El mekteb? (Voltooid)

Deel 42

"Yassin ik heb rugklachten." Klaagde ik alweer. "Sanae dan ga je naar de dokter." Pff hij is alleen bezig met zichzelf, arrogant persoon.

Ik maakte zijn brood, en legde het op de kookeiland. "Eten is in de keuken." Zei ik kortaf. Hij kwam naar me toe en pakte mijn hand vast. "Raak me niet aan." Zei ik zonder emotie.

"Sanae wat is er nou weer?" Vroeg hij. "Wie is Hafsa? Die Hafsa die in jou bedrijf werkt." Zei ik boos. "Dat is gewoon een medewerkster Sanae." "EEN MEDEWERKSTER DIE JOU APP HEEFT ZEKER!" schreeuwde ik.

Ik pakte mijn tas, gooide een sjaal over mij heen en rende naar buiten. "SANAE KOM TERUG NU!" riep hij. Ik rende snel naar mijn auto, maakte die opslot en reed weg. Ik heb geen zin in Yassin op dit moment.

Jullie zullen vast denken. Huh? Jullie waren toch in Dubai. En wie is Hafsa nou weer. Nou,,

We zaten in een restaurant in Dubai. Yassin was zijn eten gaan halen en liet zijn telefoon op het tafeltje. Het ging steeds af. Iemand belde hem. Ik nam op en hoorde een vrouwenstem. "Wie ben jij?" Vroeg ik. "Ehm Hafsa, is Yassin daar?" Vroeg Hafsa.

"Wat de kanker wil je van Yassin?" Vroeg ik boos. "Ik heb hem toch nodig." Zei ze kattig. "Als ik jou pak hè, dan leef je niet meer." Zei ik boos en hing op. Wie is dat kutwijf?

Yassin kwam fresh de toilet uit. Ik gooide zijn telefoon op hem en liep weg. Sindsdien negeerde ik hem.

Ik voelde me een beetje ziekjes. Komt vast door de reis. Ik parkeerde de auto voor een luxe hotelletje, pakte mijn tas met portemonnee eruit en liep naar binnen.

Ik voelde een steek in mijn hart. Dit was het hotel waar ik mijn kindje verloor. "Veel plezier mevrouw." Zei de vrouw achter de balie. Ik glimlachtte breed en liep naar boven. Mooie kamer.. dacht ik.

Ik voelde me alweer een beetje misselijk. Ik moet snel weer naar de dokter gaan. Hoop maar niet dat het iets ernstigs is. Mijn telefoon ging over. Ik pakte mijn telefoon en maakte mijn simkaart kapot. Heb geen zin in mensen op dit moment.

Ik maakte me klaar en was van plan om te gaan shoppen, pyjama's halen enzo. Ik liep naar beneden, glimlachtte naar de vrouw van de balie en liep naar mijn auto. Ik startte de auto en reed naar de stad.

Youssra belt. Ik nam op. "Heey schattie!" Riep ze blij. "Heey lieverd." Antwoorde ik. "Kom je stad?" Vroeg ik. Ze reageerde enthousiast en vertelde dat ze er gelijk aankwam.

Ik liep naar de kruidvat, een drogisterij om shampoo te halen. Mijn blik bleef hangen op een zwangerschapstest. Zal ik het halen? Ik ben overdatum..

Ik pakte de test en liep naar buiten waar ik Youssra al zag zitten. "Yousse poesss!" Riep ik lachend. Ze kwam op me af en gaf me de 4 kusjes. "Wat heb je gehaald?" Vroeg ze.

"Ehm shampoo." Zei ik zacht. Ik wendde mijn blik op de grond en liep door. "Sanae heb je ruzie met Yassin?" Vroeg ze. Mijn ogen werden groot. "Eh..hoe weet je dat?" Zei ik.

"Je schoonmoeder Aicha." Zei ze serieus. "Youss tegen niemand zeggen, maar ik blijf in een hotel slapen tot ik een huis kan regelen." Zei ik.

"Kom bij mij." Zei ze. "Nee ik wil niemand tot last zijn." Zei ik. "Jij gaat nu normaal doen jongedame, ik en Ilyass trouwen overmorgen wist je nog." Zei ze. Ik knikte. Ohgod, mijn beste vriendin trouwt over 1dag en ik zit met mijn hoofd in een andere wereld.

--

Twee dagen later.

Wat bleek. Zwanger of niet?

Ik pakte de test trillend en legde het in mijn urine. Trillend van angst. Ik wil niet zwanger zijn van een player. Waarom kan ik nooit gelukkig zijn? Waarom?

Ik liep naar de douche en keek erop. Oh my god, ik ben 4 weken zwanger van Yassin. Ik draaide me om en voelde een traan over mijn wangen glijden. Focus Sanae.

Ik ben dus 4 weken zwanger van een klootzak. Vandaag zou ik hem weer zien. Hij is dood ongerust. Lekker voor hem, dat zal hem leren.

Ik draaide me nog een keer om, keek in de spiegel en zag twee verdrietige ogen. Ik zete een fake glimlach op en hoorde getoetter. Ik lachtte en liep naar buiten. Ik zwaaide naar de baliemedewerkster en zag Dounia, Amira en Boutaina al buiten staan. Ik groette ze met 4 kusjes en staptte in.

Ik heb het nog niemand verteld over de zwangerschap. Ik durf het niet. Ben er nog niet klaar voor.

"Ga alvast naar binnen, onze moeder zitten voorin." Zei Boutaina. Ik knikte, pakte mijn tasje en liep naar binnen. Van 100 meter afstand hoorde ik de harde Marokkaanse muziek al. Ik legde mijn hand op mijn buik en liep richting de deur.

Shit, er staat een hele groep jongens voor de deur. Laat Yassin er niet bij staan. Ik haalde opgelucht adem toen ik Sabir en wat neven zag staan. "Sanaeeee!" Riep Sabir. "Ewaaa broer." Zei ik lachend. Ik knuffelde mijn lieve broer.

"Sanae." Hoorde ik iemand zeggen. Ik draaide me om en zag de enige echte Yassin.