ﻫﺒﺖ ﻧﺴﻤﺎﺕ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ ﻟﺘﺪﺍﻋﺐ ﻭﺟﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﺟﺬﻉ ﺷﺠﺮﺗﻬﺎ .. ﺃﺻﺒﺢ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ ﻫﻮ ﻋﺎﻟﻤﻬﺎ ﺍﻟﺨﺎﺹ .. ﺍﻟﺬﻯ ﺗﺸﻌﺮ ﻓﻴﻪ ﺑﺎﻟﺮﺍﺣﻪ ﻭﺍﻟﺴﻜﻴﻨﻪ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺴﺘﻴﻘﻆ ﺑﺎﻛﺮﻩ ﻭﺗﺄﺗﻰ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺬﻫﺎﺏ ﺍﻟﻰ ﻋﻤﻠﻬﺎ .. ﻛﺄﻥ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ ﻣﻮﻋﺪﺍً ﺃﺑﺪﻳﺎً ﻻ ﻳﻨﻘﻄﻊ .. ﺟﻠﺴﺖ ﻓﻰ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺗﻔﻜﺮ .. ﺗُﺮﻯ ﻛﻴﻒ ﺳﺘﻨﺘﻬﻰ ﻗﻀﻴﺘﻬﺎ .. ﻭﻫﻞ ﺳﺘﻨﺘﻬﻰ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﺠﻠﺴﺔ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﺍﻟﺘﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻘﺮﺭ ﺃﻥ ﺗﻜﻮﻥ ﺑﻌﺪ ﺛﻼﺛﺔ ﺃﻳﺎﻡ ؟ .. ﺃﻡ ﺳﺘﻀﻄﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻹﻧﺘﻈﺎﺭ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻻ ﺗﺴﺘﻄﻴﻊ ﺗﺤﻤﻞ ﺍﻹﻧﺘﻈﺎﺭ ﻓﺘﺮﺓ ﺃﻃﻮﻝ ﻣﻦ ﺫﻟﻚ ﻟﺘﺘﺨﻠﺺ ﻣﻦ ﺫﺫﻟﻚ ﺍﻟﻤﺪﻋﻮ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﻭﺗﻠﻘﻰ ﺑﺬﻛﺮﻳﺎﺗﻪ ﻓﻰ ﺑﺌﺮ ﻋﻤﻴﻖ ﻭﺗﺮﺩﻡ ﻓﻮﻗﻪ ﺍﻟﺘﺮﺍﺏ .. ﻟﺘﻤﺤﻴﻪ ﻣﻦ ﺫﺍﻛﺮﺗﻬﺎ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻟﻢ ﻳﻜﻦ .. ﺛﻢ ﻋﺎﺩﺕ ﻟﺘﻔﻜﺮ ﺗُﺮﻯ ﻣﺎﺫﺍ ﻳﻔﻌﻞ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺍﻵﻥ .. ﺃﻣﺎﺯﺍﻝ ﻳﺒﺤﺚ ﻋﻨﻬﺎ .. ﺃﻣﺎﺯﺍﻝ ﻳﺘﻮﻋﺪﻫﺎ ﺑﺎﻹﻧﺘﻘﺎﻡ .. ﺃﻣﺎﺯﺍﻝ ﻳﺮﻏﺐ ﻓﻰ ﺃﺫﻳﺘﻬﺎ ﻭﻋﻮﺩﺗﻬﺎ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺳﺎﺑﺤﻪ ﻭﺳﻂ ﻛﻞ ﺗﻠﻚ ﺍﻷﻓﻜﺎﺭ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻗﻔﺰﺕ ﺻﻮﺭﺗﻪ ﻓﺠﺄﺓ ﺍﻟﻰ ﺭﺃﺳﻬﺎ .. ﺻﻮﺭﺓ " ﻋﻤﺮ .. " ﺗﺬﻛﺮﺗﻪ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺳﺎﻋﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﻭﻻﺩﺓ ﺍﻟﻤﻬﺮﻩ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﺘﻠﻚ ﺍﻟﺬﻛﺮﻱ .. ﻟﻢ ﺗﻜﻦ ﺗﺘﻮﻗﻊ ﺃﻧﻬﺎ ﺳﺘﺮﺍﻩ ﻳﻮﻣﺎً ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻮﺿﻊ .. ﺑﺪﺍ ﻃﻴﺒﺎً ﺣﻨﻮﻧﺎً ﻳﺮﻏﺐ ﻓﻰ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﻬﺎ ﻭﻻ ﻳﺘﺬﻣﺮ ﺃﻭ ﻳﺘﺄﻓﻒ .. ﺑﺪﺍ ﻟﻬﺎ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻟﻠﻐﺎﻳﺔ ﺟﻌﻠﻬﺎ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ ﺗﻨﺴﻰ ﻣﻦ ﻫﻮ .. ﻭﻣﺎﺫﺍ ﻳﻤﻠﻚ .. ﺍﻧﻪ ﻣﺠﺮﺩ ﺷﺨﺼﺎً ﺑﺴﻴﻄﺎً ﻣﺜﻠﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺃﻥ ﺫﻛﺮﻯ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻣﺤﻔﻮﺭﺓ ﻓﻰ ﺫﺍﻛﺮﺗﻬﺎ ﻭﻟﻦ ﺗﻨﺴﺎﻩ ﺃﺑﺪﺍً .. ﺗﺬﻛﺮﺕ ﻭﻗﺖ ﺍﻟﻌﻮﺩﺓ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺃﺻﺮ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﺧﻠﻔﻬﺎ .. ﻣﺎﺯﺍﻟﺖ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ ﻣﻦ ﺃﻣﺮﻫﺎ .. ﻟﻤﺎﺫﺍ ﻓﻌﻞ ﺫﻟﻚ .. ﺃﻣﻦ ﺍﻟﻤﻌﻘﻮﻝ ﺍﻥ ﻛﻞ ﻣﺎ ﻳﻔﻌﻠﻪ ﻷﺟﻠﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻷﻧﻬﺎ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﺯﻭﺟﺔ ﺻﺪﻳﻘﻪ .. ﺃﻡ ﺑﺴﺒﺐ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺤﺎﺩﺛﻪ .. ﺣﺪﺛﻬﺎ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﺄﻥ ﻫﻨﺎﻙ ﺳﺒﺒﺎً ﺁﺧﺮ .. ﺳﺒﺒﺎً ﻳﻠﻘﻰ ﺻﺪﺍﻩ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﺃﻣﻌﻘﻮﻝ ﺃﻧﻪ ..... ﺗﻮﻗﻔﺖ ﻋﻦ ﺍﻻﺳﺘﺮﺳﺎﻝ ﻓﻰ ﺃﻓﻜﺎﺭﻫﺎ ﻋﻨﺪ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻨﻘﻄﺔ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺑﻘﺪﺭ ﺍﻹﻣﻜﺎﻥ ﺗﺠﺎﻫﻞ ﻣﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﻭﻣﺎ ﻳﻌﺘﻤﻞ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﺪﺭﻫﺎ .. ﻫﻰ ﻟﻢ ﺗﺨﺮﺝ ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﻛﺎﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﺪﻣﺮﻫﺎ .. ﻻ ﺗﺮﻳﺪ ﺗﺮﻙ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻟﺘﻨﺴﺎﻕ ﺧﻠﻒ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﺃﺧﺮﻯ ﻏﻴﺮ ﻭﺍﺿﺤﺔ ﺍﻟﻤﻌﺎﻟﻢ .. ﻟﻦ ﻳﺘﺄﺫﻯ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻻ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﻭﻗﻠﺒﻬﺎ ﻟﻢ ﻳﻌﺪ ﻳﺤﺘﻤﻞ ﺍﻷﻟﻢ .. ﻧﻬﻀﺖ ﻟﺘﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻋﻤﻠﻬﺎ .. ﻭﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺒﻨﻰ .. ﺗﺴﻤﺮﺕ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ .. ﻛﺎﻥ ﻭﺍﻗﻔﺎً ﻫﻨﺎﻙ .. ﻳﻀﻊ ﻳﺪﻳﻪ ﻓﻰ ﺟﻴﺐ ﺑﻨﻄﺎﻟﻪ ﻭﻳﻌﺒﺚ ﺑﺸﺊ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﺑﻄﺮﻑ ﺣﺬﺍﺋﻪ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻋﻠﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻨﺒﻀﺎﺕ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺘﺴﺎﺭﻉ ﻛﻠﻤﺎ ﺭﺃﺗﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﺳﺎﺭﺕ ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﻻ ﺗﺮﺍﻩ .. ﺭﻓﻊ ﺭﺃﺳﻪ ﻓﺮﺁﻫﺎ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ .. ﻟﻢ ﺗﺒﺎﺩﻟﻪ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻡ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﺃﻭﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﻨﻮﺭ
ﻫﻤﺖ ﺑﺄﻥ ﺗﻮﺍﺻﻞ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﻟﻜﻨﻪ ﺃﻭﻗﻔﻬﺎ ﺑﺈﺷﺎﺭﺓ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺳﺘﻨﻰ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﺔ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻮﺟﺲ ﻣﻨﻪ ﺧﻴﻔﻪ :
- ﺍﺗﻔﻀﻞ
ﺑﺪﺍ ﻣﺘﺮﺩﺩﺍ ﻗﻠﻴﻼ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻣﻌﺎﺩ ﻗﻀﻴﺘﻚ ﺍﺗﺤﺪﺩ ﺃﻧﺎ ﻋﺮﻓﺖ ﻣﻦ " ﺃﻳﻤﻦ " .. ﺍﻟﺠﻠﺴﻪ ﺑﻌﺪ 3 ﺃﻳﺎﻡ ..
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﻹﻫﺘﻤﺎﻣﻪ ﺑﻤﻌﺮﻓﺔ ﻣﻌﺎﺩ ﺍﻟﺠﻠﺴﺔ .. ﺃﻡ ﺃﻥ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻫﻮ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻄﻮﻉ ﻭﺃﺧﺒﺮﻩ .. ﺃﻛﻤﻞ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻫﺘﺮﻭﺣﻰ ﻣﻊ ﻭﺍﻟﺪﻙ ﺃﻛﻴﺪ ﻣﺶ ﻛﺪﺓ؟
ﺃﻭﻣﺄﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ " .. ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻫﺘﻔﻀﻞ ﻫﻨﺎ
ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﺣﺎﺑﺐ ﺁﺟﻰ ﻣﻌﺎﻛﻮﺍ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻟﻴﻪ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺑﺤﻨﺎﻥ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺶ ﻫﻄﻴﻖ ﺃﺳﺘﺤﻤﻞ ﺃﻋﺪ ﻫﻨﺎ .. ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻛﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﺗﺘﺒﻬﺪﻟﻮﺵ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺍﺻﻼﺕ ﻟﻮﺣﺪﻛﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﺃﻧﺎ ﻭﻭﺍﻟﺪﻯ ﻫﻨﺮﻭﺡ ﻟﻮﺣﺪﻧﺎ
ﺗﺄﻣﻠﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻧﻰ ﺁﺟﻰ ﻣﻌﺎﻛﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﻷ .. ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﻟﺤﻀﺮﺗﻚ ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﻭﺟﻮﺩﻙ ﻳﺴﺒﺒﻠﻰ ﻣﺸﺎﻛﻞ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻃﻴﺐ .. ﺯﻯ ﻣﺎ ﺗﺤﺒﻲ ..
ﻗﺎﻝ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﺗﺮﻛﻬﺎ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ .. ﻭﺩﺧﻠﺖ ﻫﻰ ﻭﺑﺪﺃﺕ ﻓﻰ ﺃﺩﺍﺀ ﻋﻤﻠﻬﺎ .. ﻭﻋﻘﻠﻬﺎ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺴﺮ ﺍﻫﺘﻤﺎﻣﻪ ﺑﻬﺎ
*********************
" ﺗﺴﻠﻢ ﺍﻳﺪﻙ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " ﺳﺮﻋﺔ ﻭﺍﺗﻘﺎﻥ "
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻭﻫﻮ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﺍﻟﻮﺭﻕ ﺍﻟﺬﻯ ﻗﺪﻣﺘﻪ ﺍﻟﻴﻪ .. ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻹﻃﺮﺍﺀﻩ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺷﻜﺮﺍً
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺧﻴﺮﺍ ﺍﺑﺘﺴﻤﻨﺎ
ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﻋﺎﺩﺕ ﻣﻼﻣﺤﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺠﺪﻳﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻓﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻃﻔﺘﻴﻬﺎ ﻟﻴﻪ ﻣﺎﻛﺎﻧﺖ ﻣﻨﻮﺭﻩ
ﺍﺳﺘﺄﺫﻧﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺗﻄﻠﺐ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﺎﻧﻲ
ﺃﺭﺟﻊ ﻇﻬﺮﻩ ﻭﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﻌﺪﻩ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺮﻓﺖ ﺍﻥ ﺃﺧﺘﻚ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺑﻴﻄﺮﻳﺔ ﻭﺑﺘﺸﺘﻐﻞ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﺃﻭﻣﺄﺕ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﻗﺎﻟﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ .. ﻭﻭﺍﻟﺪﻯ ﻛﻤﺎﻥ
ﻧﻈﺮ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺍﻟﺪﻙ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
- ﺃﻳﻮﺓ .. ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻋﻦ ﻣﺨﺰﻥ ﺍﻟﻌﻠﻒ
ﺍﻧﺪﻫﺶ " ﻛﺮﻡ .. " ﻟﻜﻨﻪ ﻟﻢ ﻳﺰﻳﺪ ﻓﻰ ﺍﻷﺳﺌﻠﻪ .. ﻭﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﻨﺼﺮﻑ ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻣﻤﻜﻦ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺗﻄﻠﺒﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺍﺵ ﻳﻌﻤﻠﻰ ﻗﻬﻮﺓ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻣﺴﺘﻌﻄﻔﺎً ﺍﻳﺎﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻣﻜﺴﻞ ﺃﻗﻮﻡ .. ﺧﻠﻴﻜﻲ ﺟﺪﻋﻪ ﻭﺍﻃﻠﺒﻴﻬﺎﻟﻰ
ﻫﺰﺕ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﻣﻜﺘﺒﻪ ﻭﻋﻴﻨﺎﻩ ﺗﺘﺎﺑﻌﺎﻧﻬﺎ
***********************
ﺟﻠﺴﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﻄﻮﻗﻬﺎ ﺑﺬﺭﺍﻋﻪ ﻭﺍﺿﻌﻪ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﻳﺸﺎﻫﺪﺍﻥ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﺒﺮﺍﻣﺞ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻠﻔﺎﺯ .. ﺍﻧﺘﻬﻰ ﺍﻟﺒﺮﻧﺎﻣﺞ ﻓﺎﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺃﻳﻤﻦ " ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﻪ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻗﻮﻟﻰ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ
ﺍﻋﺘﺪﻟﺖ ﻓﻰ ﺟﻠﺴﺘﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺃﺧﺒﺎﺭ " ﻋﻤﺮ " ﺻﺤﺒﻚ .. ﻣﻔﻴﺶ ﺟﺪﻳﺪ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﺍﻳﻪ ؟
- ﻳﻌﻨﻲ .. ﺍﻧﺖ ﻛﻨﺖ ﻗﻮﻟﺘﻠﻰ ﺍﻧﻪ ﺧﺎﻃﺐ
- ﺃﻳﻮﺓ ﻭﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺍﻧﻪ ﻓﺴﺦ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺒﻴﻔﻜﺮﺵ ﻳﺮﺟﻌﻠﻬﺎ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺜﻘﻪ :
- ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﻳﺮﺟﻌﻠﻬﺎ .. ﺃﺻﻼ ﺭﺑﻨﺎ ﻧﺠﺎﻩ ﻣﻨﻬﺎ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﻠﻴﻼ ﺗﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﻛﻼﻣﻪ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻭﻣﺒﻴﻔﻜﺮﺵ ﻳﺨﻄﺐ ﻗﺮﻳﺐ ؟
ﺗﻔﺮﺱ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻓﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺧﺒﻴﺜﻪ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ ؟
ﺃﻣﺴﻜﺖ ﺍﻟﺮﻳﻤﻮﺕ ﻭﺍﻧﺸﻐﻠﺖ ﺑﺎﻟﺘﻘﻠﻴﺐ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﻨﻮﺍﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻜﻮﻥ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻳﻪ ﻳﻌﻨﻲ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺳﺄﻟﻚ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻫﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟﺴﻪ ﺣﺴﻪ ﺑﺤﺎﺟﻪ ﻧﺎﺣﻴﺔ ﺯﻭﺟﻬﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺣﺴﻪ ﺑﺤﺎﺟﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ؟
ﺣﺜﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻟﺴﻪ ﺑﺘﺤﺒﻪ ؟ ﻭﺍﻟﻘﻀﻴﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﺭﻓﻌﺘﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺮﺍﻣﺘﻪ ﺑﺲ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺃﻳﻤﻦ " " .. ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺘﺤﺐ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺃﺻﻼً .. ﺣﺘﻰ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ ﻳﻀﺮﺑﻬﺎ ﻭﻳﺨﻮﻧﻬﺎ
ﻗﺎﻝ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﻪ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﺑﻘﻮﻟﻚ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺑﺘﺤﺒﻪ ﻭﻻ ﺣﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺘﺮﺗﺤﻠﻪ .. ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺯﻫﻮﻟﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﺘﺠﻮﺯ
ﻋﻘﺪ ﻣﺎ ﺑﻴﻦ ﺣﺎﺟﺒﻴﻪ ﻭﺳﺄﻟﻬﺎ ﻣﺴﺘﻔﻬﻤﺎً :
- ﻭﻟﻴﻪ ﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﻋﻤﻞ ﻛﺪﻩ ؟
ﺗﻨﻬﺪﺕ ﻓﻰ ﺣﺴﺮﻩ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺎﻣﺘﻬﺎ ﻣﺎﺗﺖ ﻓﺠﺄﺓ .. ﻭﺍﻟﺒﻨﺘﻴﻦ ﻣﻠﻬﻤﺶ ﺣﺪ .. ﻣﻘﻄﻮﻋﻴﻦ ﻣﻦ ﺷﺠﺮﺓ .. " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﺠﻮﺯ ﺑﺴﺮﻋﺔ .. ﻭﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﺍﻓﻖ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻳﻄﻤﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻟﻮ ﺣﺼﻠﻪ ﺣﺎﺟﻪ
ﻓﻜﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻣﻨﻄﻖ ﻏﺮﻳﺐ .. ﻳﻌﻴﻦ ﺃﺟﻮﺯ ﺑﻨﺘﻰ ﻟﻮﺍﺣﺪ ﻫﻰ ﻣﺶ ﻣﺮﺗﺤﺎﻟﻪ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻃﻤﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺃﻣﺎ ﺃﻣﻮﺕ
- ﻫﻮ ﺗﻔﻜﻴﺮﻩ ﻭﺻﻠﻪ ﻟﻜﺪﻩ .. ﻫﻮ ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻫﻰ ﻭ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻥ ﺩﻩ ﻣﻦ ﺧﻮﻓﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺯﻯ ﺍﻟﺪﺑﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺘﻠﺖ ﺻﺎﺣﺒﻬﺎ ﻣﻦ ﻛﺘﺮ ﺣﺒﻬﺎ ﻓﻴﻪ
ﺻﻤﺖ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﻠﻴﻼ ﻳﻔﻜﺮ ﻓﻴﻤﺎ ﻗﺎﻟﺘﻪ " ﺳﻤﺎﺡ .. " ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺨﻠﺼﻬﺎ ﻣﻨﻪ .. ﻭﺗﻜﺴﺐ ﺍﻟﻘﻀﻴﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻧﻬﺎ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﺘﻜﺴﺒﻬﺎ ﻭﻫﺘﻄﻠﻖ ﻣﻨﻪ .. ﻣﻔﻴﺶ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﻨﺪﻩ ﺿﻤﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﺮﻓﺾ ﺍﻧﻪ ﻳﻄﻠﻘﻬﺎ ﻣﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺣﻘﻴﺮ ﺯﻯ ﺩﻩ .. ﺩﻩ ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﻐﺘﺼﺒﻬﺎ
ﻫﺘﻒ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺘﻜﻤﻠﻰ ﺑﺠﺪ .. ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻹﺣﺘﻘﺎﺭ ﺗﺠﺎﻩ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " :
- ﻭﺍﺣﺪ ﻻ ﻋﻨﺪﻩ ﺩﻳﻦ ﻭﻻ ﺃﺧﻼﻕ ... ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺎﺧﺪ ﺣﻘﻪ ﻏﺼﺐ ﻋﻨﻬﺎ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺿﺮﺑﻬﺎ ﻛﻤﺎﻥ .. ﻟﻮﻻ ﺍﻥ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﺠﻴﺮﺍﻥ ﺧﻠﺼﻬﺎ ﻣﻨﻪ
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﺻﻼً ﺃﻧﺎ ﻧﺴﻴﺖ ﺃﻗﻮﻟﻚ .. ﻫﻰ ﺃﺻﻼً ﻟﺴﻪ ........
ﻗﺎﻃﻌﻬﺎ ﺟﺮﺱ ﻫﺎﺗﻒ " ﺃﻳﻤﻦ " .. ﺭﺩ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻳﺎﺭﻳﺘﻨﻰ ﻛﻨﺖ ﺟﺒﺖ ﺳﻴﺮﺓ ﺟﻨﻴﺔ ﻓﻀﻪ
ﺃﺗﺎﻩ ﺻﻮﺕ " ﻋﻤﺮ " ﺿﺎﺣﻜﺎً :
- ﻭﺃﻧﺎ ﺃﻗﻮﻝ ﻋﻤﺎﻝ ﺃﺷﺮﻕ ﻣﻦ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻟﻴﻪ .. ﺃﺗﺎﺭﻳﻚ ﻋﻤﺎﻝ ﺗﻘﻄﻊ ﻓﻰ ﻓﺮﻭﺗﻰ
- ﺑﺎﻟﺨﻴﺮ ﻳﺎ ﺑﺎﺷﺎ
- ﺑﻘﻮﻟﻚ ﺍﻳﻪ ﺍﻧﺖ ﻭﺭﺍﻙ ﺣﺎﺟﺔ ﻳﻮﻡ ﺍﻷﺭﺑﻊ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻳﻮﻡ ﺍﻷﺭﺑﻊ .. ﻋﺎﺩﻯ ﻳﻌﻨﻲ ﻭﺭﺍﻳﺎ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺍﻟﻌﺎﺩﻯ ﺑﺘﺎﻉ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ .. ﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ
ﺑﺪﺍ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺘﺮﺩﺩﺍ ﻗﻠﻴﻼ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺠﺪﻳﻪ :
" - ﺃﻳﻤﻦ " ﻋﺎﻳﺰﻙ ﺗﺮﻭﺡ ﻣﻊ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺘﺎﺑﻊ ﺭﺩﻭﺩ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺍﺷﻤﻌﻨﻰ ﻳﻌﻨﻲ ؟
- ﻫﻰ ﺭﺍﻓﻀﻪ ﺍﻧﻰ ﺃﺭﻭﺡ ﻣﻌﺎﻫﻢ .. ﺑﺲ ﻟﻮ ﺍﻧﺖ ﻋﺮﺿﺖ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺃﻋﺘﻘﺪ ﻣﺶ ﻫﻴﺮﻓﺾ
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻧﺖ ﻫﺘﺴﺘﻔﺎﺩ ﺍﻳﻪ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺑﻘﻰ ﻣﺘﺎﺑﻊ ﻣﻌﺎﻙ ﺃﻭﻝ ﺑﺄﻭﻝ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ "
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺨﺒﺚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻮ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻳﻬﻤﻚ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ ؟
ﺳﺎﺩ ﺍﻟﺼﻤﺖ ﻟﻔﺘﺮﻩ .. ﺛﻢ ﺃﺗﺎﻩ ﺻﻮﺕ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻳﻮﺓ .. ﻳﻬﻤﻨﻲ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﻼﺹ ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ .. ﺣﺘﻰ ﺁﺧﺪ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﺎﻟﻤﺮﺓ ﺃﻫﻰ ﺗﺒﻘﻰ ﺟﻤﺒﻬﺎ
ﺭﻓﻌﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺣﺎﺟﺒﻴﻬﺎ ﺑﺪﻫﺸﺔ .. ﺃﻧﻬﻰ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻜﺎﻟﻤﺘﻪ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﺑﻠﻬﻔﺔ :
- ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻳﻪ " ﻋﻤﺮ .. " ﻭﻫﺘﺎﺧﺪﻧﻰ ﻓﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﻫﻮ ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻣﺤﺘﻔﻈﺎً ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ :
" - ﻋﻤﺮ " ﻃﻠﺐ ﻣﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺃﻭﺻﻞ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ
ﺑﺪﺕ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻭﺍﻳﻪ ﺳﺮ ﺍﻫﺘﻤﺎﻣﻪ ﺩﻩ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺨﺒﺚ ﻣﻤﺎﺛﻞ :
- ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻋﻠﻢ .. ﻳﻤﻜﻦ ﺷﻔﻘﻪ
ﺗﻼﺷﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﺣﻨﻖ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﻫﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻧﺎﻗﺼﺔ ﺍﻳﺪ ﻭﻻ ﻧﺎﻗﺼﺔ ﺭﺟﻞ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺤﺲ ﻧﺤﻴﺘﻬﺎ ﺑﺎﻟﺸﻔﻘﻪ
ﺿﺤﻚ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻣﻰ ﺣﻀﺮﻳﻠﻨﺎ ﺍﻟﻌﺸﺎ .. ﻭﺳﻴﺒﻰ ﺍﻷﻛﻞ ﻳﺴﺘﻮﻯ ﻋﻠﻰ ﻧﺎﺭ ﻫﺎﺩﻳﺔ
ﻭﻏﻤﺰ ﺑﻌﻴﻨﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻓﻬﻤﺎﻧﻰ ﻃﺒﻌﺎً
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻭﻧﻬﻀﺖ ﻟﺘﺤﻀﺮ ﻃﻌﺎﻡ ﺍﻟﻌﺸﺎﺀ .
ﺩﺧﻞ " ﻛﺮﻡ " ﺷﺮﻓﺔ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻟﻴﺠﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺍﻗﻒ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﺷﺎﺭﺩﺍً .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻪ ﻭﻭﺿﻊ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺳﻮﺭ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﻛﻮﺍﺏ ﺍﻟﺴﺎﺧﻨﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻳﺤﻤﻠﻬﺎ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﺗﺘﺼﺎﻋﺪ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻷﺑﺨﺮﺓ .. ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﺛﻢ ﺃﺧﺬ ﺍﻟﻜﻮﺏ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻪ .. ﺗﻨﺎﻭﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺭﺷﻔﻪ ﻣﻦ ﻛﻮﺑﻪ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺷﻜﻠﻬﺎ ﺍﻳﻪ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻰ ﻣﻴﻦ ﺩﻯ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﻭﺍﻛﻠﻪ ﻋﻘﻠﻚ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺃﺧﺬ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﻣﺎ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻭﻗﻒ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ ﻣﺴﺘﻨﺪﺍً ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻮﺭ ﻭﻣﺎﻝ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻫﻢ ﺣﺎﺟﻪ ﺍﻧﻚ ﻣﺘﺘﺴﺮﻋﺶ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺘﻘﻌﺶ ﺗﺎﻧﻰ ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﺘﺴﺘﺎﻫﻠﺶ
ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻷ ﺩﻯ ﻣﺶ ﺯﻯ ﺃﻯ ﺣﺪ
ﺻﻔﻖ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻴﺪﻳﻪ ﻭﻫﺘﻒ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻳﺎ ﺳﻼﻡ ﻋﻠﻴﻚ ﻳﺎ ﻭﺍﺩ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ .. " ﻟﻌﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺐ .. ﺗﺨﺮﺝ ﺍﻟﻤﻌﻠﻮﻣﺔ ﻣﻦ ﺑﻖ ﺍﻷﺳﺪ
ﺿﺤﻚ " ﻋﻤﺮ " ﻓﺄﻛﻤﻞ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻗﻮﻝ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻗﻮﻝ .. ﻋﺎﻳﺰﻙ ﺗﻄﻠﻊ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﻮﺍﻙ .. ﻋﺎﻳﺰﻙ ﺗﺴﺘﻔﺮﻍ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻨﺪﻙ
ﺿﺤﻚ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻘﺮﻓﻚ
- ﻳﻼ .. ﺧﻠﺺ
ﺻﻤﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺃﺧﺬ ﻧﻔﺴﺎً ﻋﻤﻴﻘﺎً .. ﻭﺑﻌﺪ ﺑﺮﻫﻪ ﺑﺪﺃ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺴﺘﺄﻟﻨﻴﺶ ﺍﺷﻤﻌﻨﻰ ﻫﻰ .. ﻻﻧﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺗﺤﺪﻳﺪﺍ .. ﺑﻨﺖ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﻗﺒﻠﺖ ﺯﻳﻬﺎ ..
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻡ " ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﺃﻛﺘﺮ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﺠﺒﺎﻙ ﻓﻴﻬﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻮ ﻳﺴﺘﺤﻀﺮ ﺻﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﺧﻴﺎﻟﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺒﺘﻬﺎ .. ﺣﻨﻴﺘﻬﺎ .. ﺭﻗﺘﻬﺎ .. ﺧﺠﻠﻬﺎ .. ﺿﻌﻔﻬﺎ .. ﻗﻮﺗﻬﺎ .. ﺃﺩﺑﻬﺎ .. ﺃﺧﻼﻗﻬﺎ .. ﻃﺒﺎﻋﻬﺎ .. ﺣﺘﻰ ﻣﻼﻣﺤﻬﺎ .. ﻛﻞ ﺣﺎﺟﻪ ﻓﻴﻬﺎ ﺑﺘﺠﺬﺑﻨﻰ .. ﻓﻀﻠﺖ ﺗﺘﺴﻠﻞ ﻟﻘﻠﺒﻲ ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻭﺑﺒﻂﺀ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺍﺗﻤﻜﻨﺖ ﻣﻨﻪ ..
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻛﺮﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻋﺎﺭﻑ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " .. ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﺤﺐ " ﻧﺎﻧﺴﻲ .. " ﺑﺲ ﺍﻻﺣﺴﺎﺱ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﺣﺴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻤﺎﻣﺎً
ﺳﺄﻟﻪ " ﻛﺮﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ؟
ﺷﺮﺩ " ﻋﻤﺮ " ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻟﻤﺎ ﺣﺒﻴﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺣﺒﻴﺖ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﺪﻟﻮﻋﻪ ﺍﻟﺠﻤﻴﻠﻪ ﺍﻟﻤﺮﺣﻪ .. ﺑﺲ ﻛﺪﻩ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺘﻌﺠﺒﻨﻰ .. ﻣﻦ ﺑﺮﻩ ﺑﺲ .. ﺣﺒﻴﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﺲ .. ﻟﻜﻦ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. "
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺣﺴﺎﺳﻰ ﻧﺤﻴﺘﻬﺎ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺎﻧﻴﺔ ﺧﺎﻟﺺ .. ﻋﺎﺭﻑ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻟﻤﺎ ﺑﺸﻮﻓﻬﺎ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﻣﻠﻬﻮﻑ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﺷﺎﻳﻒ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﻭﺣﺴﻪ .. ﻭﺳﺎﻣﻊ ﺩﻗﺎﺗﻪ ..
ﺍﻟﺘﻒ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﺼﻮﺭ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻋﻤﺮﻫﺎ ﻣﺴﻤﺤﺖ ﻟﺰﻭﺟﻬﺎ ﺍﻧﻪ ﻳﻠﻤﺲ ﺍﻳﺪﻫﺎ ﻟﻤﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﺨﻄﻮﺑﺎﻟﻪ
ﻫﺘﻒ " ﻛﺮﻡ " ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻧﻌﻢ ﻳﺎ ﺍﺧﻮﻳﺎ ... ﻫﻰ ﻣﺘﺠﻮﺯﺓ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺄﺳﻰ :
- ﺃﻳﻮﺓ
ﺻﺎﺡ " ﻛﺮﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﻋﻤﺮ " ﺍﻧﺖ ﺍﺗﻬﺒﻠﺖ ﻓﻰ ﻋﻘﻠﻚ .. ﻣﻌﺠﺐ ﺑﻮﺍﺣﺪﺓ ﻣﺘﺠﻮﺯﺓ
ﻫﺘﻒ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﺍﺻﺒﺮ ﻳﺎ ﺑﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﻭﺍﻧﺖ ﺗﻔﻬﻢ
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻰ ﺭﺍﻓﻌﺔ ﻗﻀﻴﺔ ﺧﻠﻊ ﻋﻠﻰ ﺯﻭﺟﻬﺎ .. ﻷﻧﻪ ﺧﺎﻧﻬﺎ ﻭﺿﺮﺑﻬﺎ .. ﻫﻰ ﺃﺻﻼ ﻣﺘﺠﻮﺯﺗﺶ ﺍﻻ ﺷﻬﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﺲ
ﺳﺄﻟﻪ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﻓﻴﻦ ﻭﻻ ﻋﺮﻓﺘﻬﺎ ﻣﻨﻴﻦ ؟
- ﻣﺎ ﻫﻰ ﺃﺧﺖ ﺳﻜﻴﺮﺗﻴﺮﺗﻚ
ﻫﺘﻒ " ﻛﺮﻡ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻧﻌﻢ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻷ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻛﺪﺓ .. ﻭﺗﺮﺳﻴﻨﻲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺪﻭﺭ ﻣﻦ ﺃﻭﻟﻪ
ﺷﺮﺡ ﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻛﻞ ﻣﺎ ﻳﻌﺮﻓﻪ ﻋﻦ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ .. ﻭﻫﺮﻭﺑﻬﻢ ﻣﻦ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻓﻰ ﻣﺰﺭﻋﺘﻪ .. ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻛﻤﺎﻥ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﺍﻟﻨﻄﻖ ﺑﺎﻟﺤﻜﻢ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
" - ﻋﻤﺮ " ﻣﺘﻌﻠﻘﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺘﻘﻌﺶ ﻋﻠﻰ ﺟﺪﻭﺭ ﺭﻗﺒﺘﻚ .. ﺍﻓﺮﺽ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻣﺤﻜﻤﻠﻬﺎﺵ ﺑﺎﻟﻄﻼﻕ ﻭﺭﺟﻌﺖ ﺗﺎﻧﻰ ﻟﺠﻮﺯﻫﺎ
ﺻﺎﺡ " ﻋﻤﺮ " ﻏﺎﺿﺒﺎً :
- ﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﺤﻜﻴﻠﻚ ﻛﻞ ﺩﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻴﺠﻲ ﺗﺤﺒﻄﻨﻰ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻧﺎﻗﺼﻚ .. ﻛﻔﺎﻳﻪ ﺍﻟﻨﺎﺭ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻳﺪﻩ ﺟﻮﺍﻳﺎ ﺑﺴﺒﺐ ﺟﻮﺍﺯﻫﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﻛﻨﺖ ﺃﺗﺨﻴﻞ ﺍﻧﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﺃﻓﻜﺮ ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﺘﺠﻮﺯﺓ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ .. ﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻰ ﻏﻴﻮﺭ ﺟﺪﺍ .. ﺑﻤﻮﺕ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻴﺮﺓ .. ﻭﻋﻠﻰ ﺩﻯ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻰ ﻏﻴﺮﺗﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻫﺘﺒﻘﻰ ﺃﺿﻌﺎﻑ ﻣﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﻐﻴﺮ ﻋﻠﻰ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " .. ﻓﻠﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻧﺎﻗﺺ ﺗﺤﺮﻗﻠﻰ ﺩﻣﻰ ﺑﻜﻼﻣﻚ
ﺛﻢ ﺗﺮﻛﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺩﻟﻒ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﺍﺧﻞ .
ﻓﻰ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺍﻟﻐﺪﺍﺀ ﻛﺎﻧﺖ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﺗﺘﻨﺎﻭﻝ ﻏﺪﺍﺋﻬﺎ ﺑﻤﻔﺮﺩﻫﺎ .. ﻓﺠﺄﺓ ﺃﺗﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻭﺃﺯﺍﺣﺖ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻟﻜﺮﺍﺳﻲ ﻋﻠﻰ ﻃﺎﻭﻟﺘﻬﺎ ﺑﻌﻨﻒ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﻃﻌﺎﻣﻬﺎ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺎﻟﻚ ﺟﺎﻳﻪ ﺑﺰﻋﺎﺑﻴﺒﻚ ﻛﺪﻩ ﻟﻴﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻣﻬﺎ " ﻫﺎﺗﻔﻪ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺷﻮﻓﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ .. ﺍﻟﻬﺎﻧﻢ ﺍﺧﺖ ﺍﻟﺒﺮﻧﺴﻴﺴﺔ ﺍﺷﺘﻐﻠﺖ ﺳﻜﺮﺗﻴﺮﻩ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﺒﺎﺷﺎ
ﻧﻈﺮﺕ ﻟﻬﺎ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﺑﻌﺪﻡ ﻓﻬﻢ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ؟ .. ﺃﻗﻄﻊ ﺩﺭﺍﻋﻰ ﺍﻥ ﻛﻨﺖ ﻓﻬﻤﺖ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﻐﻞ :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " ﺃﺧﺖ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﺍﺷﺘﻐﻠﺖ ﺳﻜﺮﺗﻴﺮﺓ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " :
- ﻋﺎﺩﻯ ﻭﻓﻴﻬﺎ ﺍﻳﻪ ﻳﻌﻨﻲ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﻨﻖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻰ ﺗﺸﺘﻐﻞ ﺗﺤﺖ ﺍﻳﺪ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺣﺴﻦ " ﻭﻣﺶ ﺑﺲ ﻛﺪﺓ ﻳﺒﻘﻰ ﻟﻬﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﻛﻤﺎﻥ ﻭﻋﺎﻳﺸﻪ ﻓﻰ ﺩﻭﺭ ﺍﻷﺳﺘﺎﺫﺓ ﺃﻡ ﻋﻠﻢ ﻏﺰﻳﺮ ... ﻭﺃﺑﻮﻫﺎ .. ﻳﻤﺴﻜﻮﻩ ﻣﺨﺎﺯﻥ ﺍﻟﻌﻠﻒ ﻭﺩﻯ ﺷﻐﻼﻧﻪ ﻣﺒﻴﺠﺒﻮﺵ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻻ ﺣﺪ ﻭﺍﺛﻘﻴﻦ ﻓﻴﻪ .. ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﺑﻘﺖ ﺳﻜﺮﺗﻴﺮﺓ ﻟﻠﺒﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ " ﻭﻫﻰ ﺍﺻﻼ ﻟﺴﻪ ﺣﺘﻰ ﻋﻴﻠﻪ ﻣﺘﺨﺮﺟﺘﺶ .. ﻛﻞ ﺩﻩ ﻭﺗﻘﻮﻟﻴﻠﻰ ﻋﺎﺩﻯ .. ﻷ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺩﻯ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﺗﻔﺘﻜﺮﻯ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﻪ ﻳﻌﻨﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺑﺲ ﻫﻌﺮﻑ
********************
ﻛﺎﻧﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻣﻐﺎﺩﺭﻩ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﻧﺘﻬﺎﺀ ﻋﻤﻠﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﺕ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻳﺴﺘﻮﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﻪ :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻓﻨﺪﻡ ؟
ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ " ﻫﺎﻧﻰ .. " ﺃﺧﺘﻚ ﺑﺘﺴﺎﻋﺪﻧﻰ ﻓﻰ ﺷﺮﺡ ﺍﻟﺤﺎﻻﺕ ﺍﻟﻠﻲ ﻣﻮﺟﻮﺩﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻧﺎ ﺃﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﺗﻨﺤﻨﺢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻋﺮﻑ . ﺍﻧﺘﻰ ﻓﻰ ﺳﻨﺔ ﻛﺎﻡ .. ﻭﻻ ﺧﻠﺼﺘﻰ ﻛﻠﻴﺔ .. ﺃﺻﻞ ﺷﻜﻠﻚ ﺻﻐﻴﺮ
ﺻﺎﺣﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﺍﺣﻨﺎ ﻫﻨﺘﺼﺎﺣﺐ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ
ﺛﻢ ﺗﺮﻛﺘﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻓﺖ .. ﻛﺎﻥ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﺬﻯ ﺧﺮﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻳﺘﺎﺑﻊ ﺍﻟﻤﺸﻬﺪ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ ﻓﺈﻗﺘﺮﺏ ﻣﻦ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﻭﺿﻊ ﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﺍﻧﺖ ؟
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻫﺎﻧﻰ ﺷﺎﻛﺮ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻓﻴﺮﻭﺯ .. ﺃﻳﻮﺓ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻧﺖ ﻣﻴﻦ ﻳﻌﻨﻲ .. ﺑﺘﺒﻴﻊ ﺍﻳﻪ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮ ﺍﻹﻫﺎﻧﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﺑﺒﻴﻊ ﺩﻯ .. ﺃﻧﺎ ﻃﺎﻟﺐ
ﻗﺎﻝ ﻟﻪ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﻃﺐ ﻳﻼ ﻋﻠﻰ ﻓﺼﻠﻚ
ﺛﻢ ﺗﺮﻛﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ
ﻓﻰ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﻋﻤﻞ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻓﻰ ﻣﺨﺰﻥ ﺍﻟﻌﻠﻒ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ "
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " :
- ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺳﺄﻝ ﻫﻮ ﺍﻟﻌﻠﻒ ﺍﻟﺠﺪﻳﺪ ﺍﻟﻠﻰ ﻃﻠﺒﻪ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﺻﻞ ﻭﻻ ﻟﺴﻪ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺤﻴﺮﻩ :
- ﻣﻌﻨﺪﻳﺶ ﻓﻜﺮﺓ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﻥ ﻓﻰ ﻋﻠﻒ ﺟﺪﻳﺪ ﻫﻴﺪﺧﻞ ﺍﻟﻤﺨﺰﻥ ﻣﺤﺪﺵ ﺟﺒﻠﻰ ﺳﻴﺮﻩ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺧﻼﺹ ﻣﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻳﻤﻜﻦ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻬﻤﺖ ﻏﻠﻄﺖ
ﺛﻢ ﺗﻈﺎﻫﺮﺕ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﺗﻬﻢ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻭﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺻﺤﺒﺢ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺍﺯﻯ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻫﺘﻴﺠﻲ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻛﻮﻳﺴﺔ .. ﻭﻫﻰ ﻣﺒﺘﻐﻴﺒﺶ ﺃﺑﺪﺍ ﻭﻧﺰﻟﺖ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻼﻗﻴﻬﺎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻓﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﺃﻭ ﺑﺘﺘﺎﺑﻊ ﺣﺎﻟﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺎﻻﺕ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺃﻧﺎ ﺳﺄﻟﺘﻚ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻻﻧﻰ ﺷﻴﻔﺎﻫﺎ ﺣﺎﻟﻬﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺟﺒﻨﻰ ﺍﻟﻴﻮﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ
ﺃﺳﺮﻋﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻃﺒﻌﺎ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻌﻠﻢ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﺩ ﺍﻳﻪ ﺑﻌﺘﺒﺮﻫﺎ ﺯﻯ ﺃﺧﺘﻰ .. ﺃﻩ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻃﻤﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺄﺳﻰ :
- ﻳﻤﻜﻦ ﺑﺲ ﻫﻰ ﻣﺘﻮﺗﺮﺓ ﺷﻮﻳﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﻗﻀﻴﺘﻬﺎ
ﺗﺴﺎﺀﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﻠﻬﻔﺔ :
- ﻗﻀﻴﺔ ﺍﻳﻪ ؟
ﺗﻨﻬﺪ ﺗﻨﻬﻴﺪﻩ ﻋﻤﻴﻘﺔ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺣﺰﻳﻦ :
- ﻗﻀﻴﺔ ﻃﻼﻗﻬﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﻇﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺗﻤﺎﻟﻜﺖ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺃﻛﻴﺪ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻗﺎﻟﻘﻬﺎ ﺃﻭﻯ
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺧﻼﺹ ﻫﺎﻧﺖ ﻛﻠﻬﺎ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻭﺗﺨﻠﺺ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺪﻋﻮﺀ ﺟﻮﺯﻫﺎ
ﺳﺄﻟﺘﻪ " ﻣﻬﺎ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻮ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﻗﺮﺍﻳﺐ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ "
ﺃﺳﺮﻉ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻗﺮﺍﻳﺒﻪ ﺍﻳﻪ .. ﺍﺣﻨﺎ ﻓﻴﻦ ﻭﻫﻮ ﻓﻴﻦ .. ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﻣﻌﺮﻓﺔ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ .. ﻭﻫﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻪ ﺟﺒﻨﺎ ﻫﻨﺎ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻴﺘﺴﻤﺎﺵ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺟﻮﺯ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺮﺟﻌﻬﺎ ﺑﻴﺘﻪ ﻏﺼﺐ ﻋﻨﻬﺎ
ﺭﻓﻌﺖ ﺣﺎﺟﺒﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻠﻮﺀﻡ :
- ﻭﻃﺒﻌﺎ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺟﺒﻬﺎ ﻫﻨﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺨﺒﻴﻬﺎ ﻣﻨﻪ
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺒﺎﺭﻛﻠﻪ ﺣﻤﺎﻧﺎ ﻓﻰ ﻣﺰﺭﻋﺘﻪ ﻭﺷﻐﻠﻨﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻛﻤﺎﻥ
ﺻﻤﺘﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻗﻠﻴﻼ ﻭﻫﻰ ﺷﺎﺭﺩﻩ ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺷﻜﺮﺍ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ .. " ﺷﻜﺮﺍً ﺃﻭﻯ
ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭﺕ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻻﺳﻄﺒﻼﺕ ﺣﻴﺚ ﺗﻌﻤﻞ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﺟﺬﺑﺘﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﻭﺃﺧﺮﺟﺘﻬﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻭﻭﻗﻔﺖ ﻓﻰ ﻣﻮﺍﺟﻬﺘﻬﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺷﻴﻤﺎﺀ : "
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﺳﺤﺒﻪ ﺑﻘﺮﺓ ﻭﺭﺍﻛﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺘﺸﻔﻰ :
- ﺷﻮﻓﺘﻰ ﻣﺶ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺍﻥ ﺍﻟﺒﺖ ﺩﻯ ﻭﺭﺍﻫﺎ ﺳﺮ ﻫﻰ ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ ِ"ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺖ ﻣﻴﻦ ؟
- ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩﺕ " ﻣﻬﺎ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺤﻘﺪ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ :
- ﻃﻠﻌﺖ ﻳﺨﺘﻰ ﻣﺘﺠﻮﺯﻩ .. ﻭﻫﺮﺑﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﺟﻮﺯﻫﺎ .. ﻭ " ﻋﻤﺮ " ﺃﺑﻮ ﻗﻠﺐ ﺭﻫﻴﻒ ﻣﺨﺒﻴﻬﺎ ﻫﻰ ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺟﻮﺯﻫﺎ ﻣﻴﻮﺻﻠﻬﺎﺵ
ﻇﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻭﻫﺘﻔﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ !
ﺃﻛﺪﺕ " ﻣﻬﺎ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺣﺎﺟﻪ ﻭﻃﻠﻌﺖ ﻏﻠﻂ
ﺻﻤﺘﺖ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻤﺔ .. ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺎﻟﻪ ﻭﻣﺎﻟﻬﺎ ﻫﻰ ﻭﺟﻮﺯﻫﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺳﺎﺧﺮﺓ :
- ﻃﺒﻌﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺣﺘﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﻮﺭﺗﻪ .. ﺃﻣﺎﻝ ﻫﻴﻬﺮﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﺟﻮﺯﻫﺎ ﻟﻴﻪ ﻭﻳﺠﻴﺒﻬﺎ ﻫﻨﺎ ﻭﻳﺴﻜﻨﻬﺎ ﻓﻰ ﺃﻭﺿﺔ ﺟﻨﺐ ﺑﻴﺘﻪ
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﻣﻬﺎ " ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺑﺎﻳﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ
- ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﻐﺮﻙ ﺍﻷﺷﻜﺎﻝ ﺩﻯ .. ﺷﻮﻳﺔ ﺳﻬﻮﻛﻪ ﻭﺑﺼﺘﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻭﻧﺤﻨﺤﻪ ﻭﺩﻣﻌﺘﻴﻦ .. ﻳﻌﻤﻠﻮﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺴﻴﺦ ﺷﺮﺑﺎﺕ ﻭﺗﺒﻘﻰ ﺍﻟﺒﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺤﺼﻠﺘﺶ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻏﻴﺮ ﻣﺼﺪﻗﻪ :
- ﻣﻌﻘﻮﻝ " .. ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
- ﺃﻣﺎﻝ ﻟﻴﻪ ﻣﻬﺘﻢ ﺑﻴﻬﺎ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ .. ﻭﻣﺸﻐﻠﻬﺎ ﻫﻰ ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ ﻛﻤﺎﻥ .. ﺧﺎﺻﺔ ﺍﻧﻰ ﻋﺮﻓﺖ ﺍﻧﻬﺎ ﻻ ﻗﺮﻳﺒﺘﻪ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﻪ
- ﻳﻤﻜﻦ ﺑﻴﻌﻤﻞ ﺧﻴﺮ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﻧﻴﺘﻪ ﺣﺎﺟﻪ ﻭﺣﺸﺔ
- ﺍﻧﺘﻰ ﻫﺒﻠﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻫﻮ ﻓﻰ ﺣﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﺰﻣﻦ ﺩﻩ ﺑﻴﻌﻤﻞ ﺧﻴﺮ ﻛﺪﺓ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻟﻠﻄﺎﻕ
ﻧﺒﻬﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻋﻠﻰ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻭﻋﻰ ﺗﺠﺒﻴﻠﻬﺎ ﺳﻴﺮﺓ ﺍﻧﻨﺎ ﻋﺮﻓﻨﺎ ﺣﺎﺟﻪ
- ﻟﻴﻪ ﻫﺘﻌﻤﻠﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺑﺨﺒﺚ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻌﻤﻠﻬﺎ ﻣﻔﺎﺟﺄﺓ ﻣﺤﺼﻠﺘﺶ
***************************
ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ ﻓﺠﺮﺍً .. ﻇﻠﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺳﺎﻫﺮﻩ ﺗﺼﻠﻰ ﻭﺗﺘﻀﺮﻉ ﻟﺮﺑﻬﺎ ﺃﻥ ﻳﺨﻠﺼﻬﺎ ﻣﻦ ﺯﻭﺟﻬﺎ .. ﻭﺃﻥ ﻳﺴﺨﺮ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻟﺼﺎﻟﺤﻬﺎ .. ﺍﻧﺘﻬﺖ ﻣﻦ ﻗﺮﺍﺀﻩ ﺍﻷﺫﻛﺎﺭ ﻭﻇﻠﺖ ﺗﻘﺮﺃ ﻓﻰ ﻣﺼﺤﻔﻬﺎ ﺣﺘﻰ ﺍﻟﺸﺮﻭﻕ .. ﻧﻬﻀﺖ ﻭﺍﺭﺗﺪﺕ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻓﻰ ﺣﺎﻟﺔ ﻏﺮﻳﺒﺔ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﻻ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﻤﺎ ﺣﻮﻟﻬﺎ .. ﺳﻤﻌﺖ ﻃﺮﻗﺎﺕ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻓﻨﻬﻀﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﻓﺘﺤﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺩﺧﻞ ﻭﺍﻟﺪﻫﻤﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺧﻠﺼﺘﻰ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻭﺟﻮﻡ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻫﺰﺓ
ﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻨﺎﻗﺎً ﻃﻮﻳﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺘﺨﻔﻴﺶ ﺭﺑﻨﺎ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺧﺮﺟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺼﺤﺒﺔ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ .. ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻛﻠﻤﻨﻰ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻭﻗﺎﻟﻰ ﻫﻴﻮﺻﻠﻨﺎ ﺑﻌﺮﺑﻴﺘﻪ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﻟﻴﻪ ﺗﻌﺐ ﻧﻔﺴﻪ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻀﻴﻖ :
- ﻳﺎﺭﺑﻲ .. ﺃﻛﻴﺪ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﺘﻠﻪ
ﻗﺎﻝ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺷﺎﺭﺣﺎً :
- ﻫﻮ ﻛﺘﺮ ﺧﻴﺮﻩ ﺍﻧﻪ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺴﺎﻋﺪﻧﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﻨﻖ :
- ﺑﺲ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﺣﻨﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺮﻭﺡ ﻟﻮﺣﺪﻧﺎ .. ﻟﻴﻪ ﻧﺘﻌﺒﻪ ﻓﻰ ﺳﻔﺮ ﺭﺍﻳﺢ ﺟﺎﻯ
ﺍﻗﺘﺮﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻮﺍﺑﺔ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﻭﻟﺪﻫﺸﺘﻬﺎ ﻭﺟﺪﺕ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﺍﻗﻔﺎً ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﺑﺼﺤﺒﺘﻪ " ... ﻋﻤﺮ ... " ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻟﺮﺅﻳﺘﻪ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺤﻨﺎﻥ ﺟﺎﺭﻑ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺒﺚ ﺍﻟﻄﻤﺄﻧﻴﻨﻪ ﻓﻴﻬﺎ .. ﺃﺷﺎﺣﺖ ﺑﻮﺟﻬﻬﺎ ﻋﻨﻪ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ ﻗﺎﺋﻼ ً :
- ﺍﺗﻔﻀﻠﻮﺍ
ﺗﺬﻛﺮ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﺃﻧﻪ ﻧﺴﻰ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﺑﻄﺎﻗﺘﻪ ﻓﻌﺎﺩ ﻹﺣﻀﺎﺭﻫﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟـ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺤﺮﺝ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﺣﻨﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺮﻭﺡ ﻟﻮﺣﺪﻧﺎ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺎﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺑﺘﻌﺪﻯ ﻛﺘﻴﺮ ﻣﻦ ﺃﺩﺍﻡ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻫﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﺖ ﻟﺤﻀﺮﺗﻚ .. ﺑﺲ ﺻﺪﻗﻨﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﺗﺘﻌﺐ ﻧﻔﺴﻚ
ﻧﻈﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﺛﻢ ﺍﻟﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺍﻟﻠﻰ ﻃﻠﺒﺖ ﻣﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺃﻛﻮﻥ ﻣﻌﺎﻛﻮﺍ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺬﻯ ﻛﺎﻥ ﻳﺘﻄﻠﻊ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻴﺎﻩ .. ﺃﺷﺎﺣﺖ ﻟﻮﺟﻬﻬﺎ ﻋﻨﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻭﺃﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻟﺠﻠﻮﺱ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﻭﺩ ﻟﻮ ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﺃﻣﺴﻚ ﺑﻴﺪﻳﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻪ ﻭﺑﺚ ﺍﻟﻄﻤﺄﻧﻴﻨﻪ ﻓﻴﻬﺎ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻷﻟﻢ ﻷﻧﻪ ﻻ ﻳﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﻟﺘﺨﻔﻴﻒ ﻋﻨﻬﺎ .. ﻭﻻ ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ ﺑﻘﺮﺑﻬﺎ .. ﺭﻛﺐ ﺛﻼﺛﺘﻬﻢ ﻭﺍﻧﻄﻠﻘﻮﺍ ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻬﻢ .. ﻧﻈﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺮﺁﺓ ﺍﻟﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﺨﻠﻔﻰ ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﺳﻤﺎﺡ " ﻛﺎﻧﺖ ﺟﺎﻳﻪ ﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﺑﺲ ﺗﻌﺒﺖ ﻓﺠﺄﻩ ﺍﻟﺼﺒﺢ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﻘﻠﻖ :
- ﺧﻴﺮ ﻣﻠﻬﺎ ؟
- ﻣﻔﻴﺶ ﺗﻌﺐ ﺑﺴﻴﻂ
ﺃﺧﺮﺟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻟﺘﺘﺼﻞ ﺑﺼﺪﻳﻘﻬﺎ ﻓﻨﺒﻬﻬﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺷﺒﻜﺔ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﻫﻨﺎ .. ﻫﺘﻼﻗﻴﻬﺎ ﺿﻌﻴﻔﻪ ﺟﺪﺍً
ﻛﺎﻧﻮﺍ ﻗﺪ ﻭﺻﻠﻮﺍ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻭﺍﻗﺘﺮﺑﻮﺍ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻥ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ ﺣﻴﻨﻤﺎ ﺭﻥ ﻫﺎﺗﻒ " ﺃﻳﻤﻦ " .. ﺳﻤﻌﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " " ﺃﻳﻤﻦ " ﻳﻘﻮﻝ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ .. " ﺃﻳﻮﺓ ﻟﺴﻪ ﻭﺍﺻﻠﻴﻦ ﺣﺎﻻ .. ﻻ ﻗﺪﻣﻨﺎ ﺑﺘﺎﻉ 10 ﺩﻗﺎﻳﻖ ﻛﺪﺓ ﻭﻧﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ .. ﻟﺴﻪ ﺃﺻﻼ ﺍﻟﺠﻠﺴﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻧﺺ ﺳﺎﻋﻪ .. ﻃﻴﺐ ﺣﺎﺿﺮ .. ﺣﺎﺿﺮ .. ﺣﺎﺿﺮ .. ﺧﻼﺹ ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﺣﺎﺿﺮ
ﺃﻏﻠﻖ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ .. ﻭﺭﺃﺗﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻋﺒﺮ ﺍﻟﻤﺮﺃﺓ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً .. ﻭﺻﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ ﻭﺍﺳﺘﻘﺒﻠﻬﻢ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺩﺧﻠﻮﺍ ﺟﻤﻴﻌﺎً ﻭﻭﺻﻠﻮﺍ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺍﻟﺬﻯ ﺳﻴﻌﻘﺪ ﻓﻴﻪ ﺟﻠﺴﺘﻬﺎ ﺍﻷﻭﻟﻰ .. ﻭﺍﻟﺘﻰ ﺗﺪﻋﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻥ ﺗﻜﻮﻥ ﺍﻷﺧﻴﺮﺓ .. ﻭﺃﻥ ﻳُﺤﻜﻢ ﺑﻄﻼﻗﻬﺎ ..
ﻟﻢ ﺗﺠﺪ ﺃﺛﺮﺍَ ﻟـ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " .. ﻓﻘﻂ ﻣﺤﺎﻣﻴﻪ ﻛﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ .. ﺗﺴﺎﺀﻟﺖ ﻟﻤﺎﺫﺍ ﻟﻢ ﻳﺤﻀﺮ .. ﺃﻡ ﺃﻧﻪ ﺳﻴﺄﺗﻰ ﺑﻌﺪ ﻗﻠﻴﻞ .. ﻇﻠﺖ ﺗﻘﺮﺃ ﻣﺎ ﺗﺤﻔﻆ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﻰ ﺳﺮﻫﺎ .. ﻭﻗﻔﻮﺍ ﺟﻤﻴﻌﺎً ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﺪﺀ ﺍﻟﺠﻠﺴﻪ .
ﻛﺎﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺘﻮﺗﺮ ﺷﺪﻳﺪ .. ﺃﺧﺬ ﻳﺰﺭﻉ ﺷﺮﻓﺔ ﺍﻟﻤﻨﺰﻝ ﻣﺠﻴﺌﺎً ﻭﺫﻫﺎﺑﺎً .. ﺍﺳﺘﻴﻘﻆ " ﻛﺮﻡ " ﻣﻦ ﻧﻮﻣﻪ ﻭﺍﺭﺗﺪﻯ ﻣﻼﺑﺴﻪ ﻟﻠﺬﻫﺎﺏ ﺍﻟﻰ ﻋﻤﻠﻪ .. ﻭﺃﺛﻨﺎﺀ ﺍﻧﺼﺮﺍﻓﻪ ﻟﻤﺢ " ﻋﻤﺮ " ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﻓﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻧﺖ ﻣﺶ ﺭﺍﻳﺢ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺮﺩ ﻋﻠﻴﻪ .. ﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻡ ﺳﻮﺭ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﻳﻤﺴﻜﻪ ﺑﻘﺒﻀﺘﻴﻪ ﺑﻘﻮﺓ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺗﺤﻄﻴﻤﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻪ " ﻛﺮﻡ " ﻭﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ :
- ﻣﻌﺎﺩ ﺍﻟﺠﻠﺴﺔ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ "
- ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ .. " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻌﺎﻫﻢ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ؟
ﺃﻭﻣﺄ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺮﺃﺳﻪ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺘﺤﺪﺙ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻛﺮﻡ " ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻓﻰ ﺣﻨﻮ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻰ ﺗﻬﻤﻚ ﻟﻠﺪﺭﺟﺔ ﺩﻯ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ؟
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺗﻬﻤﻨﻲ ؟ .. ﻟﻮ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻣﺤﻜﻤﻠﻬﺎﺵ ﺑﺎﻟﻄﻼﻕ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﺃﻧﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺃﺩﻭﺭﻋﻠﻰ ﺟﻮﺯﻫﺎ ﺩﻩ ﻭﺃﻗﺘﻠﻪ
ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺃﺳﻤﺤﻠﻪ ﻳﺎﺧﺪﻫﺎ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ "
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﺎﺻﺔ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ
ﻃﻤﺄﻧﻪ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻴﺘﺤﻜﻤﻠﻬﺎ ﺑﺎﻟﻄﻼﻕ .. ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﻳﻌﻨﻲ ﻗﺎﺿﻰ ﻳﺴﻴﺒﻬﺎ ﻣﻊ ﻭﺍﺣﺪ ﺯﻯ ﺩﻩ ﻏﺼﺐ ﻋﻨﻬﺎ .. ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺼﻮﺕ ﻣﺮﺗﺠﻒ :
- ﺑﺤﺒـــﻬــــﺎ ﻳﺎ ﻛﺮﻡ .. ﻭﻋﺎﻳﺰﻫـــﺎ ..
ﺛﻢ ﺗﻨﻬﺪ ﺑﻘﻮﺓ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻛﻮﻥ ﺍﻧﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﺘﺠﻮﺯﺓ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ ﺩﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻭﺟﻌﺎﻧﻰ .. ﺑﺲ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﻮﺟﻌﻨﻰ ﺃﻛﺘﺮ .. ﻫﻮ ﺍﻧﻰ ﺃﺗﺤﺮﻡ ﻣﻨﻬﺎ .. ﻣﺘﺘﺼﻮﺭﺵ ﻫﻰ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ ﻣﺄﺛﺮﻩ ﻓﻴﺎ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ .. " ﺷﺎﻳﻔﻬﺎ ﺟﻮﻫﺮﺓ ﻏﺎﻟﻴﺔ ﺃﻭﻯ .. ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻷﻯ ﺣﺪ ﻣﻬﻤﺎ ﻛﺎﻥ ﺍﻧﻪ ﻳﻘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ .. ﺣﺴﺴﻬﺎ ﻏﺎﻟﻴﺔ ﺃﻭﻯ ﻭﻋﺎﻟﻴﺔ ﺃﻭﻯ .. ﻭﻫﻤﻮﺕ ﻭﺃﻭﺻﻠﻬﺎ .. ﻟﻤﺎ ﺑﺸﻮﻓﻬﺎ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﺑﺘﺨﻄﻒ .. ﻭﻗﻠﺒﻲ ﻣﻌﺪﺵ ﻣﻠﻜﻰ ﺧﻼﺹ ..
ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ " ﻛﺮﻡ " ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺘﺼﻤﻴﻢ :
- ﺑﻤﺠﺮﺩ ﻣﺎ ﺷﻬﻮﺭ ﺍﻟﻌﺪﺓ ﺗﺨﻠﺺ .. ﻫﻄﻠﺒﻬﺎ ﻣﻦ ﺃﺑﻮﻫﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻪ " ﻛﺮﻡ " ﻭﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﺣﺎﻧﺖ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﻧﺘﻈﺮﺗﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻃﻮﻳﻼً .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺎﺑﺎ ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﺔ ﺃﻭﻯ
ﻃﻤﺄﻧﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺘﺨﻔﻴﺶ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﻄﻠﻌﻰ ﻭﺗﺒﺸﺮﻳﻨﻲ ﺍﻥ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﺣﻜﻢ ﻟﺼﺎﻟﺤﻚ
ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻻ ﺃﺛﺮ ﻟـ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " .. ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﻴﺪﺓ ﻟﻌﺪﻡ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻫﺎ ﻟﺮﺅﻳﺘﻪ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﻭﻗﻔﺖ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻭﺗﺤﺪﺙ ﻣﺤﺎﻣﻴﻪ .. ﻋﻠﻤﺖ ﺳﺮ ﺍﺧﺘﻔﺎﺋﻪ .. ﺃﺭﺍﺩ ﺑﺬﻟﻚ ﺍﻟﻤﻤﺎﻃﻠﻪ ﺣﺘﻰ ﻳﺘﻢ ﺗﺄﺟﻴﻞ ﺍﻟﻨﻄﻖ ﺑﺎﻟﺤﻜﻢ ﻟﺠﻠﺴﻪ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻟﻜﻦ ﻣﺤﺎﻣﻴﻬﺎ ﺍﻷﺳﺘﺎﺫ " ﺷﻮﻗﻰ " ﻛﺎﻥ ﺑﺎﺭﻋﺎً ﻟﻠﻐﺎﻳﺔ ﻭﺍﺳﺘﻄﺎﻉ ﺍﻗﻨﺎﻉ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﺑﺄﻥ ﺍﺧﺘﻔﺎﺋﻪ ﻣﺘﻌﻤﺪ ﻟﻠﻤﻤﺎﻃﻠﻪ .. ﻭﻗﺮﺭ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﺍﺻﺪﺍﺭ ﺍﻟﺤﻜﻢ ﻓﻰ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﺠﻠﺴﻪ
ﺧﺮﺟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﻗﺎﻋﺔ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ ﻭﺍﺳﺘﻘﺒﻠﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻠﻬﻔﺔ :
- ﻃﻤﻨﻴﻨﻲ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ
ﺍﻗﺘﺮﺏ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻨﻬﻤﺎ .. ﺃﻟﻘﺖ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻓﻰ ﺃﺣﻀﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺗﺴﻴﻞ ﻣﻦ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻛﺎﻟﺸﻼﻝ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺑﺎﺑﺎ .. ﺧﻠﺼﺖ ﻣﻨﻪ
ﺍﺑﻌﺪﺕ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﻫﺘﻔﺖ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ :
- ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻃﻠﻘﻨﻰ ﻣﻨﻪ
ﺗﺒﻠﻞ ﻭﺟﻪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺎﻟﺪﻣﻮﻉ ﻭﺗﻌﺎﻟﺖ ﺷﻬﻘﺎﺗﻪ ﺑﺎﻟﺒﻜﺎﺀ ﻭﻋﺎﻧﻘﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻣﺮﺩﺩﺍً :
- ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ .. ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻟﻚ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻭﺍﻟﺸﻜﺮ .. ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺶ ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻃﻠﻘﻚ ﻛﻨﺖ ﻫﻔﻀﻞ ﺷﺎﻳﻞ ﺫﻧﺒﻚ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻯ .. ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ
ﺷﻌﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﻏﺎﻣﺮﺓ .. ﻭﺃﺧﺮﺝ ﻫﺎﺗﻔﻪ ﻟﻴﺘﺼﻞ ﺑـ " ﻋﻤﺮ .. " ﻟﻜﻨﻪ ﻭﺟﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﺪ ﺳﺒﻘﻪ ﺑﺎﻹﺗﺼﺎﻝ .. ﺭﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﺗﺪﻓﻊ ﻛﺎﻡ ﻭﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻟﺤﻜﻢ ؟
ﺻﺎﺡ " ﻋﻨﺮ " ﺑﻐﻀﺐ :
" - ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﺶ ﻭﻗﺘﻚ .. ﺣﻜﻤﻠﻬﺎ ﺑﺈﻳﻪ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻠﻘﻬﺎ ﻣﻨﻪ
ﺃﻏﻤﺾ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻟﻠﺤﻈﺔ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺃﻥ ﻳﺴﺘﺸﻌﺮ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺨﺒﺮ ﻋﺒﺮ ﻛﻞ ﻛﻴﺎﻧﻪ .. ﺻﻤﺖ ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺘﻘﻄﻊ ﺃﻧﻔﺎﺳﻪ .. ﺛﻢ ﺗﻤﺘﻢ ﻓﻰ ﺧﻔﻮﺕ :
- ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ
ﺃﻏﻠﻖ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺴﻌﺎﺩﺓ ﺑﺎﻟﻐﺔ .. ﻭﺩ ﻟﻮ ﻛﺎﻧﺖ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺍﻵﻥ .. ﻟﻴﺮﻯ ﺍﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﺍﻟﻤﺮﺳﻮﻣﺔ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻭﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺸﻊ ﺑﻬﺠﻪ ﻭﻓﺮﺣﻪ .. ﻭﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺛﻐﺮﻫﺎ .. ﻭﺩ ﻟﻮ ﺍﻋﺘﺮﻑ ﻟﻬﺎ ﺑﺤﺒــﻪ ﺍﻵﻥ .. ﻭﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ .. ﻭﺩﻩ ﻟﻮ ﻳﺨﺒﺮﻫﺎ .. ﺑﺄﻧﻬﺎ ﻟﻴﺴﺖ ﻭﺣﺪﻫﺎ .. ﻫﻮ ﻣﻌﻬﺎ .. ﺑﻘﻠﺒﻪ .. ﻭﺑﻜﻞ ﻛﻴﺎﻧﻪ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻳﻌﻠﻢ ﺑﺄﻧﻪ ﻣﻀﻄﺮ ﻷﻥ ﻳﻨﺘﻈﺮ ..
ﺗﻘﺪﻡ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻊ ﺍﻟﻤﺤﺎﻣﻰ ﻭ " ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻟﻠﺨﺮﻭﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺤﻜﻤﺔ ﻭﻛﺎﻧﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺗﺴﻴﺮ ﺧﻠﻔﻬﻢ ﺗﺒﺤﺚ ﻋﻦ ﻫﺎﺗﻔﻬﺎ ﻓﻰ ﺣﻘﻴﺒﺘﻬﺎ .. ﺣﻴﻨﻤﺎ ﻭﺟﺪﺕ ﻓﺠﺄﺓ ﻳﺪﺍ ﺗﻤﺴﻜﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺨﻠﻒ ﻟﺘﺠﺪ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻭﺟﻬﺎً ﻟﻮﺟﻪ ﻣﻊ " .. ﻣﺼﻄﻔﻰ " .. ﺷﻠﺘﻬﺎ ﺍﻟﺼﺪﻣﺔ ﻋﻦ ﺍﻟﺤﺮﻛﺔ .. ﻭﺍﻟﺘﻔﻜﻴﺮ .. ﻭﺟﺪﺗﻪ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺸﺮﺍﺳﺔ ﻭﻳﻘﻮﻝ ﺑﻘﺴﻮﺓ ﻭﻫﻮ ﻳﻀﻐﻂ ﻋﻠﻰ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ :
- ﺍﻟﻘﺎﺿﻰ ﻃﻠﻘﻚ ﻣﻨﻰ؟ .. ﺑﺲ ﻭﺭﺣﻤﺔ ﺃﻣﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺎﺗﺖ ﺑﺤﺴﺮﺗﻬﺎ ﻋﻠﻴﺎ ﻣﺎ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺗﻘﻚ
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﺧﻮﻓﺎً ﻭﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻟﺘﻨﺎﺩﻯ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ :
- ﺑﺎﺑﺎ .. ﺑﺎﺑﺎ
ﺗﺮﻛﻬﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻭﺍﺧﺘﻔﻰ ﻭﺳﻂ ﺍﻟﺤﺸﻮﺩ
