ﺳﻤﻌﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺟﺮﺱ ﻫﺎﺗﻒ ﺍﻟﻤﻨﺰﻝ ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺘﺮﻙ ﺍﻟﺮﻭﺍﻳﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻘﺮﺃﻫﺎ ﻭﺗﺬﻫﺐ ﻟﺘﺮﻯ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺘﺼﻞ ﻟﻜﻦ ﺍﻟﺼﻮﺕ ﺗﻮﻗﻒ ﻓﺠﺄﺓ ﻓﻌﻠﻤﺖ ﺃﻥ ﺃﺣﺪﺍً ﻣﻤﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺭﺩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ , ﻣﺎ ﻫﻰ ﺍﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺣﺘﻰ ﻓﺘﺢ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺑﺎﺏ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻃﺮﻕ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻛﻠﻤﻰ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺗﻠﻴﻔﻮﻥ ﻋﺸﺎﻧﻚ
ﺗﻌﺠﺒﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺘﺼﻞ ﺑﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻫﺎﺗﻒ ﺍﻟﻤﻨﺰﻝ ﻓﻤﻨﺬ ﺃﻥ ﺗﺨﺮﺟﺖ ﻟﻢ ﻳﺒﻘﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﺗﺼﺎﻝ ﺑﻬﺎ ﺍﻻ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻓﻘﻂ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﺗﺘﺼﻞ ﺩﺍﺋﻤﺎً ﻋﻠﻰ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﺍﻟﻤﺤﻤﻮﻝ , ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻦ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻭﺗﺮﻛﺖ ﺭﻭﺍﻳﺘﻬﺎ ﻭﺳﺄﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ :
- ﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ
- ﺧﻄﻴﺒﻚ
- ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﻧﺪﻫﺎﺵ : " ﻣﺼﻄﻔﻰ "
- ﺍﻳﻮﺓ ﻫﻮ ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻜﻲ ﺧﻄﻴﺐ ﻏﻴﺮﻩ
ﻛﺎﻧﺖ ﻫﺬﻩ ﻫﻰ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﻳﺘﺼﻞ ﺑﻬﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " , ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻟﻌﻼﻗﺔ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ ﺗﻘﺘﺼﺮ ﻋﻠﻰ ﺯﻳﺎﺭﺗﻪ ﻣﺮﺓ ﻛﻞ ﺍﺳﺒﻮﻉ ﻭﺃﺣﻴﺎﻧﺎً ﻛﻞ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ ﺑﺴﺒﺐ ﺍﻧﺸﻐﺎﻟﻪ ﺑﺘﺠﻬﻴﺰ ﻋﺶ ﺍﻟﺰﻭﺟﻴﺔ ﺑﺎﻹﺿﺎﻓﺔ ﺍﻟﻰ ﻋﻤﻠﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﻠﺘﻬﻢ ﻣﻌﻈﻢ ﻭﻗﺘﻪ , ﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻴﻜﻢ
ﺃﺗﺎﻫﺎ ﺻﻮﺗﻪ ﻋﺒﺮ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ :
- ﻭﻋﻠﻴﻜﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ .. ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﻪ
- ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﺯﻳﻚ ﺍﻧﺖ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﺷﻐﻠﻚ
- ﻛﻮﻳﺲ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻣﺶ ﻧﺎﻗﺼﻨﻰ ﻏﻴﺮﻙ .. ﻭﺣﺸﺎﻧﻰ ﺃﻭﻯ
ﺗﻀﺮﺟﺖ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺑﺤﻤﺮﺓ ﺍﻟﺨﺠﻞ ﻓﻠﻢ ﺗﻌﺘﺎﺩ ﺳﻤﺎﻉ ﻣﺜﻞ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻣﻨﻪ ﺃﻭ ﻣﻦ ﻏﻴﺮﻩ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﻗﺪﺭ ﺍﻹﻣﻜﺎﻥ ﺍﻻﻟﺘﺰﺍﻡ ﺑﻮﺿﻊ ﺣﺪﻭﺩ ﻟﻠﻜﻼﻡ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ .. ﻓﻬﻰ ﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﺗﻌﺘﺒﺮﻩ ﺭﺟﻼً ﻏﺮﻳﺒﺎ ﻋﻨﻬﺎ ﻻ ﻳﺤﻖ ﻟﻬﺎ ﺳﻤﺎﻉ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻣﻨﻪ ﺇﻻ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻳُﻜﺘﺐ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ .. ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻘﻮﻟﻴﻠﻰ ﺣﺎﺟﻪ ؟ .. ﻣﻮﺣﺸﺘﻜﻴﺶ ﺯﻱ ﻣﺎ ﻭﺣﺸﺘﻴﻨﻲ ؟
ﺍﻟﺘﺰﻣﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺼﻤﺖ ﻭﻟﻢ ﺗﺪﺭﻯ ﻣﺎﺫﺍ ﺗﻘﻮﻝ ﻟﻪ .. ﺃﺗﺎﻫﺎ ﺻﻮﺗﻪ ﻭﻗﺪ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺗﻤﻴﻴﺰ ﻧﺒﺮﺓ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﻓﻰ ﺻﻮﺗﻪ :
- ﺧﻼﺹ ﺑﺮﺍﺣﺘﻚ ..
ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﻓﻰ ﺑﺮﻭﺩ :
- ﻃﺒﻌﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺑﻌﺪ ﺃﻗﻞ ﻣﻦ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ .. ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﺣﺒﻴﺖ ﺃﻋﺮﻓﻚ ﺍﻥ ﺧﻼﺹ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺟﻬﺰﺕ ﻓﻴﻤﺎ ﻋﺪﻯ ﺑﻌﺾ ﺍﻷﻣﻮﺭ ﺍﻟﺒﺴﻴﻄﺔ .. ﺃﻧﺎ ﺣﺎﻟﻴﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﺍﻷﺣﻤﺮ ﻭﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻨﺰﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺏ 3 ﺃﻳﺎﻡ ﺃﺧﻠﺺ ﺍﻟﺤﺎﺟﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺿﻠﻪ .. ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻫﺎ ﺃﻭ ﺣﺎﺟﻪ ﺣﺎﺑﻪ ﺗﻘﻮﻟﻴﻬﺎ
ﺗﻤﻨﺖ ﻟﻮ ﺗﻘﻮﻝ ﻟﻪ ( ﺃﻳﻮﺓ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﻛﻼﻡ ﻛﺘﻴﺮ ﺃﻭﻯ ﻭﺍﺳﻤﻊ ﻣﻨﻚ ﻛﻼﻡ ﺃﻛﺘﺮ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﻋﺮﻓﻚ ﻭﺃﻓﻬﻤﻚ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﻋﺪ ﻣﻌﺎﻙ ﻓﺘﺮﺓ ﺃﻃﻮﻝ ﻣﺶ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻧﻚ ﻧﺎﺯﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺏ 3 ﺃﻳﺎﻡ , ﻧﻔﺴﻲ ﻓﻰ ﺧﻄﻮﺑﺔ ﺃﻃﻮﻝ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﺗﺠﻮﺯ ﻭﺃﻧﺎ ﺣﺎﺳﻪ ﺍﻧﻰ ﻓﺮﺣﺎﻧﻪ ﻭﻣﺒﺴﻮﻃﻪ ﺯﻯ ﺃﻯ ﺑﻨﺖ ﺑﺘﺘﺠﻮﺯ ﻧﻔﺴﻲ ﺣﺪ ﻳﺰﻳﻞ ﺍﻟﻘﻠﻖ ﻭﺍﻟﺨﻮﻑ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻳﺎ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﻃﻤﻦ ﻋﻠﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﻣﻌﺎﻙ ) ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ ﺃﻥ ﺗﻨﻄﻖ ﺑﺤﺮﻑ ﻣﻤﺎ ﻭﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﻘﻮﻟﻪ .. ﻭﺭﺩﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻻ ﺷﻜﺮﺍً .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﺍﻧﺖ ﺣﺎﺟﻪ
ﺭﺩ ﻓﻰ ﺑﺮﻭﺩ :
- ﻻ ﺷﻜﺮﺍً .. ﺳﻼﻡ
- ﻣﻊ ﺍﻟﺴﻼﻣﺔ
ﻭﺿﻌﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺴﻤﺎﻋﺔ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻨﻔﺴﻬﺎ ( ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻲ ﺗﻔﻬﻤﻨﻰ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺒﺤﺒﺶ ﺃﻋﺼﻴﻚ ﻭﻻ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻛﺴﺮﻟﻚ ﻛﻠﻤﺔ .. ﺑﺲ ﻳﺎﺭﻳﺖ ﺗﻔﻬﻤﻨﻰ ﺷﻮﻳﺔ .. ﻭﺗﺤﺲ ﺑﻴﺎ ) ﻗﺎﻣﺖ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻟﺘﺴﺘﻜﻤﻞ ﻗﺮﺍﺀﺓ ﺍﻟﺮﻭﺍﻳﺔ ﻟﻌﻠﻬﺎ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺃﻥ ﺗﻮﻗﻒ ﻋﻘﻠﻬﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﺘﻔﻜﻴﺮ ﻟﺘﺮﺗﺎﺡ ﻗﻠﻴﻼً
************************
ﺃﻧﻬﻰ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺍﺗﺼﺎﻟﻪ ﺑـ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺷﺮﻉ ﻳﻌﺒﺚ ﻓﻰ ﻣﻠﻔﺎﺕ ﻫﺎﺗﻔﻪ .. ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﻏﺮﻓﺘﻪ ﺣﻴﻨﻤﺎ ﻃﺮﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺸﺎﺭﻛﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻜﻦ ﻭﻓﻰ ﺍﻟﻌﻤﻞ .. ﻗﺎﻝ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " :
- ﺍﺩﺧﻞ ﻳﺎ " ﺭﺃﻓﺖ "
ﺩﺧﻞ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻓﻮﺟﺪﻩ ﻣﻤﺪﺩﺍً ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻳﻌﺒﺚ ﺑﺄﺯﺭﺍﺭ ﻫﺎﺗﻔﻪ .. ﻓﺎﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻪ ﻗﻠﻴﻼً ﻭﻗﺎﻝ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻓﻴﻨﻚ ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺲ .. ﺍﻧﺖ ﻫﺘﺨﺘﻔﻰ ﻣﻦ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﻻ ﺍﺳﻤﻊ ﻟﻮ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯ ﻫﻴﻐﻴﺮﻙ ﻣﺘﺘﺠﻮﺯﺵ ﺧﻠﻴﻚ ﻛﺪﻩ ﺃﺣﺴﻦ
- ﻟﻴﻪ ﻣﺎﻟﻰ ﻓﻲ ﺍﻳﻪ
- ﺷﻜﻠﻚ ﺯﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﺧﺪ ﺃﻟﻢ ﻋﻠﻰ ﻭﺷﻪ ﺩﻩ ﻣﻨﻈﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﺮﺣﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ .. ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﺍﻟﻠﻰ ﺯﻳﻚ ﻳﻜﻮﻥ ﻃﺎﻳﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺣﻪ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ
ﻗﺎﻝ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻟﺼﺪﻳﻘﻪ ﻓﻰ ﺗﺒﺮﻡ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﻋﺎﺭﻑ , ﺍﻧﺎ ﻻ ﻣﺒﺴﻮﻁ ﻭﻻ ﻓﺮﺣﺎﻥ
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ .. ﺍﻧﺖ ﻣﺒﺘﺤﺒﺶ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻫﻰ ﺍﻧﺴﺎﻧﻪ ﻛﻮﻳﺴﻪ ﻭﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﻌﻨﻲ ﺯﻭﺟﺔ ﻣﻨﺎﺳﺒﻪ ﻟﻜﻦ ﻣﺶ ﺣﺎﺳﺲ ﻧﺤﻴﺘﻬﺎ ﺑﺄﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﺓ
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ .. ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻰ ﻫﻰ ﺣﻠﻮﺓ ؟
- ﻳﻌﻨﻲ .. ﻋﺎﺩﻳﻪ .. ﻣﻔﻴﻬﺎﺵ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻣﻤﻴﺰﺓ
- ﻣﺎﺩﻣﺖ ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﻋﺎﺩﻳﺔ ﻭﻣﻔﻴﻬﺎﺵ ﺣﺎﺟﻪ ﻣﻤﻴﺰﺓ ﻛﻨﺖ ﺑﺘﺨﻄﺒﻬﺎ ﻭﻫﺘﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ﻟﻴﻪ ؟
- ﻋﺸﺎﻥ ﺑﻨﺖ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺳﺄﻟﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻃﻮﺏ ﺍﻷﺭﺽ ﻣﺤﺪﺵ ﻗﺎﻟﻰ ﻋﻨﻬﺎ ﺣﺎﺟﺔ ﻭﺣﺸﺔ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺍﻟﻜﻞ ﺷﻜﺮ ﻓﻴﻬﺎ ﻭﻓﻰ ﺃﻫﻠﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻭﺍﻟﺒﻨﺖ ﻓﻌﻼ ﻗﻄﺔ ﻣﻐﻤﻀﺔ
- ﻳﻌﻨﻲ ﻫﺘﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﺓ ﺑﺲ
- ﺑﺺ ﻳﺎ " ﺭﺃﻓﺖ " ﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﻃﺒﻴﻌﺔ ﺷﻐﻠﻨﺎ 3 ﺃﺳﺎﺑﻴﻊ ﻫﻨﺎ ﻭ ﺍﺳﺒﻮﻉ ﺃﺟﺎﺯﺓ .. ﻻﺯﻡ ﺃﺗﺠﻮﺯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺃﺑﻘﻰ ﻭﺍﺛﻖ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﺃﻧﺎ ﺳﺎﻳﺒﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﻣﺴﺎﻓﺮ .. ﻭﺍﻟﺒﻨﺖ ﺩﻯ ﻫﺒﻘﻰ ﺳﺎﻳﺒﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺃﻧﺎ ﻣﻄﻤﻦ ﻷﻧﻬﺎ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﻭﻗﻄﺔ ﻣﻐﻤﻀﺔ
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺩﻩ ﻣﻴﻜﻔﻴﺶ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺤﻴﺎﺓ ﺍﻟﺰﻭﺟﻴﺔ ﺑﻴﻨﻜﻮﺍ ﺗﺴﺘﻤﺮ ﻻﺯﻡ ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﻣﻘﺎﻭﻣﺎﺕ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﺓ ﺗﺨﻠﻴﻬﺎ ﺗﺴﺘﻤﺮ
- ﺗﻘﺼﺪ ﺍﻟﺤﺐ ﻭﺍﻟﺘﻔﺎﻫﻢ ﻭ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ .. ﻳﺎ ﺣﻴﻴﺒﻰ ﺍﻟﺤﺐ ﻭﺍﻟﻐﺮﺍﻡ ﺩﻩ ﺑﻴﻜﻮﻥ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯ ﺑﺲ .. ﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺑﻴﻌﻤﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻮ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﻳﻮﺻﻞ ﻟﺴﻦ ﺧﻼﺹ ﻻﺯﻡ ﻳﺘﺠﻮﺯ ﻭﻳﻔﺘﺢ ﺑﻴﺖ ﻟﻜﻦ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﺍﺳﻤﻬﺎ ﺍﺗﻨﻴﻦ ﻣﺘﺠﻮﺯﻳﻦ ﺑﻴﺤﺒﻮﺍ ﺑﻌﺾ ﺑﻼﺵ ﺟﻮ ﺃﻓﻼﻡ ﺍﻷﺑﻴﺾ ﻭﺍﺳﻮﺩ ﺩﻩ
- ﺗﻔﻜﻴﺮﻙ ﻏﺮﻳﺐ
- ﻻ ﺗﻔﻜﻴﺮﻱ ﻭﺍﻗﻌﻰ ﺟﺪﺍ
- ﻃﻴﺐ ﻭ " ﻧﻬﻠﻪ " ﻣﺶ ﺍﻧﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﻛﻨﺖ ﺑﺘﺤﺒﻬﺎ
ﺷﻌﺮ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺑﺒﻌﺾ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﻟﻠﺘﺤﺪﺙ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻟﻜﻨﻪ ﻗﺎﻝ :
- ﺑﺺ ﻳﺎ " ﺭﺃﻓﺖ " ﻣﻦ ﺍﻵﺧﺮ ﻛﺪﺓ ﻣﻔﻴﺶ ﺭﺍﺟﻞ ﺑﻴﺘﺠﻮﺯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻛﺎﻥ ﻣﺎﺷﻲ ﻣﻌﺎﻫﺎ
ﻭﻳﻼ ﺳﻴﺒﻨﻰ ﺑﺄﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻛﻠﺖ ﻭﺩﺍﻧﻰ ﻭﺻﺪﻋﺘﻨﻰ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﻣﺼﺪﻉ
**************************
ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﺳﻴﺎﺭﺓ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻘﻊ ﻓﻰ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻟﻘﺮﻯ ﺑﺎﻟﻘﺮﺏ ﻣﻦ ﻣﺤﺎﻓﻈﺔ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﻭﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﻭﺻﻞ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﻇﻞ ﻳﻄﻠﻖ ﺯﻣﻮﺭ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﻳﻨﺎﺩﻯ ﻭﺃﺧﺮﺝ ﺭﺃﺳﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ ﻣﻨﺎﺩﻳﺎً ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ :
- ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ " .. ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ "
ﻓﺘﺢ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﺭﺟﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﻘﺪ ﺍﻟﺴﺎﺩﺱ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻩ ﻭﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﻤﺪ ﺭﺃﺳﻪ ﻣﺴﺘﻄﻠﻌﺎً ﺍﻟﻘﺎﺩﻡ :
- ﻣﻴﻦ .. ﺍﻧﺖ ﻣﻴﻦ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺍﻓﺘﺢ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ . " ﺃﻧﺎ " ﻋﻤﺮ "
ﺃﺳﺮﻉ ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ ﺑﻔﺘﺢ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﻋﻠﻰ ﻣﺴﺮﻋﻴﻬﺎ ﻣﺮﺩﺩﺍً :
" - ﻋﻤﺮ " ﺑﻴﻪ ﻳﺎ ﺃﻫﻼ ﻳﺎ ﻣﺮﺣﺒﺎً .. ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻧﻮﺭﺕ .. ﺍﺗﻔﻀﻞ ﻳﺎ ﺑﻴﻪ
ﺍﻧﻄﻠﻖ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﺗﻮﻗﻒ ﺃﻣﺎﻡ ﺑﻴﻦ ﻛﺒﻴﺮ ﻣﻜﻮﻥ ﻣﻦ ﻃﺎﺑﻘﻴﻦ .. . ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﺃﻧﻪ ﻳﺒﺪﻭﺍ ﻗﺪﻳﻤﺎً ﺇﻻ ﺃﻥ ﻟﻪ ﻫﻴﺒﻪ ﻻ ﺗﻐﻔﻠﻬﺎ ﺍﻟﻌﻴﻦ
ﻟﺤﻖ ﺑﻪ ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﻪ ﻭﺃﺳﺮﻉ ﻳﺠﺮﺏ ﺧﻠﻒ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﺣﺎﻣﻼً ﻃﺮﻑ ﺟﻠﺒﺎﺑﻪ ﻓﻰ ﻓﻤﻪ .. ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ ﻓﻰ ﺣﺒﻮﺭ :
- ﻳﺎ ﺃﻫﻼ ﻭﺳﻬﻼً ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻛﻠﻬﺎ ﻧﻮﺭﺕ .. ﻟﻴﻪ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻨﺎﺵ ﺍﻥ ﺳﻌﺎﺩﺗﻚ ﺟﺎﻯ ﻛﻨﺖ ﺧﻠﻴﺖ " ﺻﻔﻴﺔ " ﺗﻨﻀﻒ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﻣﺘﺮﺏ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﻋﺠﺎﻟﺔ :
- ﻻ ﺗﺴﻠﻢ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ " ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼ ﻣﺶ ﻫﻄﻮﻝ ﺍﺣﻨﺎ ﻭﻟﻮ ﺧﻠﺼﺖ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﺭﺟﻊ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ .. ﻓﻴﻦ ﻣﺪﻳﺮ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ؟
- ﺍﻟﺒﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻣﺤﻤﺪ " ﺗﻼﻗﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻓﻰ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺔ ﺍﻟﻐﺪﺍ
- ﺷﻜﺮﺍ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ "
ﻗﺎﻝ ﺫﻟﻚ ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻭﺃﺳﺮﻉ ﻟﻴﺠﺪ ﻟﻴﺒﺤﺚ ﻋﻦ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻭﺍﻟﺪ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﺃﺑﻴﻪ .. ﺃﻯ ﺃﻥ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻣﻠﻜﺎً ﻟﻌﻤﺮ ﺃﺑﺎً ﻋﻦ ﺟﺪ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻣﺰﺭﻋﺔ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﺗﺨﻄﻒ ﺍﻷﺑﺼﺎﺭ ﺑﺬﻟﻚ ﺍﻟﻮﻥ ﺍﻷﺧﻀﺮ ﺍﻟﺴﺎﺣﺮ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺮﻳﺢ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻭﺍﻷﻋﺼﺎﺏ .. ﺗﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺍﻟﻤﺰﻋﺔ ﻭﺗﺨﺼﻴﺺ ﺃﻛﺒﺮ ﻣﺴﺎﺣﺔ ﺑﻬﺎ ﻟﺰﺭﺍﻋﺔ ﺍﻟﻌﻨﺐ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻤﻴﺰﺕ ﺑﺰﺭﺍﻋﺘﻪ ﻣﺰﺭﻋﺔ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﻣﺮ ﺍﻷﻋﻮﺍﻡ ﺍﻟﺴﺎﺑﻘﺔ ﻓﻜﺎﻥ ﻳﺘﻬﺎﻓﺖ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﺼﻮﻟﻪ ﺍﻟﺘﺠﺎﺭ ﻭﺃﺻﺤﺎﺏ ﺍﻟﻤﺼﺎﻧﻊ ﺑﺴﺒﺐ ﻋﻨﺎﻳﺔ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺸﺪﻳﺪﺓ ﺑﺠﻮﺩﺓ ﺍﻟﻤﺤﺼﻮﻝ ﻭﺗﻮﻓﻴﺮ ﺃﺟﻮﺩ ﺃﻧﻮﺍﻉ ﺍﻷﺳﻤﺪﻩ ﻭﺍﻟﻤﺒﻴﺪﺍﺕ ﻓﻠﻢ ﻳﺒﺨﻞ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺑﺸﻲ ﻓﺄﻋﻄﺘﻪ ﻛﻞ ﺷﺊ .. ﻭﺗﺤﺘﻮﻯ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺃﻳﻀﺎً ﻗﺴﻤﺎ ﻟﺰﺭﺍﻋﺔ ﺍﻟﻌﺪﻳﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻮﺍﻟﺢ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﺍﻧﺘﺎﺝ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻧﺒﺎﺗﻴﺎً ﻓﻘﻂ ﻓﻠﻘﺪ ﺗﻮﺳﻊ ﻓﻴﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺧﺼﺺ ﻗﺴﻤﺎً ﻟﻺﻧﺘﺎﺝ ﺍﻟﺤﻴﻮﺍﻧﻲ ﺃﻳﻀﺎً
ﻋﺒﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻮﺍﺑﺔ ﺍﻟﻤﺒﻨﻰ ﺍﻹﺩﺍﺭﻯ ﺍﻟﺬﻯ ﺧﺼﺼﻪ ﻹﺩﺍﺭﻯ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻭﻟﻠﻌﺎﻣﻠﻴﻦ ﻓﻴﻬﺎ .. ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻗﺴﻢ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻭﺃﻟﻘﻰ ﻧﻈﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻮﺟﻮﺩﻳﻦ ﺛﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻃﺎﻭﻟﺔ ﻳﺠﻠﺲ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺭﺟﻞ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﻘﺪ ﺍﻟﺨﺎﻣﺲ ﻣﻦ ﻋﻤﺮﻩ ﻛﺎﻥ ﻳﺘﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻣﻪ ﻓﻰ ﻧﻬﻢ ﺣﻴﻨﻤﺎ ﻗﺎﻝ ﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻣﺤﻤﺪ "
ﻫﺐ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻭﺍﻗﻔﺎً ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺁﻯ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺍﺑﺘﻠﻊ ﻣﺎ ﺑﻔﻤﻪ ﻣﻦ ﻃﻌﺎﻡ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﻣﺪ ﻳﺪﻩ ﻟﻴﺴﻠﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻫﻼ ﻭﺳﻬﻼ ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ "
- ﺻﺎﻓﺤﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺛﻢ ﺟﻠﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﻤﻮﺍﺟﻪ ﻟﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻔﺎﻛﺲ ﺍﻟﻠﻲ ﺑﻌﺘﻬﻮﻟﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺩﻩ .. ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﺑﺎﻟﺘﻔﺼﻴﻞ
ﺍﺑﺘﻠﻊ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺭﻳﻘﻪ ﻭﺟﻠﺲ ﻓﻰ ﻣﻘﻌﺪﻩ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻟﺤﻀﺮﺗﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺎﻛﺲ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺍﻟﻤﺮﺽ " ﺍﻟﺒﻴﺎﺽ ﺍﻟﺪﻗﻴﻘﻲ "
ﺣﺎﻭﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺴﻴﻄﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﻏﻀﺒﻪ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﺍﻻﺻﺎﺑﺔ ﻭﺻﻠﺖ ﻟﻔﻴﻦ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ؟
ﺗﻮﺗﺮ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻸﺳﻒ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ ﺍﻻﺻﺎﺑﺔ ﻭﺻﻠﺖ ﻟﻸﻭﺭﺍﻕ ﻭﺍﻷﻏﺼﺎﻥ ﻭﺍﻷﺯﻫﺎﺭ ﻭﺍﻟﺜﻤﺎﺭ
ﺿﺮﺏ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻴﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﻓﺈﻧﺘﻔﺾ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻓﺰﻋﺎً ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﺎﻋﺔ ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ .. ﻫﺪﺭ ﺻﻮﺕ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﻛﻨﺖ ﻓﻴﻦ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻬﻨﺪﺱ ﻟﻤﺎ ﺍﻟﻤﺮﺽ ﺍﻧﺘﺸﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﺰﺭﻉ ﺑﺎﻟﺸﻜﻞ ﺩﻩ ؟ .. ﻭﻣﺨﺪﺗﺶ ﺍﺣﺘﻴﺎﻃﺎﺗﻚ ﻟﻴﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻤﻨﻊ ﺍﻹﺻﺎﺑﺔ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﺗﺤﺼﻞ ؟
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺃﻧﺎ ﻋﻤﻠﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻠﻴﺎ ﻭ .....
- ﻗﺎﻃﻌﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻨﺸﻮﻑ .. ﻫﻨﺸﻮﻑ ﺍﺫﺍ ﻛﻨﺖ ﻋﻤﻠﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻠﻴﻚ ﻭﻻ ﻷ .. ﻳﻼ ﻗﻮﻡ ﻫﻨﻠﻒ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺤﺼﻮﻝ ﻛﻠﻪ ﺗﻮﺭﻳﻨﻲ ﺍﻹﺻﺎﺑﺎﺕ
- ﻧﻬﺾ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻣﻌﻪ ﻓﻰ ﺍﺳﺘﺴﻼﻡ
ﺍﻧﻬﻰ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﺟﻮﻟﺘﻪ ﻣﻊ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺬﻯ ﺍﺯﺩﺍﺩﺕ ﺣﺪﺓ ﻏﻀﺒﻪ ﻗﺎﺋﻼَ :
- ﺩﻩ ﺍﺳﻤﻪ ﺍﻫﻤﺎﻝ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ ﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﻛﻮﻳﺲ ﺍﻥ ﻋﺪﻡ ﺍﺯﺍﻟﺔ ﺍﻷﻭﺭﺍﻕ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﺟﺬﺭ ﺍﻟﺸﺠﻴﺮﺍﺕ ﺩﻩ ﻟﻪ ﺩﻭﺭ ﻛﺒﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﻟﻤﺮﺽ
ﻭﻗﻒ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻭﻗﺪ ﺃﺧﺬﺕ ﺣﺒﺎﺕ ﺍﻟﻌﺮﻕ ﺗﻨﺒﺖ ﻓﻮﻕ ﺟﺒﻴﻪ ﻭﻟﻢ ﻳﺴﺘﻄﻊ ﺍﻟﻨﻄﻖ
ﺃﻛﻤﻞ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﻏﻀﺐ :
- ﻭﺍﻟﺤﺸﺎﺋﺶ ﺩﻯ ﻣﺎ ﺑﺘﺘﺸﻠﺶ ﺃﻭﻝ ﺑﺄﻭﻝ ﻟﻴﻪ ﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻬﺎ ﺑﺘﺴﺒﺐ ﺍﻹﺻﺎﺑﺔ ﺑﺄﻣﺮﺍﺽ ﺯﻯ ﺍﻟﺰﻓﺖ ﻟﻠﺰﺭﻉ .. ﺩﻩ ﺗﺴﻴﺐ ﺃﻣﺎﻝ ﺑﺘﻘﺒﺾ ﻣﺮﺗﺒﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ
ﺑُﻬﺖ ﺍﻟﺮﺟﻞ ﻭﻟﻢ ﻳﻨﻄﻖ ﺑﺒﻨﺖ ﺷﻔﻪ
*************************
ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺎﺀ ﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ ﺑﻮﺍﺑﺔ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺑﺎﻟﺤﺪﻳﺪ ﻭﺍﻟﺴﻼﺳﻞ ﻭﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻪ ﻭﻧﺎﺩﻯ ﺯﻭﺟﺘﻪ :
" - ﺻﻔﻴﺔ " .. ﺻﻔﻴﺔ "
ﻟﻢ ﺗﺮﺩ ﻓﺒﺤﺚ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﻠﻢ ﻳﺠﺪﻫﺎ .. ﻫﻢ ﺑﺎﻟﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻟﻴﺒﺤﺚ ﻋﻨﻬﺎ ﺑﺎﻟﺨﺎﺭﺝ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﻫﺎ ﺗﺪﺧﻞ ﻭﺗﻐﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ :
- ﻛﻨﺘﻲ ﻓﻴﻦ ﻳﺎ " ﺻﻔﻴﺔ "
- ﻫﻜﻮﻥ ﻓﻴﻦ ﻳﻌﻨﻲ .. ﻛﻨﺖ ﺑﺠﻬﺰ ﺍﻷﻛﻞ ﻟﻠﺒﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺑﻨﻀﻔﻠﻪ ﺍﻷﻭﺿﺔ ﺍﻟﻠﻲ ﻫﻴﻨﺎﻡ ﻓﻴﻬﺎ
- ﻃﻴﺐ ﻳﻼ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﻨﺎﻡ
ﻧﺎﻡ ﻋﻢ " ﻋﻮﻳﺲ " ﻭﺗﺪﺛﺮ ﺑﻐﻄﺎﺋﻪ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﺯﻭﺟﺘﻪ ﺍﻟﻔﺮﺍﺵ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻲ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﻭﻻﻫﺎ ﻇﻬﺮﻩ ﻟﺘﺘﺄﻛﺪ ﻣﻦ ﺃﻧﻪ ﺃﻏﻤﺾ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻭﻳﻐﻂ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﻮﻡ ﻓﺄﻭﻟﺘﻪ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﻭﺃﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﺣﻔﻨﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﺃﺧﺬﺕ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﻓﺮﺡ ﺛﻢ ﺃﻋﺎﺩﺗﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ
*************************
ﻗﺎﻣﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻣﻦ ﻧﻮﻣﻬﺎ ﻓﺰﻋﺔ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﺩﺩ :
ﺃﻋﻮﺫ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﺍﻟﺮﺟﻴﻢ .. ﺃﻋﻮﺫ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﺍﻟﺮﺟﻴﻢ
ﺍﻧﺘﻔﺾ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﻭﺍﺳﺘﻴﻘﻆ ﻋﻠﻰ ﺻﻮﺗﻬﺎ ﻭﻗﺎﻡ ﻭﺃﺿﺎﺀ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ..
ﻛﺎﻥ ﺣﻠﻘﻬﺎ ﺟﺎﻑ ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ ﺍﻟﺘﺤﺪﺙ ﻭﺃﺷﺎﺭﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﺮﻳﻖ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﻤﻮﺩﻳﻨﻮ .. ﻓﻬﻢ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﺍﺷﺎﺭﺗﻬﺎ ﻭﺻﺐ ﻟﻬﺎ ﻛﻮﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﻭﺃﻋﻄﺎﻩ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ .. ﺍﺷﺮﺑﻲ ﻭﺍﻫﺪﻯ
ﺷﺮﺑﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻛﻮﺏ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﻧﻬﻢ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺴﻴﺮ ﻓﻰ ﺻﺤﺮﺍ .. ﺃﻋﻄﺖ ﻟﻪ ﺍﻟﻜﻮﺏ ﺍﻟﻔﺎﺭﻍ ﻓﻮﺿﻌﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﻤﻮﺩﻳﻨﻮ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭ ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻫﻨﻴﺎً .. ﻣﺎﻟﻚ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟ ﺍﻧﺘﻰ ﺗﻌﺒﺎﻧﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻫﺪﺃﺕ ﻗﻠﻴﻼً ﻭﺑﺪﺃﺕ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻻﻧﺘﻈﺎﻡ :
- ﻻ .. ﺑﺲ ﺷﻮﻓﺖ ﺣﻠﻢ ﻭﺣﺶ ﺃﻭﻯ
- ﺧﻴﺮ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺍﺟﻌﻠﻪ ﺧﻴﺮ
- ﺣﻠﻢ ﺧﺎﺹ ﺑـ " ﻋﻤﺮ .. " ﻛﺎﻥ ﻗﻠﺒﻲ ﻫﻴﻘﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻮﻑ
- ﻳﺎﺭﺏ ﺳﺘﺮﻙ .. ﺧﻴﺮ ﺷﻮﻓﺘﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺑﻠﻌﺖ ﺭﻳﻘﻬﺎ ﻓﻰ ﺻﻌﻮﺑﺔ ﻭﻛﺄﻥ ﺗﺬﻛﺮ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﻳﻌﻴﺪ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺧﻮﻓﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺷﻮﻓﺖ ﻋﻤﺮ ﻭﻫﻮ ﻭﺍﻗﻒ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﻓﺎﺿﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﺃﻯ ﺣﺪ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻭﻓﻰ ﺣﻴﻪ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﺑﻘﻬﺎ ﻭ ﻭﻣﺎﺷﻴﻪ ﻧﺎﺣﻴﺘﻪ ﺃﻭﻝ ﻣﺎ ﺷﺎﻓﻬﺎ ﻓﻀﻞ ﻳﺮﺟﻊ ﻟﻮﺭﻩ ﻭﻫﻰ ﺑﺮﺩﻩ ﻋﻤﺎﻟﻪ ﺗﺘﻘﺪﻡ ﻧﺎﺣﻴﺘﻪ ﻭﻛﺎﻥ ﻣﻨﻈﺮﻫﺎ ﻣﺮﻋﺐ ﺟﺪﺍ ﻭﻛﺎﻧﺖ ﻣﺼﺮﻩ ﺗﺄﺫﻳﻪ
" ﻋﻤﺮ " ﻛﺎﻥ ﻭﺭﺍﻩ ﺑﻴﺮ ﻋﻤﻴﻖ ﻭﻛﺎﻥ ﺿﻠﻤﻪ ﻣﻜﻨﺶ ﺷﺎﻳﻒ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﺩﻩ ﻓﻀﻞ ﻳﺮﺟﻊ ﻟﻮﺭﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺒﻌﺪ ﻋﻦ ﺍﻟﺤﻴﻪ ﻓﻀﻠﺖ ﺃﺻﺮﺥ ﻭﺃﻗﻮﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺣﺎﺳﺐ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺭﺍﻙ ﻟﻜﻨﻪ ﻣﻜﻨﺶ ﺳﺎﻣﻌﻨﻰ ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺃﺟﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﻜﻦ ﻛﻨﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻠﻢ ﺣﺎﺳﻪ ﺍﻥ ﺭﺟﻠﻰ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺗﻜﻮﻥ ﻣﺸﻠﻮﻟﻪ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺃﺗﺤﺮﻙ
ﻟﺤﺪ ﻣﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﻊ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﻭﺍﻟﺤﻴﺔ ﺃﻭﻝ ﻣﺎ ﻟﻘﺘﻪ ﻭﻗﻊ ﺑﻌﺪﺕ ﻋﻨﻪ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺟﺮﻳﺖ ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻨﻪ .. ﺟﺮﻳﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻗﻠﺒﻲ ﻫﻴﻘﻒ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻮﻑ ﻭﻓﻀﻠﺖ ﺃﻧﺎﺩﻯ ﻣﻦ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺷﻮﻓﺘﻪ ﺭﻏﻢ ﺍﻥ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﻛﺎﻥ ﺿﻠﻤﻪ ﺑﺲ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻛﺎﻥ ﻣﻨﻮﺭﻩ ﻭﻛﺎﻥ ﺷﻜﻠﻪ ﺑﻴﺘﺄﻟﻢ ﺃﻭﻯ ﻭﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﻳﺘﺤﺮﻙ ﻓﻀﻠﺖ ﺃﻋﻴﻂ ﻭﺃﻧﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ .. ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺭﻓﻊ ﺭﺍﺳﻪ ﻭﻗﺎﻟﻰ ﻣﺎ ﺗﻘﻠﻘﻴﺶ ﻳﺎ ﺃﻣﻰ ﺃﻧﺎ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﻗﻮﻡ ﺃﻗﻒ ﺗﺎﻧﻰ "
ﺃﻧﻬﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻛﻼﻣﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺗﻔﺘﻜﺮ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﺤﻴﻪ ﻭﺍﻳﻪ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﺩﻩ ؟ ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﺔ ﻋﻠﻰ " ﻋﻤﺮ " ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﻳﻄﻤﺌﻨﻬﺎ :
- ﻣﺎ ﺗﺨﻔﻴﺶ ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻴﺤﻤﻴﻪ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻟﻌﻠﻬﺎ ﺗﻜﻮﻥ ﺃﻃﻐﺎﺙ ﺃﺣﻼﻡ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺲ ﺍﺩﻋﻴﻠﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺩﻋﻮﺓ ﺍﻟﻮﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﺘﺠﺎﺑﺔ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺑﺪﻋﻴﻠﻪ ﺩﺍﻳﻤﺎ ﻭﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺑﻄﻠﺖ ﺩﻋﺎ ﻟﻴﻪ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺤﻤﻴﻪ ﻭﻳﻨﻮﺭﻟﻪ ﺑﺼﻴﺮﺗﻪ ﻭﻳﻜﻔﻴﻪ ﺷﺮ ﻭﻻﺩ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ
**************************
ﺟﻠﺴﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻊ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻓﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺍﻧﺘﻬﻴﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻡ ﺍﻟﻐﺪﺍﺀ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟﻬﺎ :
- ﻫﺎ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ ﺍﻳﻪ ﺑﺄﻩ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻧﻰ ﻋﺸﺎﻧﻪ
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﺍﻵﺧﺮ ﻛﺪﻩ ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻌﺮﻓﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻄﺎﺭ ﺃﻣﺎ ﻛﻨﺖ ﺭﺍﻳﺤﻪ ﺃﺟﻴﺐ ﺑﻨﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻔﺮ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " :
- ﺍﺗﻌﺮﻓﺘﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻰ ؟
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺣﺎﻭﻝ ﻳﻜﻠﻤﻨﻰ ﻭﺻﺪﻳﺘﻪ ﺟﺎﻣﺪ .. ﻭﺍﻟﻄﻴﺎﺭﺓ ﻛﺎﻧﺖ ﺍﺗﺄﺧﺮﺕ ﻋﻦ ﻣﻌﺎﺩﻫﺎ ﻓﻔﻀﻠﺖ ﻭﻗﺖ ﻛﺒﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻄﺎﺭ ﻣﻨﺘﻈﺮﺓ ﺑﻨﺖ ﺧﺎﻟﻰ .. ﻭﺍﻟﺮﺍﺟﻞ ﺩﻩ ﻓﻀﻞ ﻳﺤﻮﻡ ﺣﻮﻟﻴﺎ ﻛﺘﻴﺮ ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺍﺗﺄﻛﺪ ﺍﻧﻰ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺃﻛﻠﻤﻪ ﺃﻭ ﺃﻋﺒﺮﻩ .. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻛﺪﺓ ﻋﺠﺒﻪ ﺭﺩ ﻓﻌﻠﻰ ﺩﻩ ﻭﺃﻭﻝ ﻣﺎ ﺑﻨﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﻭﺻﻠﺖ ﻭﺳﻠﻤﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺟﻴﻨﺎ ﻧﻤﺸﻲ ﻟﻘﻴﺘﻪ ﺑﻴﻮﻗﻔﻨﻰ
- ﻫﺎ .. ﻛﻤﻠﻰ
- ﻃﺒﻌﺎ ﻟﺴﻪ ﻫﻔﺘﺢ ﺑﻘﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺩﻳﻠﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻨﺼﻴﺐ .. ﻟﻘﻴﺘﻪ ﻓﺠﺄﻧﻰ ﻭﻗﺎﻟﻰ ﺍﻧﻪ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﻘﺪﻣﻠﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻫﻰ ﻣﻨﺪﻫﺸﺔ :
- ﻧﻌﻢ .. ﺧﺒﻂ ﻟﺰﻕ ﻛﺪﻩ
- ﺁﻩ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﻪ .. ﻭﻓﻀﻞ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻭﻳﻌﺮﻓﻨﻰ ﺑﻨﻔﺴﻪ .. ﻃﺒﻌﺎ ﺑﻨﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﻭﻫﻮ ﻛﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻣﻄﻠﺒﺶ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻌﺪ ﻓﻲ ﻣﻜﺎﻥ ﻭﻻ ﻃﻠﺐ ﺭﻗﻤﻰ ﻭﻻ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺧﻠﺺ ﻛﻼﻣﻪ ﻃﻠﺐ ﻣﻨﻰ ﺭﻗﻢ ﺑﺎﺑﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻗﺪ ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ :
- ﻫﺎ ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﻛﻤﻠﻰ
- ﺑﻨﺖ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺩﻳﺘﻪ ﺍﻟﺮﻗﻢ .. ﻭﺑﻌﺪﻫﺎ ﻣﺤﻄﺘﺶ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻓﻰ ﺩﻣﺎﻏﻰ .. ﻟﻜﻦ ﺑﻌﺪ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻟﻘﻴﺘﻪ ﺑﻴﺘﺼﻞ ﺑﺒﺎﺑﺎ ﻭﻃﻠﺐ ﻳﻘﺎﺑﻠﻪ ﻭﻓﻌﻼً ﺍﺗﻘﺎﺑﻠﻮﺍ ﺑﺮﻩ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺷﺮﺣﻠﻪ ﻇﺮﻭﻓﻪ ﻛﻠﻬﺎ
ﺻﺎﺣﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﻓﺮﺡ ﻃﻔﻮﻟﻰ :
- ﺍﻟﻠﻪ ,, ﺣﺐ ﻣﻦ ﺃﻭﻝ ﻧﻈﺮﺓ ﻳﻌﻨﻲ ,, ﻫﺎ ﻛﻤﻠﻰ ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﻜﺪﺏ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺑﺼﺮﺍﺣﻪ ﺃﻧﺎ ﺍﺭﺗﺤﺘﻠﻪ ﺃﻭﻯ .. ﻣﺶ ﺑﺲ ﺍﺭﺗﺤﺘﻠﻪ ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻧﺎ ﻓﻌﻼ ﻣﻌﺠﺒﻪ ﺑﻴﻪ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺲ ﻓﻰ ﻣﺸﻜﻠﺔ
- ﺍﻳﻪ ﻫﻰ ؟
- ﻫﻮ ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺍﺗﺨﺮﺝ ﻭﻫﻮ ﻋﺎﻳﺶ ﺑﺮﻩ .. ﺑﻴﻜﻮﻥ ﻣﺴﺘﻘﺒﻠﻪ .. ﻭﻟﻸﺳﻒ ﻣﻦ ﺳﻨﺔ ﺧﺴﺮ ﻛﻞ ﻓﻠﻮﺳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﻮﺷﻬﺎ ﻷﻥ ﺩﺧﻞ ﺷﺮﻛﺔ ﻣﻊ ﻧﺎﺱ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻠﺪ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻓﻴﻬﺎ ﻭﻧﺼﺒﻮﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺧﺴﺮ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﻮﺷﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺗﺖ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﺣﺰﻥ :
- ﻻ ﺣﻮﻝ ﻭﻻ ﻗﻮﺓ ﺇﻻ ﺑﺎﻟﻠﻪ
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻓﺎﺭﻕ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ .. ﻫﻮ ﺑﻴﻘﻮﻝ ﺍﻧﻪ ﻟﺴﻪ ﺑﻴﺒﺪﺃ ﻳﻜﻮﻥ ﻧﻔﺴﻪ ﻣﻦ ﺃﻭﻝ ﻭﺟﺪﻳﺪ .. ﻭﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﻣﺮﺗﺎﺡ ﻓﻰ ﺷﻐﻠﻪ ﻭﺑﻴﻔﻜﺮ ﻳﺸﺘﻐﻞ ﻣﻊ ﻭﺍﺣﺪ ﺻﺤﺒﻪ .. ﻫﻮ ﻻ ﻳﻤﻠﻚ ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺑﻴﺘﻪ ﺑﺲ .. ﺣﺘﻰ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺷﺘﺮﺍﻫﺎ ﻫﻨﺎ ﺍﺿﻄﺮ ﻳﺒﻌﻬﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺴﺪﺩ ﺩﻳﻮﻧﻪ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻌﻴﺶ ﻣﻌﺎﻩ ﻋﻠﻰ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺲ
- ﻃﻴﺐ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺭﺃﻳﻚ ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺩﻩ
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﻛﻞ ﺩﻩ ﻣﺶ ﻓﺎﺭﻕ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻋﺠﺒﻨﻰ ﻭﺣﺴﺎﻩ ﺭﺍﺟﻞ ﺑﺠﺪ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺮﻓﺎﻩ ﺑﻴﻔﻬﻢ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺑﺴﺮﻋﺔ .. ﻫﻮ ﻛﻤﺎﻥ ﺃﻋﺠﺐ ﺑﻴﻪ ﺃﻭﻯ
- ﺗﻤﺎﻡ ﺃﻭﻯ
ﻻ ﻣﺶ ﺗﻤﺎﻡ .. ﻟﺴﻪ ﻣﺎﻣﺎ ﻣﻌﺮﻓﺘﺶ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻣﻨﻪ ﺍﻧﻬﺎ ﺗﺮﻓﺾ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻣﺎﻣﺎ ﺭﺍﺳﻤﻪ ﻓﻰ ﺧﻴﺎﻟﻬﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﺜﺎﻟﻰ ﻟﺒﻨﺘﻬﺎ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪﺓ .. ﺧﺎﻳﻔﺔ ﺃﻭﻯ ﺗﺮﻓﻀﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻇﺮﻭﻓﻪ
- ﻃﻴﺐ ﻭﺑﺎﺑﺎﻛﻰ ﺭﺃﻳﻪ ﺍﻳﻪ
- ﺑﺎﺑﺎ ﺩﻩ ﺣﺒﻴﺒﻰ .. ﻗﺎﻟﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﺘﻌﻴﺸﻲ ﻣﻌﺎﻩ ﻳﺒﺄﻩ ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﺨﺘﺎﺭﻯ .. ﻭﺍﻟﺤﺎﺟﻪ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﺘﺪﺧﻞ ﻓﻴﻬﺎ ﻫﻲ ﺍﻧﻪ ﻳﻄﻤﻦ ﺍﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻭﻣﺆﺩﺏ ﻭﻳﺴﺄﻝ ﻋﻨﻪ ﻛﻮﻳﺲ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﻣﺼﺮ ﻭﻓﻰ ﺍﻟﺒﻠﺪ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﺷﻐﻞ ﻓﻴﻬﺎ
.. ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﺔ ﺃﻭﻯ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﺩﻋﻴﻠﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻳﺘﻢ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ
ﺣﻀﻨﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﺔ :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻘﺪﺭﻟﻚ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻭﻳﺴﻌﺪﻙ ﻭﻳﻔﺮﺡ ﻗﻠﺒﻚ ﻳﺎﺭﺏ
***************************
ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺍﻧﻬﻤﺎﻙ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻓﻰ ﺩﺭﺍﺳﺔ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﺨﻄﻄﺎﺕ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺷﻌﺮ ﻓﺠﺄﺓ ﺑﺸﺨﺺ ﻳﻘﻒ ﺧﻠﻔﻪ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻟﻴﺠﺪ ﻓﺘﺎﺓ ﺟﻤﻴﻠﺔ ﺗﻘﻒ ﻭﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺣﺰﻥ .. ﺑُﻬﺖ ﻟﺮﺅﻳﺘﻬﺎ ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﻧﻬﻠﺔ "
ﻗﺎﻟﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺑﻌﺘﺎﺏ ﻭﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺃﻳﻮﺓ " ﻧﻬﻠﺔ .. " ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ
ﺗﻮﺗﺮ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﻗﻞ ﻟﻬﺎ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﺎﺑﻚ ﻫﻨﺎ
ﺗﻘﺪﻣﺖ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺑﺨﻄﻮﺓ ﻭﺃﻣﺴﻜﺖ ﻛﻔﺔ ﺍﻟﻴﻤﻨﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺣﺘﻮﺕ ﺩﺑﻠﺘﻪ , ﻭﺭﻓﻌﺘﻬﺎ ﺃﻣﺎﻡ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻓﻰ ﻣﺮﺍﺭﺓ :
- ﺟﻴﺖ ﺃﺑﺎﺭﻛﻠﻚ ﻋﻠﻰ ﺧﻄﻮﺑﺘﻚ .. ﻭﺃﺑﺎﺭﻛﻠﻚ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺣﻚ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﻛﻤﺎﻥ ﺍﺳﺒﻮﻋﻴﻦ
ﺟﺬﺏ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻳﺪﻩ ﻭﺗﻨﻬﺪ ﻭﻗﺎﻝ ﺍﻟﻴﻬﺎ :
" - ﻧﻬﻠﺔ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﻟﻠﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﻭﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﺃﺻﻼً ﺍﻧﻚ ﺗﻴﺠﻲ ﻟﺤﺪ ﻫﻨﺎ ﺩﻩ ﻣﻜﺎﻥ ﺷﻐﻠﻰ
- ﺑﺲ ﺍﻧﺖ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺘﻌﺘﺮﺽ ﻟﻤﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﺠﻴﻠﻚ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﺓ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺷﻐﻠﻚ .. ﻭﻛﻨﺖ ﺑﺘﻔﺮﺡ ﻭﺗﻨﺴﻲ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺣﻮﺍﻟﻴﻚ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﻨﺒﺮﺓ ﻣﺤﺬﺭﻩ :
" - ﻧﻬﻠﺔ " ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﻣﺸﺎﻛﻞ
ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻣﺮﺍﺭﺓ :
- ﻣﺘﺨﻔﺶ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺟﺎﻳﺔ ﺃﺳﺒﺒﻠﻚ ﻣﺸﺎﻛﻞ .. ﺃﻧﺎ ﺧﻼﺹ ﻓﻬﻤﺖ .. ﺻﺤﻴﺢ ﻓﻬﻤﺖ ﻣﺘﺄﺧﺮ ﺑﺲ ﻓﻬﻤﺖ
ﻗﺎﻝ ﻭﻗﺪ ﺑﺪﺃ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ :
- ﻓﻬﻤﺘﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺗﺘﺴﺎﻗﻂ ﻣﻦ ﻋﻴﻨﻴﻨﻬﺎ :
- ﻓﻬﻤﺖ ﺍﻥ ﻣﻔﻴﺶ ﺭﺍﺟﻞ ﺑﻴﻔﻜﺮ ﻳﺘﺠﻮﺯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻏﻠﻂ ﻣﻌﺎﻫﺎ .. ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﺩﻓﻌﻬﺎ ﻟﻜﺪﻩ ﻭﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻫﻮ ﺍﻟﺴﺒﺐ ﻓﻰ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﺓ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﻀﺮﺑﺘﻜﻴﺶ ﻋﻠﻰ ﺍﻳﺪﻙ .. ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺮﺿﺎﻛﻰ ﻭﺑﺮﻏﺒﺘﻚ
ﺍﻧﻔﺠﺮﺕ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻜﺎﺀ ﻗﺎﺋﻠﺔ :
- ﻛﻨﺖ ﺑﺤﺒﻚ . ﻭﻛﻨﺖ ﻓﺎﻛﺮﺍﻙ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ .. ﻛﻨﺖ ﺑﻌﻤﻞ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻰ .. ﺑﺤﺎﻭﻝ ﺍﺳﻌﺪﻙ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺘﺒﺼﺶ ﻟﻐﻴﺮﻱ .. ﻭﺭﻏﻢ ﺍﻧﻰ ﻋﻤﻠﺖ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻃﻠﺒﺘﻪ ﻣﻨﻰ ﻭﻓﺮﻁ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﻨﺪﻯ ﺑﺮﺩﻩ ﺳﺒﺘﻨﻰ ﻭﻫﺘﺘﺠﻮﺯ ﻏﻴﺮﻱ .. ﺳﺒﺘﻨﻰ ﻻﻧﻰ ﻓﻰ ﻧﻈﺮﻙ ﺑﻨﺖ ﺭﺧﻴﺼﺔ ﺳﻠﻤﺖ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻟﺮﺍﺟﻞ ﻣﺶ ﺟﻮﺯﻫﺎ .. ﻭﻟﻤﺎ ﻓﻜﺮﺕ ﺗﺘﺠﻮﺯ ﺍﺧﺘﺮﺕ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻧﻀﻴﻔﺔ ﻣﺶ ﻛﺪﺓ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﻮﻟﺘﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻟﻮ ﺍﺗﻜﺮﺭ ﺗﺎﻧﻰ ﻣﺶ ﻫﻴﺤﺼﻞ ﻛﻮﻳﺲ ﻳﺎ " ﻧﻬﻠﺔ " .. ﻭﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﻋﻠﻤﻚ ﻟﻮ ﻓﻜﺮﺗﻰ ﺗﻘﻠﻰ ﻋﻘﻠﻚ ﻭﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ ﻷﻯ ﺣﺪ ﺃﻭ ﺗﻮﺻﻠﻴﻪ ﻷﻫﻞ ﺧﻄﻴﺒﺘﻰ ﺑﺄﻯ ﻃﺮﻳﻘﺔ ﺃﻧﺎ ﻫﻨﻜﺮ ﺍﻧﻰ ﺃﻋﺮﻓﻚ ﺃﺻﻼً ﻭﻣﺶ ﻫﻴﺤﺼﻠﻚ ﻛﻮﻳﺲ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﻤﺴﺢ ﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺴﺎﻗﻄﺖ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- ﺩﻯ ﻣﺶ ﻏﻠﻄﺘﻚ ﻟﻮﺣﺪﻙ ﺃﻧﺎ ﻏﻠﻄﺖ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻨﻚ ﻭﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺑﺪﻓﻊ ﺍﻟﺘﻤﻦ .. ﺃﻧﺎ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺟﺎﻳﺔ ﺃﺳﺒﺒﻠﻚ ﻣﺸﺎﻛﻞ ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻳﻪ ﺑﺲ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻥ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﺔ ﻋﻤﻠﺘﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻋﺸﺎﻥ ﺑﺤﺒﻚ .. ﺑﺤﺒﻚ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻟﺖ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﺗﺮﻛﺘﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻓﺖ .
