Bölüm 33 İzin Vermeyeceğim!

1.7K 93 7
                                    

Evet arkadaşlar yine ben ve güzel mi, güzel uzun yeni bölümle geldim sizlere :) Artık yavaş yavaş bazı sırlar ortaya dökülmeye başlayacak,şimdiden uyarımı yapayım :) Bu bölümde de artık kıvılcımı ben çıkardım gerisi,çorap söküğü :) Bu arada unutmadan gelecek bölümle alakalı önemli bir gelişme daha var arkadaşlar :) Gelecek bölümde iki tane büyük bir bomba patlatacağım :D Ben bile kendi kendime düşünürken heyecanlanıyorum :) Ayrıca gelecek bölüm bayağı uzun olacak.Şu an paylaştığım bölüm tam tamına 3 bin küsür :) Yeni bölüm için 5 bin filan çıkarmayı düşünüyorum :D Ya da artık duruma göre ayarlarım :D Ama her halükarda upuzun bir bölüm olacak.Ne kadar konuştum böyle :D :D En iyisi mi siz başlayın okumaya :D Keyifli okumalar dilerim canlar :) <3 

Bu bölüm için ayrı bir yorum bolluğu istiyorum sizden :) Fikirlerinizi benimle paylaşın :) Oy vermeyi de unutmayın bir zahmet :D 

Kendinize çok iyi bakın :)
Multimedia:Ağabeyimiz Ceyhun😙

"Konuşsana ağabey!Neden susuyorsun?"

Hesap soran ağlamaklı ses tonu yeniden kulaklarına ulaştığında,öylece bakakaldı Ceyhun.Ne diyebilirdi ki?Bu konuda iki taraf da haklı sayılırdı.Birinin diğerine üstünlüğü söz konusu değildi.Şu an yaşananlar Esin için ne kadar zor ve anlaşılmazsa Ceyhun için de öyleydi.O da istemez miydi hayatının her anında korumakla görevli olduğu kız kardeşini gelinlikler içerisinde mutlu görebilmek?Herkesten çok isterdi elbette.Fakat bu mümkün değildi kendisine göre.

"Çocuklar sakin olun.Esin kızım ağlama,yavrum."

Handan Hanım yanlarına vardığında Esin'i tıpkı bir anne şefkati ve savunma mekanizmasıyla kolları arasına aldı.Ardından da Ceyhun'a doğru yöneldi.Uzun zaman sonra ilk kez sinirli yüz ifadesini kullanıyordu.

"Bu kadar yeter oğlum.Kızın halini görmüyor musun?"

"Handan teyze rica ediyorum sen karışma.Bu konu ben ve Esin ara..."

"Yeter!"

Handan Hanım sesini en yüksek seviyeye getirdiğinde,derin bir nefes alarak devam etti.

"Söylediklerinin en ufak bir mantığı bile yok oğlum.Kızın geleceği söz konusu.Bu şekilde davranman hiç doğru değil."

"Ben ne söylediğimi gayet iyi biliyorum Handan teyze.Hepsi,Esin'in mutluluğu için."

Ceyhun'un son kelimesine kaşlarını çattı Handan Hanım.Karşısındaki kararlı yüz ifadesine ne söylese faydası olmayacağını idrak eden Handan Hanım sessiz kalmayı tercih etti.Ardından da bu kez,kolları arasına aldığı kırılmış bedene doğru çevirdi yönünü.

"Odana geçelim kızım,haydi gel."

"Handan teyze okul..."

"Bu şekilde okula gidemezsin.Leyla kızım sen git.Sevgi sen de benimle gel kızım."

Üç kız da kendilerin verilen görevleri yerine getirmek için hareketlendi.Leyla ağlamamak için kendini zor tutuyordu.Sıkıca sarıldı arkadaşına.Ceyhun olanları izlemekle yetinirken Handan Hanım iki kızı da alarak ilerlemeye başladı.Ceyhun engel olmamıştı fakat yüreğinin giderek daraldığını hissettiğinde,iki elini birden ensesine yerleştirdi.Çaresizdi.Tam anlamıyla çaresiz...

Handan Hanım kızlarla birlikte odaya geçti.Esin'i yatağına doğru yönlendirdiğinde,Sevgi de hemen arkalarından takipteydi.Esin ağlamaya devam ediyordu.Yatağına geri uzandığında,üzerine çekilen yorganın uçlarını var gücüyle sıktı.Handan Hanım hemen karşına oturdu ve Esin'in çenesinden yavaşça kavradı.

GÜNAH KEÇİSİ:Sil BaştanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin