En Güzel İmtihanimsin .

23.Bölüm

Mina'dan...

Sabahın ilk saatleri ile uyanmiştım.
Içim de bir huzur vardı,Nefes aldıkça bu huzur artıyor,Sevinçe doğru yol alıyordu.
Anlam veremediğim bu mutluluğun bugün güzel şeyler olacağını söylüyordu sanki.
Ben hep hisselerimle hareket eden biriydim ve hislerimi hep doğru çıkıp beni hiç yanıltmamişlardi.

Yatakta sağ sola dönüp dururken aklıma bugün Rüzgarın yanına gideceğim gelmiştı.
Dün Seyfi amca arayıp işleri olduğu için Rüzgarın kıyafetlerini benim göturmemi rica etmiş bende kabul etmiştım.

Kalkmak üzereyken kapım açılıp minigimi gelip üzerime doğru zipladi.
Ve beni gıdıklamaya başladı.
Bende el çabukluğu yapıp;

"Ah ! Eslem hanım bunu benim.yapmam gerek."

Diyerek gıdıklamaya başladım.
Kahkahayala gülüyor bu kez gözyaşları kahkah için akıyordu inşAllah bundan sonra bu göz yaşları hep sevinçten olurdu.

Hüzün nedir bilmez huzurli günler yaşardık,
Kahkaha arasın da konuşmaya çalışan miniğim;

"Hahaha du-r Mina ab- la ya haha bu hiç ad-il de-gil ama hahay."

Ben hala gidiklarken bir yandanda Esleme laf yetiştiriyordum;

"Neresi adil değilmiş küçük hanım."

'Küçük hanım' mi !? Al ya beni de kendine benzetti Rüzga bey küçük hanım nedir ya.
Aff yanı ben Eslemi gıdıklamayi bırakmış ve dalmış olacağım ki;

"Mina abla,noldu ?"

"Bir şey olmadı minigim."

"Daldında."

"Yok ya aklıma bir şey geldi de.aaa çubuk hazırlan daha hazırlanmamiş hanıma bak ya Rüzgar abinın yanına gitmeyecekmiyiz Eslem hanım."

"Ay ! Ben onu unuttum."

Ayağa kalkıp.Tatlı bir heyecanla;

"Şey ben hazırlaniyim o zaman."

Diyip odasına doğru yol aldı Seyfi amcadan rica edip Rüzgarın kıyafetlerinı getirirken Esleme de bir kaç kıyafet getirmesini söylemiştım ve getirmiştı sağolsun.

Bende kalkıp harbi olmuş ıkinci dünya savaşina dönmüş odamı toplamaya başladım.Ne kadar pasaklı bir kız olup çıkmıştım ya hu.

Hafize annem gelip odamın bu halimi görse ah bu kıza noldu kafasına ne düştü diye üzülür yani ha.

Odamı el çabukluğu ile toplayıp üzerime siyah bol paça pantalonumu üstümede beyaz kazamı giyip mavi yeşil tonlarında bir eşarp örtüp
Hazırlanmami tamamladım.
Eslemin hazır olup olmadığını kontrol etmek için odaya geçip;

"Vuuuu Eslem hanım bu ne güzellik böyle."

Bizim küçük,Allahım ben iyice adamın tekine benzeyip gidiyordum ya hayırlısı,bizim hanım üstüne kot gömlek içine beyaz bir badi gene kot gömleğin rengin de bir pantalon giymiş ve neredeyse dünyanın en güzel kızı ile yarışacak hale gelmiştı.

"Ah ! Teşekkür ederim Mina ablacigim,senin de benden bi farkın yok hanı."

Derince bir gülümseme ile bakıp yanına gidip utançtan kızarmiş yanaklarına iki tane öpücük bıraktım hemde sulu sulu;

"Iyyy ! Mina abla ya böyle öpülmekten nefret ederim ya ! "

Böyle öpülmekten bende nefret ederidim ama yanağı o kadar tatlı gelmiştı ki öyle öpmek gelmiştı içimden.