En Güzel İmtihanimsin .

33.Bölüm

Yılmayan , yıkılmayan , En güzel yürekli insanlara Gelsin bu bölüm...

Sana Kurban olurum Canım vatanım Türkiyemm...

Rüzgar'dan:

Deniz'le konuştuktan sonra
Içimi yiyip bitiren düşünler deryası ve kavrulan yüreğim ile
Deniz ile deniz kenarına doğru yol aldık.
Konuşmuyorduk.
Ikimiz de sessizligimize gömülmüştük.
Anlayacağınız ikimizde şu an düşünce deryasın da boğulmak üzereydik...

Taksi öyle yağ gibi kayıp güdiyordu yolun üzrinde.
Deniz kenarına gelmiştik işte ALLAHHIMA şükürler olsunki yine kardeşim vardı yanımda.

Ben robot gibi taksiden inmiş bir zamanlar derdimi haykırdığım kayalıklara gelmiş ve oturmuştum.
Deniz ise taksici ye parasını ödemiş yanıma oturmuştu.

"Rüzgar kardeşim benim ne yapmayı düşünüyorsun."

Ya abi insan lafı bir dolandırır da öyle söyler demi ya.
Benim burda nasıl acı çektiğimi görmüyorsun sanki...

"Bilmiyorm ne yapacağımi nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum."

Allahım bugün ne kadar değişik ve hüzün dolu bir gün böyle...
Sen hayırlara çıkar. şuramda sol yanımda bir ağrı var ya hadi hayırlısı...

Telefonu çıkarıp Mina içeriye gittikten sonra gelen mesaji okudum tekrar tekrar.
Bu mesaj yüzünden sevdami kırmış üzmüştüm.
Yazıktı bana çok yazık sabah herşey harika iken şimdi herşeyi berbat etmiştım.

"Kardeşim tam olarak ne yazıyordu mesajda."

Deniz bana bir şeyler söylerken ben hala Minami düşünmekle uğraşıyordum.Ne kadar soğuk davranmış bende ne kadar soğuk karşılık vermiştım ama ne yapabilirdim o mesajdan sonra beynim ve yüreğim tüm işlevini kaybetmiştı.
En güzel emanete sahip çıkamam durumu beni öldüruyor yiyip bitiriyordu.

"Rüzgar kardeşim ! Iyimisin ! Orda misin? "

Kendimi toplayıp biraz uzaklaştırdim düşünceleri kendimden ;

"Hi ! Efendim."

Deniz ise garip bir hal durumu ile ;

" yaşıyor musun ? Diyorum."

Böm böm yüzüne bakıp ;

"Abi yemin ederim dalganın hiç mi hiç sırası değil.Ya bi düşün ya küçüğüme bir şey olursa ışte o zamanda yaşayamam ölürüm ben anlıyor musun? "

Sesim biraz fazla çıkmiş 'olacak ki ;

"Sakin Dostum ! Sakın.Hangi devirde yaşıyoruz söyle bana öyle çocuk falan kacirmak kolay değil. "

Hakkıydı ama mesajda yazanlar çok ciddi idi.
Sonra telefonu çıkarıp Deniz'e doğru uzatmadan önce bana gelen ve dengemi bozan mesaji açtım.

"Al bak kardeşim oku."

O okurken bende kendi kendime o mesaji düşünmeye başladım düşündükçede atan yüreğimi sakinleştirimeye çalışıyordum.
Deniz mesaji okudukça değişen sürati ile komik hal alsa benim de gülesim gelsede gülme sebebime bir şey olma durumunda kalbime sızı giriyordu.
Gülme isteğim yok oluyordu eğer ufakligima bir şey olursa eski Rüzgar Tuna geri döner di.
Deniz bir anda kayalıklardan bir anda kalkıp ;

"Oğlum ben bu adamı gebertirim."

Hiçbir şey diyemiyordum ne yapacağımı kestiremiyordum.
Sonra içime bir ateş düşmüştü keşke küçüğümü ve sevdami da yanıma alıp yanımdan bir saniye ayırmadan korusamiydim.