En Güzel İmtihanimsin .

12.Bölüm

Yanlışlarım için şimdiden özür iyi okumalar...!!!
¤¤¤¤¤¤
Gecenın karanlık sessizliği içinde sıkışıp kalan bedenim,
Gündüzün aydınlıgin sıcaklığı içinde kavrumuş gözlerim ,
Çölere düşmüş susuzluk çeken boğazım,
Kutuplarda sıkışıp kalmış soğuk elerim,
Sevgiye aç ve susuz kalmış bir adet kalbim var...
¤¤¤¤¤¤¤
Bir gül tanesi kadar özel,
Menekşe kadar nazlı,
Orkide kadar nadir,
Kaktüs kadar dikenli,
Bir kalbin var sevgilim...
¤¤¤¤¤
Denizden devam ediyoruz,
HATIRLATMA

Yaşamaliydin Gözüm yaşamalı,beni bu acı hayatta tek bırakmaman lazımmmm...

Kaç dakika oldu,kaç saniyeler,saliseler geçti.
Uyanmalisın, şimdiye kadar tutulduğun hayata tutunmaya devam ettmelisin, şu yanlız yaşayan dostunu yanlız bırakmamalisin.

Son kez serumunu konturol ettim ve
Derin bir uyukuya dalmışcasina uyuyan can dostuma bakıp odadan çıktım.

Ben çıkar çıkmaz Seyfi bey konuşmaya başladı.

"Oğlum,oğlum nasıl,uyuna bilecek mi siyahlarını açabilecek,bana bakabilecek,baba konuş diyebilecek mi? O siyahlar bana bakabilecekm mi?"

Derin bir nefes aldım yoksa aliyacak,yakınlarını dahada üzecektım.
Müslüman dediğin güçlü olmalı Elif gibi dimdik durmalı acılara sabır ettmeliydi.

"Odamda konuşalım Efendim."

Ben böyle dedim tam odama geçerken bir tane yaşlı bir çift
'Seyfi Bey' diye bağırdı.
Yanımiza gelip konuşmaya başladılar.

"Ah Seyfi Bey.Rüzgar Bey oğlum nasılar."

Seyfi bey karşındaki çifte buruk bir özlemle baktı eşini çok özlediği burdan bu bakıştan anlaşıyordu.

"Ah bilmiyorum,nasıl olduğunu oğlumun acı çekip çekmediğinı bilmiyorum canım fazlaca yanıyor konuşamiyorum.Ahmet ne yapacağımı bilmiyorum."

Tam ben ne yapması gerektiğini söyleyecektım ki.
Adının Ahmet olduğunu öğrendiğim kişi konuşmaya başladı.

"Şimdi burda çaresizce dolasacagini kalkıp iki rekat namaz kılıp, ellerini semaya kaldırıp dua etsen ne yapacağıni bilirsin,yanı kudreten yardım istesen çünki oğlunu sana vren o alanda o.Bunu sakın unutma."

Tam gönlümden geçen kelimeler harflere dökülmüş şekliyle şu karşımda duran babami andıran ak sakalı amcanın ağzında dökülmüştü.
Yanında ki teyze eşi olmalıydı ayakta zor duruyor tansiyonu düşmüş gibiydi.

Tam bir geri bir ilri gitti tam yere düşeceken yanına gidip tutum kucağıma düştü.

Bende hastanenin boş akşam koridorunda bağırdım
ve sesim yankı yapmış,bana geri ulaşmıştı.
Sonra tekrar dan bağırmamla görevliler sedyeyle yanıma gelmişlardi.

Amca çok sesiz bir şekilde içinden bır şeyler okuyordu.

Teyzeyi sedyey koyduktan sonra onu Rüzgarın yanında ki odaya koymalarını,birazdan geleceğimi söyledim.

Yerden kalkmıştım zaten hiç vakit kaydetmeden yanına gidip amcanın koluna girdim ve yanında duran sandalyeye otururdum.

Ordam geçen Hemşireye su getirmesinı söyledim.

Suyu getiren hemşireden alıp amcaya içirdim Teyzele ilgilenenl Doktor farklı olduğu için içim rahat bır şekile amacıyla konuşmaya başladım.

"Iyi misiniz?Efendim."

"Teşekkürler Evlat.biraz daha iyim elhamdülillah."

Aynı babam gibiydi. Evlat diyordu bana Evlat.