GÜNAH KEÇİSİ:Sil Baştan

Bölüm 36 [Finale Doğru]

Canlar merhaba...
Biliyorum bölüm çok ama çok geç geldi.Hemen nedenlerimi sıralayayım😊 Bir aydan fazla süre köydeydim ve evde inşaat vardı.Vakit bulup giremiyordum.Evde kalabalık olunca,gecikti her şey.Tekrardan kusura bakmayın canlarım😊😙 Bu arada gelen oy ve yorumlar için herkese çok teşekkür ediyorum.🙏

Keyifli okumalar herkese❤😊

UYUŞUK YAZARINIZDAN DEVAM
                          😥😥
Aras tereddüt etmeden Esin'in dudakları üzerine kendininkilerini bastırdığında,titreyen parmakların arasındaki bıçak da hedefine saplandı.

"Aras!"

Selen'in çığlığı bulundukları odayı doldurduğunda,parmaklarına değen sıcak sıvıyı hissetti Esin.Dudakları üzerindeki baskı etkisini yavaşça kaybederken,öylece donup kaldı.

"Öz-zür di-ilerim..."

Cansızlaşan sesi ile konuşmaya çalıştı Aras.Doğrudan Esin'in gözlerine bakarak,özür diliyordu şimdi.Belki bir faydası yoktu ya da çok saçma bir durumda gereksiz bir cümle kuruyordu fakat söylecek başka bir şeyi varsa da artık sona geldiğinin farkındaydı.Ne söylerse söylesin,Esin'in yüreğini hafifletemeyecekti neticede.

"Bak bu sürpriz oldu işte.Ortamı biraz daha kızıştıralım,ne dersiniz?"

Kadın büyük bir zevkle araya girdiğinde,Aras bir kaç saniyeliğine neredeyse kapanmaya başlayan gözlerini Esin'den ayırdı.Esin ise şoka girmişti.

"S-seni la-anet.."

Aras'ın lafı ikinci bir bıçak darbesi ile bölündüğünde,buna daha fazla dayanamayan Esin çığlığı bastı.

"Yeter!Dur artık,yeter..."

"Durmamı istiyorsun demek(!)"

"İstediğim...İstediğim bu değildi!"dedi hıçkırıkları arasında,başını hafifçe eğerek.

"Oyun mu oynuyoruz burada,ha?!"

Kadın iyice sinir küpü olurken,Esin pişmanlıkları ve acıları içerisinde kıvranmaya başladı.Gerçekten de istediği bu değildi.Sevdiği adama da,öz kardeşi yerine koyduğu kıza da öfke ve kırgınlık besliyordu fakat gözleri önünde ölmelerini izleyebilecek soğukkanlılığa sahip değildi.Öfkesi ve kırgınlığının yanında ayakta zor durmaya çalışan sevgisi de peşini bırakmıyordu.

"Bu kadar saçmalık yeter!"diyerek hedefinde kalan bıçağı tüm gücüyle geri çekti kadın.

"Hayır!"

Esin yeniden çığlık attığında,Aras geriye doğru yalpalayarak yere düştü.

"Gel buraya!"

Kadın,Esin'i kendine doğru iyice çekerek onu Aras'tan uzak tutmaya çalıştı.Başardı da.

"Bırak beni!"

Esin,kadının kollarından kurtulmaya çalışsa da bunu yapamıyordu.Kolları ve ayakları bağlı olduğu için en fazla dengesini kaybetmesini sağlayabiliyordu.İkisi arasındaki boğuşma devam ederken,bulundukları odanın kapısı büyük ve şiddetli bir gürültüyle açıldı.

"Efendim,polisler!"

Nefes nefese içeri giren adamın söylediği ile zayıf kaşları çatıldı kadının.

"Ne polisi?"

"Bilmiyoruz efendim.Beklediğimiz bir şey değildi."dediğinde kuvvetlice sıktı dişlerini.Burnundan soluyan kadın,Esin'i saçlarından çekip yere savurduğunda adamının yanına doğru ilerledi.