The Girl in the End

XXIV

XXIV.

DISCLAIMER: This story is not for everybody, I get that. But the plot is as it is. If you ever feel uncomfortable reading a plot like this, then it's better to just stop. Ang sa akin lang naman, eto ang gusto kong ikwento. Eto po talaga kasi yung plot na ginawa ko eversince sinimulan ko 'to. Ayoko namang baliin at ibahin yung pinaka-core neto para lang matuwa yung ilang mambabasa. Ano lang, I write what I want to write. Yun lang po. Thanks.

**********

Halos mapatalon si Zoey nang pumasok sya sa kwarto nya. Nakita nya kasing may gumalaw sa ibabaw ng kama nya. Agad nyang ini-on ang switch ng ilaw at nakita nya, nakayakap sa unan nya si Stanley.

'Saan ka galing?' Parang si Flash sa bilis si Stanley matapos makita si Kathryn. 'Bakit hindi ka nagrereply? Pinatayan mo pa ako. Alalang alala ako.' Nagmamadaling niyakap ni Stanley si Zoey at hindi agad pinakawalan ito.

'Kay Jaimie ako natulog. Maliligo lang ako at magbibihis. Maaga pa kami sa Laguna ngayon e.' Paliwanag ni Kathryn nang naghiwalay sila.

'So bakit nga hindi ka man lang nagreply?' Tanong muli ni Stanley habang nakasunod kay Zoey na tinungo ang kanyang closet para kumuha ng undies at damit na ipinatong nya sa kama.

She began shedding her clothes off without any hesitations as he watched. Kinuha nya ang robe na nakasampay sa upuan sa may dresser nya at isinuot iyon.

'I had to think.' She told him after she faced him.

'Tungkol saan?'

'Things. Sa ating dalawa, mainly. Kasi sa totoo lang, nahihirapan na akong i-decipher kung ano talaga tayo e. Kung anong nararamdaman ko para sayo.' She honestly told him.

'Mahal kita.' He was equally honest too.

Zoey's heart started to thump erratically when she heard that. Having it heard straight from his mouth, in another language was a different experience.

'Ikaw Zoey, mahal mo ba ako?' It was an honest question?

She could feel her throat tighten as he inched closer to her.

'Mahal kita, Zowy.' Bulong ni Stanley habang hinahaplos ang pisngi nya.

'Pwede bang ganito na lang muna tayo?' Zoey murmured to his neck, her warm breath fanning his skin. 'Pwede bang hintayin mo ako?'

'Hanggang kelan?'

'Hanggang hindi na ako natatakot.'

'Paano ako?'

'Hihintayin mo ako. Diba mahal mo ako?'

Tumango si Stanley.

'Hihintayin kita. Nandito lang ako.'

And he can feel her smiling through his shirt. He kissed the top of her head and hugged her tighter.

'Maliligo na ako. Baka ma-late kami ni Jaimie.'

Tumango muli si Stanley bago binitawan si Zoey na agad na tumalikod para tunguin ang kanyang banyo.

**********

Nang nakalabas si Zoey ay wala na si Stanley sa kanyang kwarto.

'Sabi nya dito lang sya.' Bumuntong hininga ito bago hinubad ang suot na robe at nagbihis.

Napangiti na lamang sya nang paglabas nya ng kwarto ay nadatnan nya ang hinahanap na nasa kusina.

'Niluto ko 'to kagabi, baunin mo na lang.' Sabi ni Stanley na tila aligaga na ipinapakita kay Zoey ang mga pagkain na nasa microwaveable containers. 'Akala ko kasi sabay tayo magdi-dinner kagabi. Ayan, ni-ref ko na lang. Also, dahil nagmamadali ka, ginawan kita ng egg sandwich. Andito naman sya.' At itinuro naman ni Stanley ang patas ng tinapay na nasa ziplock bag.