Soğuk ve Karanlık...
Ruhumun ve bedenimin derinliklerine inerek,her geçen gün daha da etkisini gösteriyordu sanki...İnatla!Yılmadan...Nedenini bilmesem de son ana kadar direnmek istiyordum...
Son ana kadar...
...
Uyanıkken böylesine güzel ve sıcak bir masalda olamazdım değil mi? Onun kolları arasındaydım...Onun dudakları üzerinde...Hissediyordum!Şu anda olan şey...Gerçekti!
Her saniye şiddetini arttıran ve beni kendine çeken dudakları,tüm vücudumu uyuşturmaya yetmişti...Kalbim ise yerinden çıkmak için can atıyordu.Onu engelleyebilir miydim ki?İstesem de yapamazdım!
"Sevgi..."
Dudakları,dudaklarımın üzerinde yumuşacık bir etki bırakırken,fısıldadı.İsmimi ilk defa bu ses tonunda dile getiriyordu.Kendiliğinden açılan gözlerime,kendininkileri değince öylece bekledim.Ya kötü bir şey söyleyip,her şeyi mahvederse...Ya da şu anda ne yaşıyorsak,bunun bir anlamı olmadığını söylerse...Sürekli inip kalkan göğüs kafesimi kontrol etmeye çalışarak,sadece gözlerine baktım.
"Bu...Yani şu anda olan şey...Kafam karışık Sevgi..."
İşte bundan korkuyordum.Son cümlesi yüzümün asılmasına sebep olurken,bu kez ben dudaklarımı araladım.
"Beni öpüyorsun fakat kafanın karışık olduğunu söylüyorsun.Beni neden öptün o halde?"diye sordum kırılan ses tonumu elimden geldiğince bastırarak.
"Sevgi ben...Bilmiyorum.Şu ana kadar sana karşı bir şeyler hissetmediğimden emindim fakat..."
"Beni sevmiyorsun..."
"Sevgi bak benim..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
😯😯😯
Gözümden aşağı süzülen tuzlu suyun etkisi ile bedenimin kontrolünü eline alan kolları geri iterek,aramızdaki mesafeyi açtım.Beni sevmiyordu ama öpebiliyordu!Bu kabul edebileceğim bir şey değildi.
"Onu mu seviyorsun?"
Devam etmesine izin vermedim ve yüreğime düşen düşünceyi serbest bıraktım.Sorduğum soru şaşırmasına neden olmuştu.Neden şaşırıyordu ki?İlk kez bir kızı öpmüyordu sonuçta.
"Kimden bahsediyorsun?"diye sorduğunda,tek elimi göz altıma doğru götürdüm.Tenlenen bölgeyi sildikten sonra,tekrardan aynı gözlerle karşı karşıya geldim.
"Esin'i de beni öptüğün gibi öpmüştün değil mi?"
"Esin mi?O sadece..."
"Hata mıydı?Bence değildi.Onun da kalbini kırdın,şu an bana yaptığın gibi..."
"Hayatımın en kötü anılarından biri sadece.Hatırlamak dahi istemeyeceğim çok kötü bir anı!"diye yinelediğinde,bana doğru bir kaç adım attı.
"Peki ya ben?"diye sordum yutkunarak.Aldığım nefes zoraki kendini bıraktığında,ondan bir cevap beklemiştim fakat...Tek kelime etmeyince,yaptığım şeyin koskocaman bir hata olduğunu anlamıştım.Üstelik benim gibi biri ilk defa...İlk defa...Kendimle bile konuşacak halim kalmamıştı.Gözleri,koca bir alev topu misali kalbime düşünce,başımı yan tarafa çevirdim.
