GÜNAH KEÇİSİ:Sil Baştan

Bölüm 40 [FİNAL PART 3]

Multimedia Ceyhun & Selen <3 

ARAS'IN AĞZINDAN DEVAM...

'Yapma Aras!'dedim iç sesimi bastırmaya çalışarak.Yapma!Dokunma ona!Dokunursan eğer kendine verdiğin sözün üzerini çiğnemiş olursun.Uzaklaş ondan!

"Küstah!"

İğneleyici ses tonuyla konuştuğunda,suratıma sert bir tokat indirdi.Yönüm hızlıca değişirken,aynı ses tonu kulaklarımı doldurdu.

"Ne yaptığını zannediyorsun?!"diye hesap sorduğunda,durumun daha da kötüye gitmemesi için üzerinden kalktım ve kapıya yöneldim.Vereceğim cevabın her türlüsü yeni bir sorun demekti ve bunu istemiyordum.Artık değil!Bir an için...Sadece bir an için,arkamda bıraktığım cehennemi unutmuştum,bu doğru!İnsan tehlikeli derecede yüzsüz de olabiliyormuş,bu da doğru!

"Sana söylüyorum pislik herif,bana bak!"

Sus Aras sus!Cevap verme sakın!Çık şu odadan hemen.Kitlemek zorunda kaldığım kapıyı geri açtım fakat çıkmak için adım attığımda,koluma dayanan baskı ile duraksadım.Esin burnundan soluyan hali ile karşıma geçmişti.

"Artık dur tamam mı?!"diyerek hızlı bir nefes verdiğinde,ışığını kaybeden gözler yeniden bulmuştu beni.Durmamı istiyordu fakat yapamazdım.Sorumluluğumda olan başka şeyler vardı hayatımda şimdi.Pes ederek,gidemezdim.

"Sana söylüyorum!"

"Esin yeter.Bak gerçekten,gürültü istemiyorum artık.Ayrıca seni burada sonsuza kadar tutacak da değilim.Dinlendikten sonra gidersin tamam mı?"

"Nasıl bu kadar yüzsüz olabiliyorsun ya sen?!"

"Esin tamam dedim,yeter!"

"Geçmişte yaşananlar yüzünden beni kendine oyuncak yapmanı geçtim,Emir'e...Emir'e bunu nasıl yaptınız?"

"Emir'e yaptığım bir şey yok Esin,yok!"

Sesimi yükselterek,kurduğum cümleye vurgu yapsam da değişen bir şey olmamıştı tabi.Konuşmak faydasızdı fakat Esin bir türlü...Bir türlü izin vermiyordu.Beni zorluyordu artık.

"Bir de utanmadan..."

"Kesin şunu!"

Önder'in sesini duymamla kendime gelirken,bir an önce buradan çıkmak için yeniden hareketlendim fakat bu kez Önder beni engelleyince,daha ne kadar sabırlı kalmak zorunda olduğumu düşünmeye başladım.

"Gitmene izin veremem Aras.En azından simdilik."

"Önder,durumu biliyorsun.Ayrıca..."

Cümleme ara verirken,Esin'in şoke olan bakışlarına yöneldim kısa süreliğine.

"Burada Esin ile kalman daha sağlıklı olur.Benim acilen çıkmam gerekiyor."diyerek hızlıca odadan çıktım ve salona indim.Annnem ve Emir beni fark ettiklerinde daha fazla zaman kaybetmek istemedim ve Alev denen kızın kolundan tuttum.

"Gidiyoruz."

"Aras dur."

Emir'in uyarısı ile durdum.Yanıma geldiğinde zorlu bir nefes vererek,omuzumdan kavradı.

"Ben de sizinle gelmek istiyorum.Leyla..."

"Olmaz kardeşim."

Emir'i engellemekten başka çarem yoktu.Devam ettim.

"Bak,biliyorum.Leyla'nın yanında olmak istiyorsun fakat şimdilik bu pek mümkün değil.Zaman gerek Emir.Haberleşiriz."dediğimde başıyla onayladı beni.Alev denen kızla hızlıca arabama geçtiğimde,cebimdeki telefonu çıkardım ve Ayla'yı aradım.