My Worth Dying Boyfriend: Bethel (Worth It #1)

Chapter 44: Traigan, Stay Still.

Narinig ko ang sigawan ng dalawa. Gustong gusto kong hilain si CG sa lalaking iyon ngunit parang 'di siya magpapahila. It's like her eyes is locked up on his. Ngunit ang hindi ko matanggap ay ang presensiya ni Traigan ngayon.

"Are you following me?"

Nagtaka naman ang isang lalaki na kasama na Traigan nang napasagot ito.

"Nope. Are you, Traig?"

Kinunotan ko naman ang lalaking sumagot at napansin kong tinutukso niya ang kaibigan sa akin.

"She's my Ex."

Simpleng sabi ni Traig nang napasigaw naman ng woo ang kaibigan niya. Gusto ko mang tawanan ang kaibigan niya ngunit parang napansin kong namumula na sa kahihiyan si Traig. Sinikuhan pa niya ito at dun na ako tumawa dahil muntikan ng matisod ang kaibigan nito.

Napahawak ako sa bunganga ko sa kakatawa at tinulungan naman si Traigan sa pagtayo ng maayos.

"By the way, I'm Harish."

Nakipagkamay ang lalaki sa akin nang sumabog na kami sa kakatawa dahil sa nangyari kay Traigan. Nakapag-high five pa kami.

"Stop it." Medyo pagalit na utas ni Traigan at sumunod naman ako ngunit ang kaibigan naman niyang si Harish ay hindi pa rin tumigil.

"Oh C'mon grumpy, don't be a grumpy." Harish said in between of his laughter. "Your Ex is laughing, I mean look at you. You should be as silly as her."

Hinawakan naman ni Harish ang baba ni Traigan to examine his grumpy face. Napisil ang pisngi niya ng konti dahil sa pilit na pagurong nito sa direksyon ko. I chuckled as I saw his face; all grumpy and cute. "Harish, stop it!"

Mahinang sabi nito nang ramdam na namin ang init ng ulo nito. Iniwasan naman ni Traig ang paghawak sa baba niya nang nakarinig na naman kami ng malakas na pagaaway mula sa dalawa. Napatingin naman kaming tatlo do'n at sumakto ang pagsampal ni CG kay Pervist. Just right on his cheeks!

Dahil nakaramdam ako ng sigla sa nakita ko ay napasigaw ako.

"Woo!" I cheered and I suddenly covered my mouth with my eyes widen because of the embarrassment that I've gotten. Nakita ko ang tingin ni CG na galit na galit, na parang ibinigay niya kay Pervist. Ang dalawang lalaking kasama ko naman ay umiling sa ginawa ko.

"I mean, oops?"

Bumaling ang mata ko kay Harish dahil sa patuloy niyang pagiling at nakangiti ito ng nakakaloko na nangaasar.

"Guys, I am sorry okay?" Paghihingi ko ng despensa sa sarili ko dahil parang pinapatay na nila ako sa mga tingin nila, lalo na't nang makita ko pa si Traigan na umiiling din. Ipinapahiwatig naman niya na dapat ay hindi ko ginawa iyon. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko, but thankfully CG took me out of the scene. Hinila na niya ako palayo sa kanila.

Sa pag-alis namin, tanging titig na naman ni Traigan ang pinaka-tumatak sa isipan ko; just like before.

Padabog na pumasok si CG sa dorm niya at muntik na akong masiraduhan. Mabuti na lang ay siniksik ko kaagad ang sarili bago niya sinirado ang pinto. Ayun nga lang, tumama ng malakas ang pinto sa katawan ko.

Tumayo naman ako sa likod ni CG nang hinawakan ko ang balikat niya. "Chill lang. Ipagpahinga mo na lang yan."

Huminga naman siya ng malalim pero hindi niya ako pinansin. As for that, I thought of leaving para makapag-isa siya.

Kinuha ko ang bag ko at dahan dahan nang isinirado ang pinto. Sa huling silip ko sa kanya ay nakaupo lang siya sa study table niya; tahimik at walang kibong nakatitig sa pader. This is why I don't want her to know my problems. It would affects her so much and she'd be discourage.