Als Emma naar Amsterdam verhuist, lijkt alles goed te gaan. Ze maakt al snel nieuwe vrienden, komt in de schoolband, krijgt een relatie...
Naarmate Emma verder in het jaar komt, gaat ze een periode tegemoet vol twijfels en keuzes.
~*~
Nee, dit gaat...
Eindelijk is mijn kamer klaar. Ik bekijk tevreden het resultaat. Alleen de muur waar mijn keyboard tegenaan staat is een beetje kaal. Ik hang nog snel een poster van =CAUSES= boven mijn keyboard en ga dan naar beneden.
'Hebben jullie al gegeten?' Ik kijk naar de lege borden op tafel.
'Ja, je was zo druk bezig met je kamer. We wilden je niet storen. Er ligt nog een pizza in de oven voor jou.' M'n moeder wijst naar de oven waar een heerlijke pizza salami in ligt.
Ik pak de pizza en mijn laptop en ga op de bank zitten. Morgen is mijn eerste schooldag dus ik besluit de school op te zoeken voor wat meer informatie. Het is een best nieuw gebouw, maar gelukkig niet heel groot.
Ik hoop maar dat mijn klasgenoten een beetje aardig zijn.
'Emma, ga je zo ook mee?' Mijn broer komt naast me zitten.
'Waar naartoe?'
'Geen idee, de buurt een beetje verkennen. Mam en pap gaan ook mee.'
'Is goed, maar dan ga ik me eerste even klaarmaken.' Zeg ik en ik ga weer naar boven.
In mijn kamer doe ik een simpel shirt aan en een spijkerbroek. Nu nog schoenen uitkiezen. Ik twijfel of ik mijn Dr. Martens of mijn zwarte All Stars aan zal doen. Ik besluit mijn All Stars aan te doen en ga naar de badkamer.
Daar bind ik mijn donkere haren bij elkaar en kijk in de spiegel. Ik zie een gezicht met grote ronde ogen en een kleine mond. Soms heb ik echt het gevoel dat ik er twee jaar jonger uit zie.
Luke zou me echt niet zien staan.
Shit waarom denk ik weer aan Luke. Zou ik hem echt leuk vinden? Nee, dat kan niet!
'Emma! Kom je nog?' Ik word uit m'n gedachtes gehaald door mijn broer die onderaan de trap staat.
'Ja, ik kom!' Ik pak mijn telefoon en ga loop de trap af.
Genietend kijk ik om me heen. Lekker door de stad lopen en even nergens aan denken. We weten niet waar we naartoe lopen. Maar misschien vind ik dat wel het fijnst. Gewoon de weg volgen en zien waar je uitkomt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De zon gaat langzaam onder en kleurt de lucht oranje. Ik geniet van het uitzicht, de levendige mensen en alles hier. We hadden hier veel eerder naartoe moeten verhuizen. De gedachte dat ik elke ochtend wakker zal worden met dit uitzicht geeft me een warm gevoel.
Maar ineens gaat het gevoel weg. Ineens begint m'n hart sneller te kloppen. Aan de overkant van de straat staat een jongen met de rug naar me toe gekeerd. De jongen heeft een warrig kapsel en een tattoo.
Nee, dat zal toch niet.....
Ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik naar hem toe gaan? Moet ik doorlopen?
Dan opeens draait hij zich om. Opgelucht haal ik adem. Ik kijk in een mollig gezicht met stoppels en grote bruine ogen die nog groter lijken door de bril die hij op heeft. Ik loop snel door en doe alsof ik niet naar hem keek. Van achteren leek hij toch echt veel op Luke.
Jezus Emma, doe normaal. Zet die Luke uit je hoofd.
Ik kijk nog een keer achterom. De jongen ziet dat ik naar hem kijk echt knipoogt naar me.
Gadver. Ik loop snel weer door.
Na een tijdje rondlopen begin ik moe te worden.
'Zullen we langzamerhand teruglopen? Ik begin een beetje moe te worden. Bovendien is morgen mijn eerste schooldag.'
'Is goed lieverd. Morgen is een belangrijke dag.' Antwoordt mijn moeder.
We lopen met z'n allen terug naar het grachtenpand. Ik kan nog steeds niet geloven dat we nu in het mooie Amsterdam wonen.
Als we naar binnenkomen loop ik gelijk de trap op. Ik doe mijn pyjama aan en poets m'n tanden. Dan loop ik het balkon op en kijk bewonderend naar het uitzicht.
Het is een heldere nacht. Het water glinstert in het maanlicht. En er zijn ontelbaar veel sterren aan de hemel. Ik zou hier wel voor eeuwen kunnen blijven staan genieten. Maar ik moest nu echt gaan slapen. Ik loop weer mijn kamer binnen en sluit de glazen deur. Ik doe de lamp uit en kruip dan uiteindelijk in bed.
Hallo! Dit was mijn tweede hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Waarschijnlijk komt morgen weer het derde hoofdstuk, maar dat weet ik niet zeker. Maar in ieder geval, bedankt voor het lezen!
