مزرعة الدموع

28

ﺩﺧﻞ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻪ ﻭﺍﺟﻤﺎً ﺣﺰﻳﻨﺎً .. ﺳﻤﻊ ﺻﻮﺕ ﺍﻟﻤﺰﺍﺡ ﻭﺍﻟﻀﺤﻜﺎﺕ ﺗﺘﻌﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﻟﻤﻌﻴﺸﺔ .. ﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﻬﻢ ﻟﻴﺮﻯ ﻭﺍﻟﺪﺗﻪ ﻭﻭﺍﻟﺪﻩ ﻭ ﻋﻤﺘﻪ ﻭ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻣﺠﺘﻤﻌﻮﻥ ﻣﻌﺎً .. ﻫﺘﻔﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻤﺠﺮﺩ ﺃﻥ ﺭﺃﺗﻪ :
" - ﻋﻤﺮ " ﺗﻌﺎﻟﻰ .. ﺍﻟﺴﻬﺮﺓ ﻧﻘﺼﺎﻙ
ﺩﺧﻞ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻭﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﻢ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻋﻤﺘﻪ ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺟﻮ ﺗﺎﻧﻰ ﻟﻠﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﺍﻷﻳﺎﻡ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺎﺗﺖ ﻣﻜﻨﺎﺵ ﺑﻨﻼﻗﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺴﻠﻴﻨﺎ ﻫﻨﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻀﺤﻜﺘﺶ ﺍﻟﻀﺤﻚ ﺩﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
" - ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻫﺎ ﺩﻣﻬﺎ ﺧﻔﻴﻒ .. ﻭﺑﺘﻌﻤﻞ ﺭﻭﺡ ﺣﻠﻮﺓ ﻷﻯ ﻣﻜﺎﻥ ﺑﺘﺮﻭﺣﻪ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻭﺗﻨﺤﻨﺤﺖ ﻓﻰ ﺣﺮﺝ ﻣﺼﻄﻨﻊ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﺣﺮﺟﺘﻮﻧﻰ ﺑﻜﻼﻣﻜﻮﺍ ﻳﺎ ﺟﻤﺎﻋﺔ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻓﻰ ﻣﺮﺡ :
- ﻭﺣﻀﺮﺓ ﺳﻤﻮ ﺍﻷﻣﻴﺮ ﺭﺃﻳﻪ ﺍﻳﻪ ﻓﻴﺎ .. ﺭﺃﻳﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺯﻳﻬﻢ ﺍﻧﻰ ﻣﺮﺣﺔ ﻭﺩﻣﻰ ﻭﺧﻔﻴﻒ ﻭﻋﻤﻼﻟﻜﻮﺍ ﺟﻮ ﺣﻠﻮ ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺔ ﻣﺎ ﺟﻴﺖ ؟
ﻛﺎﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻭﺍﺟﻤﺎً .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻛﻞ ﺍﻟﻌﻴﻮﻥ ﺍﻟﻰ ﺗﻄﻠﻌﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ .. ﻭﻗﺎﻝ ﺑﻠﻬﺠﺔ ﺑﺎﺭﺩﺓ ﺧﻠﺖ ﻣﻦ ﺃﻯ ﺍﻧﻔﻌﺎﻝ :
- ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﻛﻨﺘﻮﺍ ﺭﺍﻓﻀﻴﻦ ﺍﻧﻬﺎ ﺗﺪﺧﻞ ﻋﻴﻠﺘﻜﻮﺍ .. ﻫﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺭﻓﻀﺖ ﺗﺪﺧﻠﻬﺎ
ﻗﺎﻝ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻭﺗﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻄﺎﺑﻖ ﺍﻟﻌﻠﻮﻯ ﻭﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﻰ ﻫﺪﻭﺀ .. ﺻﻤﺘﻮﺍ ﻭﻛﺄﻥ ﻋﻠﻰ ﺭﺅﺳﻬﻢ ﺍﻟﻄﻴﺮ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺗﻬﻢ ﻣﺘﺒﺎﻳﻨﻪ .. ﻓـﻤﺪﺍﻡ " ﺛﺮﻳﺎ " ﻇﻬﺮ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻻﺭﺗﻴﺎﺡ ﻭﺍﻹﻧﺘﺼﺎﺭ .. ﺃﻣﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻓﻠﻢ ﺗﺴﺘﻄﻊ ﺃﻥ ﺗﺨﻔﻰ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺍﻟﻔﺮﺣﻪ ﺍﻟﻤﻤﺬﻭﺟﻪ ﺑﺎﻟﺨﺒﺚ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻜﻮﻧﺖ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺃﻣﺎ " ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ " ﻓﺒﺪﺍ ﺷﺎﺭﺩﺍً ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻳﻔﻜﺮ ﺗﻔﻜﻴﺮﺍً ﻋﻤﻴﻘﺎً .. ﺃﻣﺎ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻓﻜﺎﻧﺖ ﻣﺸﺎﻋﺮﻫﺎ ﻣﺘﺒﺎﻳﻨﻪ .. ﺻﺪﻣﺔ .. ﻋﺪﻡ ﺗﺼﺪﻳﻖ .. ﺍﺭﺗﻴﺎﺡ .. ﺣﺰﻥ .. ﺣﻴﺮﺓ .. ﻣﺰﻳﺞ ﻋﺠﻴﺐ ﺗﺮﺍﻩ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺄﻥ ﺗﻐﺎﺩﺭ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻓﺄﻭﻗﻔﻬﺎ " ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺳﺒﻴﻪ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻳﺎ " ﻛﺮﻳﻤﺔ "
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻓﻰ ﺍﺳﺘﻨﻜﺎﺭ :
- ﻻﺯﻡ ﺃﻃﻤﻦ ﻋﻠﻴﻪ
ﺛﻢ ﺧﺮﺟﺖ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ " ﻋﻤﺮ " .. ﺃﻣﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻭ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻓﻘﺪ ﺗﺒﺎﺩﻟﺘﺎ ﻧﻈﺮﺓ ﺫﺍﺕ ﻣﻌﻨﻰ
ﻃﺮﻗﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﻠﻢ ﺗﺴﻤﻊ ﺻﻮﺗﺎً .. ﻓﻔﺘﺤﺘﻪ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﻭﺃﻏﻠﻘﺘﻪ ﺧﻠﻔﻬﺎ .. ﻛﺎﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺠﻠﺲ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﻋﻠﻰ ﻣﻘﻌﺪ ﻓﻰ ﻣﻮﺍﺟﻬﺔ ﺷﺒﺎﻙ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻭﺿﻮﺀ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻳﺘﺴﻠﻞ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻪ ﻟﻴﻠﻘﻰ ﺑﺄﺷﻌﺘﻪ ﺍﻟﻔﻀﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻪ .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺍﺿﺎﺀﻩ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻟﻜﻨﻪ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﺳﺒﻴﻪ ﻣﻘﻔﻮﻝ
ﺃﻏﻠﻘﺘﻪ ﻛﻤﺎ ﻃﻠﺐ .. ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻴﻪ .. ﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺍﻟﻤﺠﺎﻭﺭ ﻟﻪ ﻭﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺗﺘﻄﻠﻌﺎﻥ ﺍﻟﻰ ﻭﺟﻬﻪ ﺗﺮﺍﻗﺐ ﺍﻧﻔﻌﺎﻻﺗﻪ .. ﺳﺄﻟﺘﻪ ﺑﺼﻮﺕ ﺣﺎﻧﻰ :
- ﺍﻧﺖ ﻛﻮﻳﺲ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ؟
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺃﻏﻠﻖ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻟﻠﺤﻈﺔ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﻣﺎ ﺑﺠﺪ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﺃﺗﻜﻠﻢ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻓﻰ ﻟﻬﻔﺔ :
- ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﻃﻤﻦ ﻋﻠﻴﻚ ﺑﺲ
ﻗﺎﻝ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺪﻩ :
- ﺍﻃﻤﻨﻰ .. ﺑﺲ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺣﺪ .. ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﺳﺒﻴﻨﻲ ﻣﻊ ﻧﻔﺴﻲ ﺷﻮﻳﺔ
ﺭﺑﺘﺖ ﺃﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺭﺟﻠﻪ ﺛﻢ ﻧﻬﻀﺖ ﻭﺃﻟﻘﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻈﺮﺓ ﺃﺳﻰ ﻗﺒﻞ ﺃﻥ ﺗﺨﺮﺝ ﻭﺗﻐﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ
ﻛﺎﻧﺖ ﻫﻨﺎﻙ ﻣﺸﺎﻋﺮ ﺷﺘﻰ ﺗﻌﺘﻤﻞ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﺪﺭ " ﻋﻤﺮ .. " ﻛﺎﻥ ﻳﺴﺄﻝ ﻧﻔﺴﻪ ﺳﺆﺍﻝ ﻭﺍﺣﺪ .. ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺭﻓﻀﺘﻪ ؟ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺒﺤﺚ ﺩﺍﺧﻠﻪ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ ﻭﺃﻟﻢ ﻋﻦ ﺍﺟﺎﺑﻪ ﻟﻬﺬﺍ ﺍﻟﺴﺆﺍﻝ .. ﻇﻞ ﻳﺒﺤﺚ ﻭﻳﺒﺤﺚ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﺗﻤﻜﻦ ﺍﻟﺘﻌﺐ ﻣﻨﻪ .. ﺗﻌﺐ ﺫﻫﻨﻰ ﻭﻧﻔﺴﻲ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺮﻏﺒﻪ ﻋﺎﺭﻣﻪ ﻓﻰ ﺃﻥ ﻳﺬﻫﺐ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺍﻵﻥ ﻭﻳﻤﺴﻜﻬﺎ ﻣﻦ ﺫﺭﺍﻋﻴﻬﺎ ﻭﻳﻬﺰﻫﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﻟﺘﺨﺒﺮﻩ ﺑﺴﺒﺐ ﺭﻓﻀﻬﺎ ﺍﻳﺎﻩ .. ﻭﺩ ﻟﻮ ﻳﻘﻮﻝ ﻟﻬﺎ ﺃﺟﻨﻨﺘﻰ ﻳﺎ ﺍﻣﺮﺃﺓ ﻻ ﺃﺳﺘﻄﻴﻊ ﺍﻟﻌﻴﺶ ﺩﻭﻧﻚ .. ﺃﻧﺖ ﺃﺻﺒﺤﺘﻰ ﻛﻞ ﺷﺊ ﻓﻰ ﻋﺎﻟﻤﻰ .. ﻓﻠﻤﺎﺫﺍ ﺗﻄﺮﺩﻳﻨﻲ ﻣﻦ ﺟﻨﺘﻚ ﺑﻼ ﺭﺣﻤﺔ ﺃﻭ ﺷﻔﻘﻪ .. ﺃﺗﻈﻨﻴﻦ ﺃﻥ ﻫﺬﺍ ﺳﻬﻼً ﺃﺗﻈﻨﻴﻦ ﺃﻥ ﺣﺮﻣﺎﻧﻰ ﻣﻨﻚِ ﺃﻣﺮﺍً ﻫﻴﻨﺎً .. ﻛﻼ .. ﺍﻧﻪ ﻛﺎﻟﻤﻮﺕ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ ﻟﻰ .. ﻛﺤﺮﻣﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻬﻮﺍﺀ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﺳﺘﻨﺸﻘﻪ .. ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺗﻔﻌﻠﻴﻦ ﻫﺬﺍ ﺑﻲ ؟
ﻗﻀﻰ ﻟﻴﻠﺘﻪ ﺳﺎﻫﺮﺍً ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻌﻘﺪ .. ﻟﻢ ﺗﺬﻕ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻏﻤﻀﺎً .. ﺣﺘﻰ ﺃﺷﺮﻕ ﺍﻟﺼﺒﺎﺡ .. ﻛﺎﻧﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﺗﻌﺪ ﺍﻟﻔﻄﻮﺭ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻔﺮﺓ ﻣﻊ ﺍﻟﺨﺎﺩﻣﺔ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺭﺃﺕ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻨﺰﻝ ﻣﺴﺮﻋﺎً ﻭﻳﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺍﻟﻠﺤﺎﻕ ﺑﻪ .. ﻟﻜﻨﻪ ﺧﺮﺝ ﻣﺴﺮﻋﺎً ﻭﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﺒﺎﺏ
ﺗﻮﺟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﻣﺨﺰﻥ ﺍﻟﻌﻠﻒ .. ﻭﺟﺪﻩ ﻣﺎﺯﺍﻝ ﻣﻐﻠﻘﺎً .. ﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﺍﺿﻌﺎً ﻳﺪﻳﻪ ﻓﻰ ﺟﻴﺐ ﺑﻨﻄﺎﻟﻪ ﻛﺎﻥ ﻳﺒﺪﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﻮﺗﺮ ﻭﺍﻟﺘﻤﻠﻤﻞ ﻣﻦ ﺍﻻﻧﺘﻈﺎﺭ .. ﺑﻌﺪ ﻗﺮﺍﺑﻪ ﺍﻟﺮﺑﻊ ﺳﺎﻋﻪ .. ﺭﺃﻯ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻣﻘﺒﻼً ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ .. ﻓﺘﻮﺟﻪ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺪﻫﺸﻪ .. ﻭﺍﻧﺘﻈﺮ ﺃﻥ ﻳﺘﺤﺪﺙ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﻨﺘﻚ ﺭﻓﻀﺘﻨﻰ ﻟﻴﻪ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ "
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻓﻰ ﺣﺴﺮﻩ .. ﺛﻢ ﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻒ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻥ ﺃﻓﻀﺎﻟﻚ ﻋﻠﻴﻨﺎ ﻛﺘﻴﺮ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﻭﺍﻥ ﻟﻮﻻﻙ ﻛﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻋﻠﻢ ﺑﺤﺎﻟﻨﺎ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻭﺧﻴﺮﻙ ﻣﻐﺮﻗﻨﺎ ﻭ ....
ﻗﺎﻃﻌﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﺩﻩ ﺳﺆﺍﻟﻰ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ... ﺳﺆﺍﻟﻰ ﺑﻨﺘﻚ ﺭﻓﻀﺘﻨﻰ ﻟﻴﻪ ؟
ﺟﺬﺑﻪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻣﻦ ﻛﺘﻔﻪ ﻭﺳﺎﺭﺍ ﻣﻌﺎً ﻗﻠﻴﻼً ﻗﺎﻝ ﻟﻪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺃﻧﺎ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﻠﻚ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﺟﻮﺍﺯﺗﻬﺎ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﺃﻧﺎ ﻏﺼﺒﺘﻬﺎ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻣﺮﺗﺤﺎﻟﻪ .. ﻭﻣﻜﻨﺘﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﺘﺠﻮﺯ ﺑﺴﺮﻋﻪ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﺧﻮﻓﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺍﻧﻰ ﺃﻣﻮﺕ ﻭﺃﺳﻴﺒﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺩﻯ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ ﻫﻰ ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ .. ﻭﺍﻟﻨﺎﺱ ﻣﻌﺪﺗﺶ ﺑﺘﺮﺣﻢ .. ﻗﻮﻟﺖ ﺃﻫﻰ ﺗﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﻋﺼﻤﺔ ﺭﺍﺟﻞ ﺗﺘﺤﻤﻰ ﻓﻴﻪ ﻭﻳﻜﻮﻥ ﺳﻨﺪﻫﺎ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻃﻠﻊ ﻛﻠﺐ ﻭﻻ ﻳﺴﻮﻯ ..
ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺣﻠﻔﺖ ﺍﻧﻰ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﻫﻐﺼﺐ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻓﻴﻬﻢ ﻋﻠﻰ ﺭﺍﺟﻞ ﻫﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻩ
ﺻﻤﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻮ ﻳﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ .. " ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻷﺳﻰ ﻋﻠﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺿﻄﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻌﻴﺶ ﺷﻬﺮ ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻊ ﺭﺟﻞ ﻻ ﺗﺮﻳﺪﻩ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ ﻭﺍﻟﻐﻀﺐ ﻷﺟﻠﻬﺎ .. ﻭﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﻐﻴﺮﻩ ﺗﻄﻌﻨﻪ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻪ ﻃﻌﻨﺎﺕ ﻗﺎﺗﻠﻪ .. ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﻨﻖ :
- ﻳﺎﺭﻳﺘﻚ ﻣﺎ ﻏﺼﺒﺘﻬﺎ ﻋﻠﻴﻪ
ﺗﻨﻬﺪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺤﺴﺮﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ﺑﺄﻩ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﻭﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﻥ ﺭﺑﻨﺎ ﺧﻠﺼﻬﺎ ﻣﻨﻪ .. ﻣﻊ ﺍﻧﻬﺎ ﺧﻼﺹ ﺍﺗﺤﺴﺒﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺟﻮﺍﺯﻩ
ﺗﻮﻗﻒ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻦ ﺍﻟﺴﻴﺮ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺮﺩﻩ ﻣﺎﻗﻮﻟﺘﻠﻴﺶ ﻫﻰ ﻟﻴﻪ ﺭﻓﻀﺎﻧﻰ ؟
- ﻣﺎ ﻗﺎﻟﺘﻠﻴﺶ ﺳﺒﺐ ﺍﻟﺮﻓﺾ .. ﻗﺎﻟﺘﻠﻰ ﺑﺲ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻙ .. ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺤﺎﻭﻟﺘﺶ ﺃﺿﻐﻂ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﺷﻌﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺎﻷﻟﻢ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺳﻤﻊ ‏( ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻙ ‏) .. ﺃﻃﺮﻕ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﺭﺑﺖ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻋﻠﻰ ﺫﺭﺍﻋﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺺ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﻫﻰ ﻟﺴﻪ ﻳﺎ ﺩﻭﺏ ﻣﻄﻠﻘﻪ .. ﻭﻣﺼﺪﻗﺖ ﺍﻧﻬﺎ ﺧﻠﺼﺖ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻴﺘﺴﻤﺎﺵ .. ﺃﻛﻴﺪ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﻟﺴﻪ ﻣﺶ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﻀﻬﺎ .. ﻭﻟﺴﻪ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻣﻦ ﻃﻠﻴﻘﻬﺎ ﻟﻴﺄﺫﻳﻬﺎ .. ﻭﺃﻛﻴﺪ ﻫﻰ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻫﻰ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺍﻳﻪ .. ﺍﺻﺒﺮ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺶ ﻫﺘﻼﻗﻰ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻚ .. ﺑﺲ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺻﺒﺮ ﺷﻮﻳﺔ
ﺃﻭﻣﺄ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺮﺃﺳﻪ .. ﺛﻢ ﺗﺮﻛﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ .. ﻭﻋﻴﻨﺎ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺗﺘﺎﺑﻌﻪ ﺑﺤﺴﺮﻩ .
***********************
ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﺘﻜﺎﺳﻠﻪ .. ﺃﺧﺬﺕ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻟﺘﻌﻠﻢ ﺍﻧﻬﺎ ﺗﺄﺧﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﻋﻤﻠﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻻ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻯ ﺭﻏﺒﺔ ﻟﻠﺬﻫﺎﺏ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻌﻤﻞ .. ﺃﻭ ﺣﺘﻰ ﻟﻤﻐﺎﺩﺭﺓ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺨﺸﻰ ﺃﻥ ﺗﺮﺍﻩ ﻓﺘﻀﻌﻒ ﻣﻘﺎﻭﻣﺘﻬﺎ .. ﻇﻠﺖ ﺗُﻔﻜﺮ ﺗُﺮﻯ ﻣﺎﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﺭﺩ ﻓﻌﻠﻪ ﻋﻨﺪﻡ ﻋﻠﻢ ﺑﺮﻓﻀﻬﺎ ﺍﻳﺎﻩ .. ﻃﺒﻌﺎً ﺻُﺪﻡ ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻟﻨﻔﺴﻬﺎ ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ .. ﻫﻮ ﺑﺎﻟﺘﺄﻛﻴﺪ ﻏﺎﺿﺐ ﺛﺎﺋﺮ ﺍﻵﻥ .. ﻟﻴﺲ ﻷﻧﻪ ﺧﺴﺮﻫﺎ .. ﺑﻞ ﻟﻜﺮﺍﻣﺘﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺃُﻫﺪﺭﺕ .. ﻟﻠﺼﻔﻌﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻋﻄﺘﻬﺎ ﺍﻳﺎﻩ .. ﻭﺑﺎﻟﺘﺄﻛﻴﺪ ﻋﺎﺋﻠﺘﻪ ﺳﻌﻴﺪﻩ ﺍﻵﻥ .. ﺃﻧﻪ ﺍﺑﺘﻌﺪ ﻋﻦ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﻳﺮﻭﻧﻬﺎ ﻏﻴﺮ ﻻﺋﻘﻪ ﻟﺘﺼﺒﺢ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﻨﻬﻢ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ ﻳﺠﺘﺎﺡ ﻛﻴﺎﻧﻬﺎ .. ﻭﻳﻤﻸ ﻧﻔﺴﻬﺎ .. ﻇﻠﺖ ﺗﺴﺘﻐﻔﺮ ﺭﺑﻬﺎ .. ﻟﺘﺤﺎﻭﻝ ﺗﻬﺪﺋﻪ ﻧﻔﺴﻬﺎ .. ﺛﻢ ﻧﻬﻀﺖ ﻭﺗﻮﺿﺄﺕ ﻭﺻﻠﺖ ﺍﻟﻀﺤﻰ .. ﻭﺍﺭﺗﺪﺕ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﻭﺧﺮﺟﺖ ﻟﻠﺬﻫﺎﺏ ﺍﻟﻰ ﻋﻤﻠﻬﺎ
ﻭﻗﻔﺖ " ﻧﻬﻠﺔ " ﻓﻰ ﻣﻄﺒﺦ ﺑﻴﺘﻬﺎ ﺍﻟﺠﺪﻳﺪ .. ﺑﻴﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺳﺎﺑﻘﺎً .. ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﻌﺪ ﻃﻌﺎﻡ ﺍﻟﻔﻄﻮﺭ ﻭﻫﻰ ﺗﺪﻧﺪﻥ ﻓﻰ ﺳﻌﺎﺩﻩ .. ﺍﺳﺘﻴﻘﻆ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﺩﺧﻞ ﺍﻟﻤﻄﺒﺦ ﻓﺮﺁﻫﺎ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻔﺮﺡ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻟﻐﻴﻆ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ :
- ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻧﻚ ﺑﺘﻘﻮﻣﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﻨﻮﻡ ﻣﺰﺍﺟﻚ ﺭﺍﻳﻖ ﻛﺪﻩ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﻭﻫﺘﻌﺮﻑ ﻣﻨﻴﻦ .. ﺍﻧﺖ ﻛﺎﻥ ﻛﺒﻴﺮﻙ ﺗﺸﻮﻓﻨﻰ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ﻭﺗﺨﻠﻊ
ﺗﺮﻛﻬﺎ ﻭﺫﻫﺐ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ .. ﺃﻋﺪﺕ ﺍﻟﺴﻔﺮﺓ ﻭﺟﻠﺴﺖ ﻓﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻩ .. ﺧﺮﺝ ﻭﺟﻠﺲ ﻳﺘﻨﺎﻭﻝ ﻃﻌﺎﻣﻪ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻛﺎﻥ ﺭﺟﻞ ﻃﻴﺐ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻫﻮ ﻣﻴﻦ ﺩﻩ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺣﺪﺍﺩ ﻳﻮﻡ ﺻﺒﺤﻴﺘﻨﺎ
ﺃﻟﻘﻰ ﺍﻟﻄﻌﺎﻡ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﺻﺎﺡ ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﺻﺒﺤﻴﺘﻨﺎ .. ﺳﻤﻌﻴﻨﻲ ﺗﺎﻧﻰ ﻛﺪﻩ .. ﻟﻴﻪ ﺍﻧﺘﻰ ﻓﺎﻛﺮﻩ ﻧﻔﺴﻚ ﺑﻨﺖ ﺑﻨﻮﺕ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ .. ﺩﻩ ﺍﺣﻨﺎ ﺩﻓﻨﻴﻨﻪ ﺳﻮﺍ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺴﺨﺮﻳﻪ :
- ﻣﺎ ﻫﻮ ﻋﺸﺎﻥ ﺩﻓﻨﻴﻨﻪ ﺳﻮﺍ .. ﻻﺯﻡ ﺗﺒﻘﻰ ﺍﻟﻌﻼﻗﺔ ﺑﻴﻨﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻋﺎﻳﺰﺍﻧﻰ ﺃﻋﺎﻣﻠﻚ ﺍﺯﺍﻯ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻧﻬﻠﻪ " :
- ﺗﻌﺎﻣﻠﻨﻰ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﺘﻌﺎﻣﻠﻨﻰ ﺯﻣﺎﻥ .. ﻓﺮﻕ ﺍﻳﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻦ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﻫﻰ ﻣﺠﺮﺩ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺘﺒﻨﺎﻫﺎ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻤﺄﺫﻭﻥ .. ﺗﺨﻴﻞ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺘﻜﺘﺒﺘﺶ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺍﺣﻨﺎ
ﻗﺎﻝ ﺑﻤﺮﺍﺭﻩ :
- ﺃﺗﺨﻴﻞ ﺍﺯﺍﻯ ﺍﻧﻬﺎ ﻣﺘﻜﺘﺒﺶ ﺩﻯ ﺃﻧﺎ ﺣﺎﺳﺲ ﺍﻥ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺩﻯ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺭﺑﻄﺎﻧﻰ ﻣﻦ ﺭﻗﺒﺘﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺤﺰﻥ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻟﻠﺪﺭﺟﺔ ﺩﻯ ﻳﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ .. " ﺷﺎﻳﻒ ﺍﻥ ﺟﻮﺍﺯﻙ ﻣﻨﻰ ﺳﻠﺴﻠﺔ ﺣﻮﺍﻟﻴﻦ ﺭﻗﺒﺘﻚ
ﻗﺎﻝ ﺑﻘﺴﻮﺓ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺳﻠﺴﻠﺔ ﺧﻨﻘﺎﻧﻰ ﻭﻟﻮ ﺃﻃﻮﻝ ﺃﺧﻠﺺ ﻣﻨﻬﺎ ﻛﻨﺖ ﺧﻠﺼﺖ
ﻧﻬﺾ ﻭﺃﺧﺬ ﺍﻟﺠﺎﻛﻴﺖ ﺍﺭﺗﺪﺍﻩ ﻭﻓﺘﺢ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻭﺧﺮﺝ ﻭﺃﻏﻠﻘﻪ ﺑﻘﻮﺓ .. ﻭﺗﺮﻙ " ﻧﻬﻠﺔ " ﺧﻠﻔﻪ ﻭﺩﻣﻮﻉ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﺗﺘﺠﻤﻊ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻨﻔﺴﻬﺎ ‏( ﻟﻴﻚ ﺣﻖ ﺗﻌﻤﻞ ﻓﻴﺎ ﺃﻛﺘﺮ ﻣﻦ ﻛﺪﻩ .. ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻫﻨﺖ ﻧﻔﺴﻰ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﺔ ‏)
***********************
ﺍﺗﺼﻞ " ﻛﺮﻡ " ﺑـ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺨﻂ ﺍﻟﺪﺍﺧﻠﻰ ﻭﻃﻠﺐ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﻠﻔﺎﺕ ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒﻪ .. ﻃﺮﻗﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻓﺄﺳﺮﻉ ﺑﺮﻓﻊ ﺳﻤﺎﻋﺔ ﺍﻟﺨﻂ ﺍﻟﺨﺎﺭﺟﻰ .. ﺩﺧﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻓﺄﺷﺎﺭ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻴﺪﻩ ﺃﻥ ﺗﻨﺘﻈﺮ .. ﺃﻣﺴﻜﺖ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﺑﻜﻠﺘﺎ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻭﺍﻧﺘﻈﺮﺕ ﺣﺘﻰ ﻳﻨﻬﻰ ﻣﻜﺎﻟﻤﺘﻪ .. ﺗﺤﺪﺙ " ﻛﺮﻡ " ﻭﻫﻮ ﻳﺮﺟﻊ ﺑﻈﻬﺮﻩ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻮﺭﺍﺀ ﻭﻳﻀﻊ ﺳﺎﻗﺎً ﻓﻮﻕ ﺳﺎﻕ :
- ﻃﺒﻌﺎ ﻫﻮ ﺍﺣﻨﺎ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﺃﻋﺰ ﻣﻨﻚ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﺭﻓﻪ ﻣﻌﺰﺗﻚ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻛﻮﻳﺲ .. ﻭﻋﻨﺪﻯ ﺃﻧﺎ ﺗﺤﺪﻳﺪﺍً
ﺃﻟﻘﻰ ﻧﻈﺮﻩ ﻋﻠﻰ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﻮﺍﻗﻔﺔ ﺃﻣﺎﻣﻪ .. ﻭﺍﻟﺘﻰ ﻻ ﺗﻈﻬﺮ ﺃﻯ ﺍﻧﻔﻌﺎﻻﺕ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﻛﺎﻧﺖ ﺑﺪﺍﺧﻠﻪ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻭﺍﻟﺤﻨﻖ ﻭﻭﺩﺕ ﻟﻮ ﺃﺧﺬﺕ ﻣﻨﻪ ﺳﻤﺎﻋﺔ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﻭﺣﻄﻤﺘﻬﺎ ﻓﻮﻕ ﺭﺃﻳﻪ .. ﺃﻛﻤﻞ " ﻛﺮﻡ " ﻓﻰ ﺻﻮﺕ ﻫﺎﺋﻢ :
- ﻣﺶ ﻫﺘﻴﺠﻲ ﺗﻨﻮﺭﻳﻨﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﻳﺎ ﺳﻼﻡ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺲ ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺗﺸﻮﻓﻰ ﺃﻧﺎ ﻫﺴﺘﻘﺒﻠﻚ ﺍﺯﺍﻯ .. ﺑﺲ ﻳﺎﺭﻳﺖ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻳﺤﻦ ﻭﻣﻴﺘﺄﺧﺮﺵ ﻋﻠﻴﻨﺎ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺍﺣﻨﺎ ﻣﺶ ﺣﻤﻞ ﺑﻌﺎﺩﻩ
ﻛﺎﻧﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺪ ﻭﺻﻠﺖ ﺍﻟﻰ ﺫﺭﻭﺓ ﻏﻀﺒﻬﺎ .. ﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﻤﺤﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﺽ ﻧﻬﺎﻳﺔ ﺳﻠﻚ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺘﺤﺪﺙ ﻓﻴﻪ " ﻛﺮﻡ .. " ﻛﺎﻧﺖ ﻋﺎﻣﻠﺔ ﺍﻟﺘﻨﻈﻴﻒ ﺗﺘﻌﺜﺮ ﻓﻰ ﺍﻷﺳﻼﻙ .. ﻛﻠﻤﺎ ﻧﻈﻔﺖ . ﻓﻜﺎﻧﺖ ﺗﻔﺼﻠﻬﺎ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ .. ﻭﻛﺎﻧﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺗﻌﻴﺪﻫﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻗﺒﻞ ﻭﺻﻮﻝ " ﻛﺮﻡ .. " ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﻧﺴﻴﺖ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺳﻠﻚ ﺍﻟﺨﻂ ﺍﻟﺨﺎﺭﺟﻰ ..
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻋﻼﻣﺎﺕ ﺧﺒﻴﺜﻪ ﺗﺮﺗﺴﻢ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺃﻧﻬﻰ " ﻛﺮﻡ " ﻣﻜﺎﻟﻤﺘﻪ ﻭﻭﺿﻊ ﺍﻟﺴﻤﺎﻋﺔ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﺨﺘﻠﺲ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻇﺎﻫﺮ ﺍﻥ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻛﻨﺖ ﺑﺘﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺷﺨﺼﻴﺔ ﻣﻬﻤﺔ ﺟﺪﺍ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺨﺒﺚ ﻭﺗﻤﻄﻊ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻓﻌﻼً ﺷﺨﺼﻴﺔ ﻣﻬﻤﺔ ﺟﺪﺍ .. ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﺶ ﻋﺎﺩﻳﺔ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﻋﻴﻮﻧﻬﺎ ﺗﻠﻤﻊ ﻓﻰ ﻣﺮﺡ ﻭﺧﺒﺚ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻇﺎﻫﺮ ﻓﻌﻼً ﺍﻧﻬﺎ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﺶ ﻋﺎﺩﻳﻪ ﺃﺑﺪﺍً ﻟﺪﺭﺟﺔ ﺍﻧﻚ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻘﺪﺭ ﺗﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺣﺮﺍﺭﺓ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻠﻴﻔﻮﻥ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻭﻗﺪ ﺑُﻬﺖ .. ﻓﺄﺷﺎﺭﺕ ﺑﺮﺃﺳﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺳﻠﻚ ﺍﻟﻬﺎﺗﻒ ﺍﻟﻤﻠﻘﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﺭﺽ .. ﻧﻈﺮ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻫﻮ ﻳﺘﻤﻨﻰ ﺃﻥ ﺗﻨﺸﻖ ﺍﻷﺭﺽ ﻭﺗﺒﻠﻌﻪ ﻓﻮﺭﺍً .. ﺗﻘﺪﻣﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﻭﺿﻌﺖ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﻭﺧﺮﺟﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺧﺒﻴﺜﻪ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﺃﻣﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻓﻘﺪ ﻛﺎﻥ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺤﺮﺝ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﺄﺫﻕ ﺍﻟﺴﺨﻴﻒ ﺍﻟﺬﻯ ﻭﺿﻊ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻴﻪ
**********************
- ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻰ ﻗﺎﻟﺘﻚ ﻫﻰ ﺭﻓﻀﺘﻪ ﻟﻴﻪ ؟
ﺃﻟﻘﻰ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺴﺆﺍﻝ ﻋﻠﻰ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭﻫﻤﺎ ﺟﺎﻟﺴﺎﻥ ﻣﻌﺎً ﻳﺘﻨﺎﻭﻻﻥ ﻃﻌﺎﻡ ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻓﻰ ﺿﻴﻖ :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺻﺤﺒﻚ ﻣﻴﻨﻔﻌﻬﺎﺵ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ؟
- ﻫﻤﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻣﺨﺘﻠﻔﻴﻦ ﻋﻦ ﺑﻌﺾ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺣﺎﺟﻪ .. ﺍﻷﺧﻼﻕ ﺍﻟﻄﺒﺎﻉ ﺍﻟﺘﺮﺑﻴﺔ ﺍﺳﻠﻮﺏ ﺣﻴﺎﺗﻬﻢ .. ﻛﻞ ﺣﺎﺟﻪ ﻣﺨﺘﻠﻔﻴﻦ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻫﻤﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻣﻴﻨﻔﻌﻮﺵ ﺑﻌﺾ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " .. " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻫﺎ ﻋﺎﻗﻠﻪ ﻭﺑﺘﻔﻜﺮ ﺑﻌﻘﻠﻬﺎ .. ﻭﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺃﻧﺎ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﻓﻰ ﻗﺮﺍﺭﻫﺎ ﺩﻩ
- ﺑﺲ ﺩﻩ ﻣﻜﻨﺶ ﺭﺃﻳﻚ ﻟﻤﺎ ﻋﺮﻓﺘﻰ ﺍﻥ " ﻋﻤﺮ " ﺍﺗﻘﺪﻣﻠﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻻﻧﻰ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﻦ ﻭﺟﻬﺔ ﻧﻈﺮ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺲ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺳﻤﻌﺘﻬﺎ ﺍﻣﺒﺎﺭﺡ ﻓﻬﻤﺖ ﻭﺟﻬﺔ ﻧﻈﺮﻫﺎ .. ﻭﻓﻌﻼً ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺣﻖ ﺗﺨﺎﻑ ﻣﻨﻪ ﻭﺗﺮﻓﻀﻪ ... ﻣﺘﻨﺴﺎﺵ ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺍﻧﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘﻪ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺃﻛﻴﺪ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﺨﻮﺽ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﻓﺎﺷﻠﻪ ﻟﻠﻤﺮﺓ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻭﻣﻴﻦ ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻧﻬﺎ ﻫﺘﻜﻮﻥ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﻓﺎﺷﻠﻪ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺘﻌﺮﻓﻴﺶ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﺍﺯﺍﻯ " .. ﻋﻤﺮ " ﺻﺎﺣﺒﻲ ﻳﺎ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻋﺸﺮﺓ ﺳﻨﻴﻦ ﻃﻮﻳﻠﺔ ﻣﺶ ﺳﻨﺔ ﻭﻻ ﺍﺗﻨﻴﻦ .. ﺃﻧﺎ ﻋﻤﺮﻯ ﻣﺎ ﺷﻮﻓﺘﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﺤﺪ ﻛﺪﺓ .. ﺣﺘﻰ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﺧﻄﺒﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ .. ﻣﻜﻨﺘﺶ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻴﻬﺎ ﻛﺪﻩ
- ﺃﻫﻮ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﺎﻥ ﺧﻄﻴﺒﻬﺎ ﺩﻯ ﺃﺣﺪ ﺃﺳﺒﺎﺏ ﺭﻓﺾ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟـ " ﻋﻤﺮ "
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻰ .. ﻫﻰ ﺭﻓﻀﺎﻩ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺎﻥ ﺧﺎﻃﺐ ؟
- ﻷ ﻃﺒﻌﺎً ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻣﺶ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺐ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺍﻻﻧﺴﺎﻧﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺧﻄﻴﺒﻬﺎ ﺩﻯ .. ﻫﻰ ﺳﻤﻌﺖ ﻛﻼﻡ ﻛﺘﻴﺮ ﻋﻨﻬﺎ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺨﻄﺐ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺑﺎﻟﻤﻨﻈﺮ ﺩﻩ .. ﻫﻴﻜﻮﻥ ﺍﻳﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﻏﻴﺮ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﺎﻓﻪ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻛﺎﻧﺖ ﻏﻠﻄﺔ .. ﻭﺭﺟﻊ ﻋﻨﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﺍﻟﻤﻨﺎﺳﺐ .. ﻫﻨﻌﻠﻘﻠﻪ ﺣﺒﻞ ﺍﻟﻤﺸﻨﻘﺔ ﻳﻌﻨﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﻓﻬﺎﻣﻪ :
- ﻳﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺃﻧﺎ ﻣﺎ ﻗﻮﻟﺘﺶ ﺍﻥ ﺩﻩ ﺍﻟﺴﺒﺐ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪ .. ﻗﻮﻟﺖ ﺩﻩ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﺳﺒﺎﺏ .. ﻭﻓﻰ ﺃﺳﺒﺎﺏ ﻗﻮﻳﺔ ﺟﺪﺍً .. ﺑﺲ ﻣﺶ ﻫﻘﺪﺭ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﻷﻥ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﺄﻣﻨﺎﻧﻰ ﺍﻥ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻣﺎﻳﻮﺻﻠﻜﺶ .. ﺑﺲ ﻓﻌﻼً ﻫﻰ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺣﻖ ﺗﺮﻓﺾ
ﻗﺎﻝ " ﺃﻣﻴﻦ " ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﺃﻏﺮﺏ ﻣﻦ ﺑﻌﺾ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﺷﺮﺣﺎﻟﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﻀﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺍﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺃﻓﻬﻢ ﺃﺳﺒﺎﺏ ﺭﻓﻀﻬﺎ .. ﺑﺲ ﺍﻟﺤﺎﺟﻪ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻬﺎ .. ﺍﻥ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﺑﺠﺪ .. ﻭ ﺩﻯ ﺃﻭﻝ ﻣﺮﺓ ﺃﺷﻮﻓﻪ ﺑﻴﺤﺐ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻛﺪﻩ
ﺗﺄﻣﻠﺘﻪ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻪ ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﺑﺠﺪ
ﺃﻛﺪ ﻟﻬﺎ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻭﺍﺛﻖ
ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ :
- ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺑﺄﻩ .. ﺭﺑﻨﺎ ﻳﻴﺴﺮﻟﻬﺎ ﺍﻟﺨﻴﺮ ﻭﺧﻼﺹ
***************************
ﻛﺎﻧﺖ ﺗﻘﻒ ﻭﺗﻮﻟﻰ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﺗﻘﺮﺃ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﺍﻟﺬﻯ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻬﺎ ﻭﺗﻀﻴﻒ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﻬﺎ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻟﺘﺠﺪﻩ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ .. ﻳﻘﻒ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﺗﺴﺎﺭﻋﺖ ﺧﻔﻘﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻹﺿﻄﺮﺍﺏ .. ﻭﺩﺕ ﺍﻟﻬﺮﺏ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻭﺍﻗﻒ ﻳﺴﺪ ﺍﻟﻤﻨﻔﺬ ﺍﻟﻮﺣﻴﺪ ﻟﻠﻬﺮﺏ .. ﻫﺮﺑﺖ ﻣﻦ ﻋﻴﻨﻴﻪ .. ﻭﺳﺎﺩ ﺍﻟﺼﻤﺖ .. ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻣﻤﻜﻦ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻪ ﺭﻓﻀﺘﻴﻨﻲ
ﺍﺯﺩﺍﺩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻛﻬﺎ .. ﺻﻤﺘﺖ .. ﻻ ﺗﺪﺭﻯ ﻣﺎ ﺗﻘﻮﻝ .. ﺃﻋﺎﺩ ﺳﺆﺍﻟﻪ ﻣﺮﻩ ﺃﺧﺮﻯ :
- ﻟﻴﻪ ﺭﻓﻀﺘﻴﻨﻲ ؟
ﺃﻳﻘﻨﺖ ﺃﻥ ﻻ ﻣﻔﺮ ﻣﻨﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻋﺘﻘﺪ ﺍﻥ ﻣﻦ ﺣﻘﻰ ﺍﻧﻰ ﺃﻗﺒﻞ ﺃﻭ ﺃﺭﻓﺾ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺭﻓﻀﺖ
ﺗﻼﻗﺖ ﻧﻈﺮﺍﺗﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ ﻟﻠﺤﻈﺔ .. ﻧﻈﺮﺓ ﻋﺘﺎﺏ ﻣﻨﻪ .. ﻭﻧﻈﺮﺓ ﺻﺪ ﻣﻨﻬﺎ .. ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﻣﻦ ﺣﻘﻚ ﺗﻘﺒﻠﻰ ﺃﻭ ﺗﺮﻓﻀﻰ .. ﻟﻜﻦ ﺃﻧﺎ ﺑﺴﺄﻝ ﻋﻦ ﺃﺳﺒﺎﺏ ﺍﻟﺮﻓﺾ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﺃﻓﻀﻞ ﺃﺣﺘﻔﻆ ﺑﻴﻬﺎ ﻟﻨﻔﺴﻲ
ﻗﺎﻝ ﺑﺼﺮﺍﻣﺔ :
- ﻷ ﻣﺶ ﻣﻦ ﺣﻘﻚ
ﺍﺣﺘﺪﺕ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﻣﻦ ﺣﻘﻲ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺼﺮﺍﻣﺔ :
- ﻣﺶ ﻣﻦ ﺣﻘﻚ ﺗﺤﺘﻔﻈﻰ ﺑﺄﺳﺒﺎﺏ ﺍﻟﺮﻓﺾ ﻟﻨﻔﺴﻚ .. ﻻﺯﻡ ﺃﻋﺮﻓﻬﺎ
ﺗﻤﺎﺳﻜﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻣﻌﻨﺪﻳﺶ ﻛﻼﻡ ﺃﻗﻮﻟﻬﻮﻟﻚ .. ﺭﻓﻀﺖ ﻭﺧﻼﺹ
ﻇﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻐﻀﺐ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻪ ﺑﺘﻌﻤﻠﻰ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻐﻀﺐ ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ :
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﻣﻀﺎﻳﻖ ﺍﻧﻰ ﺭﻓﻀﺘﻚ .. ﺍﻳﻪ ﻛﻨﺖ ﻓﺎﻛﺮ ﺍﻥ ﻣﻔﻴﺶ ﺑﻨﺖ ﺗﻘﺪﺭ ﺗﺮﻓﻀﻚ
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻘﺴﻮﺓ :
- ﻷ .. ﺃﻧﺎ ﺭﻓﻀﻚ .. ﺗﺤﺐ ﺗﺴﻤﻌﻬﺎ ﺗﺎﻧﻰ .. ﺃﻧﺎ ﺭﻓﻀﺘﻚ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺯﻯ ﺍﻟﺒﻨﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﺗﻌﺮﻓﻬﻢ ﻭﺍﻟﻠﻲ ﻳﺘﻤﻨﻮﺍ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻨﻚ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺯﻳﻬﻢ .. ﺃﻧﺎ ﺃﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﺃﺣﻼﻣﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﺍﻧﺼﺮﻓﺖ ﻣﺴﺮﻋﻪ .. ﻟﺘﺘﺮﻙ " ﻋﻤﺮ " ﻓﺮﻳﺴﻪ ﻟﻠﺸﻌﻮﺭ ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ
ﻭﻗﻔﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺴﺎﺀ ﻣﻊ ﺃﺧﺘﻬﺎ ﻓﻰ ﺷﺮﻓﺔ ﻏﺮﻓﺘﻬﻤﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺍﺣﻨﺎ ﻻﺯﻡ ﻧﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ .. ﻣﻌﺪﺵ ﻳﻨﻔﻊ ﻧﺴﺘﻨﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻠﻮﻋﻪ :
- ﻟﻴﻪ ؟ .. ﻧﻤﺸﻰ ﻟﻴﻪ ؟
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻧﻤﺸﻰ ﺑﻜﺮﺍﻣﺘﻨﺎ ﻗﺒﻞ ﻣﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻄﺮﺩﻧﺎ
- ﺗﻔﺘﻜﺮﻯ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻤﻜﻦ ﻳﻄﺮﺩﻧﺎ
ﺷﺮﺩﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻣﻄﺮﺩﻧﺎﺵ .. ﻓﺪﻩ ﻫﻴﻜﻮﻥ ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺲ .. ﻟﻜﻦ ﻫﻮ ﺃﻛﻴﺪ ﻋﺎﻳﺰﻧﺎ ﻧﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺭﻓﻀﺘﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﻣﻤﻜﻦ ﺗﻐﻴﺮﻱ ﺭﺃﻳﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﻫﺰﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻧﻔﻴﺎً ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﻀﻌﻒ :
- ﻷ .. ﻣﺶ ﻫﻐﻴﺮ ﺭﺃﻳﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ : "
- ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ....
ﺛﻢ ﻗﻄﻌﺖ ﻛﻼﻣﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻛﻨﺖ ﻛﺪﻩ .. ﺩﻩ ﻣﺶ ﻛﻔﺎﻳﻪ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻰ .. ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻭﺍﻓﻖ ﻋﻠﻴﻪ
ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺃﺧﺘﻬﺎ ﺑﺄﻟﻢ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﺸﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﻯ ﻣﺶ ﺣﺒﻪ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ
ﺭﺑﺘﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻠﻰ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﻓﻰ ﺣﻨﻮ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﻼﺹ ﺃﻓﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ
ﺛﻢ ﻫﺘﻔﺖ ﻓﻰ ﻣﺮﺡ ﻓﺠﺄﺓ :
- ﺍﺳﺘﻨﻰ ﻫﻜﻴﻠﻚ ﺣﺎﺟﺔ ﺗﻀﺤﻜﻚ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺮﺟﺎﺀ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎﺭﻳﺖ .. ﺃﻧﺎ ﻓﻌﻼً ﻧﻔﺴﻲ ﺃﺿﺤﻚ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻓﻰ ﻣﺮﺡ :
" - ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﻩ ﻋﻤﻞ ﺣﺘﺖ ﻣﻮﻗﻒ ﺧﻠﻰ ﺷﻜﻠﻪ ﺯﺑﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﻟﻪ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " ﻓﺴﺄﻟﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻟﻴﻪ ﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ ؟
ﺃﻛﻤﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺿﺎﺣﻜﺔ :
- ﻧﺪﺍﻟﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﺃﺟﻴﺒﻠﻪ ﻣﻠﻒ ﻭﺃﻭﻝ ﻣﺎ ﺩﺧﻠﺖ ﻋﻤﻞ ﻧﻔﺴﻪ ﺑﻴﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﻣﻮﺯﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻠﻴﻔﻮﻥ ﻭﻫﺎﺗﻚ ﻳﺎ ﺗﺴﺒﻴﻞ ﻭﻫﻴﺎﻡ ﻭﻛﻼﻡ ﻳﺤﺮﻕ ﺍﻟﺪﻡ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﻗﻔﻞ ﻧﺒﻬﺘﻪ ﺍﻥ ﺍﻟﻔﻴﺸﺔ ﺑﺘﺎﻋﺔ ﺍﻟﺘﻠﻴﻔﻮﻥ ﻣﻔﺼﻮﻟﻪ .. ﺣﺴﻴﺘﻪ ﻛﺎﻥ ﻫﻴﻤﻮﻭﻭﻭﻭﺕ
ﺿﺤﻜﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻊ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﺘﻰ ﻟﻢ ﺗﺘﻤﺎﻟﻚ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ .. ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺳﻂ ﺿﺤﻜﺎﺗﻬﺎ :
- ﻃﻴﺐ ﻫﻮ ﻟﻴﻪ ﻋﻤﻞ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﺭﻓﻪ .. ﺣﺐ ﻳﺘﺮﺳﻢ ﺃﻭ ﻳﺠﺲ ﻧﺒﻀﻰ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻳﺠﺲ ﻧﺒﻀﻚ ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺸﻮﻑ ﺭﺩ ﻓﻌﻠﻰ ﺍﻳﻪ ﻟﻤﺎ ﺃﻣﺴﻌﻪ ﺑﻴﻜﻠﻢ ﺑﻨﺖ ﺑﺎﻟﺸﻜﻞ ﺩﻩ ﺃﺩﺍﻣﻰ .. ﺑﺲ ﺍﻳﻪ ﺃﺧﺘﻚ ﺃﺳﺪ ﻭﻻ ﺑﻴﻨﺖ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﻠﻰ ﻭﺷﻰ .. ﻭﺍﺩﻳﺘﻠﻪ ﺍﻟﻜﻠﻤﺘﻴﻦ ﻭﻛﺴﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ ﻭﺧﺮﺟﺖ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻫﻮ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﻛﺪﻩ ﻓﻰ ﺷﺮﺍﺭﺍﺕ ﺧﻔﻴﻪ .. ﺑﺲ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﺑﻨﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﻘﻠﻖ :
- ﻣﺘﻠﻌﺒﻴﺶ ﺑﺎﻟﻨﺎﺭ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " " ﻛﺮﻡ " ﺻﺎﺣﺐ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﻜﻮﻥ ﺯﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻫﻮ ﺍﻧﺘﻲ ﻟﻴﻪ ﺷﺎﻳﻔﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺣﺶ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ .. ﺃﻯ ﺭﺍﺟﻞ ﻓﻰ ﺳﻨﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﻜﻮﻥ ﻟﻪ ﺃﺧﻄﺎﺀ ﻭﻣﺎﺿﻰ .. ﺍﻟﻤﻬﻢ ﺍﻧﻪ ﻳﺘﻮﺏ ﻭﻳﺒﻘﻰ ﻛﻮﻳﺲ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺑﺪﺍً ﺭﺍﺟﻞ ﺑﺎﻟﺸﻜﻞ ﺩﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﻭﺍﺣﺪ ﺃﻛﻮﻥ ﺃﻧﺎ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻪ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻫﻮ ﺍﻷﻭﻝ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻰ
ﺍﺣﺘﺪﺕ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﺑﺘﺘﻌﺎﻣﻠﻰ ﻣﻊ " ﻋﻤﺮ " ﺃﻛﻨﻪ " ﻣﺼﻄﻔﻰ .. " ﺃﻛﻨﻪ ﻏﻠﻂ ﻧﻔﺲ ﻏﻠﻄﺔ " ﻣﺼﻄﻔﻰ .. "
ﺻﻤﺘﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺧﺎﻳﻔﻪ .. ﺗﺠﺮﺑﺘﻚ ﻣﻊ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺧﻠﺘﻚ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﻣﻦ ﺃﻯ ﺭﺍﺟﻞ ﻭﺣﺴﻪ ﺍﻧﻪ ﻫﻴﺨﻮﻧﻚ ﻓﻰ ﺃﻭﻝ ﻓﺮﺻﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺄﺳﻰ :
- ﻣﻌﺎﻛﻰ ﺣﻖ .. ﻭﻟﻸﺳﻒ ﺣﻴﺎﺓ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻐﻠﻂ ﻭﺍﻟﻠﻰ ﺿﺪ ﻣﺒﺎﺩﺋﻲ ﻣﺨﻮﻓﺎﻧﻰ ﺃﻛﺘﺮ .. ﻭﻣﺨﻠﻴﺎﻧﻰ ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺛﻖ ﻓﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻘﻪ ﺍﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻫﻴﺘﻐﻴﺮ ﻋﻠﺸﺎﻧﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
- ﺗﻔﺘﻜﺮﻯ
- ﻟﻮ ﺑﻴﺤﺒﻚ ﻫﻴﺘﻐﻴﺮ
ﺭﺩﺩﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻓﻰ ﻣﺮﺍﺭﻩ :
- ﺩﻩ ﻟﻮ ﺑﻴﺤﺒﻨﻰ ﻓﻌﻼً .. ﻣﺶ ﻣﺠﺮﺩ ﺣﺎﺟﻪ ﺟﺪﻳﺪﺓ ﺣﺎﺑﺐ ﻳﺠﺮﺑﻬﺎ .. ﺑﻨﺖ ﻣﻤﺮﺗﺶ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ ﺟﺬﺑﺖ ﺍﻧﺘﺒﺎﻫﻪ ﻣﺶ ﺃﻛﺘﺮ
ﺭﺃﺕ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ ﺃﺧﺘﻬﺎ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻣﺮﺡ
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺎﻣﻠﺔ ﺯﻯ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺗﻠﺴﻊ ﻣﻦ ﺍﻟﺸﺮﺑﻪ ﻭﻣﻦ ﻛﺘﺮ ﺧﻮﻓﻪ ﻳﺘﻠﺴﻊ ﺗﺎﻧﻰ ﻋﻤﺎﻝ ﻳﻨﻔﺦ ﻓﻰ ﺍﻟﺰﺑﺎﺩﻯ .. ﻭ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺶ ﺯﺑﺎﺩﻯ .. ﺩﻩ ﻗﺸﻄﺔ ﻣﺨﻠﻮﻃﻪ ﺑﺤﻼﻭﺓ ﻭﻋﻠﻴﻬﻢ ﺻﻮﺹ ﻣﺮﺑﻲ .. ﻣﺘﺨﻴﻠﻪ ﺍﻟﻄﻌﻢ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .." ﻭﺃﺧﺬﺕ ﺗﺘﺄﻣﻞ ﺍﻟﻨﺠﻤﺎﺕ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻠﻤﻊ ﻓﻮﻕ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻓﻰ ﺷﺮﻭﺩ
******************
ﺑﻌﺪ ﻋﺪﺓ ﺃﻳﺎﻡ ﻣﻦ ﺯﻭﺍﺟﻬﻤﺎ .. ﻛﺎﻧﺎ ﻳﺠﻠﺴﺎﻥ ﻣﻌﺎً ﻟﻤﺸﺎﻫﺪﺓ ﺍﻟﺘﻠﻔﺎﺯ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺒﺮﻭﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻫﺘﻮﻟﺪﻯ ﺍﻣﺘﻰ ؟
ﻇﻠﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺘﻠﻔﺎﺯ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﺠﻴﺒﻪ ﺃﻭ ﺗﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻪ .. ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻧﺘﻰ .. ﻣﺶ ﺑﻜﻠﻤﻚ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻬﺮ ﺍﻟﻜﺎﻡ .. ﻭﻫﺘﻮﻟﺪﻯ ﺍﻣﺘﻰ ؟
ﻟﻢ ﺗﺠﻴﺒﻪ .. ﻓﺄﺧﺬ ﺍﻟﺮﻳﻤﻮﺕ ﺑﻌﺼﺒﻴﻪ ﻭﺃﻏﻠﻖ ﺍﻟﺘﻠﻔﺎﺯ .. ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺑﺮﻭﺩ ﻭﻓﺠﺮﺕ ﻗﻨﺒﻠﻪ ﻓﻰ ﻭﺟﻬﻪ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺣﺎﻣﻞ ﺃﺻﻼً
ﺻﻤﺖ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ ﻭﻫﻮ ﻻ ﻳﻌﻰ ﻣﺎ ﻗﺎﻟﺖ .. ﻭﻋﻨﺪﻣﺎ ﺑﺪﺃ ﻓﻰ ﺍﺳﺘﻴﻌﺎﺏ ﺍﻟﺨﺪﻋﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻭﻗﻌﺘﻪ ﻓﻴﻬﺎ ﻫﺐ ﻭﺍﻗﻔﺎً ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﻐﺬﺏ ﻫﺎﺩﺭ :
- ﻧﻌﻢ ﻳﺎ ﺭﻭﺡ ﺃﻣﻚ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ﻣﺶ ﺣﺎﻣﻞ .. ﺃﻣﺎﻝ ﺃﻧﺎ ﺍﺗﻬﺒﺒﺖ ﻭﺍﺗﺠﻮﺯﺗﻚ ﻟﻴﻪ
ﻭﻗﻔﺖ ﻟﺘﻮﺍﺟﻬﻪ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺍﺗﺠﻮﺯﺗﻨﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺼﻠﺢ ﻏﻠﻄﺘﻚ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺮﺿﺘﺶ ﺗﺼﻠﺤﻬﺎ ﺑﻤﺰﺍﺟﻚ .. ﺃﺩﻳﻜﻰ ﺻﻠﺤﺘﻬﺎ ﻭﺭﺟﻠﻚ ﻓﻮﻕ ﺭﻗﺒﺘﻚ
ﺃﻣﺴﻜﻬﺎ ﻣﻦ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺑﻘﺴﻮﺓ ﻭﺻﻔﻌﻬﺎ ﺑﻘﻮﺓ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻫﻤﻮﺗﻚ .. ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻟﻤﻮﺗﻚ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻱ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﻳﺎ ﺗﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﺖ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻫﺘﻔﺖ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﺄﻟﻢ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﻮﺗﻨﻰ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺪﺧﻞ ﺍﻟﺴﺠﻦ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻙ .. ﺃﻭ ﻳﻌﺪﻣﻮﻙ ﻭﺗﺤﺼﻠﻨﻰ ﻳﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ "
ﺗﻮﻗﻒ ﻋﻦ ﺷﺪ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﻭﻫﻮ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻐﻀﺐ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﻘﺴﻮﺓ :
- ﺍﺩﺍﻣﻚ 3 ﺣﻠﻮﻝ ﻣﻔﻴﺶ ﻏﻴﺮﻫﻢ .. ﺍﻣﺎ ﺍﻧﻚ ﺗﻘﺘﻠﻨﻰ ﺯﻯ ﻣﺎ ﺑﺘﻘﻮﻝ ﻭﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻳﺎ ﺍﻟﺴﺠﻦ ﻳﺎﻻﻋﺪﺍﻡ .. ﻭﺍﻟﺤﻞ ﺍﻟﺘﺎﻧﻰ ﺍﻧﻚ ﺗﻄﻠﻘﻨﻰ ﻭﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﻫﺘﺒﻘﻰ ﺳﻤﻌﺘﻚ ﻓﻰ ﺍﻷﺭﺽ .. ﻻﻧﻰ ﺗﺎﻧﻰ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺗﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ﻭﺗﻄﻠﻖ ﻓﻰ ﺷﻬﺮ ﺍﻟﻌﺴﻞ .. ﺩﻩ ﻏﻴﺮ ﺍﻥ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﻓﻀﺤﺘﻚ ﺑﻤﺎ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻜﻔﺎﻳﺔ ﻟﻤﺎ ﺭﻓﻌﺖ ﻋﻠﻴﻚ ﻗﻀﻴﺔ ﺧﻠﻊ ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻛﻴﺪ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻫﺘﻘﻮﻝ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﺸﻜﻠﺔ ﻓﻴﻚ ﺍﻧﺖ .. ﻭﺍﻟﻠﻰ ﻫﻴﺄﻛﺪ ﺩﻩ ﺍﻥ ﺍﻟﺘﺎﻧﻴﺔ ﺗﻄﻠﻖ ﺑﻌﺪ ﻛﺎﻡ ﻳﻮﻡ ﺟﻮﺍﺯ .. ﺃﻣﺎ ﺑﺄﻩ ﺍﻟﺤﻞ ﺍﻟﺘﺎﻟﺖ ﻫﻮ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻔﻀﻞ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ .. ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻏﻠﻄﺘﻨﺎ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﺑﻨﺪﻓﻊ ﺗﻤﻦ ﺍﻟﻐﻠﻄﺔ ﺩﻯ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﻣﻀﻄﺮﻳﻦ ﻧﻔﻀﻞ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻋﺸﺎﻥ ﻧﺤﺎﻓﻆ ﻋﻠﻰ ﺳﻤﻌﺘﻨﺎ ﻭﺳﻂ ﺍﻟﻨﺎﺱ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺤﺪﺵ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻦ ﺣﺪ ﻳﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ "
ﺗﺮﻛﻬﺎ " ﻣﺼﻄﻔﻰ " ﻭﻗﺪ ﺃﺩﺭﻙ ﺻﺤﺔ ﻣﺎ ﺗﻘﻮﻝ .. ﻫﻮ ﻣﻀﻄﺮ ﻟﻠﺒﻘﺎﺀ ﻣﻌﻬﺎ .. ﻣﻀﻄﺮ ﻟﺪﻓﻊ ﺛﻤﻦ ﺃﺧﻄﺎﺋﻪ .. ﻣﻀﻄﺮ ﺃﻥ ﻳﺒﻘﻰ ﻣﻘﻴﺪﺍً ﺑﺬﻟﻚ ﺍﻟﻘﻴﺪ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﻄﺒﻖ ﻋﻠﻰ ﺃﻧﻔﺎﺳﻪ .. ﻣﻀﻄﺮ ﻷﻥ ﻳﺒﻘﻰ ﺯﻭﺟﺎً ﻵﺧﺮ ﻓﺘﺎﺓ ﻛﺎﻥ ﻳﺘﻤﻨﻰ ﺍﻟﺰﻭﺍﺝ ﺑﻬﺎ
**********************
ﺗﻘﺪﻣﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒﻪ .. ﻭﻗﻔﺖ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻫﺬﻩ ﺁﺧﺮ ﻣﺮﺓ ﺳﺘﺮﺍﻩ ﻓﻴﻬﺎ .. ﻳﺘﺮﺣﻞ ﻭﺗﺘﺮﻙ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻫﻰ ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ .. ﻛﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻤﻜﻦ ﺃﻥ ﺗﺘﺮﻙ ﻣﻬﻤﺔ ﺍﺧﺒﺎﺭﻩ ﺑﺬﻟﻚ ﺍﻟﻰ ﻭﺍﻟﺪﻫﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﺃﺭﺍﺩﺕ ﺃﻥ ﺗﺨﺒﺮﻩ ﺑﻨﻔﺴﻬﺎ .. ﻟﻢ ﺗﺪﺭﻯ ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺗﻔﻌﻞ ﺫﻟﻚ .. ﻫﻞ ﻟﻜﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺈﻧﺘﺼﺎﺭﻫﺎ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺍﻥ ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺍﻟﺨﺮﻭﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺑﺮﻏﺒﺘﻬﺎ ﻭﺩﻭﻥ ﺍﺭﺍﻗﺔ ﻣﺎﺀ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺃﻡ ﻟﻜﻰ ﺗﺮﺍﻩ ﻵﺧﺮ ﻣﺮﺓ
ﻭﻗﻔﺖ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ ﺛﻢ ﺍﺳﺘﺠﻤﻌﺖ ﺷﺠﺎﻋﺘﻬﺎ ﻭﻃﺮﻗﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻛﺎﻥ ﺑﻤﻔﺮﺩﻩ .. ﺟﺎﻟﺲ ﻳﺘﺄﻣﻞ ﺍﻟﻮﺭﻕ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺮﻯ ﻣﻨﻪ ﺣﺮﻓﺎً .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺭﺁﻫﺎ ﺷﻌﺮ ﺑﻤﺰﻳﺞ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺐ ﻭﺍﻷﻟﻢ ﻳﻐﺰﻭ ﻗﻠﺒﻪ .. ﻓﻬﺎ ﻫﻰ ﺣﺒﻴﺒﺘﻪ ﺍﻟﻘﺮﻳﺒﺔ ﺍﻟﺒﻌﻴﺪﺓ .. ﻻ ﻳﺴﺘﻄﻴﻊ ﺍﻻﻗﺘﺮﺍﺏ ﻣﻨﻬﺎ ﻭﻻ ﺍﻻﺑﺘﻌﺎﺩ ﻋﻨﻬﺎ .. ﻭﻗﻔﺖ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﺟﺎﻳﻪ ﺃﺑﻠﻎ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺍﻧﻨﺎ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﻭﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻫﻨﺴﻴﺐ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﺃﺭﺟﻊ ﻇﻬﺮﻩ ﻭﺃﺳﻨﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﺮﺳﻰ .. ﺻﻤﺖ ﻟﺒﺮﻫﻪ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺒﺮﻭﺩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻛﻼﻣﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﻣﺶ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﺍﻧﺘﻰ .. ﻣﻊ ﻭﺍﻟﺪﻙ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻓﺄﻛﻤﻞ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ ﺍﻟﻘﺮﺍﺭ ﻓﻴﻪ ﻟﻮﺍﻟﺪﻙ ﻣﺶ ﻟﻴﻜﻲ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﻟﻴﻨﺎ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻟﺘﻼﺗﻪ .. ﻭﺃﻧﺎ ﺟﺎﻳﻪ ﺃﺑﻠﻎ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺑﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺲ ﺍﻟﺒﺮﻭﺩ :
- ﻭﺃﻧﺎ ﻛﻼﻣﻚ ﺩﻩ ﻣﻠﻮﺵ ﺃﻯ ﻣﻌﻨﻰ ﻋﻨﺪﻯ ﺇﻻ ﺍﺫﺍ ﺳﻤﻌﺘﻪ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺪﻙ
ﺿﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻐﻀﺐ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻟﻤﺎﺫﺍ ﻳﺘﺠﺎﻫﻠﻬﺎ ﻭﻛﺄﻥ ﺭﺃﻳﻬﺎ ﻻ ﻳﻌﻨﻴﻪ .. ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺑﻘﻮﻝ ﻟﺤﻀﺮﺗﻚ ﺩﻩ ﺭﺃﻳﻨﺎ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﻟﺘﻼﺗﻪ ﻭﻟﻮ ﻛﻠﻤﺖ ﻭﺍﻟﺪﻯ ﻫﻴﻘﻮﻟﻚ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻜﻼﻡ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﻬﺪﺓﺀ :
- ﻃﻴﺐ ﻫﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻩ .. ﺍﺗﻔﻀﻠﻰ ﻋﻠﻰ ﺷﻐﻠﻚ
ﺛﻢ ﺃﻣﺴﻚ ﻗﻠﻤﻪ ﻭﺷﺮﻉ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻷﻭﺭﺍﻕ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻣﺎﻣﻪ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ ﻭﻏﺎﺩﺭﺕ ﻣﻜﺘﺒﻪ ﻓﻰ ﻋﺼﺒﻴﻪ .. ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﻏﻠﻘﺘﻪ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﺛﻢ ﺗﺮﻙ ﺍﻟﻘﻠﻢ ﻣﻦ ﻳﺪﻩ ﻭﺗﻨﻬﺪ ﻓﻰ ﺣﺰﻥ .. ﻗﺎﻡ ﻣﻦ ﻓﻮﺭﻩ ﻭﺫﻫﺐ ﺍﻟﻰ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺨﺰﻥ ﻭﺳﺄﻟﻪ ﻋﻤﺎ ﻗﺎﻟﺘﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﻓﻘﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " :
- ﺃﻇﻦ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ ﻣﻌﺪﺵ ﻳﻨﻔﻊ ﻧﺴﺘﻨﻰ ﻫﻨﺎ ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ
ﺳﺄﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻴﻪ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺣﺪ ﻫﻨﺎ ﺿﺎﻳﻘﻜﻮﺍ .. ﺃﻧﺎ ﺻﺪﺭ ﻣﻨﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺿﺎﻳﻘﺘﻜﻮﺍ
ﻗﺎﻝ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﺪ " ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﻷ ﻃﺒﻌﺎ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺸﻔﺘﺶ ﻓﻰ ﺫﻭﻗﻚ ﻭﻻ ﻓﻰ ﺃﺩﺑﻚ ﻭﺍﺧﻼﻗﻚ
- ﺃﻣﺎﻝ ﻋﺎﻳﺰﻳﻦ ﺗﻤﺸﻮﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻟﻴﻪ ؟
ﻗﺎﻝ " ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺑﺤﺮﺝ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ .. ﺃﻇﻦ ﺍﻧﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﺘﻜﻮﻥ ﺣﺎﺑﺐ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻤﺸﻰ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻇﻦ ﺍﺣﻨﺎ ﺍﺗﻔﻘﻨﺎ ﺁﺧﺮ ﻣﺮﺓ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺻﺒﺮ ﻣﺶ ﻛﺪﻩ .. ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﻯﻞ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﻗﻮﻟﻪ ﺃﻧﺎ ﻣﻔﻘﺪﺗﺶ ﺍﻷﻣﻞ .. ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻥ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻣﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻠﻬﺎ .. ﻭﻫﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﻳﻜﻮﻥ ﺗﻔﻜﻴﺮﻫﺎ ﻣﻀﻄﺮﺏ .. ﻭﻋﺸﺎﻥ ﻛﺪﻩ ﺭﻓﻀﺖ .. ﻭﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻣﻮﺍﻓﻘﺘﺶ ﻭﺃﺻﺮﺕ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻓﺾ .. ﺩﻩ ﻣﺶ ﻣﻌﻨﺎﻩ ﺍﻧﻜﻮﺍ ﺗﺴﻴﺒﻮﺍ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻭﺗﻤﺸﻮﺍ
ﻗﺎﻝ ﻟﻪ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ : "
- ﺑﺲ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .....
ﻗﺎﻃﻌﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼ :
ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﺍﻧﺖ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺷﺘﻐﻠﺘﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﺍﻟﺤﻜﻮﻣﻰ ﺧﻠﻴﺘﻚ ﻣﻨﻈﻢ ﺯﻯ ﺍﻟﺴﺎﻋﺔ ﺑﺎﻟﻈﺒﻂ .. ﻭﻣﺤﺪﺵ ﻗﺒﻠﻚ ﻣﺴﻚ ﺍﻟﻤﺨﺰﻥ ﺑﺈﻳﺪ ﻣﻦ ﺣﺪﻳﺪ ﺯﻳﻚ ﻛﺪﻩ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻓﻌﻼ ﺃﻧﺎ ﻣﺤﺘﺎﺟﻚ ﻫﻨﺎ .. ﻭﺍﻧﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻥ ﺍﻟﺸﻐﻼﻧﻪ ﺩﻯ ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﺃﺣﻂ ﻓﻴﻬﺎ ﺍﻻ ﻭﺍﺣﺪ ﺃﺛﻖ ﻓﻴﻪ .. ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﻨﺖ ﻛﺬﺍ ﻭﺍﺣﺪ ﻭﺍﻛﺘﺸﻔﺖ ﺍﻧﻬﻢ ﻛﺎﻧﻮﺍ ﺑﻴﺴﺮﻗﻮﺍ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻠﻒ ﻭﻳﺒﻴﻌﻮﻩ ﺑﺮﺧﺺ ﺍﻟﺘﺮﺍﺏ .. ﻳﻌﻨﻰ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺪ ﻏﻴﺮﻙ ﺃﺛﻖ ﻓﻴﻪ ﻭﺃﺳﻠﻤﻪ ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ ﺍﻟﻤﺨﺰﻥ ﺩﻩ .. ﻳﺎ ﺗﺮﻯ ﺑﺄﻩ ﺑﻌﺪ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﻮﻟﺘﻬﻮﻟﻚ ﺩﻩ ﻟﺴﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﻋﺎﻳﺰ ﺗﺴﻴﺐ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻭﺗﻤﺸﻰ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ " ﻓﻰ ﺳﺮﻭﺭ ﻭﻗﺪ ﻓﺮﺡ ﻟﺜﻘﺔ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻪ ﻭﺑﻌﻤﻠﻪ ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺩﻩ ﺍﺣﻨﺎ ﻧﺨﺪﻣﻚ ﺑﻌﻨﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺭﺑﺖ ﻋﻠﻰ ﻛﺘﻔﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺗﺴﻠﻢ ﻳﺎ ﻋﻢ " ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ "
ﺛﻢ ﺗﺮﻛﻪ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ
***************************
ﺧﺮﺟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﻧﺘﻬﺎﺀ ﻋﻤﻠﻬﺎ ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺃﻭﻗﻔﻬﺎ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﺍﻋﺘﺮﺽ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺣﺪﻩ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻓﻨﺪﻡ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﺗﺮﻛﺘﻪ ﻭﺃﻛﻤﻠﺖ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﻓﺈﻋﺘﺮﺽ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻓﻬﺘﻔﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻟﻮ ﻣﺤﺘﺮﻣﺘﺶ ﻧﻔﺴﻚ ﺃﻧﺎ ﻫﺸﺘﻜﻴﻚ ﻟﻠﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ "
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺶ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺍﻷﻭﻝ ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰﻙ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻋﺮﻑ
ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺎﻟﺴﻴﺮ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﻟﻜﻨﻪ ﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﻭﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺗﻌﻠﻮ ﺷﻔﺘﺎﻩ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻘﺪﻣﻠﻚ
ﺑﻬﺘﺖ ﻭﻭﻗﻔﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻧﻌﻢ
ﺃﻋﺎﺩ ﻣﺎ ﻗﺎﻝ :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻘﺪﻣﻠﻚ
ﺍﺣﻤﺮﺕ ﻭﺟﻨﺘﺎﻫﺎ .. ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺍﻧﺘﻰ ﺗﻌﺮﻓﻨﻰ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﺘﻘﺪﻣﻠﻰ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻌﺮﻓﻜﻴﺶ ﺍﻧﺘﻰ ﻻﻧﻚ ﻣﺶ ﻣﺪﻳﺎﻧﻰ ﻓﺮﺻﺔ ﺍﻋﺮﻓﻚ .. ﺑﺲ ﺍﻋﺮﻑ ﺍﺧﺘﻚ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻭﺍﺿﺢ ﺍﻧﻚ ﺍﻧﺴﺎﻧﻪ ﻣﺤﺘﺮﻣﺔ ﺯﻳﻬﺎ .. ﻭﻋﺸﺎﻧﻚ ﻛﺪﻩ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻘﺪﻣﻠﻚ ﻭﻧﺘﻌﺮﻑ ﻋﻠﻰ ﺑﻌﺾ ﺃﻛﺘﺮ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻹﺿﻄﺮﺍﺏ ﻓﻘﺎﻟﺖ ﻟﻪ :
- ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ
ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭﺕ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﺣﺘﻰ ﻻ ﻳﻌﺘﺮﺽ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ
ﻛﺎﻧﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻋﺎﺋﺪﺓ ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺭﺁﻫﺎ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﺍﺳﺘﻮﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻓﻨﺪﻡ
ﺷﻌﺮ ﺑﺎﻻﺭﺗﺒﺎﻙ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻊ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻓﻰ ﻣﻮﺿﻮﻉ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﺍﺗﻔﻀﻞ ﺑﺲ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻋﻨﺪﻯ ﺷﻐﻞ
ﺗﻨﺤﻨﺢ ﻗﻠﻴﻼ ﺛﻢ ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻘﺪﻡ ﻷﺧﺘﻚ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺪﻫﺸﺔ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ " ؟
ﺍﺗﺴﻌﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻳﻮﺓ
ﺳﺄﻟﺘﻪ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻭﺍﻧﺖ ﺗﻌﺮﻓﻬﺎ ﻣﻨﻴﻦ ؟
- ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﻛﺬﺍ ﻣﺮﺓ ﻭﻫﻰ ﺟﻴﺎﻟﻚ ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺑﺸﻮﻓﻬﺎ ﻛﺘﻴﺮ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﻭﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﻋﺠﺒﺎﻧﻰ
ﺭﺁﻫﻤﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺍﻗﻔﺎﻥ ﻣﻌﺎً ﻳﺘﺤﺪﺛﺎﺕ ﻓﻰ ﻫﺪﻭﺀ ﻭﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺗﻌﻠﻮ ﺷﻔﺘﻰ " ﻫﺎﻧﻰ " .. ﻓﺎﺷﺘﻐﻞ ﻗﻠﺒﻪ ﺑﺎﻟﻐﻴﺮﻩ ﻭﺍﻗﺘﺮﺏ ﻣﻨﻬﻤﺎ ﻭﻭﻗﻒ ﺃﻣﺎﻣﻬﻤﺎ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﻇﻞ ﺍﻟﺜﻼﺛﺔ ﻳﻨﻈﺮﻭﻥ ﺍﻟﻰ ﺑﻌﻀﻬﻢ ﺍﻟﺒﻌﺾ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺘﺤﺪﺙ ﺃﺣﺪﻫﻢ ﺑﻜﻠﻤﻪ .. ﻗﻄﻊ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺼﻤﺖ ﻭﺗﻨﺤﻨﺢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﻫﺒﻘﻰ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻓﻰ ﻣﻮﺿﻮﻋﻨﺎ ﻓﻰ ﻭﻗﺖ ﺗﺎﻧﻰ
ﻗﺎﻝ ﺫﻟﻚ ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺤﺪﻩ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﻜﻠﻤﻚ ﻓﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻴﺨﺼﺶ ﺣﻀﺮﺗﻚ
ﺛﻢ ﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ ﻓﺎﻋﺘﺮﺽ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﺑﻴﺪﻩ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺤﺪﻩ .. ﻓﻘﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
" - ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﺍﻳﺎﻛﻰ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﺑﺘﺘﻜﻤﻠﻰ ﻣﻌﺎﻩ ﺗﺎﻧﻰ
ﺗﺤﻮﻟﺖ ﻧﻈﺮﺍﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﻫﺸﺔ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻟﻠﻰ ﺳﻤﻌﺘﻴﻪ .. ﻣﺘﻘﻔﻴﺶ ﺗﺘﻜﻠﻤﻰ ﻣﻌﺎﻩ ﺗﺎﻧﻰ ﻷﻯ ﺳﺒﺐ .. ﻭﻣﻦ ﺑﻜﺮﺓ ﻫﻘﻮﻝ ﻟﺪﻛﺘﻮﺭ " ﺣﺴﻦ " ﻳﺸﻮﻑ ﺣﺪ ﻏﻴﺮﻙ ﻳﺸﺮﺣﻠﻪ ﺍﻟﺤﺎﻻﺕ
ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ ﻓﻘﺎﻟﺖ :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ﻣﻤﻜﻦ ﺃﻋﺮﻑ ﺍﻟﺴﺒﺐ
ﺻﻤﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﺃﺣﺐ ﺃﺣﺘﻔﻆ ﺑﺎﻷﺳﺒﺎﺏ ﻟﻨﻔﺴﻲ
ﻗﺎﻝ ﻧﻔﺲ ﺟﻤﻠﺘﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﻗﺎﻟﺘﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺳﺄﻟﻬﺎ ﻋﻦ ﺳﺒﺐ ﺭﻓﻀﻬﺎ ﺍﻳﺎﻩ .. ﺳﺎﻟﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﻣﺎﻟﻚ ﻭﻣﺎﻟﻰ ؟
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻨﻈﺮﺍﺕ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﺗﺨﺘﺮﻕ ﺃﻋﻤﺎﻕ ﺭﻭﺣﻬﺎ .. ﻗﺎﻝ ﻓﺠﺄﺓ ﺑﺼﻮﺕ ﺭﺧﻴﻢ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺎﻋﺘﻰ
ﺍﺭﺗﺠﻒ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻗﺪ ﺍﻋﺘﺮﺗﻬﺎ ﺍﻟﺤﻴﺮﺓ :
- ﺍﻳﻪ
ﺗﻌﻤﻘﺖ ﻧﻈﺮﺍﺗﻪ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﺃﻛﺜﺮ ﻟﺘﺸﻞ ﺃﻯ ﻗﺪﺭﺓ ﻟﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﺎﻭﻣﺔ .. ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺧﺎﻓﺖ :
- ﺯﻯ ﻣﺎ ﺳﻤﻌﺘﻰ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺎﻋﺘﻰ
ﺛﻢ ﺃﺭﺩﻑ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺼﻮﺕ ﻫﺎﻣﺲ ﻭﻋﻴﻨﺎﻩ ﺗﻌﺎﻧﻘﺎﻥ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ :
- ﻣﻬﻤﺎ ﻗﻮﻟﺘﻰ ﻣﺶ ﻫﺴﻴﺒﻚ .. ﻷﻧﻚ ﺑﺘﺎﻋﺘﻰ ﺧﻼﺹ .. ﻣﻠﻜﻰ ﺃﻧﺎ ﻭﺑﺲ .. ﻻ ﻫﺴﻤﺤﻠﻚ ﺗﺒﻌﺪﻯ ﻋﻨﻰ .. ﻭﻻ ﻫﺴﻤﺢ ﻷﻯ ﺣﺪ ﺍﻧﻪ ﻳﻘﺮﺑﻠﻚ
ﻗﺎﻝ ﺫﻟﻚ ﻭﺗﺮﻛﻬﺎ ﺧﻠﻔﻪ ﻭﺻﺪﻯ ﻛﻠﻤﺎﺗﻪ ﻳﺘﺮﺩﺩ ﻓﻰ ﺃﺫﻧﻬﺎ .. ﺗﺤﺎﻭﻝ ﺍﺳﺘﻴﻌﺎﺑﻬﺎ ﻓﻰ ﺣﻴﺮﻩ .. ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺮﻏﻢ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﺗﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﻴﻄﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﺇﻻ ﺃﻥ ﻗﻮﺗﻬﺎ ﻟﻢ ﺗﻜﻔﻰ ﻟﺘﺴﻴﻄﺮ ﻋﻠﻰ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﺧﺬ ﻳﻘﻔﺰ ﻓﺮﺣﺎً ﻟﻜﻠﻤﺎﺗﻪ