GÜNAH KEÇİSİ:Sil Baştan

Bölüm 14 Dokunmayın Bana!

Arkadaşlar merhabalar.Elimden geldiğince yeni bölümü erken paylaşmaya çalıştım.Umarım beğenirsiniz. :) Bu arada oy ve yorumlar için herkese çok teşekkürler <3

Medyadaki şarkıya bayıldım :)Türkçe altyazısını ekledim sizin için.Esin'e ithafen paylaştım.Şimdiden keyifli okumalar <3 :)

*** YAZARDAN ***

Aras,dudakları üzerine kurulan ani baskıyı hiç istemese de geri çevirmek zorundaydı.

"Dur..."diyerek eliyle uzaklaştırmıştı Esin'i.Fakat Esin'in tekrardan bir geri dönüşü yoktu artık.Konuşmak için hareketlendiği anda,hemen arkasındaki kalabalık seslerle başarısız olmuştu.

"Esin canım,sen iyi misin?"

Bir anda kendini Leyla'nın kolları arasında bulan Esin,tepkisizdi.Beyni de kalbi de başka yerdeydi çünkü.Sağlık görevlilerin yardımıyla Aras bulundukları yerden çıkarılmıştı.

"Kardeşim sen kızların yanında kal.Benim hastahaneye gitmem gerek.Aras'ı yalnız bırakamam."diyerek Emir'in omzundan kavramıştı Önder.

"Tamam kardeşim.Gelişmelerden bizi haberdar et."

Başıyla Emir'i onaylar onaylamaz olay yerinden ayrılmıştı Önder.Esin ise hiç iyi gözükmüyordu.

"Canım haydi dışarı çıkalım biz de.Hava alman gerek."diyerek Esin'in titreyen ellerinden yavaşça kavramıştı Leyla.

"Leyla haklı Esin.İyi değilsin."

Esin transa geçmişti adeta.Tek kelime dahi etmiyordu.Olayın ciddiyetinin farkında olan Emir ve Leyla daha fazla üstelememişti.Üçü birlikte okulun arka bahçesine doğru yürümeye başlamışlardı.Arka bahçedeki banklardan birinde yerlerini alır almaz Emir,Leyla'ya dönmüştü.

"Canım kantinden bir şey ister misiniz?"diye sorunca başıyla onaylamıştı Leyla.Emir'in yanlarından ayrılmasıyla iki yakın dost baş başa kalmışlardı.

"Esin..."

"Yanında olmak istiyorum..."diyerek Leyla'nın sözünü kesmişti Esin.Ağlamaklı ses tonuyla yönünü Leyla'ya doğru çevirmişti.Ardından da bileğinden sertçe kavramıştı.Leyla bu tepki karşısında şaşkına dönmüştü.

"Sakin ol Esin bak..."

"Artık kesinlikle eminim Leyla.O benim için bir yabancı değil!Doğal olarak benim davranışlarım da normal değil.Onun yanında olmak istiyorum..."

En yakın dostunun halini gören Leyla,gözlerini sonuna kadar açmıştı.Ne yapacağını bilmiyordu.Bileğine yapışan eli yavaşça geri çekerek,Esin'in yüzünü avuçları arasına almıştı.

"Öncelikle sakin olman gerek Esin.Kendinde değilsin."

"Bu durumda nasıl sakin olmamı bekliyorsun Leyla?Yaşadığım hayat benim için de hiç de normal değil...Az önce benim yüzümden..."

"Senin yüzünden olan bir şey yok Esin!"diyerek bu kez söz kesen taraf Leyla'ya aitti.Esin'in sessiz kalmasından faydalanan Leyla,devam etmişti konuşmasına.

"Kendini suçlamayı bırak artık!Aras'ın yerinde Emir veya Önder de olabilirdi.Hangimiz olsak öyle bir durumda aynı şeyi yapardık.Aras iyileşek,merak etme.Ayrıca şimdi hastahaneye gitmek doğru bir adım olmaz.Biraz bekleyelim.Bu arada sen de biraz sakinleşirsin Esin."