al een beetje vrienden gemaakt dus eng was het niet meer.
Ik loop naar m'n kluisje en stop m'n jas er in.
Ik laat m'n telefoon vallen als ik schrik van iemand die op m'n schouder tikt.
Ik draai me om en zie Jorne 'ik schrik me kapot' lach ik.
Hij knikt en grijst 'dat is te zien' hij wijst naar m'n telefoon.
Ik raap hem op en sluit m'n kluisje.
'Bedankt, m'n telefoon heeft ook weer een leuk achtbaan ritje meegemaakt'
Jorne lacht en we lopen naar de plaats waar we gister ook stonden in de pauze.
'Is Amelia d'r niet?' vraagt Jorne uit het niets.
'Ze had het eerste uur vrij' zeg ik terwijl ik m'n hoofd schud.
Het was akelig stil, ik had geen idee wat ik moest zeggen tegen hem.
De bel verstoorde de stilte en we lopen samen richting de les.
'Het was gezellig gister' zegt Jorne.
Ik knik en glimlach, ik loop het lokaal in waar we les hadden.
Jorne kwam langs me zitten 'ik hoorde het verhaal van jou en Amelia' zeg ik voorzichtig om te kijken hoe ver hij er voor open staat.
'Heb je heel het verhaal gehoord?' vraagt hij.
Ik knik 'ik had het nooit achter Amelia gezocht, over het zelfmoord gebeuren' ik kijk naar Jorne en hij knikt.
'We zijn gelukkig nog beste vrienden'
Ik knik en glimlach 'daar ben ik blij voor, het zou zonde zijn als jullie niet meer met elkaar om zouden gaan'
'Toch vrij apart dat we eerst ruzie hadden' hij lacht er zacht bij 'en nu zo close'
Ik knik 'meestal zijn degene met wie je ruzie maakt, de mensen met wie je het best mee om kan gaan'
Ik kijk hem aan 'voor dat ik bij m'n vorige pleeggezin kwam woonde ik nog bij m'n moeder, ik had op school ook ruzie met een meisje die later m'n beste vriendin werd'
Hij grijnst 'zo zie je maar weer wat ruzie ook kan brengen, misschien moeten wij ook even ruzie maken'
Ik schud m'n hoofd 'ik maak liever geen ruzie op m'n 2e dag' lach ik kort.
'Vandaag kom ik naar jullie' zegt Jorne opeens.
Ik kijk hem vragend aan 'hoezo?'
'Amelia vroeg of ik langs wilde komen, dat leek me wel gezellig.'
Ik glimlach en knik 'dat is heel gezellig.'
De school dag was zo om, de pauzes waren iets te kort vond ik zelf.

Ik loop met m'n tas over m'n schouder richting m'n fiets.
Ik pak m'n fiets en fiets binnen een kwartiertje naar huis.
Het voelde al zo vrij en thuis hier, ik had vrienden en werd niet gepest.
Het nieuwe begin begon met een goeie start met leuke mensen...