" - ﻋﻤﺮ " ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﺃﺛﻨﺎﺀ ﺟﻠﻮﺳﻬﺎ ﻣﻊ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﻄﺎﻋﻢ .. ﺭﺩ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﻪ ﻳﺎ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺲ ﺍﻟﻔﺘﺮﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺗﺖ ﻛﻨﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺟﺪﺍ ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻛﻨﺖ ﺑﺴﺎﻓﺮ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻛﺘﻴﺮ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺃﻣﻮﺭﻧﺎ ﻣﺶ ﻣﻈﺒﻄﻪ ﻫﻨﺎﻙ
- ﻣﺶ ﺍﻧﺖ ﺧﻼﺹ ﺷﻐﻠﺖ ﻭﺍﺣﺪ ﺻﺤﺒﻚ ﻓﻴﻬﺎ
- ﺃﻳﻮﻩ ﺑﺲ ﻣﺶ ﻫﻄﻤﻦ ﺍﻻ ﺃﻣﺎ ﻧﺨﻠﺺ ﺍﻟﺮﺵ ﻭﻧﺸﻮﻑ ﺍﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﻭﻧﻌﺮﻑ ﻫﻨﻨﻘﺬ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺤﺼﻮﻝ
- ﺃﻧﺎ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻐﻠﻄﺎﻙ ﺑﺼﺮﺍﺣﻪ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺯﺍﻯ ﺗﺴﻴﺐ ﺍﺩﺍﺭﺓ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﻛﺪﻩ ﻟﻮﺍﺣﺪ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﻳﺸﺘﻐﻞ ﻋﻨﺪﻙ
ﺍﺣﺘﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻭﻻ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺩﻩ ﺻﺎﺣﺒﻲ ﻭﺃﺧﻮﻳﺎ ﻣﺶ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺎﺭﻉ .. ﺛﺎﻧﻴﺎُ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﺶ ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﻋﻨﺪﻯ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﺑﻨﺴﺒﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻛﻨﻪ ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﻓﻰ ﻣﻠﻜﻪ
ﺍﺣﺘﺪﺕ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﺷﺎﻳﻒ ﺍﻥ ﺩﻩ ﺻﺢ " .. ﻋﻤﺮ " ﺍﻧﺖ ﻛﺪﻩ ﺑﺘﻄﻤﻊ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻓﻴﻚ
" - ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﺃﻗﻔﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺃﻧﺎ ﺃﺩﺭﻯ ﺑﺸﻐﻠﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﻴﻞ ﺻﻐﻴﺮ .. ﻻ ﺍﺳﺄﻟﻰ ﻋﻨﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻮﻕ ﻛﻮﻳﺲ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﻣﻴﻦ ﻫﻮ " ﻋﻤﺮ ﺍﻷﻟﻔﻰ "
- ﻃﺒﻌﺎ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻭﻭﺍﺛﻘﻪ ﻓﻰ ﻗﺪﺭﺗﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﺩﺍﺭﺓ ﺷﻐﻠﻚ
ﻏﻴﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﺧﻼﺹ ﻳﻌﺘﺒﺮ ﺧﻠﺼﺖ ﺗﻌﺪﻳﻼﺕ ﺍﻟﺪﻳﻜﻮﺭ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻨﺎﺡ ﺑﺘﺎﻋﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﻣﻔﻀﻠﺶ ﻏﻴﺮ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻨﺰﻝ ﻧﺨﺘﺎﺭ ﺍﻷﺛﺎﺙ ﺳﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺘﺒﺮﻡ :
- ﺍﻧﺖ ﻟﺴﻪ ﻣﺼﺮ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻌﻴﺶ ﻋﻨﺪ ﺃﻫﻠﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻴﻼ .. ﻟﻴﻪ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻴﻜﻨﺶ ﻟﻴﻨﺎ ﻣﻜﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﺑﻴﻨﺎ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﺪ ﺿﺎﻕ ﺫﺭﻋﺎً :
" - ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺍﺣﻨﺎ ﻓﺘﺤﻨﺎ ﺍﻟﺤﻮﺍﺭ ﺩﻩ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺮﻩ .. ﻭﻛﻞ ﻣﺮﺓ ﺑﻌﻴﺪ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻜﻼﻡ .. ﻣﺎﻣﺎ ﻭﺑﺎﺑﺎ ﻣﻠﻬﻤﺶ ﻏﻴﺮﻱ .. ﻭﺑﺎﺑﺎ ﻣﻌﻈﻢ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺃﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮ .. ﻭﺃﻣﻰ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﻴﻮﻡ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺨﻠﻴﻨﻲ ﺃﻋﻴﺶ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺗﺎﻧﻰ ﻭﻓﻴﻠﺘﻬﻢ ﻃﻮﻳﻠﻪ ﻋﺮﻳﻀﻪ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﻟﻴﻨﺎ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻜﺎﻥ ﺧﺎﺹ ﺑﻴﻨﺎ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻛﻨﻚ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻓﻰ ﺷﻘﻪ ﻣﺴﺘﻘﻠﻪ ﺧﺎﺻﻪ ﺑﻴﻜﻲ ﺑﺲ ﺍﻟﻔﺮﻕ ﺍﻥ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺩﻯ ﻫﺘﻜﻮﻥ ﺟﻮﻩ ﻓﻴﻠﺘﻨﺎ
ﺭﺳﻤﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﻼﺹ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﺸﻮﻓﻪ
ﺻﻤﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺍﻧﺘﻰ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻨﺎ ﻣﻨﺎﺳﺒﻴﻦ ﻟﺒﻌﺾ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻤﺔ ﻗﺼﺪﻙ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻝ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻨﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﻪ ﻣﺘﻔﻘﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎ
" - ﻋﻤﺮ " ﺍﻧﺖ ﻣﻌﺪﺗﺶ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ ؟
- ﻻ ﺑﺤﺒﻚ ﻭﻋﻴﻨﻲ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻏﻴﺮﻙ .. ﺑﺲ ﺣﺎﺳﺲ ﺍﻥ ﻋﻘﻠﻰ ﻣﺶ ﺑﻴﺒﻄﻞ ﺗﻔﻜﻴﺮ
ﺣﺎﻭﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻣﻌﺮﻓﺔ ﻣﺎ ﻳﺪﻭﺭ ﻓﻰ ﻋﻘﻠﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺘﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ
- ﻻ ﻣﺘﺤﻄﻴﺶ ﺑﺒﺎﻟﻚ ﻭﻳﻼ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﻄﻠﺐ ﺍﻷﻛﻞ
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻰ ﺍﻷﻭﻝ ﺍﻧﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺗﺎﻧﻰ ﺍﻣﺘﻰ ؟
- ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺑﻜﺮﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﻃﻴﺐ ﺍﻧﺖ ﻣﺶ ﻭﻋﺪﺗﻨﻰ ﺍﻧﻚ ﻫﺘﺎﺧﺪﻧﻰ ﻣﻌﺎﻙ
- ﺧﻼﺹ ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ ﻟﻮ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻴﺠﻲ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﺲ ﺷﻮﻓﻰ ﻇﺮﻭﻑ ﻣﺎﻣﺘﻚ ﻭﺑﺎﺑﺎﻛﻰ ﺍﻷﻭﻝ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻣﺎﻣﻲ ﻭﺑﺎﺑﻲ ﻟﻴﻪ ؟ ﻫﻤﺎ ﻫﻴﻴﺠﻮﺍ ﻣﻌﺎﻧﺎ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻧﻈﺮﻩ ﻃﻮﻳﻠﻪ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﻫﻨﻌﺪ ﺃﻧﺎ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻓﻰ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻟﻮﺣﺪﻧﺎ ؟ ! ﻫﻨﺎﻙ ﺑﻠﺪ ﺃﺭﻳﺎﻑ ﻣﺶ ﺯﻯ ﻫﻨﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻛﻴﺪ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻫﺘﺘﻜﻠﻢ ﻋﻨﻰ ﻭﻋﻨﻚ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﻓﺮﺻﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻫﻠﻚ ﻳﻐﻴﺮﻭﺍ ﺟﻮ
- ﺧﻼﺹ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﺸﻮﻓﻪ
*********************
ﺭﻥ ﺟﺮﺱ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﺄﺳﺮﻋﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻔﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻣﻨﻮﺭﻩ
ﺩﺧﻠﺖ " ﺳﻤﺎﺡ ﻭﻗﺒﻠﺘﻬﺎ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﺯﻳﻚ ﺍﻧﺘﻰ ﻳﺎ " ﺭﻱ ﺭﻱ .. " ﺃﻣﺎﻝ ﻓﻴﻦ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ؟
ﺿﺤﻜﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻫﻰ ﺟﻮﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻫﺘﺮﻭﺡ ﻓﻴﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮﺟﻠﻴﻬﺎ ﺍﻟﻤﺴﻠﻮﺧﻪ ﺩﻯ
ﺳﻤﻌﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﺼﺎﺣﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﺭﺟﻠﻰ ﻣﻠﺴﻮﺧﺔ .. ﻣﺎﺷﻲ ﻳﺎ ﺃﻡ ﻟﺴﺎﻥ ﻃﻮﻳﻞ
ﻗﻠﺒﺘﻬﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ .. ﻫﺎ ﻫﺘﻔﻜﻰ ﺍﻟﺒﺘﺎﻉ ﺩﻩ ﺍﻣﺘﻰ
- ﺧﻼﺹ ﻫﺎﻧﺖ ﺑﻜﺮﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻔﻜﻪ
- ﻃﻴﺐ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺃﺣﺴﻦ ﻛﺎﻥ ﺷﻜﻠﻚ ﻫﻴﺒﻘﻰ ﻭﺣﺶ ﺃﻭﻯ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺮﺡ
ﺗﺠﻬﻢ ﻭﺟﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺗﺬﻛﺮ ﺃﻥ ﻓﺮﺣﻬﺎ ﺑﻌﺪ 3 ﺃﻳﺎﻡ .. ﻻﺣﻈﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺫﻟﻚ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟـ " ﺭﻳﻬﺎﻡ : "
- ﺍﻳﻪ ﻣﻌﻨﺪﻛﻮﺵ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺘﺸﺮﺏ ؟
- ﻻ ﻃﺒﻌﺎ ﻓﻲ .. ﺣﺎﻻ ﻫﻌﻤﻠﻚ ﻛﻮﺑﺎﻳﺔ ﺍﻟﺸﺎﻯ ﺃﺑﻮ ﻟﺒﻦ ﺑﺘﺎﻋﺘﻚ
- ﺗﺴﻠﻤﻴﻠﻰ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﺧﺮﺟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻣﻦ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ , ﻭﺍﻓﺘﺮﺑﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﺟﻠﺴﺖ ﺑﺠﻮﺍﺭ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺷﻜﻠﻚ ﻣﺶ ﻋﺎﺟﺒﻨﻰ ﺧﺎﻟﺺ .. ﺩﻩ ﺷﻜﻞ ﻋﺮﻭﺳﻪ ﻓﺮﺣﻬﺎ ﻛﻤﺎﻥ 3 ﺃﻳﺎﻡ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﺣﺰﻥ :
- ﻋﺮﻭﺳﻪ ؟ ! .. ﻟﻤﺎ ﺑﺘﻘﻮﻟﻮﺍ ﺍﻟﻜﻠﻤﻪ ﺩﻯ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻜﻮﺍ ﺑﺘﻘﻮﻟﻮﻫﺎ ﻟﺤﺪ ﺗﺎﻧﻰ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺣﺴﻪ ﺃﺑﺪﺍ ﺍﻧﻰ ﻋﺮﻭﺳﻪ
- ﻟﻴﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺑﺘﻘﻮﻟﻰ ﻛﺪﻩ ؟ ﻋﺸﺎﻥ ﻭﺍﻟﺪﺗﻚ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺮﺣﻤﻬﺎ ؟ ﻫﻰ ﺃﻛﻴﺪ ﺣﺎﺟﻪ ﺻﻌﺒﻪ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﻻﺯﻡ ﺗﻔﻜﺮﻯ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻚ ﻭﻣﺴﺘﻘﺒﻠﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﺶ ﺑﻘﻮﻟﻚ ﺍﻧﺴﻲ ﻭﺍﻟﺪﺗﻚ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﺍﻓﺘﻜﺮﻳﻬﺎ ﻭﺍﺩﻋﻴﻠﻬﺎ ﻭﺍﻋﻤﻠﻴﻠﻬﺎ ﺻﺪﻗﺔ ﺟﺎﺭﻳﻪ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺲ ﻣﺘﻮﻗﻔﻴﺶ ﺣﻴﺎﺗﻚ ﺍﻧﺘﻰ
ﺗﻨﻬﺪﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﺑﺲ ﻣﻮﺕ ﻣﺎﻣﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺮﺣﻤﻬﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻀﻴﻊ ﻓﺮﺣﺘﻰ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ "
- ﺃﻣﺎﻝ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺗﺠﻮﺯ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺍﻟﺒﻨﻰ ﺁﺩﻡ ﺩﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﻨﻪ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻻ ﺃﺧﻼﻗﻪ ﻭﻻ ﻃﺒﺎﻋﻪ .. ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﺑﺘﻀﺎﻳﻘﻨﻲ ﻣﻨﻪ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﺯﺍﻯ ﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺽ ﻳﺘﻘﻔﻞ ﻋﻠﻴﺎ ﺑﺎﺏ ﻭﺍﺣﺪ ﺃﻧﺎ ﻭﻫﻮ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﺨﻴﻞ ﺩﻩ ﺃﺑﺪﺍً .. ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﺑﻤﻮﺕ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻣﺨﻨﻮﻗﻪ ﺃﻭﻯ ﻭﺟﻮﺍﻳﺎ ﺿﻴﻖ ﺭﻫﻴﺐ .. ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺻﺮﺥ ﻭﺃﺻﺮﺥ ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺍﺗﻌﺐ
- ﻃﻴﺐ ﻣﺘﻜﻠﻤﻰ ﺑﺎﺑﺎﻛﻲ ﻋﺸﺎﻥ ......
ﻗﺎﻃﻌﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺼﺮ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺩﻣﺎﻏﻪ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺬﺭﺍﻩ ﺍﻧﻪ ﺧﺎﻳﻒ ﻋﻠﻴﺎ ﻭﻋﺎﻳﺰ ﻳﺴﻴﺒﻨﻰ ﻓﻰ ﺿﻬﺮ ﺭﺍﺟﻞ ﻫﻮ ﻣﺎﺷﻲ ﺑﻤﺒﺪﺃ ﺿﻞ ﺭﺍﺟﻞ ﻭﻻ ﺻﻞ ﺣﻴﻄﻪ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺗﻔﻜﻴﺮﻱ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ ... ﺃﻧﺎ ﻋﻨﺪﻯ ﺍﻟﺤﻴﻄﺔ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺮﺓ ﻣﻦ ﺭﺍﺟﻞ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ
- ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ " ﻣﺼﻄﻔﻰ "
ﺍﺣﺘﺪﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼ ﺃﻋﺮﻓﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺣﺲ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ ﻭﻻ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ .. ﺗﻌﺮﻓﻰ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻟﻮ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺟﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻭﻓﺴﺦ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﻪ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﺰﻋﻞ .. ﻻﻧﻲ ﻣﺶ ﺣﺴﻪ ﺑﺄﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻧﺤﻴﺘﻪ ﻭﻻ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻥ ﻓﻴﻪ ﺣﺎﺟﻪ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺗﺸﺠﻌﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻻﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻴﻪ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﺭﻣﻴﺖ ﺣﻤﻮﻟﻰ ﻋﻠﻰ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﻭﺍﺛﻘﺔ ﺍﻧﻪ ﻣﺶ ﻫﻴﻀﻴﻌﻨﻲ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻴﺨﺘﺎﺭﻟﻰ ﺍﻟﺨﻴﺮ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺭﺍﺿﻴﻪ ﺑﻘﺼﺎﺀﻩ ﺃﻯ ﺍﻥ ﻛﺎﻥ .. ﺣﺘﻰ ﻭﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﺿﺪﺭﻏﺒﺘﻰ
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺮﻳﺢ ﻗﻠﺒﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
- ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺼﻪ ﺍﻟﺴﻔﻴﻨﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺳﻮﺭﺓ ﺍﻟﻜﻬﻒ ؟
- ﺁﻩ ﻋﺮﻓﺎﻫﺎ
- ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﻟﺨﻀﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺧﺮﻕ ﺍﻟﺴﻔﻴﻦ ﺑﺘﺎﻋﺔ ﻧﺎﺱ ﻣﺴﺎﻛﻴﻦ ﺑﻴﺘﺸﻐﻠﻮﺍ ﺑﻴﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﻣﺼﺪﺭ ﺭﺯﻗﻬﻢ ﻭﻟﻤﺎ ﺷﺎﻓﻪ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﻮﺳﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻴﻌﻤﻞ ﻛﺪﻩ ﺣﺰﻥ ﻭﻻﻣﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﺪﺓ ﻓﻰ ﺳﻔﻴﻨﻪ ﻧﺎﺱ ﻏﻼﺑﻪ .. ﺑﺲ ﺭﺑﻨﺎ ﻛﺎﻥ ﻟﻪ ﺣﻜﻤﻪ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ ﺍﻥ ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﻣﻠﻚ ﺑﻴﺎﺧﺪ ﺍﻟﺴﻔﻦ ﻏﺼﺐ ﻣﻦ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻭﺑﻴﺼﺎﺭﺩﻫﺎ ﻭﻟﻤﺎ ﻣﺮﺕ ﺍﻟﺴﻔﻴﻨﺔ ﻋﻠﻰ ﺧﺪﺍﻡ ﺍﻟﻤﻠﻚ ﻣﺮﺿﻮﺵ ﻳﺎﺧﺪﻭﻫﺎ ﻷﻧﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﻌﻴﻮﺑﺔ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﻟﺨﻀﺮ ﺧﺮﻗﻬﺎ .. ﻟﻮ ﻣﻜﻨﺶ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﻟﺨﻀﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻤﻞ ﻛﺪﻩ ﻛﺎﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺍﻟﻤﺴﺎﻛﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﺧﺴﺮﻭﺍ ﺳﻔﻴﻨﺘﻬﻢ ﻭﺍﻟﻤﻠﻚ ﺻﺎﺩﺭﻫﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻛﻞ ﻣﺎ ﺑﻔﺘﻜﺮ ﺍﻟﻘﺼﺔ ﺩﻯ ﺑﺮﺗﺎﺡ ﺃﻭﻯ .. ﻭﺑﻄﻤﻦ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﺃﻛﻴﺪ ﺭﺍﻳﺪﻟﻰ ﺍﻟﺨﻴﺮ " ﻭﻋﺴﻰ ﺃﻥ ﺗﻜﺮﻫﻮﺍ ﺷﻴﺌﺎ ﻭﻫﻮ ﺧﻴﺮ ﻟﻜﻢ "
- ﻭﻧﻌﻢ ﺑﺎﻟﻠﻪ .. ﻭﻋﺸﺎﻥ ﺍﻧﺘﻰ ﺃﺣﺴﺘﻨﻰ ﺍﻟﻈﻦ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﻫﻴﻜﺘﺒﻠﻚ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ ﺣﺪ ﻳﻀﺮﻙ ﺃﺑﺪﺍً
- ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﻟﺴﻪ ﻣﺼﺮﻩ ﺍﻧﻚ ﻣﺘﻠﺒﺴﻴﺶ ﻓﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺡ
- ﺃﻳﻮﺓ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻣﺶ ﺣﺒﻪ ﺃﻟﺒﺲ ﻓﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺡ ﻫﻠﺒﺲ ﻓﺴﺘﺎﻥ ﺣﻠﻮ ﺃﻧﺎ ﺍﺷﺘﺮﻳﺘﻪ ﻭﺟﺒﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻃﺮﺣﻪ ﺣﻠﻮﺓ ﺍﻭﻯ ﻫﻴﻌﺠﺒﻚ
- ﻣﺎﺷﻲ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺍﻟﻤﻬﻢ ﺗﻜﻮﻧﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺒﺴﻮﻃﺔ
ﻋﺎﻧﻘﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺻﺪﻳﻘﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﺪﻋﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻰ ﺳﺮﻫﺎ ﺃﻥ ﻳﺒﺪﻝ ﺣﺰﻧﻬﺎ ﻓﺮﺣﺎً
***************************
ﺟﻠﺴﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻣﻊ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺮﺍﺱ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺣﺴﻪ ﺍﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻛﻞ ﻣﺪﻯ ﺑﻴﺒﻌﺪ ﻋﻨﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﺩﻳﻦ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺍﺯﺍﻯ ؟
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﺑﺲ ﺣﺴﻪ ﺑﻜﺪﻩ .. ﻣﻌﺪﺵ ﻣﻠﻬﻮﻑ ﻋﻠﻴﺎ ﺯﻯ ﺍﻷﻭﻝ
ﺻﺎﺣﺖ ﺃﻣﻬﺎ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻓﺎﻟﺤﻪ ﻳﺎ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻓﺎﻟﺤﻪ
- ﺃﻭﻭﻭﻑ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﻲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺑﻘﻮﻟﻚ ﻛﺪﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻘﻄﻤﻴﻨﻲ
- ﺃﻣﺎﻝ ﺑﺘﻘﻮﻟﻴﻠﻲ ﻟﻴﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺤﺮﻗﻰ ﺩﻣﻲ
- ﻷ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﺍﻧﻨﺎ ﺭﺍﻳﺤﻴﻦ ﺑﻜﺮﻩ ﻣﻊ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺑﺘﺎﻋﺘﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﺩﻱ
- ﻻ ﺃﻧﺎ ﻣﻠﻴﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻮ ﺩﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺘﺒﺮﻡ :
- ﻭﻻ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰﺍﻛﻰ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺲ ﺍﻟﺒﺎﺷﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺃﺻﺮ ﺍﻧﻚ ﻭﺑﺎﺑﺎ ﺗﻴﺠﻮﺍ ﻣﻌﺎﻳﺎ
- ﻃﻴﺐ ﺧﻼﺹ ﻣﺶ ﻣﺸﻜﻠﻪ ﺍﻟﻐﻰ ﺍﻟﺴﻔﺮﻳﻪ ﻭﻣﺘﺴﺎﻓﺮﻳﺶ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺈﺻﺮﺍﺭ :
- ﻷ ﻻﺯﻡ ﺃﺳﺎﻓﺮ ﻣﻌﺎﻩ
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ
- ﻋﺸﺎﻥ ﻫﻨﺎﻙ ﻫﻌﺮﻑ ﺍﺯﺍﻯ ﺃﺭﺟﻌﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﻤﻮﺕ ﻋﻠﻴﺎ
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺎﻋﺔ ﻛﻼﻡ ﻭﺑﺲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺑﺰﻫﻮ ﻭﺗﻔﺎﺧﺮ :
- ﺑﻜﺮﺓ ﺗﺸﻮﻓﻰ
********************
ﺩﺧﻞ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺐ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺎﻟﺸﺮﻛﺔ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺎ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻧﺎﻭﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻔﺮ ﺍﻣﺘﻰ ؟
- ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﻃﻴﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻯ ﻣﻌﺎﻙ
- ﻻ ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﺧﻠﻴﻚ ﺍﻧﺖ
- ﻻ ﺟﺎﻱ ﻣﻌﺎﻙ ﺃﻫﻮ ﺃﺳﺎﻋﺪ ﻓﻰ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﺍﻧﺖ ﺷﺎﻳﻞ ﺍﻟﺤﻤﻞ ﻟﻮﺣﺪﻙ
- ﻣﺶ ﻟﻮﺣﺪﻯ ﻭﻻ ﺣﺎﺟﻪ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻮﺟﻮﺩ
- ﺃﻫﺎﺍﺍ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻮﺟﻮﺩ .. ﻳﺒﻘﻰ " ﻛﺮﻡ " ﺷﻜﺮﺍ .. ﻣﺶ ﻛﺪﻩ
ﺿﺤﻚ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﺼﺪﻕ ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻏﻠﻄﺎﻥ .. ﻋﺎﻳﺰ ﺗﻴﺠﻲ ﺗﻌﺎﻟﻰ
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻣﺎﻣﺘﻬﺎ ﻭﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﺟﺎﻳﻴﻦ ﻫﻤﺎ ﻛﻤﺎﻥ
- ﺃﻫﺎﺍﺍ .. ﺗﻤﺎﻡ .. ﻃﻴﺐ ﻳﻌﻨﻲ ﺃﺟﻰ ﺑﻌﺮﺑﻴﺘﻰ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ
- ﻻ ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﻫﺎﺧﺪﻙ ﺍﻧﺖ ﻭ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻓﻰ ﻋﺮﺑﻴﺘﻲ ﻭﺃﻫﻤﺎ ﻫﻴﺠﻮﺍ ﺑﻌﺮﺑﻴﺘﻬﻢ ..
- ﻣﺘﺄﻛﺪ . ؟ .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺑﻘﻲ ﻋﺰﻭﻝ ﻭﺩﺍﺧﻞ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺒﺼﻠﺔ ﻭﻗﺸﺮﺗﻬﺎ ﻭﺗﺪﻋﻰ ﻋﻠﻴﺎ ﻃﻮﻝ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ
ﺿﺤﻚ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﺃﻧﺎ ﺃﺻﻼ ﺑﺪﻋﻰ ﻋﻠﻴﻚ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺣﺎﺟﻪ
- ﺗًﺸﻜﺮ ﻳﺎ ﺫﻭﻭﻭﻭﺀ
********************
ﻓﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﺍﻧﻄﻠﻘﺖ ﺳﻴﺎﺭﺓ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺑﺠﻮﺍﺭﻩ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻓﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﺨﻠﻔﻰ ﻳﺠﻠﺲ " ﻛﺮﻡ " ﻭﺧﻠﻔﻬﻢ ﺳﻴﺎﺭﺓ ﻭﺍﻟﺪ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻟـ " ﻛﺮﻡ " :
- ﻛﺪﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﺘﺤﻀﺮﺵ ﺍﻟﺨﻄﻮﺑﺔ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ .. " ﺩﻩ ﺍﻧﺖ ﺃﻗﺮﺏ ﺻﺪﻳﻖ ﻟـ " ﻋﻤﺮ "
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﻣﻌﺘﺬﺭﺍً :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻳﻮﻣﻬﺎ ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﺣﻀﺮ ﺑﺠﺪ .. ﺑﺲ ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﺳﻔﺮﻳﻪ ﻣﻬﻤﺔ ﻳﻮﻣﻬﺎ ﻭﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﻳﻘﻮﻡ ﺑﻴﻬﺎ ﻏﻴﺮ ﺃﻧﺎ ﺃﻭ " ﻋﻤﺮ " ..
ﺛﻢ ﺿﺤﻚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻮ ﻛﻨﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻜﻨﺶ ﺍﻟﻌﺮﻳﺲ ﻫﻴﻌﺮﻑ ﻳﺤﻀﺮ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺿﺤﻮﺍ ﺑﺎﻟﺠﻨﻴﻦ ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭ ﻳﻌﻴﺶ
ﺃﻃﻠﻘﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺼﻴﻴﻪ ﺑﺠﺪ
ﺗﻮﻗﻒ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺍﺣﺪﻯ ﺍﻟﻜﺎﻓﻴﺘﺮﻳﺎﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺮﻕ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺠﻴﺐ ﻣﺎﻳﻪ .. ﻋﺎﻳﺰﻳﻦ ﺣﺎﺟﻪ ﺃﺟﻴﺒﻬﺎﻟﻜﻮﺍ
" - ﻧﺎﻧﺴﻲ " : ﻻ ﻣﻴﺮﺳﻲ
" - ﻛﺮﻡ " : ﺁﻩ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻜﺮﻣﻚ ﻋﺎﻳﺰ ﺷﻴﺘﻮﺱ ﻭﻟﻤﺒﺎﺩﺍ
ﺍﻟﺘﻔﺖ ﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻧﻌﻢ ﻳﺎ ﺃﺧﻮﻳﺎ .. ﺷﻴﺘﻮﺱ ﻭﻟﻤﺒﺎﺩﺍ
- ﺁﻩ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺲ ﻟﻤﺒﺎﺩﺍ ﺑﺎﻟﺸﻜﻮﻻﺗﻪ ﻣﻠﻴﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﻭﻟﺔ
ﺃﻃﻠﻘﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺿﺤﻜﺔ ﻋﺎﻟﻴﻪ ﺃﺧﺮﻯ
- ﻣﺤﺴﺴﻨﻰ ﺍﻧﻰ ﺧﻠﻔﺘﻚ ﻭﻧﺴﻴﺘﻚ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ .. ﺍﻧﺰﻝ ﻫﺎﺕ ﻟﻨﻔﺴﻚ
- ﻣﺎ ﺍﻧﺖ ﻧﺎﺯﻝ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻫﺎﺗﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻙ ﻭﺍﻧﺖ ﺟﺎﻯ
ﻗﺎﻝ ﻭﻫﻮ ﻳﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﺳﺎﺭﺗﻪ :
- ﺣﺎﺿﺮ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻃﻮﻟﻚ ﻳﺎ ﺭﻭﺡ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺍﻟﻰ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺲ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺍﻥ ﺩﻣﻚ ﺧﻔﻴﻒ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ "
- ﺩﻯ ﺃﻗﻞ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﻨﺪﻯ
ﺿﺤﻜﺖ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻲ ﺻﺤﺒﻚ ﻳﻄﻠﻊ ﺯﻳﻚ ﻛﺪﻩ
" - ﻋﻤﺮ " ؟
- ﺁﻩ .. ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻪ ﺟﺪ ﺃﻭﻯ ﻭﻣﺘﻨﺸﻦ ﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ
- ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ " ﻋﻤﺮ " ﺩﻣﻪ ﺧﻔﻴﻒ ﻭﺗﺤﺒﻲ ﺗﺘﻜﻠﻤﻰ ﻣﻌﺎﻩ .. ﻫﻮ ﺑﺲ ﻳﻤﻜﻦ ﺍﻟﻴﻮﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﺍﻟﻠﻰ ﺷﺎﺩﺩ ﺷﻮﻳﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺿﻐﻂ ﺍﻟﺸﻐﻞ
- ﻃﻴﺐ ﻣﺎ ﺍﻧﺖ ﻣﻌﺎﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻭﻣﻊ ﺫﻟﻚ ﻣﺶ ﻣﺘﻨﺸﻦ ﻛﺪﻩ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺻﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻻ ﻗﻮﻟﻰ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻧﺖ ﺑﺘﺸﺘﻐﻞ ﺍﻳﻪ ﻋﻨﺪ " ﻋﻤﺮ " ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻴﻦ ﺿﺤﻚ ﻋﻠﻴﻜﻲ ﺃﺻﻼ ﻭﻗﺎﻟﻚ ﺍﻧﻰ ﺷﻐﺎﻝ ﻋﻨﺪ " ﻋﻤﺮ "
ﻗﺎﻟﺖ ﻣﺴﺘﻔﻬﻤﻪ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺃﻧﺎ ﺷﻐﺎﻝ ﻣﻊ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺶ ﻋﻨﺪ " ﻋﻤﺮ " .. ﺃﻧﺎ ﺷﺮﻳﻚ ﻓﻰ ﻣﺠﻤﻮﻋﺔ ﺷﺮﻛﺎﺕ ﺍﻷﻟﻔﻰ ﺑﻨﺴﺒﺔ %30
ﺭﻓﻌﺖ " ﻣﺎﻧﺴﻲ " ﺣﺎﺟﺒﻬﺎ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﺔ .. ﻭﻟﻤﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﺑﺒﺮﻳﻖ ﺧﺒﻴﺚ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺗﺼﻮﺭ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺃﻋﺮﻑ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻧﺖ ﻭ " ﻋﻤﺮ " ﺷﺮﻛﺎ
- ﺃﻳﻮﺓ ﺷﺮﻛﺎ
ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻷﺛﻨﺎﺀ ﻋﺎﺩ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻣﻠﺘﻔﻪ ﺗﻤﺎﻣﺎ ﻟﻠﺨﻠﻒ ﺑﻬﺬﻩ ﺍﻟﻄﺮﻳﻘﺔ .. ﺻﻌﺪ ﺍﻟﻰ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻓﺎﻋﺘﺪﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻓﻰ ﻣﻘﻌﺪﻫﺎ ﻭﺍﻧﻄﻠﻖ ﻳﻜﻤﻞ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
***********************
ﻃﺮﻕ " ﺭﺃﻓﺖ " ﺑﺎﺏ ﺣﺠﺮﺓ ﺻﺪﻳﻘﻪ , ﻓﻘﺎﻝ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " :
- ﺍﺩﺧﻞ ﻳﺎ " ﺭﺃﻓﺖ "
ﺩﺧﻞ " ﺭﺃﻓﺖ " ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺮﺗﺐ ﻣﻼﺑﺴﻪ ﻓﻰ ﺣﻘﻴﺒﺘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﺎ ﻳﺎ ﺩﺭﺵ ﺧﻼﺹ ﻧﺎﻭﻱ
- ﺍﻩ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻣﻌﺪﺵ ﺍﻻ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﻳﺪﻭﺑﻚ ﺃﻇﺒﻂ ﺍﻟﺒﺪﻟﻪ ﻭﺍﺗﻔﻖ ﻣﻊ ﺍﻟﺤﻼﻕ
- ﻃﻴﺐ ﻭﺍﻟﺸﻘﺔ ﻣﺶ ﻧﺎﻗﺼﻬﺎ ﺣﺎﺟﻪ ؟
- ﻻ ﻛﻠﻪ ﺯﻯ ﺍﻟﻔﻞ .. ﺃﺑﻮﻳﺎ ﻗﺎﻡ ﺑﺎﻟﺸﻐﻞ ﻛﻠﻪ
- ﺃﺧﺪﺕ ﺃﺟﺎﺯﺓ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ
ﺍﻧﻔﻌﻞ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﻻﺩ ﺍﻟـ ﺗﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺖ ﻣﺮﺿﻮﺵ ﻳﺪﻭﻟﻰ ﺇﻻ ﺍﺳﺒﻮﻉ ﻭﺍﺣﺪ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻟﻴﻮﻣﻴﻦ ﺩﻭﻝ ﻭﺧﻤﺲ ﺃﻳﺎﻡ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻔﺮﺡ .. ﺑﺎﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻚ ﻓﻰ ﻋﺮﻳﺲ ﻳﺨﺴﻔﻮﺍ ﺍﻷﺭﺽ ﺑﺸﻬﺮ ﺍﻟﻌﺴﻞ ﺑﺘﺎﻋﻪ ﻣﻦ ﺷﻬﺮ ﻟﺨﻤﺲ ﺃﻳﺎﻡ .. ﺣﺎﺟﻪ ﺗﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺖ
ﺿﺤﻚ " ﺭﺃﻓﺖ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ ﺩﺭﺵ .. ﺃﺻﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺮﺓ ﺍﻟﻰ ﻓﺎﺗﺖ ﻛﻨﺖ ﻭﺍﺧﺪ ﺃﺟﺎﺯﺍﺕ ﻛﺘﻴﺮﻩ ﻓﻄﺒﻴﻌﻲ ﻣﻴﺮﺿﻮﺵ ﻳﺪﻭﻙ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﺃﺟﺎﺯﺗﻚ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﺘﺎﺧﺪﻫﺎ ﻛﻞ ﺷﻬﺮ
- ﻳﻼ ﺧﻴﺮ
- ﻫﺘﻤﺸﻲ ﺍﻣﺘﻰ ؟
- ﺣﺎﻻ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ .. ﺁﻩ ﺑﺎﻟﺤﻖ ﻣﺴﺘﻨﻴﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﺍﻭﻋﻰ ﻣﺘﺠﻴﺶ ﺗﺒﻘﻰ ﻧﺪﻝ ﻭﺍﺑﻦ ﺗﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺖ
ﺿﺤﻚ " ﺭﺃﻓﺖ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻣﺘﻘﻠﻘﺶ ﻗﺎﻋﺪ ﻋﻠﻰ ﻗﻠﺒﻚ .. ﻭﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺲ
- ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺒﺎﺭﻙ ﻓﻴﻚ ﻳﺎ " ﺭﺃﻓﺖ " ﺃﺷﻮﻓﻚ ﻋﻠﻰ ﺧﻴﺮ .. ﻳﻼ ﺳﻼﻡ
- ﺳﻼﻡ
ﺛﻢ ﺣﻤﻞ ﺣﻘﻴﺒﺘﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ .
*********************
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﻟـ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻫﻤﺎ ﻳﺴﻴﺮﺍﻥ ﻣﻌﺎً ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ :
- ﺍﻳﻪ ﺭﺃﻳﻚ ﻓﻴﻬﺎ ؟
- ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
- ﺁﻩ .. ﺁﻩ ﺣﻠﻮﺓ
- ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺩﻩ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻜﺎﻥ ﺑﺮﺗﺎﺡ ﻓﻴﻪ ﻟﻤﺎ ﺑﺎﺟﻰ ﻫﻨﺎ ﺑﻨﺴﻲ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻣﺒﻔﺘﻜﺮﺵ ﻏﻴﺮ ﺍﻟﺨﻀﺮﺍ ﻭﺍﻟﺴﻤﺎ ﻭﺍﻟﻨﻴﻞ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻳﺒﺪﻭ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻀﺠﺮ :
- ﺑﺲ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻫﻨﺎ ﻣﻤﻞ ﺷﻮﻳﺔ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻣﻤﻞ ؟
- ﺃﻳﻮﺓ .. ﻣﺘﻔﻬﻤﻨﻴﺶ ﻏﻠﻂ .. ﺑﺲ ﺩﻯ ﻗﺮﻳﻪ ﻭﻣﻔﻴﺶ ﻓﻴﻬﺎ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﺍﻟﻮﺍﺣﺪ ﻳﺴﻠﻰ ﺑﻴﻬﺎ ﻧﻔﺴﻪ
- ﺃﻭﻻ ﺑﻴﻨﺎ ﻭﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺭﺑﻊ ﺳﺎﻋﻪ ﺑﺲ ﻭﻓﻴﻬﺎ ﺃﻣﺎﻛﻦ ﺣﻠﻮﺓ ﻛﺘﻴﺮ .. ﻭﺛﺎﻧﻴﺎ ﻟﻤﺎ ﺑﺎﺟﻰ ﻫﻨﺎ ﻣﺒﺒﻘﺎﺵ ﻋﺎﻳﺰ ﻻ ﺩﻭﺷﺔ ﻭﻻ ﺯﺣﻤﻪ .. ﺑﺤﺐ ﺃﺳﺘﻤﺘﻊ ﺑﺎﻟﻬﺪﻭﺀ ﻭﺍﻟﺴﻜﻴﻨﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﺭﺃﻯ ﺷﺠﺮﺓ ﻓﺄﺳﺮﻉ ﺍﻟﺨﻄﻰ ﻭﻣﺴﺢ ﻋﻠﻰ ﺟﺰﻋﻬﺎ ﺑﻜﻔﻪ ﻭﺍﺭﺗﺴﻤﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻪ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻟﺸﺠﺮﺓ ﺩﻯ ﺯﺭﻋﺘﻬﺎ ﺑﻨﻔﺴﻲ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﺍﻥ .. ﻛﻨﺖ ﻓﻰ ﺍﻋﺪﺍﺩﻯ ﻭﺟﺪﻯ ﺳﺎﻋﺪﻧﻰ ﻭﻋﺮﻓﻨﻰ ﺍﺯﺍﻯ ﺃﺯﺭﻋﻬﺎ
ﺃﻗﺒﻞ " ﺭﺃﻓﺖ " ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﻓﺎﻧﻔﺮﺟﺖ ﺃﺳﺎﺭﻳﺮ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻟﻘﺪﻭﻣﻪ ﻓﻠﻘﺪ ﻭﺟﺪﺕ ﻓﻴﻪ ﻓﺮﺻﻪ ﻟﻠﻬﺮﻭﺏ ﻣﻦ ﺣﺪﻳﺚ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺬﻯ ﺃﺷﻌﺮﻫﺎ ﺑﺎﻟﻀﺠﺮ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﺴﻴﺒﻜﻮﺍ ﺑﺄﻩ ﺗﺸﻮﻓﻮﺍ ﺷﻐﻠﻜﻮﺍ
ﺛﻢ ﻭﺟﻬﺖ ﺣﺪﻳﺜﻬﺎ ﺍﻟﻰ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ "
ﻫﺰ ﺭﺃﺳﻪ ﻣﺮﺩﺩﺍً :
- ﺃﻫﻼ ﺑﺤﻀﺮﺗﻚ
ﺍﻧﺼﺮﻓﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﺗﺮﻛﺖ ﺍﻟﺼﺪﻳﻘﺎﻥ ﺑﻤﻔﺮﺩﻫﻤﺎ .. ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﻌﺘﺬﺭﺍً :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺟﻴﺖ ﻓﻰ ﻭﻗﺖ ﻣﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﺃﺻﻞ ﻓﻰ ﻭﺭﻕ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺍﻣﻀﺘﻚ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻣﺨﺪﺗﺶ ﺑﺎﻟﻰ ﺍﻥ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ﻣﻌﺎﻙ ﺍﻻ ﻟﻤﺎ ﻗﺮﺑﺖ ﻣﻨﻜﻮﺍ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻟﺼﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﻻ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﺤﺼﻠﺶ ﺣﺎﺟﻪ .. ﻫﺎﺕ ﺍﻟﻮﺭﻕ
ﻗﺮﺃ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻮﺭﻕ ﺛﻢ ﺃﺧﺮﺝ ﻗﻠﻤﻪ ﻭﺫﻳﻠﻪ ﺑﺘﻮﻗﻴﻌﻪ .. ﻭﻗﺎﻝ ﻟـ " ﺃﻳﻤﻦ " :
- ﺍﻋﺘﻘﺪ ﻛﺪﻩ ﻣﺎﺷﻴﻴﻦ ﺑﻤﻌﺪﻝ ﻛﻮﻳﺲ ﻣﻔﻀﻠﺶ ﺍﻻ ﺍﻟﺠﻬﻪ ﺍﻟﻐﺮﺑﻴﻪ
- ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ ﻛﺪﻩ .. ﻭﻛﻠﻬﺎ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻭﻧﺨﻠﺺ ﺍﻟﺮﺵ ﻫﻨﺎﻙ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺴﺘﺮ ﻭﻧﻼﻗﻰ ﻧﺘﻴﺠﺔ ﻭﻣﺘﻜﻨﺶ ﻣﺼﺎﺭﻳﻒ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺎﺿﻰ
- ﻻ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻧﺎ ﻣﺴﺘﺒﺸﺮ ﺧﻴﺮ
ﺳﺎﺭ ﺍﻟﺼﺪﻳﻘﺎﻥ ﻣﻌﺎً .. ﻓﺴﺄﻟﻪ " ﻋﻤﺮ : "
- ﻫﺎ ﺍﻳﻪ ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﻣﻊ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻛﻠﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ .. ﻧﺎﻭﺑﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻣﺘﻰ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻣﺤﺪﺩﻧﺎﺵ ﻣﻌﺎﺩ ﻣﺤﺪﺩ .. ﺳﺎﻳﺒﻨﻬﺎ ﺑﻈﺮﻭﻓﻬﺎ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻟﻤﺎ ﻧﺤﺲ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﺍﻧﻨﺎ ﻣﻘﺘﻨﻌﻴﻦ ﺑﺒﻌﺾ ﻭﺍﻧﻨﺎ ﻣﺴﺘﻌﺪﻳﻦ ﻟﻠﺨﻄﻮﺓ ﺩﻯ
ﺭﺑﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﺍﺑﻦ ﺣﻼﻝ ﻭﺗﺴﺘﺎﻫﻞ ﻛﻞ ﺧﻴﺮ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ "
- ﺗﺴﻠﻢ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ .. " ﻭﺍﻧﺖ ﺍﻳﻪ ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﻣﻊ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ؟
ﺃﺯﺍﺡ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺪﻩ ﻣﻦ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻭﻧﻈﺮ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﻟﻢ ﻳﻨﻄﻖ ﺑﺸﺊ .. ﻓﺤﺜﻪ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻳﻪ ﻓﻰ ﻣﺸﺎﻛﻞ ﺑﻴﻨﻜﻮﺍ ؟ ﻟﻤﺎ ﺷﻮﻓﺘﻜﻮﺍ ﻣﻦ ﺷﻮﻳﺔ ﻛﻨﺘﻮﺍ ﻛﻮﻳﺴﻴﻦ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻮ ﺷﺎﺭﺩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﺑﺤﺐ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺃﻭﻯ .. ﻭﺳﺎﻋﺎﺕ ...
- ﻭﺳﺎﻋﺎﺕ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺑﺤﺲ ﺍﻥ ﺩﻣﺎﻏﻨﺎ ﻣﺶ ﺭﺍﻛﺒﻪ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﺾ
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ؟
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ .. ﺣﺎﺳﺲ ﺍﻧﻰ ﻣﺘﻠﺨﺒﻂ .. ﻭﻋﻘﻠﻰ ﻣﺒﻴﺒﻄﻠﺶ ﺗﻔﻜﻴﺮ
ﻭﺟﺪﺍ ﺟﺪﻭﻻً ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﻓﺠﻠﺴﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺨﺮﺓ ﺃﻣﺎﻣﻪ , ﺳﻜﺖ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻭﺳﺄﻟﻪ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﺍﻧﺖ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﻋﺠﺒﻚ ﻓﻰ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭ ﺧﻼﻙ ﺗﻘﻮﻝ ﻫﻰ ﺩﻯ ﺍﻻﻧﺴﺎﻧﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﺎﻳﺰﻫﺎ ﺗﺒﻘﻰ ﻣﺮﺍﺗﻰ ؟
ﺃﺧﺬ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻔﻜﺮ ﻭﻫﻮ ﻳﻠﻘﻰ ﺑﺒﻌﺾ ﺍﻟﺤﺼﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺎﺀ . ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﺟﻤﻴﻠﻪ , ﺟﺬﺍﺑﻪ , ﻣﺮﺣﻪ , ﺫﻛﻴﺔ , ﻣﻦ ﻋﻴﻠﺔ ﻛﺒﻴﺮﺓ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﺴﺘﻨﻜﺮﺍً :
- ﺑﺲ ﻛﺪﻩ ؟
ﺳﻜﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺤﻴﺮﻩ .. ﺛﻢ ﻭﺟﻬﻪ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﺴﺆﺍﻝ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﺍﻧﺖ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﺠﺒﻚ ﻓﻰ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ﻭﺧﻼﻙ ﺗﻘﻮﻝ ﻫﻰ ﺩﻯ .. ﻏﻴﺮ ﺣﻜﺎﻳﺔ ﺍﻟﻤﺼﺤﻒ ﻭﺍﻟﻤﻄﺎﺭ
- ﻋﺠﺒﻨﻰ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻭﻟﻤﺎ ﻋﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﻋﺮﻓﺖ ﺃﻫﻠﻬﺎ ﺣﺒﻴﺘﻬﺎ ﺃﻛﺘﺮ ﻭﺍﻗﺘﻨﻌﺖ ﺑﻴﻬﺎ ﺃﻛﺘﺮ .. ﻋﺠﺒﻨﻰ ﺃﺧﻼﻗﻬﺎ ﻭﺃﺩﺑﻬﺎ ﻭﺣﻴﺎﺋﻬﺎ .. ﻟﻤﺎ ﺑﺒﺼﻠﻬﺎ ﺑﺸﻮﻑ ﻓﻴﻬﺎ ﺃﻡ ﻟﻮﻻﺩﻯ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﺃﻛﻤﻞ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺑﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺗﻜﻮﻥ ﺯﻭﺟﺔ ﻭﺑﺲ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺃﻭ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺷﺒﻊ ﺭﻏﺒﺎﺗﻰ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻭﺷﻜﺮﺍ .. ﻻ ﺃﻧﺎ ﺑﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﺃﻡ ﻟﻮﻻﺩﻯ .. ﻧﺮﺑﻬﻴﻢ ﺳﻮﺍ ﻭﻧﻜﺒﺮﻫﻢ ﺳﻮﺍ ﻭﻧﻌﻠﻤﻬﻢ ﺳﻮﺍ ﻳﻜﻮﻧﻮﺍ ﺭﺟﺎﻟﻪ ﺑﺠﺪ .. ﺑﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺗﻜﻮﻥ ﺳﻨﺪ ﻟﻴﺎ ﻟﻤﺎ ﺃﺗﻌﺐ ﺃﻭ ﻟﻤﺎ ﺃﻛﺒﺮ ﻓﻲ ﺍﻟﺴﻦ ﻭﺃﻋﺠﺰ ﺃﻻﻗﻴﻬﺎ ﺟﻤﺒﻰ ﻭﻣﻌﺎﻳﺎ .. ﺑﺪﻭﺭ ﻋﻠﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺗﻜﻮﻥ ﺳﻜﻦ ﻟﻴﺎ ﻭﺃﻛﻮﻥ ﺳﻜﻦ ﻟﻴﻬﺎ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﺗﻔﻬﻤﻨﻰ ﻭﺃﻓﻬﻤﻬﺎ ﻭﺃﺣﺲ ﺑﻴﻬﺎ ﻭﺗﺤﺲ ﺑﻴﺎ ﻭﺃﺣﺲ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺍﻧﻨﺎ ﺑﻨﻜﻤﻞ ﺑﻌﺾ ﻭﺍﻥ ﺃﻧﺎ ﻭﻫﻰ ﺷﺨﺺ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﺶ ﺷﺨﺼﻴﻦ
ﺃﻋﻘﺐ ﺣﺪﻳﺚ ﺃﻳﻤﻦ ﺻﻤﺖ ﻃﻮﻳﻞ ﻻ ﻳﺘﺨﻠﻠﻪ ﺍﻻ ﺗﻐﺮﻳﺪ ﺍﻟﻌﺼﺎﻓﻴﺮ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺠﺮ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻓﺘﺮﺓ ﻧﻈﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﺣﺎﺳﺲ ﺑﻜﺪﻩ ﻣﻊ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ؟
ﺻﻤﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻋﺎﻭﺩ ﺍﻟﻘﺎﺀ ﺍﻟﺤﺼﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺎﺀ .. ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻮ ﺍﻧﺖ ﺣﺎﺳﺲ ﺑﻜﺪﻩ ﻣﻊ ﺧﻄﻴﺒﺘﻚ ﻳﺒﻘﻰ ﻳﺎ ﺑﺨﺘﻚ ﺑﻴﻬﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻭﻟﻢ ﻳﻌﻘﺐ ﺑﺸﺊ
*****************************
- ﺻﺤﻰ ﺍﻟﻨﻮﻡ ﻳﺎ ﻋﺮﻭﺳﻪ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﻬﺬﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﺓ ﻭﻫﻰ ﺗﻮﻗﻆ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﻧﻮﻣﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﺪﺭﻯ ﺃﻥ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟﻢ ﺗﺬﻕ ﻏﻤﻀﺎً ﻣﻨﺬ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻨﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺳﺮﻳﺮﻫﺎ ﻣﻐﻤﻀﺔ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻣﺘﻴﻘﻈﻪ ﻭﻣﻨﺘﺒﻬﻪ ﺗﻔﻜﺮ ﻭﺗﻔﻜﺮ ﻭﺗﻔﻜﺮ .. ﺗﻤﻠﻤﻠﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﻳﻘﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﺎﻳﺒﻚ ﺑﺪﺭﻯ ﻛﺪﻩ
- ﺑﺪﺭﻯ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺍﻟﺴﺎﻋﻪ 10 ﻭﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ ﻓﺮﺣﻚ ﻗﻮﻣﻰ ﻭﺭﺍﻧﺎ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ
ﻗﺎﻣﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ ﻣﺘﻜﺎﺳﻠﻪ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ ﻫﻴﻴﺠﻰ ﺍﻟﻌﺸﺎ ﻫﻌﻤﻞ ﺍﻳﻪ ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻟﻠﻌﺸﺎ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﺭﺑﻲ ﻭﺑﺘﻘﻮﻟﻰ ﻫﺘﻌﻤﻞ ﺍﻳﻪ .. ﻗﻮﻣﻰ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﻭﻗﺖ ﻳﻼ
ﻧﻬﻀﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺩﺵ ﺳﺎﺧﻦ ﻟﺘﺮﻳﺢ ﺃﻋﺼﺎﺑﻬﺎ ﺍﻟﻤﺸﺪﻭﺩﺓ
****************************
ﻗﺎﻡ ﻭﺍﻟﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻦ ﻧﻮﻣﻪ ﻟﻴﺠﺪ ﺯﻭﺟﺘﻪ ﺟﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻘﻠﻖ ﺑﺎﺩﻱ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻴﺎﻫﺎ .. ﻓﺎﻋﺘﺪﻝ ﺟﺎﻟﺴﺎ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺻﺒﺎﺡ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﺻﺎﺣﻴﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﺭﻯ ؟
ﺗﻨﻬﺪﺕ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﻨﻤﺘﺶ ﺃﺻﻼ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻔﺠﺮ
- ﻟﻴﻪ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﻣﺼﺤﻴﻜﻲ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﺑﺎﻛﻰ :
- ﺷﻮﻓﺘﻪ ﺗﺎﻧﻰ ﻳﺎ " ﻧﻮﺭ "
- ﻫﻮ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﺷﻮﻓﺘﻴﻪ
- ﺍﻟﺤﻠﻢ ﺍﻟﻠﻲ ﺣﻠﻤﺘﻪ ﻟـ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻦ ﻓﺘﺮﻩ .. ﺷﻮﻓﺘﻪ ﺗﺎﻧﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺸﻜﻞ ﻭﻧﻔﺲ ﺍﻟﺘﻔﺎﺻﻴﻞ .. ﺍﻟﺤﻴﺔ ﺑﺘﺠﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﻫﻮ ﺑﻴﻘﻊ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺮ ﻭﺑﻌﺪﻫﺎ ﺍﻟﺤﻴﺔ ﺑﺘﻬﺮﺏ ﻣﻨﻪ .. ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﺃﻭﻯ
ﺃﻣﺴﻚ ﻳﺪﻫﺎ ﻓﻰ ﻳﺪﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺘﺨﻔﻴﺶ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺤﻔﻈﻪ
- ﻳﺎﺭﺏ .. ﻳﺎﺭﺏ ﺍﺣﻤﻴﻪ ﻳﺎﺭﺏ ﻭﺍﺻﺮﻑ ﻋﻨﻪ ﺍﻟﺴﻮﺀ
**************************
- ﻣﺒﺮﻭﻙ ﻳﺎ ﻋﺮﻭﺳﻪ ﻃﺎﻟﻌﻪ ﺯﻯ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻓﻰ ﻓﺴﺘﺎﻧﻚ
ﻗﺎﻝ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺭﻩ ﻭﻫﻰ ﺗﺤﺘﻀﻦ ﺻﺪﻳﻘﺘﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ " ﺑﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺗﺮﺗﺪﻯ ﻓﺴﺘﺎﻧﺎ ﺑﺴﻴﻄﺎً ﻟﻮﻧﻪ ﺳﻴﻤﻮﻥ ﻭﺑﻮﻟﻴﺮﻭ ﻭﻃﺮﺣﻪ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻠﻮﻥ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺭﻗﻴﻘﻪ ﻭﺑﺴﻴﻄﻪ ﻟﻠﻐﺎﻳﻪ .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻛﻨﺘﻰ ﻟﺒﺴﺘﻰ ﻓﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺡ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﻋﺮﻭﺳﻪ ﻣﺎ ﺑﺘﻠﺒﺴﺶ ﻓﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺡ؟
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺮﺗﺎﺣﻪ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻨﺎﻗﺎً ﻃﻮﻳﻼ ﻟﻢ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﻓﻴﻪ ﻭﻛﺄﻥ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻳﻌﺠﺰ ﻋﻦ ﻭﺻﻒ ﺷﻌﻮﺭﻫﺎ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ,, ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﺗﺘﺠﻤﻊ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻨﻬﺎ :
- ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻲ ﺃﻭﻯ ﻣﺎﻣﺎ ﺗﻜﻮﻥ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ
ﺃﺳﺮﻋﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﺭﻭﺣﺖ ﻓﻴﻦ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﻣﺶ ﺃﻧﺎ ﺯﻯ ﻣﺎﻣﺎ ﺑﺮﺩﻩ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻨﻬﺎ ﺗﻬﺪﺩ ﺑﺎﻟﺴﻘﻮﻁ ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻃﺒﻌﺎ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺭﺑﻨﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺃﻧﺎ ﺑﺤﺐ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ
ﻋﺎﻧﻘﺘﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﺭﺑﺘﺖ ﻋﻠﻰ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﻌﻠﻢ ﺍﻧﻚ ﻋﻨﺪﻯ ﻣﻦ ﻏﻼﻭﺓ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﻨﺘﻰ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺤﻤﻴﻜﻮﺍ ﺑﻨﺘﻴﻦ ﺯﻯ ﺍﻟﻔﻞ ﻭﻣﺘﺘﺨﻴﺮﻭﺵ ﻋﻦ ﺑﻌﺾ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺟﻤﺎﻋﺔ ﻫﻨﻘﻠﺒﻬﺎ ﻧﻜﺪ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﻻ ﺑﻘﻮﻟﻜﻮﺍ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ ﻓﺮﺡ ﻭﺿﺤﻚ ﻭﺯﻏﺎﺭﻁ ﻭﺑﺲ .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺷﻮﻑ ﺩﻣﻌﻪ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻓﻰ ﻋﻴﻦ ﺣﺪ ﻓﻴﻜﻮﺍ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ .. ﻓﺎﻫﻤﻴﻦ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺛﻼﺛﺘﻬﻢ .. ﻭﺑﺪﺃﻭﺍ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﻨﺎﺀ ﻭﺍﻟﺮﻗﺺ ﻭﺍﻃﻼﻕ ﺍﻟﻨﻜﺎﺕ ﻭﺍﻟﻀﺤﻚ ﻣﺤﺎﻭﻟﻴﻴﻦ ﺍﺳﻌﺎﺩ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺭﺳﻢ ﺍﻟﺒﺴﻤﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ
************************
ﺳﺄﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " " ﺻﻔﻴﺔ " ﺯﻭﺟﺔ " ﻋﻮﻳﺲ " ﺍﻟﻐﻔﻴﺮ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻘﻮﻡ ﺑﺘﻐﻴﻴﺮ ﺷﺮﺍﺷﻒ ﺍﻷﺳﺮﺓ ﻓﻰ ﺣﺠﺮﺍﺕ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﻣﻨﺨﻔﺾ :
- ﻫﻮ ﻓﻴﻦ " ﻋﻤﺮ " ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺻﻔﻴﺔ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ :
- ﻓﻰ ﺃﻭﺿﺘﻪ ﻳﺎ ﻫﺎﻧﻢ ﺗﺆﻣﺮﻯ ﺑﺤﺎﺟﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻫﻰ ﺗﻮﻟﻴﻬﺎ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﻭﺗﻨﺼﺮﻑ :
- ﻻ ﻣﻴﺮﺳﻲ
ﺗﺎﺑﻌﺘﻬﺎ " ﺻﻔﻴﺔ " ﺑﻌﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻟﻮﺕ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻻ ﻣﻴﺮﺳﻲ
ﺛﻢ ﻋﺎﺩﺕ ﻻﻛﻤﺎﻝ ﻋﻤﻠﻬﺎ ..
***********************
ﺩﺧﻠﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺣﺠﺮﺓ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺳﻤﻌﺖ ﺻﻮﺕ ﺍﻟﺪﺵ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﺍﻟﻤﻠﺤﻖ ﺑﻐﺮﻓﺘﻪ ﻓﺎﺭﺗﺴﻤﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺧﺒﻴﺜﺔ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻓﺘﺮﺓ ﺗﻮﻗﻒ ﺻﻮﺕ ﺍﻟﺪﺵ ﻭﺧﺮﺝ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻠﻒ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺑﻤﺌﺰﺭﻩ .. ﺗﻮﻗﻒ ﻓﺠﺄﻩ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﻗﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ ﻋﻠﻰ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻓﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﺍﻟﻘﺼﻴﺮ ﺍﻟﺬﻯ ﻻ ﻳﻜﺎﺩ ﻳﻐﻄﻰ ﺷﻴﺌﺎً .. ﺗﺴﻤﺮ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻪ .. ﻓﺎﺑﺘﺴﻤﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻓﻰ ﺩﻻﻝ :
- ﻛﻨﺖ ﺣﺴﻪ ﺍﻧﻰ ﺟﻌﺎﻧﻪ ﻋﻤﻠﺖ ﺷﻮﻳﺔ ﺳﻨﺪﻭﻳﺘﺸﺎﺕ ﻧﺎﻛﻠﻬﻢ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﺍﻟﻌﺸﺎ ﻳﺠﻬﺰ
ﺃﺧﺬﺕ ﺳﺎﻧﺪﻭﺗﺶ ﻣﻦ ﺍﻟﺼﻨﻴﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻭﺿﻌﺘﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﻤﻮﺩﻳﻨﻮ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﺳﺎﻗﺎً ﻓﻮﻕ ﺳﺎﻕ ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻫﺘﻴﺠﻲ ﺗﺎﻛﻞ ؟
ﺗﻘﺪﻡ " ﻋﻤﺮ " ﺣﺘﻰ ﺃﺻﺒﺢ ﻓﻰ ﻣﻮﺍﺟﻬﺘﻬﺎ ﻻ ﻳﺪﺭﻯ ﻟﻤﺎ ﻭﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺑﺎﻟﺬﺍﺕ ﺗﺬﻛﺮ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺻﺪﻣﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺮﻗﺾ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺘﺸﻔﻰ ﻻ ﻳﻈﻬﺮ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻻ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻭﻛﻔﻴﻬﺎ ﻭﻣﻊ ﺫﻟﻚ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺨﺠﻞ ﻣﻦ ﻧﻈﺮﺍﺗﻪ ﻭﺗﺘﻮﺭﺩ ﻭ ﺟﻨﺘﺎﻫﺎ ﺑﺤﻤﺮﻩ ﺍﻟﺨﺠﻞ ﻭﺗﺒﻌﺪ ﻋﻴﻨﺎﻫﺎ ﻋﻦ ﻋﻴﻨﻴﻪ .. ﻟﻢ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﻨﻔﺴﻪ ﺍﻻ ﻭﻫﻮ ﻳﻘﺎﺭﻥ ﺑﻴﻨﻬﺎ ﻭﺑﻴﻦ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﻩ ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺑﺠﺮﺃﺓ ﺑﻼ ﺃﺩﻧﻰ ﺷﻌﻮﺭ ﺑﺎﻟﺨﺠﻞ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﻘﺰﺯ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﺼﺮﺍﻣﺔ ﺷﺪﻳﺪﺓ :
- ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺗﻌﻤﻞ ﻛﺪﻩ ؟ .. ﺗﺪﺧﻠﻰ ﺍﻭﺿﺔ ﺷﺎﺏ ﺃﻋﺬﺏ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻻﺑﺴﻪ ﻟﺒﺲ ﺯﻯ ﺩﻩ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻣﺮﺳﻮﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻴﺎﻫﺎ :
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﺍﺣﻨﺎ ﺑﻨﺤﺐ ﺑﻌﺾ ﻭ ﺧﻼﺹ ﻫﻨﺘﺠﻮﺯ
ﺛﻢ ﺃﺿﺎﻓﺖ ﺑﺪﻟﻊ :
- ﻭﻻ ﺍﻧﺖ ﻣﻌﺪﺗﺶ ﺑﺘﺤﺒﻨﻰ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻏﺎﺿﺒﺔ ﻭﺃﻃﺒﻖ ﺃﺻﺎﺑﻊ ﻛﻔﻴﻪ ﺑﺸﺪﻩ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﺮﻳﺪ ﺃﻥ ﻳﻠﻜﻢ ﺃﺣﺪﺍً ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﺼﻮﺕ ﻫﺎﺩﺭ :
- ﻧﺎﻧﺴﻲ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺑﺮﻩ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻃﺎﻳﻖ ﺃﺷﻮﻑ ﻭﺷﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻋﺪﻡ ﺗﺼﺪﻳﻖ :
- ﻧﻌﻢ ؟ ﺑﺘﻘﻮﻝ ﺍﻳﻪ
ﺻﺎﺡ ﻏﺎﺿﺒﺎً :
- ﺑﻘﻮﻟﻚ ﺍﻃﻠﻌﻰ ﺑﺮﻩ ﻳﺎ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " .. ﺣﺎﻻً ﻳﺎ ﺇﻣﺎ ﺑﺠﺪ ﻫﺘﻨﺪﻣﻰ
ﻧﻬﻀﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﻤﻬﺎﻧﻪ ﻭﻗﺒﻞ ﺍﻥ ﺗﻐﺎﺩﺭ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﺟﻬﺰﻭﺍ ﻧﻔﺴﻜﻮﺍ ﻋﺸﺎﻥ ﻫﻨﺮﺟﻊ ﻣﺼﺮ ﺣﺎﻻ
ﺧﺮﺟﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺑﻘﻮﺓ .. ﺫﻫﺒﺖ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻌﺼﺒﻴﻪ :
- ﻳﻼ " .. ﻋﻤﺮ " ﻃﺮﺩﻧﺎ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ .. ﻻﺯﻡ ﻧﻤﺸﻲ
ﺻﺎﺣﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻓﻰ ﻓﺰﻉ :
- ﻣﺶ ﻓﺎﻫﻤﺔ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻃﺮﺩﻧﺎ
ﺻﺮﺧﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻓﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﻘﻮﻟﻚ ﻃﺮﺩﻧﺎ ﻳﻼ ﻗﻮﻣﻰ
ﻭﻣﺎ ﻫﻰ ﺍﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺣﺘﻰ ﺟﺎﺀ " ﻋﻤﺮ " ﺣﻴﺚ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﺍﻟﻤﺮﺃﺗﺎﻥ ﻭﻭﺟﻪ ﺣﺪﻳﺜﻪ ﺍﻟﻰ " ﻧﺎﺩﻳﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻌﻠﺶ ﻳﺎ ﻃﻨﻂ ﺟﺎﻟﻰ ﺗﻠﻴﻔﻮﻥ ﺷﻐﻞ ﻣﻬﻢ ﻭﻻﺯﻡ ﺃﻧﺰﻝ ﻣﺼﺮ ﺣﺎﻻ .. ﻟﻮ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﺴﺘﻨﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻭﻋﻤﻰ ﻭ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻣﻔﻴﺶ ﻣﺸﻜﻠﺔ ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﻣﺼﺮ ﺣﺎﻻ
ﺗﺼﻨﻌﺖ ﻧﺎﺩﻳﻦ " ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻻ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﻘﻌﺪﻧﺎ ﻫﻨﺎ .. ﺍﺣﻨﺎ ﻗﻀﻴﻨﺎ 3 ﺃﻳﺎﻡ ﻭﺣﻘﻴﻘﻲ ﻻﺯﻡ ﻧﺮﺟﻊ ﻣﺼﺮ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺷﻐﺎﻟﻨﺎ
- ﻃﻴﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﺃﻧﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻛﻮﺍ ﺗﺤﺖ ﻓﻰ ﺍﻟﻌﺮﺑﻴﺔ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻤﺸﻮﺍ ﻭﺭﺍﻳﺎ ﺑﺎﻟﻌﺮﺑﻴﺔ ﺑﺘﺎﻋﺘﻜﻮﺍ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺟﻴﻨﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻣﺘﺘﻮﻫﻮﺵ ﻓﻰ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ
- ﻣﺎﺷﻲ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ
ﺧﺮﺝ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻧﻈﺮﺍﺕ ﺻﺎﺭﻣﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻨﺘﻜﻠﻢ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻴﺖ
ﺭﻛﺐ " ﻋﻤﺮ " ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﺍﻧﺘﻈﺮﻫﻢ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺸﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﺑﺪﺍﺧﻠﻪ ﺑﺮﻛﺎﻥ ﺑﻐﻠﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻐﻀﺐ .. ﻛﺎﻥ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻐﻀﺐ ﻣﻮﺟﻪ ﺃﻛﺜﺮ ﺍﻟﻰ ﻧﻔﺴﻪ ﻛﻴﻒ ﻛﺎﻥ ﺃﻋﻤﻰ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺪﺭﺟﺔ ﻛﻴﻒ ﻟﻢ ﻳﺴﺘﻄﻊ ﺗﻤﻴﻴﺰ ﺍﻟﻐﺚ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻤﻴﻦ .. ﻛﻴﻒ ﻟﻢ ﻳﺮﻯ ﺃﻥ ﺧﻄﻴﺒﺘﻪ ﻻ ﺗﺘﻨﺎﺳﺐ ﺃﺑﺪﺍ ﻣﻊ ﻗﻴﻤﻪ ﻭﺃﺧﻼﻗﻪ .. ﻛﻴﻒ ﺍﻫﺘﻢ ﺑﺎﻟﻘﺸﻮﺭ ﻭﻧﺴﻲ ﺍﻟﻠﺐ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺴﺄﻝ ﻧﻔﺴﻪ ﻫﺬﻩ ﺍﻷﺳﺌﻠﺔ ﻭﻫﻮ ﻻ ﻳﺪﺭﻯ ﺃﻳﻐﻀﺐ ﻣﻦ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺃﻡ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ .. ﺭﺁﻱ ﺛﻼﺛﺘﻬﻢ ﻭﻫﻢ ﻳﻨﺰﻟﻮﻥ ﺍﻟﺪﺭﺝ ﻭﻳﺮﻛﺒﻮﻥ ﺳﻴﺎﺭﺗﻬﻢ .. ﺷﻐﻞ ﻣﺤﺮﻙ ﺳﻴﺎﺭﺗﻪ ﻭﻟﻜﻨﻪ ﺍﻧﺘﺒﻪ ﺍﻟﻲ ﺻﻮﺕ ﻣﺤﺮﻙ ﺳﻴﺎﺭﺗﻬﻢ ﺣﻴﺚ ﺃﺻﺪﺭ ﺻﻮﺗﺎ ﻋﺎﻟﻴﺎ ﺛﻢ ﺗﻮﻗﻒ ﺗﻤﺎﻣﺎ
ﻓﺄﺧﺮﺝ ﺭﺃﺳﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺨﻠﻒ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﺪﻭﺭ ؟
ﺃﺧﺮﺝ ﻭﺍﻟﺪ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺭﺃﺳﻪ ﻫﻮ ﺍﻵﺧﺮ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺍﻳﻮﺓ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻛﺎﻥ ﻭﺍﻟﻊ ﻭﺷﻜﻞ ﺍﻟﺒﻄﺎﺭﻳﻪ ﻓﻀﻴﺖ
- ﻃﻴﺐ ﺳﻴﺒﻮﻫﺎ ﻭﺃﻧﺎ ﺃﺧﻠﻰ ﺣﺪ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ ﻳﺠﻴﺐ ﻣﻴﻜﺎﻧﻴﻜﻴﻰ ﻭﻳﺼﻠﺤﻬﺎ ﻭﻳﻮﺻﻠﻬﺎﻟﻨﺎ ﻣﺼﺮ .. ﻭﺗﻌﺎﻟﻮﺍ ﺍﺭﻛﺒﻮﺍ ﻣﻌﺎﻳﺎ
ﻧﺰﻝ ﺛﻼﺛﺘﻬﻢ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﻫﻤﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺃﻥ ﺗﺮﻛﺐ ﻓﻰ ﺍﻟﺨﻠﻒ ﻟﻜﻦ " ﻣﺎﺩﻳﻦ " ﺩﻓﻌﺘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻷﻣﺎﻣﻰ .. ﻓﺠﻠﺴﺖ ﻣﺘﺒﺮﻣﺔ ﺑﺠﻮﺍﺭ " ﻋﻤﺮ .. " ﻭﺍﻧﻄﻠﻖ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻗﺎﺻﺪﺍ ﺍﻟﻘﺎﻫﺮﺓ ﻭﻓﻰ ﺭﺃﺳﻪ ﺃﻟﻒ ﺳﺆﺍﻝ ﻭﺳﺆﺍﻝ
**************************
ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺍﻟﺰﻏﺎﺭﻳﺪ ﻓﻰ ﺑﻴﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺍﻟﺘﻒ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻣﻦ ﺃﺻﺪﻗﺎﺀ ﻭﺟﻴﺮﺍﻥ ﻣﻬﻨﺌﻴﻦ ﻭﻣﺒﺎﺭﻛﻴﻦ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﺰﻭﺍﺝ .. ﺩﺧﻞ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺣﺠﺮﺓ ﺍﺑﻨﺘﻪ ﻭ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﺗﻤﻸ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻭﻗﺒﻠﻬﺎ ﻓﻰ ﺟﺒﻴﻨﻬﺎ ﻭﺃﻣﺴﻚ ﻳﺪﻫﺎ ﻭﻗﺒﻠﻬﺎ ﻓﺄﺳﺮﻋﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺴﺤﺐ ﻳﺪﻫﺎ ﻭﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﺗﺨﺘﻨﻖ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ , ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻭﺃﻣﺴﻚ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﻛﻔﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﺃﺣﻴﺎﻧﻰ ﻭﺷﻮﻓﺖ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺩﻩ .. ﺑﻨﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻋﺮﻭﺳﻪ
ﺗﺮﻛﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻟﻌﺒﺮﺍﺗﻬﺎ ﺍﻟﻌﻨﺎﻥ ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﻴﺪﻩ ﻟﺰﻭﺍﺝ ﺃﺧﺘﻬﺎ ﻟﻜﻦ ﻓﻰ ﺣﻠﻘﻬﺎ ﻏﺼﻪ ﻛﻴﻒ ﺳﺘﺤﻴﺎ ﺑﻌﻴﺪﺍً ﻋﻨﻬﺎ .. ﻛﻴﻒ ﻭﻫﻰ ﺍﻷﻡ ﻭﺍﻷﺧﺖ ﻭﺍﻟﺼﺪﻳﻘﺔ ﻭﻛﻞ ﺷﺊ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﻟﻬﺎ .. ﻭﻣﺎ ﻫﻰ ﺍﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺣﺘﻰ ﺗﻌﺎﻟﺖ ﺍﻷﺻﻮﺍﺕ ﻟﺘﻨﺒﺊ ﺑﻮﺻﻮﻝ ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ ﻓﺘﻌﺎﻟﺖ ﺍﻟﺰﻏﺎﺭﻳﺪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ
ﻛﺎﻥ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻳﻘﻒ ﺳﻌﻴﺪﺍً ﻭﺳﻂ ﺍﻟﺤﻀﻮﺭ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﻗﻊ ﻧﻈﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺁﺧﺮ ﺷﺨﺺ ﺃﺭﺍﺩ ﺭﺅﻳﺘﻪ ﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ .. ﻧﻌﻢ ﺍﻧﻬﺎ " ﻧﻬﻠﺔ " ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻘﻒ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺗﺮﻣﻘﻪ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﻏﺎﺿﺒﺔ ﻧﺎﺭﻳﻪ , ﺃﺳﺮﻉ ﺍﻟﺨﻄﻰ ﺍﺗﺠﺎﻫﻬﺎ ﻭﺟﺬﺑﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻬﺎ ﻭﺧﺮﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﻐﻀﺐ :
- ﺑﺘﻌﻤﻠﻰ ﺍﻳﻪ ﻫﻨﺎ ؟ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻲ ﺟﺎﺑﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﻭﻧﻈﺮﺍﺕ ﺍﻻﺣﺘﻘﺎﺭ ﺗﻤﻸ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ :
- ﻣﺘﺨﻔﺶ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺲ ﺃﻧﺎ ﻟﻮ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺑﻮﻇﻠﻚ ﺍﻟﺠﻮﺍﺯﻩ ﻛﻨﺖ ﺟﻴﺖ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺩﻩ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﻩ ﻭﻫﻰ ﻳﻨﻈﺮ ﺣﻮﻟﻪ ﺧﻮﻓﺎً ﻣﻦ ﺃﻥ ﺗﻨﺘﺒﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﻭ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﺎﺑﻚ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﺟﺎﻳﻪ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﻭﺍﻧﺖ ﻋﺮﻳﺲ
ﻭﻓﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺧﺮﺟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﺣﺠﺮﺗﻬﺎ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻄﺎﻭﻟﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺿﻤﺖ ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ ﻭﻭﺍﻟﺪﻫﺎ ﻓﺄﻟﻘﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ " ﻧﻬﻠﺔ " ﻧﻈﺮﺓ ﺣﺎﻗﺪﺓ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻫﻰ ﺩﻯ ﺑﺄﻩ ﺭﺑﺖ ﺍﻟﺼﻮﻥ ﻭﺍﻟﻌﻔﺎﻑ؟
ﻗﺎﻝ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻣﺤﺬﺭﺍً ﺍﻳﺎﻫﺎ :
" - ﻧﻬﻠﺔ " .. ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ ؟
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺣﺎﺟﻪ .. ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺟﺎﻳﻪ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﻭﺍﻧﺖ ﻋﺮﻳﺲ .. ﻳﻼ ﻋﺮﻭﺳﺘﻚ ﻣﺴﺘﻨﻴﺎﻙ
ﺗﺮﻛﻬﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﻫﻮ ﻳﺸﻚ ﻓﻰ ﺃﻣﺮﻫﺎ .. ﺩﺧﻞ ﻭﻗﻠﺒﻪ ﻳﻜﺎﺩ ﻳﻘﻔﺰ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻮﻑ ﻭﻗﺪﻣﻴﻪ ﺗﺼﻄﻚ ﺑﺒﻌﻀﻬﻤﺎ ﺍﻟﺒﻌﺾ ﺟﻠﺲ ﺑﺠﻮﺍﺭ ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﻢ " ﻧﻬﻠﺔ " ﻣﺤﺪﺛﻪ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻳﺼﻮﺕ ﻣﻨﺨﻔﺾ ( ﺑﻜﺮﺓ ﺃﺣﺮﻗﻚ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺣﺮﻗﺘﻨﻰ ﻳﺎ ﻣﺼﻄﻔﻰ )
.. ﻛﺎﻧﺖ " ﺑﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻲ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻥ ﻣﺎ ﻳﺠﺮﻯ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻫﻮ ﻣﺠﺮﺩ ﺣﻠﻢ .. ﺣﻠﻢ ﺳﺘﺴﺘﻴﻘﻆ ﻣﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﻟﺤﻈﺎﺕ .. ﺃﻏﻤﻀﺖ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻓﺘﺤﺘﻬﻤﺎ .. ﻟﻜﻦ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻤﺸﻬﺪ ﻭﻧﻔﺲ ﺍﻟﻮﺟﻮﻩ ﺍﻟﻀﺎﺣﻜﺔ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﺭﻭﺣﻬﺎ ﺗﺴﺤﺐ ﻣﻨﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﻭﻛﺄﻥ ﺍﻷﺻﻮﺍﺕ ﺍﺧﺘﻔﺖ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻓﻠﻢ ﻳﺒﻘﻰ ﺍﻻ ﺻﻮﺕ ﺩﻗﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﻜﺎﻥ ﻳﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻣﻦ ﻗﻮﺓ ﺿﺮﺑﺎﺗﻪ ﻟﻢ ﺗﺴﻤﻊ ﺍﻻ ﻛﻠﻤﺔ ﻭﺍﺣﺪﺓ :
( ﻗﺒﻠﺖً ﺯﻭﺍﺟﻬﺎ )
*************************
ﺩﺧﻠﺖ ﺑﻴﺘﻬﺎ ﻭﻫﻰ ﺗﻘﺪﻡ ﺭﺟﻼً ﻭﺗﺆﺧﺮ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺮﺍﻩ ﻷﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺍﻧﺘﻬﺖ ﻭﺍﻟﺪﺓ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﻭ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻣﻦ ﺗﻨﻈﻴﻤﻪ ﻭﺗﺮﺗﻴﺒﻪ
ﺩﺧﻠﺖ ﻭﻭﻗﻔﺖ ﻭﺳﻂ ﺍﻟﺼﺎﻟﺔ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﻋﺎﺑﺮﺓ ﺳﺒﻴﻞ ﺿﻠﺖ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﻭﻻ ﺗﻬﺘﺪﻯ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻬﺘﻬﺎ .. ﺃﻓﺎﻗﺖ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﺩﻫﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﻮﺕ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﻘﺔ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﻏﻠﻘﻪ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﻠﺒﻬﺎ ﻳﻜﺎﺩ ﻳﺼﻢ ﺃﺫﻧﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﻋﻠﻮ ﺻﻮﺕ ﺩﻗﺎﺗﻪ .. ﺛﻢ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﺑﺨﻄﻮﺍﺕ ﺑﻄﻴﺌﻪ ...
************************
ﻛﺎﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺴﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺗﻪ ﻣﺴﺮﻋﺎً ﻭﻫﻮ ﻻ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺄﻭﻟﺌﻚ ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻮﻥ ﻣﻌﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﻛﺎﻥ ﻋﻘﻠﻪ ﻳﺪﻭﺭ ﻭﻳﺪﻭﺭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﻗﻒ .. ﻛﺎﻧﺖ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻻ ﺗﺼﺪﻕ ﺃﻥ ﻛﻞ ﺷﺊ ﺳﻴﻨﺘﻬﻰ ﻓﻰ ﻟﺤﻈﺔ ﺃﺭﺍﺩﺕ ﺍﻟﺘﺤﺪﺙ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﻣﺤﺎﻭﻟﺔ ﻟﻤﻌﺮﻓﺔ ﻣﺎ ﻳﺪﻭﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺭﺃﺳﻪ ﻟﻌﻠﻬﺎ ﺗﻨﻘﺬ ﺷﻴﺌﺎً .. ﻧﺎﺩﺗﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﻋﻤﺮ " .. " ﻋﻤﺮ "
ﻟﻢ ﻳﻨﺘﺒﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻟﺼﻮﺗﻬﺎ ﻓﻤﺪﺕ ﻳﺪﻫﺎ ﻟﺘﻠﻤﺲ ﻛﻔﻪ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﻮﺩ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﺍﻧﺘﻔﺾ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻛﺄﻥ ﺣﻴﺔ ﻟﺪﻏﺘﻪ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻌﻴﻨﻴﻦ ﻛﺎﺩﺗﺎ ﺃﻥ ﺗﺨﺘﺮﻗﺎﻫﺎ .. ﻭﻋﻨﺪﺋﺬ ﻫﺘﻔﺖ " ﻧﺎﺩﻳﻦ " ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺠﻠﺲ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﺨﻠﻔﻰ :
" - ﻋﻤﺮ " ﺣﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺳﺐ .... ﺣﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺳﺐ
ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻓﺄﻋﻤﺘﻪ ﺃﺿﻮﺍﺭ ﺍﻟﺘﺮﻳﻼ ﺍﻟﻘﺎﺩﻣﺔ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﻣﺎ ﻫﻰ ﺍﻻ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺗﻌﺎﻟﺖ ﻓﻴﻬﺎ ﺃﺻﻮﺍﺕ ﺍﻟﺼﺮﺍﺥ .. ﺛﻢ ﺳﻜﻦ ﻛﻞ ﺷﺊ .. ﺗﻮﻗﻒ ﺳﺎﺋﻖ ﺍﻟﺘﺮﻳﻼ ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﺧﺬﺕ ﺗﻠﻒ ﻭﺗﺪﻭﺭ ﺣﺘﻰ ﺍﻧﻘﻠﺒﺖ ﻋﻠﻰ ﺃﺣﺪ ﺟﺎﻧﺒﻴﻬﺎ .. ﺛﻢ ﺃﻋﻘﺐ ﺫﻟﻚ ﺻﻤﺖ ﺭﻫﻴﺐ ..
ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﺑﺈﻣﻜﺎﻧﻨﺎ ﺍﻻﺳﺘﻤﺎﻉ ﺍﻟﻰ ﺩﻗﺎﺕ ﺍﻷﺭﺑﻌﻪ ﻗﻠﻮﺏ ﺍﻟﻤﻮﺟﻮﺩﻩ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﺴﻴﺎﺭﺓ .. ﻟﻮﺟﺪﻧﺎ ﻗﻠﺒﺎً ﻭﺍﺣﺪﺍً ﺃﺧﺬﺕ ﺧﻔﻘﺎﺗﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﺨﻔﻮﺕ ﺷﻴﺌﺎً ﻓﺸﻴﺌﺎً ﺣﺘﻰ ..............
ﺑﻮﻡ ﺑﻮﻡ ﺑﻮﻡ ﺑﻮﻡ ﺑﻮﻡ ﺑﻮﻡ
