El mekteb? (Voltooid)

Deel 26

Ik werd wakker in een witte kamer. Niet weer het ziekenhuis hè. Een dokter kwam de kamer binnen. "Mevrouw u bent wakker, moet ik iemand voor uw bellen?" Vroeg ze lief.

Ik dacht na. Wie zal ze bellen. Een lampje brandde in mijn hoofd. Amira of Boutaina! "Ehm ja graag." Zei ik twijfelend. Ik gaf haar de nummer van Boutaina. Amira heeft het zeker druk met Maher.

Ze gaf de telefoon aan mij. "SANAE WAT IS ER GEBEURD?" Riep Boutaina met een brok in haar keel. "B..boutaina." zei ik zacht. "Sanae iedereen zoekt je, iedereen is bezorgd. Waar ben je?" Zei ze zacht. "Het ziekenhuis naast het huis van oma." Zei ik.

Ik wou nog zeggen dat ze niemand mocht meenemen maar had geen kracht. Ow shit, nu gaat ze Yassin zeker meenemen.

Ik had geen energie om normaal na te denken en voelde weer een steek in mijn buik. "Aaaaahhhhh." Riep ik met tranen in mijn ogen.

Ik wou de dokter roepen maar voelde me slap en viel als een blok in slaap. Een hele diepe slaap.

Even later werd ik wakker en hoorde heel veel stemmen. Ik opende mijn open heel rustig. Shit Yassin zat daar. Pff Boutaina wat heb je gedaan.

Ik wou mijn ogen weer sluiten tot ik mijn kleine prinsesje Dinae zag zitten met haar handen voor haar ogen.

Ik opende mijn ogen rustig en keek Dinae aan. Gelukkig had niemand door dat ik wakker was. "D..inae." zei ik met al mijn energie.

Ik voelde weer een steek. "AAAAAAAAUUUWWW!" schreeuwde ik. Yassin kwam mijn kant op. "GA WEGGGG PLAYER!" riep ik boos.

"Mamaaa." Riep Dinae. "Prinsesje." Zei ik zacht. Ik pakte Dinae's hand vast en gaf er een kusje op. "Hoe gaat het hbiba." Zei ik lief. "Goed mama en met jou?" Zei ze lief. Ik knikte als tegen van ja.

De dokter kwam de kamer binnen. "Mevrouw helaas, uw kindje heefr het niet gehaald." Zei de dokter met zijn blik naar beneden.

"Kindje?" Vroegen ik en Yassin tegelijk. Oh God, zeg me niet dat ik zwanger was van Soufian.

"Ik maak die zemmel dooooood!" Riep Yassin. Hij gaf een stoot tegen de muur. Zijn handen zaten vol met bloed. "Yassin alsjeblieft hou op." Zei ik huilend. Mijn wereld stortte in. Mijn baby is dood. Een deel van mij.

"Mijn babyyyy." Zei ik schreeuwend. Ik trok aan mijn haar en duwde die infuusjes uit me arm. "Sanae je blijft nu rustig zitten." Schreeuwde Yassin. "Hou je bek jij vieze player." Zei ik boos. Ik keek hem vies aan en liep naar de gang.

Youssra kwam uit de lift. De enige echte Youssra. "Sanae het is niet wat het lijkt." Zei ze zacht. "Wat is er dan? Wat?" Zei ik. Ik liep dreigend op haar af.

"Ik en Yassin hebben een huwelijksreis voor jullie geregeld naar Dubai. Dat was wat er in die envelop zat. Jullie zouden volgende week vertrekken. En die knuffel? Dat was gewoon omdat hij blij was dat ik hem had geholpen. Lieve Sanae, je weet dat ik nooit vreemd zou gaan met je man." Zei ze.

Ik begon nog harder te huilen en ging op de grond zitten. "Youssra je zult me nu haten. Vergeef het me Youssra." Zei ik.

"Ik vergeef het je schat en nee tuurlijk haat ik mijn best friend niet." Zei ze. Ze knuffelde me en vroeg me waarom ik hier eigenlijk lag.

"Y..Youssra ik was zwanger van Soufian. Het is een miskraam.
En ja hoor, ik barstte alweer in tranen uit. "Oh.. Sanae wat erg." Was het enige wat uit Youssra's mond kwam.

"Yassin zal me dit sowieso niet vergeven Youssra wat moet ik doen?" Zei ik wanhopig.

Yassin's perspectief:

Het deed me zoveel pijn om mijn prinsesje op dit ziekenhuisbed te zien. Ik pakte Dinae's hand vast en keek Sanae wanhopig aan. Word aub wakker prinses

"D..dinae." Zei Sanae uiteindelijk. Dinae liep naar Sanae. Mijn hart begon te kloppen. Wat doet dit meisje toch met me. Ze maakt de geweldadige Yassin in me zacht. Ze is me zon als het regent.

Nu weten jullie vast wel dat Sanae heel wat voor me betekend. Mijn leven stortte in toen ik hoorde dat Sanae zwanger was van Soufian. Eigenlijk was ik wel blij dat dat kind doodwas, ik zou liever geen kind van Soufian willen.

Die flikker, als ik hem pak hè is hij dood. Al betekend dit mijn dood. Zolang ik Yassin El Mourabit heet (mijn hele leven dus) bescherm ik mijn prinsesje.

Sanae draaide helemaal door. Ik had pijn. Pijn om haar zo te zien. Yassin verman je even, haar kind is net doodgegaan. Haar kind. Niet ons kind.

Nu pas drong het in me door. Sanae is echt verkracht en was zwanger van die klootzak. Ik liep boos naar de lift tot ik Sanae en Youssra hoorde praten. Hoorde ik dat nou goed. Sanae vergeeft het me?

Vlinders in mijn buik, mijn gedachte bij mijn prinses. Ik liep naar de lift naar beneden en stapte in mijn audi R8.

Ik reed naar de lounge en liep naar binnen. "Ewa drarries is Sabir hier." Vroeg ik aan de boys. "Ja man hij zit daar." Zei een jongen Hamid. Ik knikte en liep naar de andere kant.

"Ewa boys." Zei ik. Ik groette de jongens en ging zitten. "Sabir heb je het gehoord wella over je zusje." Vroeg ik zacht. "Heb je iets gedaan met me zusje? Billah Yassin ik maak je dood." Zei sabir.

"Nee broer, ze was zwanger van Soufian. Ik ga morgen naar Marokko om Soufian te pakken. Ik maak hem dood." Zei ik boos.

"Wat? Wollah he als ik die flikker pak het word zijn laatste adem." Zei Sabir boos. "Ik ga mee man." Zei Sabid "Ik ook broer." Zeiden de neven van Sabir genaamd Mohamed en Younes.

"Ik kom ook mee eh Yassin." Zei mijn broertje Ilyas.

"Saff sgoed eh broers. Ik ga Sanae ophalen en dan naar huis. Ilyas vraag aan Dounia of ze tickets boekt naar Marokko, Tanger. App me voor rekeningnummer enzo, ik betaal." Zei ik.

Ik liep weer naar mijn auto en reed richting ziekenhuis.

Ik parkeerde mijn auto en stapte uit. Ik liep naar de kamer waar Sanae lag en zag haar al haar spullen inpakken. Alleen Youssra zat nog in die kamer, blijkbaar was iedereen weg.

"Sanae." Zei ik bang. Bang om haar boos te zien. Bang om haar pijn te zien lijden.

"Yassin." Antwoorde ze toen. Ze draaide zich om. Ik keek haar diep in haar ogen en liep op haar af. Ik knuffelde haar en voelde weer al die vlinders in mijn buik. Wat moet ik zonder dit meisje?

Youssra knipoogte naar Sanae en verliet de kamer.

Sanae's perspectief:

Ik kan niet boos blijven op hem. "Yassin het spijt me." Zei ik zacht met mijn blik naar beneden gericht. "Het is geen probleem zine djellie." Zei hij. Ik glimlachtte en keek hem aan. Wat is hij toch mooi..

Thuis aangekomen.
Ik gooide mijn jas op de grond en ging op de bank liggen. Pff ik ben zo moee. Eindelijk geen hotel meer, maar me eigen huisje met m'n mannetje.

Yassin kwam op me af met al mijn tassen en legde ze rustig op de tafel. Hij ging naast me zitten en aaide me over mijn haar. "Yassin ik wil mijn hoofddoek afdoen." Zei ik zacht.

"Wat? Woow woow wwoooowww." Zei hij met een verbaasde blik. "Sanae je gaat je hoofddoek ophouden of je het wil ofniet." Zei hij een beetje geïritteerd.

"Hahahahah rustig sukkel, wou alleen weten wat je zou zeggen." Zei ik lachend. Hij begon te lachen. Oefff zijn kuiltjes. Ik deed mijn vinger in zijn kuiltje en kneep in zijn wang. Hij gaf me een kusje en zo gingen we verder..

Wanneer gaat Yassin het aan Sanae vertellen over Marokko?