El mekteb? (Voltooid)

Deel 19

De deur werd opengemaakt door Youssra. Ze keek me aan en geloofde niet dat ik het was. "Sanae?" vroeg ze met een piepstem.

"Hoofddoek staat je prachtig." zei ze zacht. Ze knuffelde me en gaf me duizenden kusjes. Tranen gleden over onze wangen. "Youssra wie is dat?" riep mijn vader vanaf de woonkamer. We negeerden hem maar.

"Waar was je? Ik heb je zo erg gemist." zei ze lief. "Ik jou ook bestie." zei ik. Nog steeds knuffelden we elkaar. Ik maakte me los van de knuffel en trok mijn schoenen uit. Amira groette Youssra met 4 kusjes.

Ik liep Youssra rustig achterna. Ik wendde mijn blik op de grond. "SANAE BENTIE?!" riep mijn vader. Ik sprong op mijn vader en knuffelde hem dood. Ik zag dat hij zelfs tranen had.

"Sanae waar was je ik maak die zwerver dood!" riep Sabir boos. "Kom hier kleintje." zei hij. Ik knuffelde en gaf hem kusjes.

Ik groette de rest van mijn familie nog. "Waar is Yassin?" vroeg ik zacht. "Hij is in jullie huis, ga maar naar hem toe." zei mijn vader.

"Kom ik breng je." zei Sabir. We liepen naar de auto en stapten in. "Waar zijn mama en de twins?" vroeg ik. "Ze liggen nog in het ziekenhuis. Mama maakte zich echt zorgen over je. We zeiden dat je onverwachts op vakantie moest." zei hij.

"Kom je straks mee naar mama." vroeg ik bang. "Ja natuurlijk bel me wanneer ik je moet ophalen." zei hij. Ik knikte en liep naar het huis van mij en Yassin.

Ik belde aan maar geen gehoor. Owja er lag altijd een reservesleutel onder de deurmat. Ik opende de deur en liep naar binnen.

één woord. "Wauw." fluisterde ik. Het was echt mooi ingericht. Er waren foto's opgehangen van de verloving van mij en Yassin.

Ik liep rustig naar boven en zag dat Yassin sliep. Hij zag er prachtig uit. Hij had een strakke witte t-shirt aan waar je zijn sixpack goed doorheen zag en een grijze nike tech broek aan.

Ik gaf hem een kus op zijn wang en liep weer naar beneden. Gelukkig was er boodschappen gedaan. Ik maakte lasagne en maakte het huis schoon. Ik deed de was, vouwde kleren op etc.

Ik was bezig met tafel dekken tot ik 2 handen om mijn heupen voelde. Ik draaide me om en stond oog in oog met Yassin. "Prinsesje?" vroeg hij zacht.

Ik knuffelde hem strak en begon te huilen. "Yassin laat me nooit meer alleen." zei ik huilend. "Nee prinsesje ik beloof het je. Ik zal over je waken tot je overlijdt." zei hij met een brok in zijn keel.

Hij richtte zijn blik op mijn lippen en voordat ik het wist voelde ik zijn zachte lippen op de mijne. Dit had ik zo gemist. Vlinders in mijn buik.

"Heeft die mogool je aangeraakt?" vroeg hij bezorgd. Ik wou antwoorden maar kon het niet. "Y..yassin.. Hij heeft me verkracht." zei ik met een schorre stem.

"WAT ZEI JE SANAE? HEEFT DIE KANKER GAY JE VERKRACHT?" riep hij boos. Hij liet me los en ging tekeer. Ik werd bang van hem en zette stappen achteruit. "Niet bang zijn houbie." zei hij boos.

"Sanae hij gaat dood." riep hij boos. "Nee Yassin aub doe hem niks aan." zei ik zacht. "KOM JE VOOR HEM OP? HIJ HEEFT JE EER AFGENOMEN SANAE!" schreeuwde Yassin.

Wat gaat Yassin met Soufian doen? Gaan Sanae en Yassin nog trouwen?