The VAMPIRE's PLAYBOY

Chapter 5

Xena's POV

"You're bleeding" saad nitong nakatutok sa ginagawa nya, napansin ata nyang nakatitig ako kaya tumingin sya sa akin

"Ahmm, h-hindi mo naman kailangang gawin iyan " sabi kong nahihiya

Tiningnan nya ako sa mga mata...

"You should be more careful next time" sabi nito

Matapos nyang takpan yung sugat ko sa braso gamit yung itim nyang panyo tinitigan nya ako sa mga mata,magkaharap kami ngayon

"B-bakit?"tanong ko

"Hanggat may oras ka lumayo ka sa kanya, umiwas ka kung kinakailangan, hindi mo alam ang pwede nyang gawin" seryosong saad nya

"Ha?" naguguluhan kong sambit

"Sinong iiwasan ko?" imbes na sagutin yung tanong ko eh tumayo sya sa pagkakaupo at lumabas dito

"Hoy san ka pupunta, wag mo kong iwan dito,aish" binilisan ko yung paglalakad ko

Sino bang tinutukoy nya?? Si Calvin?? Athena?? Si Athena lang naman ang may ugaling hindi ko maintindihan

"Sandali lang" sigaw ko nang hindi ko maabutan ang paglalakad nya, ang bilis nyang maglakad...mabuti naman eh huminto ito pero di man lang lumingon sa gawi ko

"We only have 10mins. " walang emosyong wika nito, tapos naglakad ito , bumagal nga lang ng kaunti

Nang makasabay na ako sa paglalakad nya may naalala akong gustong tanungin

"Ahmm Mr.Salvatore tama?" Di sya sumagot kaya pinagpatuloy ko nalang magsalita

"Ah, m-may tatanungin sana ako"

"Tsk, you're already asking"

Sinamaan ko sya ng tingin..but still diretso lang ang tingin nya sa harap while his both hands inside his pocket

"Eh kasi, ano"

Naramdaman ko naman na huminto sya kaya tumigil rin ako ,seryoso lang syang nakatingin sakin

"I-itatanong ko lang sana about sa nangyari kahapon, alam kong hindi maganda yung unang kita natin ,g-gusto ko lang sana humingi ng thank you sa pagdala sa clinic sa akin kahapon " yumuko ako dahil hindi ko kaya ang paninitig nito

"At...at...h-hindi ko kase alam kung saan ako nahimatay at kung saan ko nakuha yung sugat ko...wala kase akong maalala...saan mo ba akong huling nakita bago ang nangyari sa akin?" this time tiningnan ko sya ng diretso sa mata

Hanggang ngayon palaisipan parin ang nangyari sa akin lalo ng imposible na hindi ko alam kung saan ako huling pumunta..

"Tsk"ang tanging sagot nito tapos pinagpatuloy nya na yung paglalakad nya

"Gusto ko lang naman malaman, bakit ayaw mong sabihin?? "

Binilisan kong maglakad at huminto sa harapan nya na tila naglalaro kami ng patintero, kuno't noo syang nakatingin sakin, nag-aalinlangan naman akong magsalita ulit

"G-gusto ko lang naman malaman " may pakiramdam akong hindi maganda ang nangyari sa akin kahapon, ang bigat ng pakiramdam ko ng bumangon ako kaninang umaga..
May gusto akong malaman ngunit di ko alam kung paano uumpisahan...ang hindi mawala sa pakiramdam ko ang takot...

Bored syang tumingin sakin

"Be thankful, that you're safe" saka ito nag-umpisang maglakad ngunit huminto ito saglit at nagsalita ulit

"Mabuti nga at tinulungan pa kita sa kabila ng ginawa mo sakin" sunod nya ulit na sinabi...

Tiningnan ko lang sya habang unti-unting lumalayo sa akin..