En Güzel İmtihanimsin .

17.Bölüm

Rüzgardan
16.Bölümün Devamıdır.

Hepimiz Toplanıp çıkışa doğru ilerliyorduk ki arakasi bize dönük olan Mina'yı gördüm koşar adamlarpa yanına giden Eslem

"Mina ablacigim."

"Aaa minigim."

Diyerek arkasını bize döndü.Ve gözü adının Mehir olduğunu öğrendiğim kızın üstünde takli kaldı ve o arada Eslemle birbirilerini aylardır görmüyor gibi sarılıyorlardi.

"Mehir canım.Naptin ya ne zamandır konuşmıyoruz."

"Napyım valla Mina bildiğin şeyler."

Onlar koyu bir sohbette girmişlerken bende Denızin yanına gidip kullanığinin dibine girerek fısıltı şeklinde

"Bizimkiler Arkadaş çıktılar dostum baksana."

Uyuzca sırtımami yüzümü ekleyince tam bir kıl insan modeli olmuştum.
Tam o sırada Deniz tekrardan karnıma geçirdi ve beni iki büklüm bir şekilde bırakıp kızlarin yanına gitti.

Bende Deniz de bu kıza karşı bir şeyler olduğu kesindi çünkü ben onu üniversiteteden beri tanıyordum ve ilk defa bir kızla görmuştüm.

Ağzımı açmak üzereyken Mina benden önce davranıp konuşmaya başladı

"Kafeye gidip oturalımi hep kafamiz dağlır hemde birbirimizi tanımış oluruz Eslemede morel olur."

Hep birlikte onayladık.Deniz arabasıyla gelmişti Mina,Mehir ve Eslem Denizle gidecek ben de biricik kıymetlım poyrazla.

Poyraz kimi benim motorsikletim.Ve benim en çok kıymet verdiğim şey motorsikletimdir. onun için kavgaya bile karışmişligim vardır yani.

Kaskimi takıp poyraza atladım.
Ve Denizi takıp edeceğim için peşlerine takıldım Minanin bildiği bir cafe varmış Içinde çocuklar için oyun parkı büyükler içinde boğaz manzaralıymis oraya gidecektık.

Yaklaşık bir yarım saat içinde pembe şiirin bir kafenin önündeydik cafenin renk uyumu harikaydi pembe ve Beyaz.

Adı ise Neşe cafeydi cidden görüntüsü ile insanın içini huzur ve neşe veriyordu.

Denizgil arabadan inice Eslem tatlı bir heyecanla konuşmaya başladı.

"Mina abla burası harika hem de pembe renk. aaa bak Rüzgar abi oyrda park var.Gidip oynaya bilirmiyim."

"Tabii küçüğüm ama dikkatli ol tamamı biz şurdan seni izliyor olacağız."

Dediğim yere oturup boğaz manzarasini izlemeyen başlamıştık.Içimde ki hüzün bkraz dağılmıştı.

Esleme baktığımda ise harika bir şekilde oynuyor yanına arkadaş bile bulmuştu.
Hemde Erkek.
Bir dakika o erkeklemi oynuyor.

Denizgile baktığımda üçüde derin bir sohbete girmişlardi.

"Arkadaşlar Eslemi oynadığı çocuk Erkekmi yoksa benimi yanlış görüyorum."

"Saçmalama kardeşim daha çocuk onlar ."

"Olsun Eslem benim kızım,Benden ve senden başka Erkekle konuşamaz.Eslem buraya gel abicim."

Eslem tam geliyordu ki Mina

"Eslem yok bır şey ablacim devam et sen oynamaya."

"Hayırdır küçük hanım Noldu niye işime karışıyorsunuz."

"Ay Rüzgar bey buraya gelme gayemiz boğaz izlemek değil Eslemin eğlenceli vakit geçirmesini sağlamakti.Niye bölüyorsunuz bırakın oynasın."