Bölüm 6 Arkadaşız!

2.7K 125 18
                                    

Arkadaşlar ve yeni bölüm 😊 Umarım beğenirsiniz.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 😊Kendinize iyi bakın,hayırlı ramazanlar arkadaşlar.❤

Leyla'dan Devam...

Hayır...Gördüğüm manzaraya inandırmak istemiyordum kendimi...Onun burada ne işi vardı?

"Leyla...Tıpkı sana benziyor..."

Esin'in belirsiz sesi ile irkilirken,saniyeler akıp gitmişti sanki...Üçü birlikte karşımdaydı.

"Nihayet!Sizi bulamayacağımızı düşünmeye başlamıştık artık."

Sürekli birilerinden kaçmak zorundaydım!Fakat inatla karşıma çıkıyordu hepsi...Emir'in soğuk bakışları...Önder'in halinden memnun neşeli ses tonu...Sakin olmam gerekiyordu.

"Ayla...Senin burada ne işin var?"

Sorduğum soruya karşılık sırıtınca "işte başlıyoruz" dedim içimden.

"Seninki de soru mu şimdi?İnsan önce bir sarılır kız kardeşine,değil mi ama?"

Bir dakika...O ne dedi az önce?Sarılmak mı?

"Bu inanılmaz!"

Esin'in hayret dolu ses tonunu duyunca zar zor tebessüm ettim.

"Değil mi?Bence de."

Bu kızın nesi vardı böyle?

"Bu arada ben Esin.Leyla'nın yakın arkadaşıyım."

"Ayla,memnun oldum canım."

Delirmek içten değildi.Ayla'ya ne olmuştu böyle?Benim kız kardeşim olduğundan şüphelenmeye başlamıştım artık.Bu böyle olmayacaktı.

"Ayla,az gelir misin?Konuşmamız gerek."

"Tabi canım konuşalım."

Üstelememişti bile.Çok tuhaf...Birkaç saniyeliğine yanlarından uzaklaştıktan sonra,fazla uzatmadan konuya girdim.

"Ayla,ne demek oluyor bunlar?"

"Tam olarak neyden bahsediyorsun canım?"

"Neyden mi?Hangisinden başlamamı istersin acaba?"

"Bak ben gerçekten anlamıyorum canım.Neden bu kadar asabisin?"

"Neden mi?Ayla,amacın ne senin?Burada ne işin var?Üstelik Emir ve Önder'i nereden tanıyorsun?"

Sorularıma karşılık kollarını çiçek pozisyonuna getirerek,tekrardan sırıtınca ağzımdaki otuz iki dişi birden sıktım.

"Bak canım,büyütecek bir şey yok.Tatil için buradayım.Emir ve Önder'e gelince,onları tanımıyorum.Havaalanından iner inmez taksi beklemeye başlamıştım.Önümde spor bir araba durmuştu.Seni ben sanmışlar tabi.Bende durumu anlatınca,Önder denen çocuk aynı okulda okuduğunuzu söyledi.Bende sana süpriz yapmak için onlarla birlikte geldim,o kadar."

"Süpriz mi?Sen,bana öyle mi?Ben aptal değilim Ayla!"

"Neye inanmak istiyorsan ona inan Leylacım.Ben geçmişi unuttum,sen de unutursan yeniden başlayabiliriz ne dersin?"

Yok,gerçekten benimle dalga geçiyordu.Ayla'nın bu denli değişmesi imkansız!Aradan beş yıl kadar bir süre geçmişti.Yine de ona inanmak benim için çok zordu.Üstelik geçmişte olanları unutmamı da kimse benden isteyemezdi!Bu kişi Ayla bile olsa!

"Onca şeyden sonra sana inanmamı bekleme benden Ayla.Arkadaşlarımdan da uzak dur!"

"Şuan gereksiz yere tartışıyoruz bence ve arkadaşlarına ayıp oluyor Leyla.Neyse,evde görüşürüz canım."

GÜNAH KEÇİSİ:Sil BaştanWhere stories live. Discover now