Aşk büyüsü klaroline- voldemort

omuz omuza

Care'den

Ormanlık alana cisimlenip düşüncelerimi düzene sokmaya çalışıyordum. Ama bu durumun pekte iyi gittiğini söyleyemezdim. En sonunda merakıma yenik düşüp yeniden cisimlendim

"Beni nasıl buldun?" Karşımdaki manzarayı incelemeden önce konuşmuştum. Hayatımda en çok nefret ettiğğim insan yorgun gözlerle bana bakıyordu. Yanındaysa en az onun kadar nefret ettiğim iksir profesörü duruyordu.

"Saygılı ol White" Snape her zamanki ses tonuyla konuşmuştu

"Bu odada saygı duyacağım kimse yok. Onun için beni daha fazla uğraştırmayın. Duvarlarımı aşıp beni çağıracak kadar güçlü bir büyü yaaptığınıza göre gerçekten önemli bir şeyler var diye düşünüyorum. Harry iyi mi?" Buraya gelirken kafamda defalarca cevaplamaya uğraştığım soruyu sonunda sormuştum. Ona bir şey olmasını istemiyordum. Her ne kadar son yaptığı şey yüzünden ona çok kızgın olsamda o benim hayatımın en önemli parçalarından biriydi.

"Harry son derece iyi Caroline. Eğer ona cevap yazsaydın daha iyi olabilirdi" Bana anlamlı gözlerle bakan ihtiyara baktım. Bir şeyler sakladığı o kadar belliydi ki. Ama bunu öğrenmeye çalışmayacaktım. Buraya çağırılış amacımın bu olduğuna emindim

"Harry benim sinirimin nasıl bir şey olduğunu ve kolay geçmediğini biliyor"

"Riddle nasıl Care?" ilgiyle soran gözlere baktım. Bunu gerçekten yapıyor olduğuna inanamıyordum.

"Bu seni neden ilgilendiriyor?"

"Harry'e bile sırtını dönebiliyorsun ama onun yanında durmaktan vazgeçmiyorsun"

"Harry suçlu ve cezasını çekiyor. Sirius onun yüzünden öldü" konuşurken nefesimin düğümlendiğini hissettim.

"Onu öldüren Harry değildi Care. Voldemorttu. Ve sen onun dışında herkesi suçluyorsun"

"Onu senin o iğrenç egon ve bize olan nefretin öldürdü. Parmağında oynatamadığın herkesi düşman ilan ettiğin için dünya bu halde"

"Gerçekleri göremeyecek kadar kör olduğuna inamak istemiyorum Care. Riddle senin gözünü bu kadar boyamış olamaz"

"Sana olan nefretimin onunla alakası olmadığını biliyorsun. Ben daha seninle tanıştığımız ilk anda nasıl biri olduğunu anlamıştım"

"Ne kadar inkar etmeye çalışsanda tek yapmaya çalıştığım seni ve Harry'i korumaktı"

"Dönde çevrene bir bak ihtiyar. Senin sözde koruma oyunun yüzünden hepimiz çok ağır bedeller ödüyoruz." öfkenin bütün bedenimi ele geçirişini hissediyordum. 

"Bedel ödenmeden zafer kazanılamaz"

"Kime karşı savaştığını sanıyorsun"

"Sana olan saplantısının Voldemort'u savaşmaktan geri tutacağını mı sanıyorsun?"

"Hayır ama umrumda da değil. Riddle benim önem verdiğim kimseye zarar vermez buna Harry de dahil. Sense sözde koruma adı altında herkesin ölüm fermanını imzalıyorsun. Dilerim onların ölümüne sebep olamadan kendin ölürsün"

"Dileğinin kabul olacağını bilmek sanırım seni mutlu edecek" Ben ne söylemeye çalıştığının anlamaya çalışırken sağ kolunu masanın üzerine koydu. Kolunun simsiyah olduğunu gördüğümde ne diyeceğimi bilemiyordum.

"Bu benim daha önce görmediğim ve tedavi edemeyeceğim kadar güçlü bir zehir" Snape ikinci kez konuşup adeta odada olduğunu bana hatırlatmıştı.