El mekteb? (Voltooid)

Deel 35

Sanae's perspectief:

We waren inmiddels al thuis. De jongen die we in het pretpark zagen genaamd Marouan heeft zijn nummer gegeven aan Youssra. Nu maar hopen dat het iets word.

Ik liep naar de douche en gaf alweer over. Wat is er met mij? "Sanae wat doe je?" Vroeg Boutaina. "Ehm.. niks." Piepte ik. Ik was zo bang dat ze zouden merken dat ik ziek was.

"Sanae je gaat nu met me naar de dokter." Zei ze boos. Ik keek haar aan en schudde mijn hoofd. "Nee er is niks!" Zei ik zelfverzekerd. Ze trok me mee en riep naar de andere meiden dat wij even wegwaren.

Ik liep met tegenzin naar de auto. Ze reed naar het ziekenhuis. "Sanae el Moumen." Zei ze bij de balie. "Oké mevrouw, jullie kunnen plaatsnemen in de wachtkamer." Zei de mevrouw achter de balie.

"Boutaina het is vast en zeker niks." Zei ik. "Jawel Sanae, je merkt volgens mij zelf niet eens dat je ziekbent." Zei ze vervolgens.

Mama belde me.

"Heeey mammiee." Zei ik blij.
"Hooi dochter alles goed?" Vroeg ze.

Het deed me pijn om tegen haar te liegen. Het gaat helemaal niet goed..

"Alhamdoulillah mama, met jou, papa en Mimouna?" Vroeg ik.

"Gaat goed alhamdoulillah, zijn de tweeling nog rustig?" Vroeg ze.

"Hahahah ja echte schatjes zijn het!" Zei ik.

"Mevrouw el Moumen." Riep de dokter.

"Mama ik hang op, ik bel je straks beslema." Zei ik en hing snel op.

Ik liep naar de kamer met Boutaina en de dokter die zich voorstelde als Larissa.

"En mevrouw, waarmee kan ik u helpen?" Vroeg ze.

"Ik heb last van buikpijn, misselijkheid ben vaak moe, heb spierpijn en veel rugklachten." Zei ik. Ik zag Boutaina naar me grijnzen.

"Dit zijn symptonen die voorkomen bij het zwanger zijn." Zei de dokter.

Ik schudde mijn hoofd.

"ZWANGER? NEE IK WIL NOG GEEN KIND. IK HEB PAS EEN MISKRAAM GEHAD!" schreeuwde ik boos.

"We gaan kijken of je zwangerbent, het is nog niet 100% mevrouw." Zei Larissa.

Ze deed een echo en daaruit bleek dat ik niet zwanger was. "Wat kan het dan zijn?" Vroeg ik verbaasd.

"Ik heb geen idee, laten we bloedprikken." Zei Larissa. "Ja bloedprikken lijkt me een goed idee." Zei Boutaina.

Na dit hele gedoe mocht ik eindelijk naar huis. Alhamdoulillah ten alle tijden. Ik wou nu echt geen kindje. Ben er nog niet klaar voor.

Thuis aangekomen rook het heerlijk en was het helemaal netjes. "De kinderen slapen." Zei Amira.

"Waar zijn Youssra en Dounia?" Vroeg ik. "Ze zijn naar de winkel." Zei ze toen.

Ik knikte en ging naar boven om te slapen. Ik voel me echt niet goed.

"Sanaeee eten!" Riep Youssra. Ik liep naar beneden in mijn apenpak en nam plaats aan de eettafel.

De bediende genaamd Lineya bracht ons eten. "Wat gaan we vandaag eten?" Riepen de twee dieren genaamd Dounia en Youssra. "Kiptajine en aardappelsalade. Als toetje serveer ik een kwarktaart." Zei Lineya.

"Waar zijn de tweeling, Dinae en Maher?" Vroeg ik. "Die zijn nog aan het slapen.

Ik knikte en genoot lekker van het eten. Hmm heerlijk dit!

Yassin komt over 4 dagen terug. Eindelijk mijn mannetje weer zien.