Hoofdstuk 35

11.2K 467 94
                                    

Ik kijk in mijn kast en zie mijn witte jurkje hangen.
Ik had hem nog nooit aangehad, perfect voor vanavond.
Mijn haar had ik gekruld en m'n make-up was net klaar.
Het was 7 uur dus ik had nog een halfuur om me voor te bereiden.
Ik pak het jurkje uit m'n kast en kleed me om.
Ik doe m'n witte ballerina's eronder en kijk in de spiegel.
Ik was helemaal klaar voor vanavond.
Ik had Jorne's vader nog nooit ontmoet, ik had geen idee hoe die eruit zag.
Ik kijk op m'n klok en zie dat het al kwart over zeven is.
Ik werd steeds zenuwachtiger, ik had geen idee waarvoor.
Ik was niet eens verliefd op Jorne, het klinkt hard maar het is wel zo.
Ik keek nog voor een laatste keer in de spiegel en zag dat ik klaar was met alles.
Ik hoor de bel en pak m'n jas en m'n tasje van m'n bed.
'Stef!' Ik hoor Amelia's stem en loop naar beneden.
'Hee' zeg ik zacht en lach naar Jorne die naast Amelia staat.
Alexa had me vanochtend al veel plezier gewenst, zelf moest ik maar kijken hoe laat ik thuis zou zijn.
Jorne glimlacht 'je ziet er prachtig uit'
Ik voel me wangen rood worden 'dankje.'
Jorne had een spijkerbroek aan met een blousje wat hem fantastisch stond.
'Zullen we?' vraagt hij en houd de deur open.
'Doei!' hoor ik Amelia enthousiast roepen als de deur dicht gaat.
' Het is dichtbij, hopelijk gaat je jurk niet kapot' grijnst hij.
Jorne fietst aan en ik spring achterop.
'is het groots?' vraag ik geïnteresseerd.
'Er zijn veel mensen' zegt Jorne 'het kan leuk worden' zegt hij.
Bedrijfsfeestjes zijn altijd zo druk, veel mensen.
'We zijn er' zegt Jorne na 10 minuten.
Ik spring van de fiets en kijk naar het grote gebouw.
Je kon wel horen dat er wat te doen was.
Jorne zet z'n fiets op slot en keek me aan 'ready?'
Ik glimlach en knik, ik pak z'n hand en we lopen samen naar binnen.
'Daar is m'n vader' zegt hij direct als we binnen komen.
Hij staat bij de ingang en hij is erg lang.
'Zoon' hij glimlacht als hij Jorne ziet.
'En?' hij kijkt me glimlachend aan wachtend tot ik mijn naam zeg.
'Stefanie' ik geef hem een hand en glimlach.
'Aangenaam, veel plezier' we lopen verder en we zien meteen een grote menigte.
'Het is gewoon een feest' zegt Jorne.
Het licht schemert en de disco lichten gaan aan.
Je ziet dat mensen beginnen te dansen.
Het leeft helemaal op en het ziet er een stuk gezelliger uit.
'Dansen?' Jorne kijkt me vragend aan.
Ik glimlach en knik 'ik kan alleen niet geweldig dansen hoor' zeg ik en loop met hem mee.
We dansen wat en als ik om me heen kijk zie ik natuurlijk allemaal vreemde mensen.
'Ken jij veel mensen hier?' vraag ik hem door de muziek heen.
Hij knikt 'redelijk wat' knikt hij en pakt mijn hand en laat mij een rondje draaien.
'Wil je drinken?' vraagt hij.
Ik knik 'ik loop met je mee' zeg ik en duw hem van de dansvloer af.
We staan aan de bar en Jorne kijkt me vragend aan.
'Een colaatje' zeg ik tegen hem.
Jorne besteld drinken en geeft me een glas cola.
'Bedankt' zeg ik dankbaar en ga aan een tafeltje zitten.
Jorne komt tegenover me zitten en kijkt om zich heen.
'Je bent wel het mooiste meisje die hier rondloopt' zijn mondhoeken gaan een klein beetje omhoog.
'Ah' ik voel m'n wangen rood worden en ik glimlach.
'Daar is mijn moeder' zegt hij zacht.
Ik draai me om en zie Jorne's moeder richting het tafeltje lopen.
'Hee lieverd, Stefanie wat leuk dat je er bent!' zegt ze enthousiast.
Ze loopt verder en we bekijken hoe ze een praatje maakt met bijna iedereen die ze tegen komt.
Ik zet m'n lege bekertje op tafel en glimlach naar Jorne.
Hij pakt m'n hand weer en we staan op 'kom' hij trekt me mee naar de dansvloer en legt z'n handen op mijn heupen.
Zodra ik een slomer liedje hoor leg ik m'n armen in z'n nek en beweeg rustig mee met de muziek.
'Stef' Jorne kijkt me aan 'wat zit je dwars?'
Ik kijk hem verbaasd aan 'hoezo?'
Jorne knikt 'nou, waarom wil niet niet verder met mij vanwege Justin?' vraagt 'niet dat ik niet op je wil wachten, graaf zelfs al is het een jaar'
Hij legt z'n hand zacht tegen m'n wang en streelt die.
Ik bijt zachtjes op me lip en sluit even m'n ogen om te denken.
Jorne was zo perfect en veel liever dan Justin.
Waarom voelde ik me dan zo aangetrokken tot Justin?
Ik open m'n ogen en kijk Jorne wat onzeker aan.
'Het spijt me' zeg ik oprecht 'ik ben gewoon een idioot' mompel ik.
Hij lacht even zacht 'nee dat ben je niet' zegt hij 'je bent leuk'
Mijn wangen beginnen te gloeien en ik kijk naar z'n blousje.
Hem aankijken was echt iets om zenuwachtig van te worden.
'Jorne, bedankt dat je er elke keer voor me bent wanneer het mis gaat' zeg ik en leg m'n hoofd tegen z'n borst aan.
'Geen probleem' Jorne's hand gaat over mijn haar en hij streelt me zachtjes.
Het voelde goed, ik was tevreden en het voelde oke.

Verliefd op mijn nieuwe broer.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu