ﻋﺎﺩ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻛﺎﻟﻌﺎﺩﺓ ﺳﻠﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﻤﻴﻊ ﺛﻢ ﺻﻌﺪ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺘﻪ .. ﺗﺮﻛﺘﻪ ﺃﻣﻪ ﻭﺷﺄﻧﻪ ﻃﻴﻠﺔ ﺍﻷﻳﺎﻡ ﺍﻟﻤﺎﺿﻴﺔ ﻭﻟﻢ ﻳﻘﺘﺮﺏ ﺃﺣﺪ ﻣﻨﻪ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻣﺪﺍﻡ " ﺛﺮﻳﺎ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﺎﻟﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻛﺪﻩ ﺃﻛﻦ ﻣﻴﺘﻠﻪ ﻣﻴﺖ .. ﺃﺣﺴﻦ ﺍﻧﻪ ﺧﻠﺺ ﻣﻨﻬﺎ ﺃﻭﺍﻡ ﺃﻭﺍﻡ .. ﺑﻜﺮﺓ ﻳﻼﻗﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺃﺣﺴﻦ ﻣﻨﻬﺎ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﻣﺮﺓ
ﻗﺎﻣﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﻏﺮﻓﺔ ﺍﺑﻨﻬﺎ ﺩﺧﻠﺖ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺟﺪﺗﻪ ﻛﻤﺎ ﺍﻟﻤﺮﺓ ﺍﻟﻤﺎﺿﻴﺔ ﻳﺠﻠﺲ ﻓﻰ ﺍﻟﻈﻼﻡ ﺷﺎﺭﺩﺍً ﺣﺰﻳﻨﺎً .. ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﻟﺘﺠﻠﺲ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻘﻌﺪ ﺑﺠﻮﺍﺭﻩ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺻﻤﺖ .. ﺛﻢ ﻋﺎﻭﺩ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﺰﻳﻨﺖ ﺑﺎﻟﻠﻮﻥ ﺍﻷﺳﻮﺩ .. ﻛﺎﻟﺴﻮﺍﺩ ﺍﻟﺬﻯ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺄﻧﻪ ﻳﻐﻤﺮ ﻗﻠﺒﻪ ﻭﻳﻐﺮﻗﻪ ﻓﻴﻪ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ " ﻛﺮﻳﻤﻪ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻧﺖ ﺑﺘﺤﺒﻬﺎ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ "
ﺗﻨﻬﺪ ﺑﻘﻮﺓ .. ﻭﺻﻤﺖ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﻳﺠﻴﺐ .. ﺳﺄﻟﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻰ ﻟﻴﻪ ﺭﻓﻀﺘﻚ
ﺭﺩ ﺑﻬﺪﻭﺀ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﻌﺮﻓﺶ
- ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺤﺎﻭﻟﺘﺶ ﺗﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻫﺎ
- ﺣﺎﻭﻟﺖ
- ﻭﻗﺎﻟﺘﻠﻚ ﺍﻳﻪ
- ﻣﺮﺿﺘﺶ ﺗﺮﻳﺤﻨﻰ ﻭﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻟﺴﺒﺐ
ﺻﻤﺘﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﺗﻔﻜﺮ ﻟﻠﺤﻈﺎﺕ .. ﺛﻢ ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻓﻰ ﺣﻨﺎﻥ :
- ﻫﻰ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ ؟
ﺗﻸﻷﺕ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﻓﻰ ﻋﻴﻦ " ﻋﻤﺮ " ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺐ ﺃﻣﻪ ﻟﺮﺅﻳﺔ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻌﻠﻢ ﺟﻴﺪﺍً ﺃﻧﻬﺎ ﻻ ﺗﻌﻠﻦ ﻋﻦ ﻇﻬﺮﻭﻫﺎ ﺇﻻ ﺇﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﺍﻟﺨﻄﺐ ﺟﻠﻞ .. ﺃﻳﻘﻨﺖ ﻋﻨﺪﺋﺬ ﺃﻥ ﺍﺑﻨﻬﺎ ﻏﺎﺭﻕ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﺐ ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻨﺨﺎﻉ .. ﺗﻤﺘﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﺧﻔﻮﺕ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻛﻴﺪ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ .. ﻃﺎﻟﻤﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﺄﺛﺮ ﻓﻴﻚ ﻛﺪﻩ ﻳﺒﻘﻰ ﺃﻛﻴﺪ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ
ﻧﻈﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﺃﻣﻪ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻓﺎﻛﺮ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻟﻤﺎ ﻛﻨﺖ ﺻﻐﻴﺮ ﻭﻛﺎﻥ ﻋﻨﺪﻙ ﻗﻔﺺ ﻛﺒﻴﺮ ﺃﻭﻯ ﻓﻴﻪ ﻋﺼﺎﻓﻴﺮ .. ﻛﻨﺖ ﻛﻞ ﻓﺘﺮﺓ ﺗﺸﺘﺮﻯ ﻋﺼﻔﻮﺭﺓ ﻭﺗﻀﻤﻬﺎ ﻟﻠﻘﻔﺺ ﺍﻟﻜﺒﻴﺮ .. ﻛﻨﺖ ﺑﺘﺤﺒﻬﻢ ﻭﻣﻬﺘﻢ ﺑﻴﻬﻢ ﺃﻭﻯ .. ﺑﺲ ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﻋﺼﻔﻮﺭﺓ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﻤﻴﺰﺓ ﺃﻭﻯ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﺔ ﻟﻚ .. ﻭﻛﻨﺖ ﺑﺘﺤﺒﻬﺎ ﺃﻛﺘﺮ ﻋﻦ ﺑﺎﻗﻰ ﺍﻟﻌﺼﺎﻓﻴﺮ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻘﻔﺺ .. ﺍﻟﻮﺣﻴﺪﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻛﻨﺖ ﺗﺨﺮﺟﻬﺎ ﺑﺮﻩ ﺍﻟﻘﻔﺺ ﻭﺗﻔﻀﻞ ﺣﻀﻴﻨﻬﺎ ﺑﺈﻳﺪﻙ .. ﻭﻛﻨﺖ ﻛﺘﻴﺮ ﺃﺗﺨﺎﻧﻖ ﻣﻌﺎﻙ ﻋﺸﺎﻥ ﺑﺘﺴﻴﺐ ﻣﺬﺍﻛﺮﺗﻚ ﻭﺗﻠﻌﺐ ﻣﻌﺎﻫﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﺻﻤﺖ ﻟﺘﻠﻚ ﺍﻟﺬﻛﺮﻯ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﺃﻣﻪ :
- ﻭ ﻓﻰ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻌﺼﻔﻮﺭﺓ ﺩﻯ ﺗﻌﺒﺖ .. ﻭﻧﻘﻠﻨﺎﻫﺎ ﻓﻰ ﻗﻔﺺ ﺻﻐﻴﺮ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ .. ﺍﻧﺖ ﺯﻋﻠﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺃﻭﻯ ﻟﺪﺭﺟﺔ ﺍﻧﻚ ﺻﻤﻤﺖ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﺸﻮﻓﻠﻬﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ .. ﻭﻋﺮﻓﻨﺎ ﺍﻧﻬﺎ ﺗﻌﺒﺎﻧﻪ ﻭﺧﻼﺹ ﻫﺘﻤﻮﺕ .. ﺍﻧﺖ ﺍﺗﺄﺛﺮﺕ ﺃﻭﻯ ﻷﻧﻚ ﻛﻨﺖ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻴﻬﺎ ﺟﺪﺍً .. ﻓﻀﻠﺖ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ ﺗﺤﻄﻠﻬﺎ ﺍﻟﺪﻭﺍ ﺑﻨﻔﺴﻚ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺎﻳﻪ .. ﻭﺗﻤﺴﻜﻬﺎ ﻭﺗﺤﻄﻠﻬﺎ ﺍﻷﻛﻞ ﻓﻰ ﺑﻘﻬﺎ .. ﻓﻀﻠﺖ ﻣﻬﺘﻢ ﺑﻴﻬﺎ ﻭﻣﺮﺍﻋﻴﻬﺎ .. ﻟﺪﺭﺟﺔ ﺍﻧﻰ ﻛﻨﺖ ﺑﺪﺧﻞ ﻋﻠﻴﻚ ﺑﺎﻟﻠﻴﻞ ﺃﻻﻗﻴﻚ ﺣﺎﻃﻂ ﺍﻟﻘﻔﺺ ﺑﺘﺎﻋﻬﺎ ﺟﻤﺒﻚ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺴﺮﻳﺮ ﻭﺍﻧﺖ ﻧﺎﻳﻢ .. ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺳﺒﻮﻉ .. ﺍﻟﻌﺼﻔﻮﺭﺓ ﺭﺟﻌﺖ ﺗﺰﻗﺰﻕ ﺗﺎﻧﻰ .. ﻭﺧﻔﺖ ﻭﺑﺄﺕ ﻛﻮﻳﺴﺔ ﻳﻮﻣﻴﻬﺎ ﺍﻧﺖ ﻛﻨﺖ ﻫﺘﻄﻴﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺣﻪ
ﻇﻠﺖ ﺍﻻﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻣﺮﺳﻮﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﺎﻝ :
- ﻛﻨﺖ ﻣﺴﻤﻴﻬﺎ " ﺳﻤﺴﻤﻪ "
ﻭﺿﻌﺖ ﺃﻣﻪ ﻛﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻛﻔﻪ .. ﻓﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ ﺑﺤﺰﻡ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺑﻨﻰ ﻣﺒﻴﺘﺨﻼﺵ ﺃﺑﺪﺍً ﻋﻦ ﺣﺎﺟﻪ ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ .. ﻭﻻ ﺑﻴﺴﻴﺒﻬﺎ ﺗﻀﻴﻊ ﻣﻦ ﺍﻳﺪﻩ .. ﻭﺑﻴﺤﺎﺭﺏ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻔﻀﻞ ﻣﻌﺎﻩ .. ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺗﺴﺘﺎﻫﻞ
ﺷﻌﺮ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺄﻥ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺃﻣﻪ ﻟﻤﺴﺖ ﻭﺗﺮﺍً ﺣﺴﺎﺳﺎً ﻓﻴﻪ ﻭﺑﻌﺜﺖ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻪ ﺍﻷﻣﻞ ﻭﺍﻟﺘﻔﺎﺋﻞ ﻭ .. ﺍﻟﺤﺐ .. ﻗﺎﻡ ﻣﻦ ﻓﻮﺭﻩ ﻭﺃﻣﺴﻜﻬﺎ ﻣﻦ ﻳﺪﻫﺎ ﻟﺘﻘﻒ ﻭﻋﺎﻧﻘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺭﺑﻨﺎ ﻳﺨﻠﻴﻜﻲ ﻟﻴﺎ ﻳﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﺃﻡ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ
ﺍﺗﺒﺴﻤﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﺑﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻭﺭﺑﻨﺎ ﻳﺨﻠﻴﻚ ﻟﻴﺎ ﻳﺎ ﺃﺣﺴﻦ ﺍﺑﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ
ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺤﻤﺎﺱ ﻭﻋﻴﻮﻧﻪ ﺗﻠﻤﻊ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺮﺡ :
- ﺻﺪﻗﻴﻨﻲ ﻫﺘﺤﺒﻴﻬﺎ .. ﺃﻧﺎ ﻭﺍﺛﻖ ﺍﻧﻚ ﻟﻮ ﻋﺮﻓﺘﻴﻬﺎ ﻫﺘﺤﺒﻴﻬﺎ
ﺭﺑﺘﺖ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﺑﻜﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻨﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺍﻧﺖ ﺑﺘﺤﺒﻬﺎ ﻳﺒﺄﻩ ﺃﻧﺎ ﺃﻛﻴﺪ ﻫﺤﺒﻬﺎ
ﻋﺎﻧﻘﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮ ﺑﺄﻧﻪ ﺍﻗﺘﺮﺏ ﺧﻄﻮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﺑﻞ ﻗﻔﺰﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﺍﻗﺘﺮﺏ ﺑﻬﺎ ﻣﻦ ".. ﻳﺎﺳﻤﻴـــﻦ "
ﺩﺧﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﺛﻢ ﻃﺒﻌﺖ ﺍﻟﺒﺮﻳﺪ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺐ " ﻛﺮﻡ " ﻭﺃﻋﻄﺘﻪ ﺍﻳﺎﻫﻢ .. ﻭﻗﻔﺖ ﻟﻴﻤﻠﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻡ " ﺍﻟﺮﺩ ﻭﺑﻌﺪﻣﺎ ﺍﻧﺘﻬﻰ .. ﺭﺳﻤﺖ ﺗﻌﺒﻴﺮﺍً ﺟﺎﺩﺍً ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ " ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻃﻠﺐ ﻣﻦ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺣﺎﺟﻪ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً ﻭﻗﺎﻝ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻫﻮ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭﺩﺓ ﺍﻟﻌﻴﺪ ﻭﻻ ﺍﻳﻪ
ﺳﺄﻟﺘﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻟﻴﻪ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﻤﺮﺡ :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺠﻼﻟﺔ ﻗﺪﺭﻫﺎ ﻫﺘﺘﻨﺎﺯﻝ ﻭﺗﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭﺗﻄﻠﺐ ﻣﻨﻰ ﺃﻧﺎ ﻃﻠﺐ .. ﻳﺒﺄﻩ ﻻﺯﻡ ﻳﻜﻮﻥ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺩﻩ ﻣﻤﻴﺰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺑﻠﻎ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺍﻧﻰ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺁﺧﺪ ﺃﺟﺎﺯﺓ ﻗﺮﻳﺐ .. ﺑﺲ ﻣﺶ ﺃﻛﻴﺪ ﻟﺴﻪ ﻣﻌﺮﻓﺶ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﻫﺘﺎﺧﺪﻯ ﺍﻷﺟﺎﺯﺓ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﺶ ﺃﻛﻴﺪ ﻟﻴﻪ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻭﻗﻠﺖ :
- ﻻﻧﻰ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺃﺗﺨﻄﺐ
ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ " ﻛﺮﻡ .. " ﻭﻧﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻷﻭﺭﺍﻕ ﺍﻟﺘﻰ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﺍﻧﺸﻐﻞ ﺑﻬﺎ ﻓﺠﺄﺓ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﺣﺒﻴﺖ ﺃﺑﻠﻎ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻜﻮﻥ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻧﻰ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻜﻨﺶ ﻣﻮﺟﻮﺩﺓ ﻟﻔﺘﺮﺓ .. ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﺪﺍﺭﺕ ﻟﺘﻨﺼﺮﻑ ﻭﻋﻠﻰ ﺛﻐﺮﻫﺎ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺧﺒﻴﺜﺔ .. ﺗﺎﺑﻌﻬﺎ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻌﻴﻨﻴﻪ ﺣﺘﻰ ﺧﺮﺟﺖ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ .. ﺟﻠﺲ ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻭﺍﺟﻤﺎً .. ﻳﻔﻜﺮ ﻓﻴﻤﺎ ﻗﺎﻟﺘﻪ ﻟﻠﺘﻮ .. ﻭﻋﻦ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻴﺔ ﺧﻄﺒﺘﻬﺎ .. ﻭﺟﺪ ﻧﻔﺴﻪ ﻳﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ .. ﻓﺰﻓﺮ ﻭﻗﺎﻝ ﻟﻨﻔﺴﻪ ﺑﻀﻴﻖ ﺑﺼﻮﺕ ﻋﺎﻟﻰ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺎﻟﻰ ﻣﺘﺘﺨﻄﺐ ﻭﻻ ﺗﺘﻬﺒﺐ ﺃﻧﺎ ﻣﻀﺎﻳﻖ ﻧﻔﺴﻰ ﻟﻴﻪ
ﺣﺎﻭﻝ ﺍﻟﻌﻮﺩﺓ ﺍﻟﻰ ﺍﻛﻤﺎﻝ ﻋﻤﻠﻪ .. ﻟﻜﻦ ﺻﺪﻯ ﻛﻠﻤﺎﺗﻬﺎ ﻇﻞ ﻳﺘﺮﺩﺩ ﻓﻰ ﺃﺫﻧﻪ ﻟﻴﺸﺘﺖ ﺃﻓﻜﺎﺭﻩ .. ﻭﻭﺟﺪ ﻧﻔﺴﻪ ﻳﺘﺴﺎﺀﻝ ﻋﻦ ﺷﻜﻞ ﻭﺻﻔﺔ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﺬﻯ ﺳﻴﻜﻮﻥ ﻗﺮﻳﺒﺎً ﺧﻄﻴﺒﻬـــﺎ .
***********************
ﺗﻮﺟﻬﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺍﻟﻰ ﺣﻴﺚ ﺍﺳﻄﺒﻼﺕ ﺍﻟﺨﻴﻞ ﻭﻇﻠﺖ ﺗﻨﻈﺮ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﺗﺒﺤﺚ ﻋﻦ ﺷﺨﺺ ﻣﺎ ﺍﻟﻰ ﺃﻥ ﻭﺟﺪﺕ ﻣﻦ ﻳﻬﺘﻒ ﻣﻦ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﺑﻤﺮﺡ :
- ﺍﻳﻪ ﺩﻩ ﻣﺶ ﻣﻌﻘﻮﻝ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻨﻔﺴﻬﺎ ﻋﻨﺪﻧﺎ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﺩﻩ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻭﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺍﻟﻰ " ﻣﻬﺎ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺳﺘﻘﺒﻠﺘﻬﺎ ﺑﺎﻟﺘﺮﺣﺎﺏ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﻣﻬﺎ " ﺃﺧﺒﺎﺭﻙ ﺍﻳﻪ ؟
- ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ .. ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻐﻴﺒﺔ ﺩﻯ ﺑﻘﺎﻟﻚ ﻛﺘﻴﺮ ﻣﺒﺘﺠﻴﺶ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻨﺒﺮﻩ ﻓﻴﻬﺎ ﺗﻌﺎﻟﻰ :
- ﻳﻌﻨﻲ .. ﻛﻨﺖ ﻣﺸﻐﻮﻟﺔ ﺷﻮﻳﺔ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﻔﺎﻭﺓ :
- ﺑﺲ ﺑﺠﺪ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻧﻮﺭﺕ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻓﺎﺿﻴﺔ ﻧﺘﻜﻠﻢ ﺷﻮﻳﺔ
- ﻃﺒﻌﺎً ﻓﺎﺿﻴﺔ ﻭﺍﻥ ﻣﻜﻨﺘﺶ ﻓﺎﺿﺔ ﺃﻓﻀﺎﻟﻚ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺘﺮﻓﻊ .. ﻭﺳﺎﺭﺗﺎ ﻣﻌﺎً ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻓﺠﺄﺓ :
- ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﺑﺘﺸﺘﻐﻞ ﻫﻨﺎ ﺍﺳﻤﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻃﺒﻌﺎً ﺃﻋﺮﻓﻬﺎ .. ﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﺑﻴﺨﻔﻰ ﻋﻨﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺑﺮﺩﻩ .. ﻋﻴﺐ ﻋﻠﻴﻜﻲ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﺍﻳﻨﺎﺱ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﺭﻭﺑﺔ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮﻙ .. ﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻥ ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻫﺘﺠﺒﻴﻠﻰ ﻣﻦ ﺍﻵﺧﺮ
ﺳﺄﻟﺘﻬﺎ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﺴﺄﻟﻰ ﻋﻨﻬﺎ ﻟﻴﻪ ؟
- ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﻋﺮﻑ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﺗﻌﺮﻓﻴﻪ ﻋﻨﻬﺎ
ﻗﻘﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺑﺼﻰ ﻳﺎ ﺳﺘﻰ .. ﻫﻰ ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﻭﺃﺑﻮﻫﺎ .. ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺟﺒﻬﻢ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻫﻨﺎ ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺨﺒﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﺟﻮﺯﻫﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺪﻫﺸﺔ :
- ﻳﺨﺒﻴﻬﺎ ﻣﻨﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻭﻫﻰ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﺴﻌﺎﺩﺓ ﻹﻣﺘﻼﻛﻬﺎ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻗﻴﻤﺔ ﺗﺼﺐ ﺑﻬﺎ ﻓﻰ ﺃﺫﻥ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " :
- ﺃﺻﻞ ﺟﻮﺯﻫﺎ ﺩﻩ ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺮﺟﻌﻬﺎ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﺑﺎﻟﻌﺎﻓﻴﺔ ﻭﻫﻰ ﺭﻓﻌﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﻀﻴﺔ ﺧﻠﻊ .. ﻓﺎﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺟﺒﻬﺎ ﻫﻨﺎ ﻳﺨﺒﻴﻬﺎ ﻣﻨﻪ ﻭﺷﻐﻠﻬﺎ ﻫﻰ ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﻭﺃﺑﻮﻫﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .. ﻭﻣﻦ ﻓﺘﺮﺓ ﺻﻐﻴﺮﺓ ﺍﺗﺤﻜﻤﻠﻬﺎ ﺑﺎﻟﺨﻠﻊ .. ﻭﺧﻼﺹ ﺍﻃﻠﻘﺖ ﻣﻨﻪ
ﺷﺮﺩﺕ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻫﺎ ﻭﺍﻳﻪ ﻛﻤﺎﻥ ؟
- ﻫﻤﺎ ﺍﻟﺘﻼﺗﻪ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻫﻨﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻓﻰ ﺳﻜﻦ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ :
- ﺳﻜﻦ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ ؟
ﺳﺨﺮﺕ " ﻣﻬﺎ " ﻫﻰ ﺍﻷﺧﺮﻯ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻫﻰ ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﺃﻋﺪﻳﻦ ﻓﻰ ﺃﻭﺿﺔ .. ﻭﺑﺎﺑﺎﻫﺎ ﻓﻰ ﺃﻭﺿﺔ
- ﻭﺍﻳﻪ ﻛﻤﺎﻥ ﺗﻌﺮﻓﻴﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺨﺒﺚ :
- ﺍﻟﻠﻰ ﺃﻋﺮﻓﻪ ﻛﻤﺎﻥ ﺍﻧﻬﺎ ﺑﺘﻠﻒ ﺣﻮﻟﻴﻦ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " .. ﻭﺃﺧﺘﻬﺎ ﺑﺘﻠﻒ ﺣﻠﻮﻟﻴﻦ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ " .. ﻋﻘﺮﺑﺘﻴﻦ ﻫﻤﺎ ﺍﻻﺗﻨﻴﻦ ﺑﻨﺎﺕ ﻣﺶ ﺳﻬﻠﻪ
ﺭﻓﻌﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺣﺎﺟﺒﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺃﺧﺘﻬﺎ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺘﻠﻒ ﻋﻠﻰ " ﻛﺮﻡ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﻤﺎﺱ :
- ﺃﻳﻮﺓ ﺩﻯ ﻣﺶ ﻋﺘﻘﺎﻩ ﻭﺑﻴﻔﻀﻠﻮﺍ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﺑﺎﻟﺴﺎﻋﺎﺕ ﺟﻮﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺑﺤﺠﺔ ﺍﻧﻬﺎ ﺍﻟﺴﻜﺮﺗﻴﺮﺓ ﺑﺘﺎﻋﺘﻪ .. ﻭﺣﺘﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻛﻞ ﺷﻮﻳﺔ ﺗﺘﺤﺠﺞ ﻭﺗﺮﻭﺡ ﻟﻠﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﺑﺲ ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺓ ﻟﻠﻪ ﻫﻮ ﻣﺶ ﻣﺪﻳﻬﺎ ﻭﺵ ﺃﺑﺪﺍ ﻭﻋﻠﻰ ﻃﻮﻝ ﻳﻄﻨﺸﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ :
- ﺍﻇﺎﻫﺮ ﺍﻧﻚ ﻣﺶ ﺩﺭﻳﺎﻧﻪ ﺑﺎﻟﻠﻰ ﺑﻴﺤﺼﻞ .. " ﻋﻤﺮ " ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﺠﻮﺯﻫﺎ
ﺿﺮﺑﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﻜﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻫﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻪ ﻳﺘﺠﻮﺯﻫﺎ ؟
- ﺁﻩ ﺷﻮﻓﺘﻰ ﺍﻟﻤﺼﻴﺒﺔ .. ﻳﺘﺠﻮﺯ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﻣﻄﻠﻘﺔ ﻭﻣﺶ ﺑﺲ ﻛﺪﻩ ﻻ ﺑﺘﺸﺘﻐﻞ ﻫﻰ ﻭﺃﻫﻠﻬﺎ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻭﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻓﻰ ﺳﻜﻦ ﺍﻟﻌﻤﺎﻝ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻓﻀﻴﺤﺔ ﻛﺒﻴﺮﺓ ﺟﺪﺍً ﻟﻌﻴﻠﺘﻨﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺤﻘﺪ :
- ﺑﻨﺖ ﺍﻟﺘﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻴﻲﺕ .. ﻋﺮﻓﺖ ﺗﻠﻌﺒﻬﺎ ﺻﺢ .. ﻭﻗﻌﺘﻪ ﻭﺟﺎﺑﺖ ﺭﺟﻠﻴﻪ .. ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﺃﻭﻝ ﻣﺎ ﺷﻮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺃﻧﺎ ﻗﻮﻟﺖ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺩﻯ ﻣﺶ ﺳﻬﻠﻪ .. ﻭﻃﻠﻊ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺣﻖ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻋﺒﻴﻄﺔ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻟﻴﻪ ﻣﺪﻳﺎﻫﺎ ﺃﻛﺒﺮ ﻣﻦ ﺣﺠﻤﻬﺎ
- ﻋﺮﻓﺖ ﺗﻮﻗﻊ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﻭﺗﺨﻠﻴﻪ ﻫﻴﺘﺠﻮﺯﻫﺎ
ﻫﺘﻔﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻐﻀﺐ :
- ﻭﻣﻴﻦ ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻧﻪ ﻫﻴﺘﺠﻮﺯﻫﺎ .. ﻛﻞ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﺔ ﺍﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻫﻔﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻧﻔﺴﻪ ﻳﺠﺮﺏ ﺣﺎﺟﻪ ﺟﺪﻳﺪﻩ ﻣﺠﺮﺑﻬﺎﺵ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ .. ﻫﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﻟﻮﻛﻞ ﺃﻭﻯ ﺑﺲ ﻧﻔﺴﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ .. ﺯﻯ ﻣﺎ ﺑﺘﻔﻀﻠﻰ ﺗﺎﻛﻞ ﺃﻛﻞ ﻧﻀﻴﻒ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ ﻭﻓﺠﺄﺓ ﻧﻔﺴﻚ ﺗﻬﻔﻚ ﻋﻠﻰ ﻃﺒﻖ ﻛﺸﺮﻯ .. ﻫﺘﺘﺨﻄﺒﻠﻬﺎ ﻳﻮﻣﻴﻦ ﺯﻯ " ﻧﺎﻧﺴﻲ " ﻭﺗﺮﻭﺡ ﻟﺤﺎﻝ ﺳﺒﻴﻠﻬﺎ ﻟﻤﺎ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻧﻪ ﻏﻠﻂ ﻏﻠﻄﺔ ﻋﻤﺮﻩ ﺍﻧﻪ ﻓﻜﺮ ﻓﻰ ﻭﺍﺣﺪﻩ ﻣﺶ ﻣﻦ ﻣﺴﺘﻮﺍﻩ
ﺗﺮﻛﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " " ﻣﻬﺎ " ﺗﺘﺨﺒﻂ ﻓﻰ ﻣﺸﺎﻋﺮ ﺍﻟﺤﻘﺪ ﻭﺍﻟﻐﻀﺐ ﺍﻟﺬﻯ ﺍﺷﺘﻐﻞ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﻭﺫﻫﺒﺖ ﺍﻟﻰ ﺣﻴﺚ ﺗﻌﻤﻞ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﺃﺭﺍﺩﺕ ﺭﺅﻳﺔ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺧﺘﺎﺭﻫﺎ " ﻋﻤﺮ .. " ﺍﻟﺘﻘﺖ ﺑـ " ﻭﻻﺀ .. " ﺍﻟﺘﻰ ﻟﻢ ﺗﻌﻴﺮﻫﺎ ﺃﺩﻧﻰ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﻓﺈﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻭﺳﺄﻟﺘﻬﺎ :
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ ﻣﺸﻔﺘﻴﺶ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻭﻻﺀ " ﻓﻰ ﻗﻠﻖ ﺛﻢ ﺃﺷﺎﺭﺕ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﻘﻒ ﻓﻴﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻫﻰ ﺗﻌﻄﻰ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻤﻠﻔﺎﺕ ﺍﻟﻰ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﺣﺴﻦ " ﺍﻧﺘﻈﺮﺗﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻭﻋﻨﺪﻣﺎ ﺃﻗﺒﻠﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺈﺗﺠﺎﻫﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺴﺨﺮﻳﺔ ﻛﻤﺎ ﻓﻌﻠﺖ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .. ﺗﻮﻗﻔﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺃﻣﺎﻣﻬﺎ ﻭﻗﺪ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺪﻫﺸﺔ ﺍﻟﻤﻤﺰﻭﺟﺔ ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ ﻟﻨﻈﺮﺍﺕ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺴﺎﺧﺮﺓ .. ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺘﻌﺎﻟﻰ :
- ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻯ ﻣﺎ ﻭﺻﻔﺘﻚ ﻣﺎﻣﺎ
ﺗﺬﻛﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ .. ﺍﻧﻬﺎ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻔﺘﺎﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺳﺘﻘﺒﻠﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺒﻮﺍﺑﺔ ﻭﺃﻟﻘﺖ ﺑﻨﻔﺴﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺫﺭﺍﻋﻴﻪ ﻭﻗﺒﻠﺘﻪ .. ﺍﻧﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺍﺑﻨﺔ ﻋﻤﺘﻪ .. ﻭﺑﺎﻟﺘﺄﻛﻴﺪ ﺃﺗﺖ ﻟﺘﻠﻘﻰ ﻋﻠﻰ ﻣﺴﺎﻣﻌﻬﺎ ﺑﻌﺾ ﻣﺎ ﺃﻟﻘﺘﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﺍﻟﺪﺗﻬﺎ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﻭﺍﻟﻀﻴﻖ ﻭﺍﻟﻐﻀﺐ .. ﺃﻻ ﻳﻌﻠﻤﻮﻥ ﺃﻧﻬﺎ ﺭﻓﻀﺘﻪ .. ﻓﻠﻤﺎﺫﺍ ﻻ ﻳﺘﺮﻛﻮﻫﺎ ﻭﺷﺄﻧﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ
ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ .. ﻟﻜﻦ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺃﻭﻗﻔﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺃﻧﺎ ﻣﻴﻦ ؟
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﻷ ﻣﻴﻬﻤﻨﻴﺶ ﺃﻋﺮﻑ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺘﺮﻓﻊ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﻠﺘﻔﺖ ﻟﻜﻼﻣﻬﺎ :
- ﺃﻧﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻨﺖ ﻋﻤﺖ " ﻋﻤﺮ "
ﺻﻤﺘﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻟﻢ ﺗﺮﺩ .. ﻓﺄﻛﻤﻠﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﺘﻌﺎﻟﻰ :
- ﻣﺶ ﺑﻨﺖ ﻋﻤﺘﻪ ﺑﺲ .. ﺃﻧﺎ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺸﺘﻐﻞ ﻣﻌﺎﻩ ﻓﻰ ﺍﻟﺸﺮﻛﺔ ﻣﺪﻳﺮﺓ ﺍﻟﻌﻼﻗﺎﺕ ﺍﻟﻌﺎﻣﺔ .. ﻭﻏﻴﺮ ﻛﺪﻩ ﺃﻧﺎ ﻭ " ﻋﻤﺮ " ﻣﺘﺮﺑﻴﻴﻦ ﻣﻊ ﺑﻌﺾ ﻣﻦ ﻭﺍﺣﻨﺎ ﺻﻐﻴﺮﻳﻦ ﻭﻣﻜﻨﺎﺵ ﺑﻨﻔﺘﺮﻕ ﺃﺑﺪﺍً
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻘﺪﺭﻯ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺃﻧﺎ ﺣﺐ ﺍﻟﻄﻔﻮﻟﻪ ﻭﺍﻟﻤﺮﺍﻫﻘﺔ ﺑﺘﺎﻉ " ﻋﻤﺮ "
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻛﻞ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﺑﺘﻘﻮﻟﻴﻪ ﺩﻩ ﻣﻴﺨﺼﻨﻴﺶ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ .. ﺑﻌﺪ ﺍﺫﻧﻚ
ﻭﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻭﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ .. ﻇﻠﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﻐﻞ ﻟﺒﺮﻫﻪ ﺛﻢ ﺍﻧﺼﺮﻓﺖ
ﺷﻌﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ ﻳﻌﺼﻒ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻛﺎﻧﺖ ﻣﺼﻤﻤﻪ ﻋﻠﻰ ﺃﻻ ﺗﺪﻉ ﺃﺣﺪﺍً ﻳﻘﻠﻞ ﻣﻦ ﺷﺄﻧﻬﺎ ﺃﻭ ﻳﺤﻂ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﻫﺎ .. ﻫﻰ ﻟﻦ ﺗﺘﺨﻠﻬﺎ ﻋﻦ ﻣﻼﺑﺴﻬﺎ ﺍﻟﻤﺤﺘﺸﻤﺔ ﻭﺣﺠﺎﺑﻬﺎ ﻟﺘﺮﺿﻰ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﺃﻭ ﻟﻴﻘﺎﻝ ﻋﻨﻬﺎ ﺭﺍﻗﻴﺔ .. ﻓﻠﻴﻘﻞ ﻣﻦ ﺣﻮﻟﻬﺎ ﻣﺎ ﻳﻘﻮﻟﻮﻥ ﻃﺎﻟﻤﺎ ﺗﺮﺿﻰ ﺭﺑﻬﺎ ﻭﻻ ﺗﻌﺼﻴﻪ .. ﻓﻼ ﺷﺊ ﺁﺧﺮ ﻳﻌﻨﻴﻬﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺜﻖ ﺑﺄﻥ ﻣﻦ ﺃﺭﺿﻰ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻭﺃﺳﺨﻂ ﺍﻟﻠﻪ ﺳﺨﻂ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺃﺳﺨﻂ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﻨﺎﺱ .. ﻟﺬﻟﻚ ﻛﺎﻧﺖ ﻗﺎﻋﺪﺗﻬﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻀﻌﻬﺎ ﺩﺍﺋﻤﺎً ﻧﺼﺐ ﻋﻴﻨﻬﺎ .. ﻣﻦ ﻭﺟﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻤﺎﺫﺍ ﻓﻘﺪ ﻭﻣﻦ ﻓﻘﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻤﺎﺫﺍ ﻭﺟﺪ
************************
ﺫﻫﺒﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﻰ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺔ ﺍﻟﻐﺪﺍﺀ .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﺃﻥ ﺗﺘﺠﻨﺐ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﺷﻴﻤﺎﺀ " ﻭ " ﻣﻬﺎ " ﺣﺘﻰ ﻻ ﻳﻄﻠﺒﺎ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻹﻧﻀﻤﺎﻡ ﺍﻟﻴﻬﻤﺎ .. ﺫﻫﺒﺖ ﻟﻠﺠﻠﻮﺱ ﺑﺮﻓﻘﻪ " ﻭﻻﺀ " ﻭﺃﺻﺪﻗﺎﺋﻬﺎ .. ﺭﺣﺒﺖ ﺑﻬﺎ " ﻭﻻﺀ " ﻭﻋﺮﻓﺘﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻔﺘﻴﺎﺕ ﺍﻟﺜﻼﺙ ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﺎﺕ ﻣﻌﻬﺎ .. ﻇﻠﺖ ﺗﺴﺘﻤﻊ ﺍﻟﻰ ﺣﺪﻳﺜﻬﻦ ﺍﻟﻤﺎﺯﺡ ﻭﺗﺘﺸﺎﺭﻙ ﻣﻌﻬﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﺤﻮﺍﺭ ﻭﺍﻟﻤﺰﺍﺡ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺳﻌﻴﺪﺓ ﺑﺼﺤﺒﺘﻬﻦ ﻟﻠﻐﺎﻳﺔ .. ﺃﻧﻬﺖ ﻏﺪﺍﺋﻬﺎ ﻭﺃﺛﻨﺎﺀ ﺍﻧﺼﺮﺍﻓﻬﺎ ﻭﺟﺪﺕ " ﻣﻬﺎ " ﺗﻮﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻣﺶ ﻛﻨﺘﻰ ﺗﻌﺮﻓﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﻋﺮﻭﺳﻪ .. ﻋﺸﺎﻥ ﻧﻔﺮﺣﻠﻚ
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﺑﺘﺸﻔﻰ :
- ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﺃﻧﺎ ﻣﻔﻴﺶ ﺣﺎﺟﺔ ﻫﻨﺎ ﺗﺴﺘﺨﺒﻰ ﻋﻠﻴﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻋﺮﻓﺘﻰ ﻣﻨﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻣﺼﺎﺩﺭﻯ ﺍﻟﺨﺎﺻﻪ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺈﻧﺪﻓﺎﻉ ﻭﺑﺪﻭﻥ ﺗﻔﻜﻴﺮ :
- ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻋﻤﺮ " ﻫﻮ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﻚ ؟
ﺻﻤﺘﺖ " ﻣﻬﺎ " ﻗﻠﻴﻼً .. ﻭﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﻧﻬﺎ ﺗﺼﻴﺪﺕ ﻓﺮﺻﺔ ﻟﺘﻌﻜﺮ ﺻﻔﻮ ﻣﺰﺍﺟﻬﺎ ﻓﻘﺎﻟﺖ :
- ﻣﺶ ﻫﺮﻳﺤﻚ ﻫﺴﻴﺒﻚ ﻋﻠﻰ ﻧﺎﺭﻙ ﻛﺪﻩ
ﺛﻢ ﺗﺮﻛﺘﻬﺎ ﻭﻏﺎﺩﺭﺕ ﺍﻟﻘﺎﻋﺔ .. ﺷﻌﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ ﺍﻟﺸﺪﻳﺪ .. ﺃ " ﻋﻤﺮ " ﻣﻦ ﺃﺧﺒﺮﻫﺎ .. ﻭﻟﻤﺎﺫﺍ ﻳﺨﺒﺮﻫﺎ .. ﻟﻤﺎﺫﺍ ﺃﺻﻼً ﻳﺘﺤﺪﺙ ﻓﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ .. ﺃﻟﻢ ﻳﻨﺘﻬﻰ ﺑﺮﻓﻀﻬﺎ ﺍﻳﺎﻩ .. ﺃﺣﻘﺎً ﻳﻘﺼﺪ ﻣﺎ ﻗﺎﻟﻪ ﻟﻬﺎ ﺑﺄﻧﻪ ﻟﻦ ﻳﺘﺮﻛﻬﺎ .. ﻭﺑﺄﻧﻬﺎ ﺃﺻﺒﺤﺖ ﻟﻪ ﻭﻣﻠﻜﻪ .. ﺃﺷﻌﺮﺗﻬﺎ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﺑﺎﻟﻘﺸﻌﺮﻳﺮﺓ .. ﺣﺎﻭﻟﺖ ﻧﻔﺾ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻣﻦ ﺭﺃﺳﻬﺎ .. ﻭﻋﺎﺩﺕ ﻓﻰ ﻃﺮﻳﻘﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﻟﻜﻨﻬﺎ ﻟﺪﻫﺸﺘﻬﺎ ﺩﺧﻠﺖ ﻟﺘﺠﺪ " ﻋﻤﺮ " ﺟﺎﻟﺲ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻳﻤﺴﻚ ﺑﻴﺪﻩ ﻣﻴﺪﺍﻟﻴﻪ ﻣﻔﺎﺗﻴﺤﻬﺎ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻋﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻳﻘﻠﺒﻬﺎ ﺑﻴﻦ ﺃﺻﺎﺑﻌﻪ .. ﺭﺁﺗﻪ ﻓﺘﺴﻤﺮﺕ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ .. ﺭﺁﻫﺎ ﻓﻨﻬﺾ ﻟﻴﻘﻒ ﻓﻰ ﻣﻮﺍﺟﻬﺘﻬﺎ .. ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻓﺄﻓﺴﺢ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ .. ﺟﻠﺴﺖ ﻋﻠﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﻭﺃﺧﺮﺟﺖ ﺃﺣﺪ ﺍﻟﻤﻠﻔﺎﺕ ﻭﻗﻠﻢ ﻭﺑﺪﺃﺕ ﻓﻰ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻤﻠﺤﻮﻇﺎﺕ ﺩﻭﻥ ﺃﻥ ﺗﺘﺤﺪﺙ ﻣﻌﻪ ﺃﻭ ﺗﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ .. ﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﻜﻔﻴﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﺃﺧﺬ ﻳﺘﻔﺤﺺ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻭﺍﻟﺘﻌﺒﻴﺮﺍﺕ ﺍﻟﻐﺎﺿﺒﺔ ﺍﻟﻮﺍﺿﺤﻪ ﻋﻠﻴﻪ .. ﻓﺴﺄﻟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻣﺎﻟﻚ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺿﺎﻳﻘﺘﻚ ؟
ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻳﻮﺓ
- ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﻣﻀﺎﻳﻘﻚ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻧﺖ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﻟﻬﺎ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﺃﺷﺎﺣﺖ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﺑﺴﺮﻋﻪ ﺣﺘﻰ ﻻ ﺗﻘﻊ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺳﺤﺮﻫﺎ .. ﻗﺎﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﺣﺎﻧﻰ :
- ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻣﻨﻰ ﻟﻴﻪ
ﻫﺒﺖ ﻭﺍﻗﻒ ﻓﻰ ﻣﻮﺍﺟﻬﺘﻪ .. ﻓﺎﻋﺘﺪﻝ ﻓﻰ ﻭﻗﻔﺘﻪ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺃﻭﻻ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺣﺒﻪ ﺃﺑﺪﺍً ﺍﻻﺳﻠﻮﺏ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺖ ﺑﺘﻜﻠﻤﻨﻰ ﺑﻴﻪ ﻻﺯﻡ ﻳﺒﻘﻰ ﻓﻰ ﺣﺪﻭﺩ ﺑﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ .. ﺛﺎﻧﻴﺎً ﻛﻞ ﺷﻮﻳﺔ ﺃﺷﻮﻓﻚ ﺃﺩﺍﻣﻰ ﺃﻛﻦ ﻣﻔﻴﺶ ﻭﺭﺍﻙ ﺣﺎﺟﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺩﻯ ﻏﻴﺮﻱ .. ﺛﺎﻟﺜﺎ ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﻗﻮﻟﺖ ﻟـ " ﻣﻬﺎ " ﺍﻧﻚ ﺍﺗﻘﺪﻣﺘﻠﻰ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﺃﻭﻻً : ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻒ ﺍﻧﻰ ﺗﺠﺎﻭﺯﺕ ﺣﺪﻭﺩﻯ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻜﻼﻡ .. ﺛﺎﻧﻴﺎً : ﺃﻳﻮﺓ ﻭﺭﺍﻳﺎ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺑﺲ ﺍﻧﺘﻰ ﺃﻭﻝ ﺍﻫﺘﻤﺎﻣﺎﺗﻰ .. ﺛﺎﻟﺜﺎً : ﺃﻧﺎ ﻣﺒﺘﻜﻠﻤﺶ ﻣﻊ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭ " ﻣﻬﺎ " ﺃﻭ ﻏﻴﺮﻫﺎ ﻋﻦ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺨﺼﻨﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺃﻣﺎﻝ ﻣﻴﻦ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﻬﺎ ؟
ﻗﺎﻝ ﺷﺎﺭﺣﺎً :
- ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻦ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺑﻨﺖ ﻋﻤﺘﻰ .. ﻷﻧﻬﻢ ﻳﻌﺮﻓﻮﺍ ﺑﻌﺾ
ﺷﻌﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺎﻟﻐﻀﺐ ﻳﺸﺘﻐﻞ ﺑﺪﺍﺧﻠﻬﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﺫﻛﺮ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺗﻠﻚ .. ﻭﻋﺎﻭﺩﺗﻬﺎ ﺫﻛﺮﻯ ﺭﺅﻳﺘﻬﻤﺎ ﻣﻌﺎً ﻣﺘﻌﺎﻧﻘﺎﻥ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﺪﻩ :
- ﻃﻴﺐ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ ﻋﺮﻑ ﻗﺮﺍﻳﺒﻚ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺍﻧﺘﻬﻰ .. ﻻﻧﻰ ﻣﺶ ﺣﺒﻪ ﺍﻥ ﺣﺪ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ .. ﻭﻻ ﺣﺒﻪ ﺍﻥ ﺣﺪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ
ﺍﻗﺘﺮﺏ ﺑﺮﺃﺳﻪ ﻣﻨﻬﺎ ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻣﺒﺎﺷﺮﺓ .. ﻓﺎﺭﺗﺠﻔﺖ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻧﻈﺮﺗﻪ ﺻﺎﺭﻣﻪ ﺣﺎﺯﻣﻪ ﻣﺼﻤﻤﻪ .. ﻗﺎﻝ ﺑﺼﻮﺕ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﺃﺗﻰ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻥ ﺳﺤﻴﻖ :
" - ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻣﻨﺘﻬﺎﺵ .. ﺍﺣﻨﺎ ﻟﺒﻌﺾ .. ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ .. ﺑﻌﺪ ﺷﻬﺮ .. ﺑﻌﺪ ﺳﻨﺔ .. ﻣﻴﻬﻤﻨﻴﺶ ﺃﺳﺘﻨﻰ ﺃﺩ ﺍﻳﻪ .. ﺍﻟﻤﻬﻢ ﺍﻧﻚ ﻓﻰ ﺍﻵﺧﺮ ﻫﺘﺒﻘﻰ ﻟﻴﺎ ﺃﻧﺎ
ﺍﺭﺗﺠﻒ ﻗﻠﺒﻬﺎ .. ﻓﺨﺮﺝ ﺻﻮﺗﻬﺎ ﻣﺮﺗﺠﻔﺎً :
- ﺍﻧﺖ ﻟﻴﻪ ﻣﺼﺮ ﺍﻹﺻﺮﺍﺭ ﺩﻩ
ﻗﺎﻝ ﻭﻗﺪ ﻟﻤﻌﺖ ﻋﻴﻨﺎﻩ :
- ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﻋﻤﻠﺘﻰ ﻓﻴﺎ ﻛﺪﻩ .. ﻭﺧﻠﺘﻴﻨﻲ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻒ ﻏﻴﺮﻙ .. ﻟﻤﺎ ﺑﺒﺼﻠﻚ ﺑﺤﺲ ﺍﻥ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﻗﻮﻳﺔ ﺭﺑﻄﺎﻧﻰ ﺑﻴﻜﻲ .. ﻭﺑﺘﺸﺪﻧﻰ ﻧﺤﻴﺘﻚ .. ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺃﺗﺤﺮﺭ ﻣﻨﻬﺎ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﺬﺑﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﻻ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﺤﺮﺭ ﻣﻨﻬﺎ
ﺃﻟﺠﻤﺘﻬﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻪ .. ﻭﺍﺷﺘﻌﻠﺖ ﺍﻟﻨﻴﺮﺍﻥ ﻓﻰ ﻭﺟﻨﺘﻴﻬﺎ .. ﻓﻐﺎﺩﺭﺕ ﻣﺴﺮﻋﺔ .. ﻛﺎﻟﻌﺎﺩﺓ .. ﻟﺘﻬﺮﺏ ﻣﻨﻪ .. ﻭﻣﻦ ﻧﻔﺴﻬـــﺎ .
**********************
ﻛﺎﻧﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻓﻰ ﻣﻜﺘﺒﻬﺎ ﺗﻀﺮﺏ ﺑﺄﺻﺎﺑﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﻟﻮﺣﺔ ﺍﻟﻤﻔﺎﺗﻴﺢ ﺃﻣﺎﻡ ﺍﻟﻜﻤﺒﻴﻮﺗﺮ .. ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺄﺣﺪﺍً ﻳﻘﻒ ﺑﺠﺎﻧﺒﻬﺎ ﺭﻓﻌﺖ ﺭﺃﺳﻬﺎ ﻟﺘﻔﺎﺟﺄ ﺑﺮﺅﻳﺔ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻳﻘﻒ ﺑﺠﻮﺍﺭﻫﺎ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً .. ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ "
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﺃﻓﻨﺪﻡ .. ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﻳﺰ ﺍﻟﺒﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ " ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ
- ﻷ .. ﺃﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻛﻰ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﺘﺤﺘﻪ ﻣﻌﺎﻛﻰ .. ﻳﻌﻨﻲ ﻋﺎﻳﺰ ﺭﻗﻢ ﻭﺍﻟﺪﻙ .. ﺃﻭ ﻭﻟﻰ ﺃﻣﺮﻙ
ﺍﺑﺘﺴﻢ ﺑﺤﺮﺝ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺃﻧﺎ ﻣﻌﺮﻓﺶ ﺗﻔﺎﺻﻴﻞ ﺃﻭﻯ ﻋﻨﻚ .. ﻭﺣﺎﺑﺐ ﺃﻋﺮﻑ ﺷﻮﻳﺔ ﺣﺎﺟﺎﺕ
ﻭﻗﻔﺖ ﻭﻗﺎﻟﺖ ﻟﻪ ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﻫﺎﻧﻰ " ﺃﻧﺎ ﻣﺸﻐﻮﻟﺔ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺖ
ﻭﻓﺠﺄﺓ ﻭﺟﺪﺕ " ﻛﺮﻡ " ﻳﺪﺧﻞ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻳﺤﻤﻞ ﻣﻠﻒ ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻋﺎﻳﺰ .......
ﻗﻄﻊ ﻛﻼﻣﻪ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﻗﻒ ﻳﺘﺤﺪﺙ ﺍﻟﻰ " ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " ﺷﻌﺮ ﺍﻟﺤﻨﻖ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻳﻚ ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ " ﻛﺮﻡ " .. ﺍﺣﻨﺎ ﺍﺗﻌﺮﻓﻨﺎ ﻗﺒﻞ ﻛﺪﻩ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻼ ﻣﺒﺎﻻﻩ :
- ﺑﺠﺪ ؟ .. ﻣﺶ ﻓﺎﻛﺮ
ﺛﻢ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﻟﻰ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺒﺮﻭﺩ :
- ﻋﺎﻳﺰ ﻧﺴﺨﺘﻴﻦ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻠﻒ ﺩﻩ .. ﺩﻗﻴﻘﺘﻴﻦ ﻭﺗﺠﺒﻴﻪ ﻋﻨﺪﻯ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ
ﺛﻢ ﺃﻟﻘﻰ ﻧﻈﺮﻩ ﺻﺎﺭﻣﻪ ﻋﻠﻰ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﺧﺮﺝ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﺑﻌﺪ ﺧﻤﺲ ﺩﻗﺎﺋﻖ ﺩﺧﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺗﺤﻤﻞ ﺍﻟﻤﻠﻔﺎﺕ ﺍﻟﻤﻄﺒﻮﻋﺔ ﻭﺿﻌﺘﻬﻢ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻭﻫﻤﺖ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ .. ﻟﻜﻨﻪ ﺍﺳﺘﻮﻗﻔﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﺩﻩ ﻣﻔﺘﻮﺡ ﻟﻠﺸﻐﻞ ﻣﺶ ﻟﻐﺮﺍﻣﻴﺎﺗﻚ ﻳﺎ ﺁﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ .. " ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻘﺎﺑﻠﻰ ﺧﻄﻴﺒﻚ ﻳﺒﺎﻩ ﻣﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻋﻨﺪﻙ ﺃﻣﺎﻛﻦ ﻛﺘﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﺗﺨﺮﺟﻰ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻌﺎﻩ
ﻫﺘﻔﺖ ﺑﻐﻀﺐ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻷ ﺍﺳﺘﻮﺏ ﻋﻨﺪﻙ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺴﻤﺤﻠﻜﺶ ﺍﻧﻚ ﺗﻘﻮﻟﻰ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﺩﻩ .. ﺃﻭﻻ ﺃﻧﺎ ﻣﻠﻴﺶ ﻓﻰ ﺍﻟﻐﺮﺍﻣﻴﺎﺕ ﻭﻗﻠﺔ ﺍﻷﺩﺏ .. ﺛﺎﻧﻴﺎً : ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻫﻮ ﺧﻄﻴﺒﻲ ﻓﺄﻧﺎ ﻣﺴﺘﺤﻴﻞ ﺃﺧﺮﺝ ﻣﻌﺎﻩ .. ﺛﺎﻟﺜﺎ : ﺃﻧﺎ ﻟﺴﻪ ﻣﻮﺍﻓﻘﺘﺶ ﻋﻠﻴﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺴﻤﺤﻠﻜﺶ ﺍﻧﻚ ﺗﻘﻮﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺧﻄﻴﺒﻲ ﺃﺻﻼً .. ﺭﺍﺑﻌﺎً : ﻟﻮ ﺍﺗﻜﻠﻤﺖ ﻣﻌﺎﻳﺎ ﺑﺎﻻﺳﻠﻮﺏ ﺩﻩ ﺗﺎﻧﻰ ﺃﻭ ﻟﻤﺤﺖ ﺑﺄﻯ ﺗﻠﻤﻴﺢ ﻣﺶ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺃﻧﺎ ﻫﺴﻴﺒﻠﻚ ﺍﻟﺸﻐﻞ ﻭﺃﻣﺸﻰ
ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭﺕ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﻓﻰ ﻋﺼﺒﻴﻪ
*******************
ﺃﺣﺎﻁ " ﻧﻮﺭ " ﺯﻭﺟﺘﻪ ﺑﺬﺭﺍﻋﻴﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺨﻠﻒ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﻫﺎ ﻭﺍﻗﻔﻪ ﺷﺎﺭﺩﺓ ﻓﻰ ﺷﺮﻓﺔ ﻏﺮﻓﺘﻬﻤﺎ ﺍﻟﺘﻰ ﺗﻄﻞ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺤﺪﻳﻘﺔ ﺍﻟﺨﻠﻔﻴﺔ ﻟﻠﻤﻨﺰﻝ .. ﺛﻢ ﻗﺎﻝ ﻟﻬﺎ ﻣﺒﺘﺴﻤﺎً :
- ﻛﻨﺖ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﻥ ﻗﻠﺒﻚ ﺃﺑﻴﺾ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺃﻋﻤﻞ ﺍﻳﻪ .. ﻣﺒﺤﺒﺶ ﺍﻟﻨﻜﺪ
ﺿﺤﻚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺩﻯ ﺃﻛﺘﺮ ﺣﺎﺟﻪ ﺑﺤﺒﻬﺎ ﻓﻴﻜﻲ
ﺍﺧﺘﻔﺖ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺘﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺑﺲ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﺃﻭﻯ .. ﺧﺎﻳﻔﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻳﻜﻮﻥ ﻣﻐﺸﻮﺵ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺩﻯ .. ﻭﺗﻜﻮﻥ ﻣﺶ ﻛﻮﻳﺴﺔ
ﻃﻤﺄﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼ :
- ﻫﻮ ﺭﺍﺟﻞ ﻭﻳﻘﺪﺭ ﻳﻌﺮﻑ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﻛﻮﻳﺲ .. ﻭﻛﻤﺎﻥ ﺣﺎﻭﻟﻰ ﺗﺘﻌﺮﻓﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﻛﻮﻧﻰ ﺭﺃﻯ ﻋﻨﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺍﻗﻊ ﺑﺪﻝ ﺍﻟﺘﺨﻤﻴﻨﺎﺕ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺭﺍﺳﻚ ﺩﻯ
- ﺍﺯﺍﻯ ﺑﺲ .. ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺃﺻﻼً ﺭﻓﻀﺘﻪ
ﻓﻜﺮ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻝ :
- ﻣﺎ ﻗﺎﻟﻜﻴﺶ ﺳﺒﺐ ﺍﻟﺮﻓﺾ ؟
- ﻷ .. ﺑﻴﻘﻮﻝ ﻣﺮﺿﺘﺶ ﺗﻘﻮﻟﻪ .. ﻭﺩﻯ ﻛﻤﺎﻥ ﺣﺎﺟﻪ ﻫﺘﺠﻨﻨﻰ .. ﻣﻴﻦ ﻣﺠﻨﻮﻧﻪ ﺗﺮﻓﺾ " ﻋﻤﺮ " .. ﺇﻻ ﻓﻰ ﺣﺎﻟﺔ ﻭﺍﺣﺪﻩ
- ﺍﻳﻪ ﻫﻰ ؟
- ﻳﻜﻮﻥ ﻓﻰ ﺣﻴﺎﺗﻬﺎ ﺣﺪ ﺗﺎﻧﻰ
ﺗﻨﻬﺪﺕ ﺑﻘﻮﺓ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺃﻧﺎ ﺧﺎﻳﻔﻪ ﺗﻜﻮﻥ ﺑﺘﺤﺐ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﺎﻧﻰ .. ﻭﻻ ﺗﻜﻮﻥ ﻟﺴﻪ ﻣﺘﻌﻠﻘﻪ ﺑﺰﻭﺟﻬﺎ .. ﻟﻮ ﻓﻌﻼً ﻛﺪﻩ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﻫﻴﺘﺼﺪﻡ .. ﺩﻩ ﺑﻴﺤﺒﻬﺎ ﺃﻭﻯ ﻳﺎ " ﻧﻮﺭ "
ﺍﻗﺘﺮﺡ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺯﻭﺟﻬﺎ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻃﻴﺐ ﻣﺎ ﺗﺘﻜﻠﻤﻰ ﻣﻌﺎﻫﺎ ﺍﻧﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺳﺘﻨﻜﺎﺭ :
- ﺍﺯﺍﻯ ﻳﻌﻨﻲ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ
- ﻃﻴﺐ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻗﻞ ﺣﺎﻭﻟﻰ ﺗﺘﻌﺮﻓﻰ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ ﻟﺒﻌﻴﺪ .. ﻫﻰ ﺃﺻﻼ ﻣﺘﻌﺮﻓﺶ ﺷﻜﻠﻚ .. ﺣﺎﻭﻟﻰ ﻋﻠﻰ ﺍﻷﻗﻞ ﺗﺸﻮﻓﻴﻬﺎ ﻭﺗﻜﻮﻧﻰ ﻭﻟﻮ ﻓﻜﺮﺓ ﻣﺒﺪﺋﻴﻪ ﻋﻨﻬﺎ
ﻗﺎﻟﺖ ﻭﻗﺪ ﺭﺍﻗﺖ ﻟﻬﺎ ﺍﻟﻔﻜﺮﺓ :
- ﻫﻔﻜﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﺩﻩ
*************************
ﺩﺧﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ ﻭﺍﻟﻐﻀﺐ ﺑﺎﺩٍ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺠﺎﻟﺴﻪ ﻋﻠﻰ ﻓﺮﺍﺷﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺍﻳﻪ ﻣﺎﻟﻚ .. ﺣﺪ ﺿﺎﻳﻘﻚ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺍﻟﺒﺎﺷﺎ ﻗﺎﻟﻰ ﻛﻠﻤﺘﻴﻦ ﺣﺮﻗﻮﺍ ﺩﻣﻰ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﺑﺎﺷﺎ ﻣﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
" - ﻛﺮﻡ " ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﺘﺮﻛﺰﻯ
- ﻗﺎﻟﻚ ﺍﻳﻪ ﻳﻌﻨﻲ
- ﺳﻰ ﺑﺘﺎﻉ ﺍﻟﻠﻲ ﺍﺳﻤﻪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﺩﻩ ﺟﺎﻟﻰ ﺍﻟﻤﻜﺘﺐ .. ﻛﺎﻥ ﻋﺎﻳﺰ ﺭﻗﻢ ﺑﺎﺑﺎ .. ﻭ " ﻛﺮﻡ " ﺩﺧﻞ .. ﻭﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﻣﺸﻰ .. ﺳﻌﻤﻨﻰ ﻛﻠﻤﺘﻴﻦ ﺳﻢ .. ﻗﺎﻝ ﺍﻳﻪ .. ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺗﻘﺎﺑﻠﻰ ﺧﻄﻴﺒﻚ ﻗﺎﺑﻠﻴﻪ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺗﺎﻧﻰ ﻓﻰ ﺍﻣﺎﻛﻦ ﻛﺘﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺭﺓ ﺣﻠﻮﺓ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺈﺳﺘﻐﺮﺍﺏ :
- ﻭﻣﻴﻦ ﻗﺎﻟﻪ ﺃﺻﻼً ﺍﻥ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻋﺎﻳﺰ ﻳﺘﻘﺪﻣﻠﻚ .. " ﻫﺎﻧﻰ " ﺍﻟﻠﻰ ﻗﺎﻟﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺭﺗﺒﺎﻙ :
- ﻷ ﻣﺶ " ﻫﺎﻧﻰ " .. ﺃﻧﺎ ﺍﻟﻠﻰ ﻗﻮﻟﺘﻠﻪ
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ؟
ﺻﻤﺘﺖ ﻗﻠﻴﻼً ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺨﺒﺚ :
- ﻋﺸﺎﻥ ﻳﺘﺤﺮﻙ ﺷﻮﻳﻪ
ﺛﻢ ﻋﺎﺩﺕ ﻟﺘﺸﻌﺮ ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻫﻮ ﺍﺗﺤﺮﻙ ﻓﻌﻼً ﺑﺲ ﺍﺗﺤﺮﻙ ﻓﻰ ﺍﻹﺗﺠﺎﻩ ﺍﻟﻐﻠﻂ
ﺍﺑﺘﺴﻤﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﺣﺴﻦ ﻭﻗﻌﺘﻰ ﻓﻰ ﺷﺮ ﺃﻋﻤﺎﻟﻚ
ﺛﻢ ﺍﺳﺘﻄﺮﺩﺕ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺘﻰ ﻧﺎﻭﻳﻪ ﺗﻮﺍﻓﻘﻰ ﻋﻠﻰ " ﻫﺎﻧﻰ " ؟
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺈﺳﺘﻨﻜﺎﺭ :
" - ﻫﺎﻧﻰ " ﻣﻴﻦ ﺩﻩ ﺍﻟﻠﻲ ﺃﻭﺍﻓﻖ ﻋﻠﻴﻪ ﺩﻩ ﺣﺘﺖ ﻋﻴﻞ
ﺿﺤﻜﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻋﻴﻞ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺩﻩ ﺃﻛﺒﺮ ﻣﻨﻚ ﺑﺴﻨﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺈﺻﺮﺍﺭ :
- ﺑﺮﺩﻩ ﺷﻴﻔﺎﻩ ﻋﻴﻞ
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺠﺪﻳﻪ :
- ﻃﻴﺐ ﻟﻮ ﺍﻓﺘﺮﺿﻨﺎ ﺍﻥ " ﻛﺮﻡ " ﺍﺗﺤﺮﻙ ﻓﻰ ﺍﻹﺗﺠﺎﻩ ﺍﻟﺼﺢ .. ﺍﻧﺘﻰ ﻣﺶ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻧﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﻟﺴﻦ ﺑﻴﻨﻜﻮﺍ ﻛﺒﻴﺮ ﺷﻮﻳﻪ
ﺳﺄﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " :
- ﻟﻴﻪ ﻫﻮ " ﻛﺮﻡ " ﻋﻨﺪﻩ ﻛﺎﻡ ﺳﻨﻪ ؟
- ﻳﻌﻨﻲ 37 ﺍﻭ 38 ﻓﻰ ﺍﻟﺤﺪﻭﺩ ﺩﻯ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺪﻫﺸﻪ :
- ﻭﺍﻧﺘﻰ ﻋﺮﻓﺘﻰ ﻣﻨﻴﻦ
- ﺍﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﻨﺘﻰ ﻣﺶ ﻛﺎﻥ ﺯﻣﻴﻞ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺯﻭﺝ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻓﻰ ﺍﻟﻜﻠﻴﻪ
- ﺁﻩ ﺻﺤﻴﺢ
ﺛﻢ ﺃﺭﺩﻓﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ : "
- ﺑﺲ ﺗﻌﺮﻓﻰ ﺷﻜﻠﻪ ﻣﻴﺠﺒﺶ 37 ﺩﻯ ﺧﺎﻟﺺ .. ﺷﻜﻠﻪ ﻳﺪﻯ ﺃﺻﻐﺮ
ﺛﻢ ﻫﺘﻔﺖ ﻓﻰ ﻣﺮﺡ :
- ﻭﺑﻌﺪﻳﻦ ﺃﺻﻼ ﺍﻟﺒﻨﺖ ﺃﻧﻀﺞ ﻣﻦ ﺍﻟﻮﻟﺪ ﺍﻟﻠﻰ ﻓﻰ ﺳﻨﻬﺎ ﺑـ 3 ﺳﻨﻴﻦ ..
ﺿﺤﻜﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻳﺎ ﺳﻼﻡ .. ﻃﻴﺐ ﺑﺮﺩﻩ ﻟﺴﻪ ﺍﻟﻔﺮﻕ ﻛﺒﻴﺮ
ﺃﻛﻤﻠﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻤﺮﺡ :
- ﻭ " ﻛﺮﻡ " ﻳﺪﻯ ﺑﺘﺎﻉ 33 ﺳﻨﺔ .. ﻧﺨﺼﻢ ﻣﻨﻬﻢ ﺍﻝ 3 ﺳﻨﻴﻦ ﺍﻟﻨﻀﻮﺝ ﺑﺘﻮﻋﻰ ﻳﺒﻘﻰ ﻛﺪﻩ ﺍﻟﻔﺮﻕ ﺑﻴﻨﻰ ﻭﺑﻴﻦ " ﻛﺮﻡ " ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻔﺮﻕ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﻦ " ﺳﻤﺎﺡ " ﻭ " ﺃﻳﻤﻦ .. " ﻭﻧﻔﺲ ﺍﻟﻔﺮﻕ ﺍﻟﻠﻰ ﺑﻴﻨﻚ ﺍﻧﺘﻰ ﻭ " ﻋﻤﺮ "
ﻗﺎﻟﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ ﻳﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻣﺘﺤﻄﻴﺶ ﺍﺳﻤﻰ ﻣﻊ ﺍﺳﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻰ ﺟﻤﻠﺔ ﻭﺍﺣﺪﻩ
ﺿﺤﻜﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﺸﺪﺓ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﺛﻜﺮ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺛﻜﺮ .. ﺣﺎﺿﺮ ﻫﺒﻘﻰ ﺃﺣﻂ ﺑﻴﻨﻜﻮﺍ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﻛﺪﻩ .. ﺃﻭ ﺃﻗﻮﻟﻚ ﻧﻘﻄﺔ ﻭﻣﻦ ﺃﻭﻝ ﺍﻟﺴﻄﺮ
ﻗﺎﻣﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻗﺬﻓﺘﻬﺎ ﺑﻐﻴﻆ ﺑﺎﻟﻮﺳﺎﺩﺓ ﺍﻟﺘﻰ ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺴﺘﻨﺪ ﻋﻠﻴﻬﺎ
***********************
ﺍﻧﺘﻬﻰ ﺍﻹﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻟﻤﻨﻌﻘﺪ ﻟﻸﻃﺒﺎﺀ ﺍﻟﻌﺎﻣﻠﻴﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻣﻊ ﻛﻞ ﻣﻦ " ﻋﻤﺮ " ﻭ " ﻛﺮﻡ " ﻭ " ﺃﻳﻤﻦ " ... ﻛﺎﻥ " ﻋﻤﺮ " ﻃﻮﺍﻝ ﺍﻹﺟﺘﻤﺎﻉ ﻳﺨﺘﻠﺲ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻟﺘﻰ ﺍﺧﺘﺎﺭﺕ ﺁﺑﻌﺪ ﻣﻘﻌﺪ ﻟﻠﺠﻠﻮﺱ ﻋﻠﻴﻪ .. ﺍﻧﻔﺾ ﺍﻹﺟﻤﺎﻉ ﻓﻜﺎﻧﺖ ﺃﻭﻝ ﻣﻦ ﻏﺎﺩﺭ ﺍﻟﻘﺎﻋﻪ .. ﻭﺟﺪﺕ ﺻﻮﺕ ﺧﻠﻔﻬﺎ :
- ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻟﻮ ﺳﻤﺤﺘﻰ
ﻧﻈﺮﺕ ﺧﻠﻘﻬﺎ ﻟﺘﺠﺪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻗﺎﻟﺖ ﻓﻰ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺑﺘﺄﻓﻒ ( ﻳﺎﺭﺑﻲ ﻣﺶ ﻫﻨﺨﻠﺺ )
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﺯﻯ ﺣﻀﺮﺗﻚ ﻋﺎﻣﻠﻪ ﺍﻳﻪ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻨﻔﺎﺫ ﺻﺒﺮ :
- ﺧﻴﺮ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﻓﻲ ﺣﺎﺟﻪ ؟
- ﺃﻧﺎ ﺑﺲ ﻛﻨﺖ ﻋﺎﻳﺰ ﺭﻗﻢ ﻭﺍﻟﺪ ﺣﻀﺮﺗﻚ .. ﻻﻥ ﺍﻵﻧﺴﻪ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺍﺗﻜﺴﻔﺖ ﺗﺪﻳﻬﻮﻟﻰ
ﺻﻤﺘﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻗﻠﻴﻼً ﻟﺘﺘﺨﻴﺮ ﻛﻠﻤﺎﺗﻬﺎ ﺛﻢ ﻗﺎﻟﺖ :
- ﻣﻔﻴﺶ ﺩﺍﻋﻰ ﺍﻧﻚ ﺗﻜﻠﻢ ﻭﺍﻟﺪﻯ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ " ﻫﺎﻧﻰ "
ﻗﺎﻝ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻟﻴﻪ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭﺓ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﺮﺩﺩ :
- ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺼﺮﺍﺣﻪ .. ﻛﻞ ﺷﺊ ﻧﺼﻴﺐ
- ﻳﻌﻨﻲ ﺍﻳﻪ ؟
ﻭﺟﺪﺕ ﻓﺠﺄﺓ ﻣﻦ ﻳﻘﻮﻝ ﻣﻦ ﺧﻠﻔﻬﺎ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﺧﻴﺮ ﻳﺎ ﺩﻛﺘﻮﺭ ﻓﻰ ﺣﺎﺟﻪ ؟
ﻟﻢ ﺗﻠﺘﻔﺖ ﻷﻧﻬﺎ ﺗﻌﺮﻓﺖ ﻋﻠﻰ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺼﻮﺕ " .. ﻋﻤﺮ " .. ﻫﺎ ﻫﻮ ﻳﺘﺪﺧﻞ ﻓﻰ ﺃﻣﻮﺭﻫﺎ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ .. ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﻟﺤﻨﻖ .. ﻣﺘﻰ ﺳﻴﺘﻮﻗﻒ ﻋﻦ ﺫﻟﻚ ﻭﻳﺘﺮﻛﻬﺎ ﻭﺷﺄﻧﻬﺎ .. ﻗﺎﻝ ﻟﻪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻴﻨﻲ ﻭﺑﻴﻦ ﺍﻟﺪﻛﺘﻮﺭﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻳﺎ ﺑﺸﻤﻬﻨﺪﺱ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺤﺰﻡ :
- ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﺗﺨﺺ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺗﺨﺼﻨﻰ ﺃﻧﺎ ﻛﻤﺎﻥ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺤﺪﻩ .. ﻛﻴﻒ ﻳﺨﺎﻃﺒﻬﺎ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻫﻜﺬﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﻘﺐ .. ﻭﻛﻴﻒ ﻳﻘﻮﻝ ﺃﻥ ﻣﺎ ﻳﺨﺼﻬﺎ ﻳﺨﺼﻪ .. ﻟﻜﻦ " ﻋﻤﺮ " ﻟﻢ ﻳﻠﻘﻰ ﺑﺎﻻً ﻟﻨﻈﺮﺓ ﺍﻟﻐﻀﺐ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ .. ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻪ " ﻫﺎﻧﻰ " ﺑﺴﺨﺮﻳﻪ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻴﻪ ﺑﺄﻩ ﻛﻞ ﺍﻟﻠﻰ ﻳﺨﺼﻬﺎ ﻳﺨﺼﻚ ؟
ﻗﺎﻝ ﺑﻬﺪﻭﺀ :
- ﻷﻧﻰ ﺧﻄﻴﺒﻬﺎ
ﺷﻬﻘﺖ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺪﻫﺸﺔ .. ﻳﺎ ﻟﺠﺮﺋﺘﻪ .. ﺑﻞ ﻳﺎ ﻟﻮﻗﺎﺣﺘﻪ .. ﻛﻴﻒ ﻳﺠﺮﺅ ﻋﻠﻰ ﻗﻮﻝ ﺫﻟﻚ .. ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻰ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻗﺎﺋﻠﻪ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﺗﻨﻔﻰ ﻋﻦ ﻧﻔﺴﻬﺎ ﺗﻬﻤﻪ ﺃﻟﺼﻘﺖ ﺑﻬﺎ :
- ﻷ ﻣﺶ ﺧﻄﻴﺒﻲ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﺰﻡ :
- ﻷ ﺧﻄﻴﺒﻚ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﺍﻟﻴﻪ ﺑﺤﺪﻩ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﻷ ﻣﺶ ﺧﻄﻴﺒﻲ
- ﻷ ﺧﻄﻴﺒﻚ
ﺷﻌﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺴﺨﺎﻓﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﻮﺿﻊ ﺍﻟﺬﻯ ﻭﺻﻠﻮﺍ ﺍﻟﻴﻪ ﻓﻐﺎﺩﺭﺕ ﻣﺴﺮﻋﻪ .. ﺃﻣﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻓﻘﺪ ﺭﻣﻖ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻭﻋﻴﺪ ﺛﻢ ﻏﺎﺩﺭ ﻫﻮ ﺍﻵﺧﺮ .. ﻭﻗﻒ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻣﺬﻫﻮﻻً ﻳﻀﺮﺏ ﻛﻔﺎً ﻋﻠﻰ ﻛﻒ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺷﻜﻠﻰ ﻭﻗﻌﺖ ﻓﻰ ﻣﺰﺭﻋﺔ ﺷﻮﻳﺔ ﻣﺠﺎﻧﻴﻦ
ﺩﺧﻞ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﻰ ﻣﻜﺘﺒﻪ ﻭﺗﺒﻌﻪ " ﻛﺮﻡ " ﺛﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " .. ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﻓﺠﺄﺓ :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻃﺎﻳﻖ ﺃﺷﻮﻑ ﺃﺩﺍﻣﻰ ﺍﻟﺰﻓﺖ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﺳﻤﻪ " ﻫﺎﻧﻰ ﺷﺎﻛﺮ " ﺩﻩ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻭﻻ ﺍﻧﺎ ﻃﺎﻳﻖ ﺃﺷﻮﻓﻪ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻛﻠﻬﺎ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻣﺎ ﺗﻄﺮﺩﻩ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﺳﺎﻛﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﻴﻪ
- ﻫﻮ ﺑﻴﺸﺘﻐﻞ ﻫﻨﺎ ﻳﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻋﺸﺎﻥ ﺃﻃﺮﺩﻩ .. ﺩﻩ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﻴﻞ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻃﻠﺐ ﺍﻧﻪ ﻳﺘﺪﺭﺏ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﺈﻧﻔﻌﺎﻝ :
- ﻣﺎ ﻳﺸﻮﻓﻠﻪ ﺃﻯ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺗﺎﻧﻴﺔ ﻳﻐﻨﻲ ﻓﻴﻬﺎ .. ﺩﻩ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻬﻢ ﺩﻩ
ﺳﺄﻟﻪ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻟﻴﻪ ﻋﻤﻠﻚ ﺍﻳﻪ ﻋﺸﺎﻥ ﺗﻀﺎﻳﻖ ﻣﻨﻪ ﺃﻭﻯ ﻛﺪﻩ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﺃﻫﻮ ﺃﻧﺎ ﻛﺪﻩ ﻣﺶ ﻃﺎﻳﻘﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻟﻠﻄﺎﻕ
ﺳﺄﻟﻪ " ﻋﻤﺮ " :
- ﺃﻛﻴﺪ ﻓﻰ ﺳﺒﺐ
- ﻣﻦ ﻏﻴﺮ ﺳﺒﺐ .. ﻟﻤﺎ ﺑﺸﻮﻓﻪ ﺑﺤﺲ ﺍﻧﻰ ﻋﺎﻳﺰ ﺃﺩﻳﻠﻪ ﻗﻠﻢ ﺃﺧﻠﻰ ﺃﻓﺎﻩ ﺃﺩﺍﻡ ﻭﻭﺷﻪ ﻭﺭﻩ
ﺿﺤﻚ " ﻋﻤﺮ " ﻭ " ﺃﻳﻤﻦ " .. ﻓﻘﺎﻝ " ﻛﺮﻡ " ﺑﻀﻴﻖ :
- ﺑﺘﻀﺤﻜﻮﺍ .. ﺑﻜﺮﻩ ﺃﺧﺮ ﻣﺎ ﻫﺰﻫﻖ ﻫﻌﻤﻠﻬﺎ ﻭﻫﺘﺸﻮﻓﻮﺍ
ﺛﻢ ﺻﺎﺡ ﻓﻰ ﺣﻨﻖ :
- ﺩﻩ ﻭﺍﺩ ﻏﺘﻴﺖ
ﺛﻢ ﻗﺎﻡ ﻭﺍﻧﺼﺮﻑ .. ﺳﺄﻝ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺿﺎﺣﻜﺎً :
- ﻣﺎﻟﻪ ﺩﻩ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎ ﺃﻋﺮﻑ ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ
- ﻃﻴﺐ ﺍﻧﺖ ﻣﻀﺎﻳﻖ ﻣﻦ " ﻫﺎﻧﻰ " ﻟﻴﻪ ﻋﻤﻠﻚ ﺣﺎﺟﻪ ؟
ﻇﻬﺮﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻀﻴﻖ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻪ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻗﺎﻝ ﺑﺤﺪﻩ :
- ﻛﻞ ﺷﻮﻳﻪ ﺃﻻﻗﻴﻪ ﻭﺍﻗﻒ ﻳﺘﻜﻠﻢ ﻣﻊ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﻟﻤﺎ ﺃﺳﺄﻟﻪ ﻳﻘﻮﻟﻰ ﺣﺎﺟﻪ ﺧﺎﺻﻪ ﺑﻴﻨﻰ ﻭﺑﻴﻨﻬﺎ .. ﺃﻣﺎ ﺧﻼﺹ ﻗﺮﺑﺖ ﺃﻋﻤﻞ ﺯﻯ ﻣﺎ " ﻛﺮﻡ " ﻛﺎﻥ ﺑﻴﻘﻮﻝ ﻣﻦ ﺷﻮﻳﻪ
ﺿﺤﻚ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﻷ ﺩﻩ ﺍﻧﺘﻮﺍ ﺍﻹﺗﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻜﻮﺍ ﺻﻌﺒﻪ ﻣﻴﺘﺴﻜﺘﺶ ﻋﻠﻴﻬﺎ
ﺛﻢ ﻗﺎﻡ ﻟﻴﻐﺎﺩﺭ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻧﺎ ﻣﺎﺷﻰ ﺑﺄﻩ .. ﺁﻩ ﻋﻠﻰ ﻓﻜﺮﺓ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻌﺰﻭﻣﺔ ﺑﻜﺮﺓ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻐﺪﺍ .. " ﺳﻤﺎﺡ " ﻋﺰﻣﺎﻫﺎ
ﺳﺄﻟﻪ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ :
- ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ ؟
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺃﻳﻮﺓ ﻟﻮﺣﺪﻫﺎ .. ﺍﻳﻪ ﻋﺎﻳﺰ ﺍﻳﻪ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺨﺒﺚ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺑﺼﺮﺍﺣﺔ ﺍﻷﻛﻞ ﺍﻟﺒﻴﺘﻰ ﻭﺣﺸﻨﻰ ﺃﻭﻯ
ﺿﺤﻚ " ﺃﻳﻤﻦ " ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺍﻧﺖ ﻫﺘﺼﻴﻊ ﻋﻠﻴﺎ .. ﺍﺧﻄﻒ ﺭﺟﻠﻚ ﻟﺤﺪ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﺗﻼﻗﻰ ﺍﻟﺤﺎﺟﻪ " ﻛﺮﻳﻤﺔ " ﻋﻤﻼﻟﻚ ﺃﺣﻠﻰ ﺃﻛﻞ .. ﻫﻮ ﻓﻰ ﺯﻯ ﻧﻔﺲ ﻭﺍﻟﺪﺗﻚ ﺩﻯ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺃﻛﻞ ﻣﺤﺼﻠﺶ
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﻋﻤﺮ " ﻗﺎﺋﻼً :
" - ﺃﻳﻤﻦ " ﺧﻠﻴﻚ ﺟﺪﻉ ﻭﺍﻋﺰﻣﻨﻰ ﺑﻜﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻐﺪﺍﺀ
ﺿﺤﻚ " ﺃﻳﻤﻦ " ﺛﺎﻧﻴﺔ :
- ﻳﺎ ﺍﺑﻨﻰ ﻫﺘﺴﺘﻔﺎﺩ ﺍﻳﻪ .. ﺣﺘﻰ ﻟﻮ ﻋﺰﻣﺘﻚ ﻫﻴﺒﻘﻰ ﻫﻤﺎ ﺃﻋﺪﻳﻦ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ .. ﻭﺍﺣﻨﺎ ﺃﻋﺪﻳﻦ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺗﺎﻧﻰ
- ﻣﻠﻜﺶ ﺍﻧﺖ ﺩﻋﻮﺓ
- ﻃﻴﺐ .. ﻫﻘﻮﻝ ﻟـ " ﺳﻤﺎﺡ " ﺍﻧﻚ ﺟﺎﻯ
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﺑﺴﺮﻋﺔ :
- ﺑﺲ ﻣﺘﺨﻠﻴﻬﺎﺵ ﺗﻘﻮﻝ ﻟـ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ "
ﺍﺑﺘﺴﻢ " ﺃﻳﻤﻦ " :
- ﺃﻣﻮﺕ ﻭﺃﻋﺮﻑ ﻫﺘﺴﺘﻔﺎﺩ ﺍﻳﻪ .. ﺑﺲ ﻣﺎﺷﻰ ﻫﺮﻳﺤﻚ .. ﻳﻼ ﺳﻼﻡ
- ﺳﻼﻡ
ﺍﻧﺼﺮﻑ ﻭﺗﺮﻙ " ﻋﻤﺮ " ﻏﺎﺭﻗﺎً ﻓﻰ ﺍﻟﺘﻔﻜﻴﺮ .
************************
ﻛﺎﻧﺖ ﻓﻰ ﻏﺮﻓﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺳﺎﻫﺮﻩ .. ﺗﻘﺮﺃ ﺍﺣﺪﻯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻬﺎ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﻭﺟﺪﺕ ﻭﺭﻗﻪ ﺗُﺪﺱ ﻣﻦ ﺗﺤﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ .. ﻗﻔﺰﺕ ﻣﻦ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ ﻭﺃﺿﺎﺀﺕ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ .. ﻛﺎﻧﺖ ﻭﺭﻗﺔ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﺣﻤﺮﺍﺀ ﺍﻟﻠﻮﻥ .. ﻣﻄﻮﻳﺔ ﻧﺼﻔﻴﻦ .. ﺃﻣﺴﻜﺘﻬﺎ ﺛﻢ ﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻭﺍﺭﺗﺪﺕ ﺍﺳﺪﺍﻟﻬﺎ ﻭﻓﺘﺤﺖ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﻭﺧﺮﺟﺖ ﻟﺘﻨﻈﺮ ﻣﻨﻬﺎ .. ﻭﻟﺪﻫﺸﺘﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻭﺟﺪﺕ " ﻋﻤﺮ " ﻳﺨﺮﺝ ﻣﻦ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﻤﺴﻜﻦ .. ﻭﻳﺴﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﺗﺠﺎﻩ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺍﻟﺬﻯ ﻓﻴﻪ ﺷﺠﺮﺗﻬﺎ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺘﻬﺎﺩﻯ ﻓﻰ ﺳﻴﺮﻩ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻟﻴﺲ ﻓﻰ ﻋﺠﻠﺔ ﻣﻦ ﺃﻣﺮﻩ .. ﺧﻔﻖ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﺸﺪﺓ .. ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﻨﺎﻓﺬﺓ .. ﻭﺃﻣﺴﻜﺖ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺑﻴﻦ ﻛﻔﻴﻬﺎ .. ﻻ ﺗﺠﺮﺅ ﻋﻠﻰ ﻓﺘﺤﻬﺎ .. ﻟﻜﻦ ﻓﻰ ﺍﻟﻨﻬﺎﻳﺔ ﻏﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﻔﻀﻮﻝ .. ﻓﺘﺤﺖ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺑﻴﺪ ﻣﻬﺘﺰﻩ ﻗﻠﻴﻼً ﻭﺑﻘﻠﺐ ﻣﺘﻠﻬﻒ ﻛﺜﻴﺮﺍً .. ﻟﺘﺠﺪ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﻓﻴﻬﺎ :
ﻣﺘﻰ ﺳﺘﻌﺮﻓﻲ ﻛﻢ ﺃﻫﻮﺍﻙِ ﻳﺎ ﺃﻣﻼً ﺃﺑﻴﻊ ﻣﻦ ﺃﺟﻠﻪ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻭﻣﺎ ﻓﻴﻬﺎ
ﻟﻮ ﺗﻄﻠﺒﻲ ﺍﻟﺒﺤﺮ ﻓﻲ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﺃﺳﻜﺒﻪ ﺃﻭ ﺗﻄﻠﺒﻲ ﺍﻟﺸﻤﺲ ﻓﻲ ﻛﻔﻴﻚِ ﺃﺭﻣﻴﻬﺎ
ﺍﻧﺎ ﺃﺣﺒﻚ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻐﻴﻢ ﺃﻛﺘﺒﻬﺎ ﻭﻟﻠﻌﺼﺎﻓﻴﺮ ﻭﺍﻷﺷﺠﺎﺭ ﺃﺣﻜﻴﻬﺎ
ﺍﻧﺎ ﺃﺣﺒﻚ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻤﺎﺀ ﺃﻧﻘﺸﻬﺎ ﻭﻟﻠﻌﻨﺎﻗﻴﺪ ﻭﺍﻷﻗﺪﺍﺡ ﺃﺳﻘﻴﻬﺎ
ﺍﻧﺎ ﺃﺣﺒﻚ ... ﺣﺎﻭﻟﻲ ﺃﻥ ﺗﺴﺎﻋﺪﻳﻨﻲ
ﻓﺈﻥ ﻣﻦ ﺑﺪﺃ ﺍﻟﻤﺄﺳﺎﺓ ﻳﻨﻬﻴﻬﺎ
ﻭﺇﻥ ﻣﻦ ﻓﺘﺢ ﺍﻷﺑﻮﺍﺏ ﻳﻐﻠﻘﻬﺎ
ﻭﺇﻥ ﻣﻦ ﺃﺷﻌﻞ ﺍﻟﻨﻴﺮﺍﻥ ﻳﻄﻔﻴﻬﺎ
ﺗﺴﺎﺭﻋﺖ ﻧﺒﻀﺎﺕ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺍﻟﺬﻯ ﺃﺧﺬ ﻳﺮﻗﺺ ﻓﺮﺣﺎً ﻟﻮﻗﻊ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﻋﻠﻴﻪ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﻭﻛﺄﻥ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻧﺒﺖ ﻟﻪ ﺟﻨﺎﺣﺎﻥ ﻭﺃﺧﺬ ﻳﺮﻓﺮﻑ ﺑﻬﻤﺎ ﺩﺍﺧﻞ ﺻﺪﺭﻫﺎ .. ﻛﺎﻧﺖ ﺗﺸﻌﺮ ﺑﺄﻥ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﻓﻰ ﻳﺪﻫﺎ ﻫﻰ ﺃﻏﻠﻰ ﻫﺪﻳﺔ ﺣﺼﻠﺖ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻳﻮﻣﺎً .. ﻭﺃﻏﻠﻰ ﻣﻤﺎ ﺗﻤﻨﺖ ﺍﻟﺤﺼﻮﻝ ﻋﻠﻴﻪ .. ﺃﻋﺎﺩﺕ ﻗﺮﺍﺋﺘﻬﺎ ﻣﺮﺍﺕ ﻭﻣﺮﺍﺕ ﻭﺍﻹﺑﺘﺴﺎﻣﻪ ﻋﻠﻰ ﺷﻔﺘﻴﻬﺎ .. ﻣﺮﺭﺕ ﺃﺻﺎﺑﻌﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻜﻠﻤﺎﺕ ﺗﺘﺤﺴﺴﻬﺎ ﻭﻛﺄﻧﻬﺎ ﺗﺮﻳﺪ ﺣﻔﺮﻫﺎ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻟﻸﺑﺪ .. ﻻ ﺗﺪﺭﻯ ﺍﻟﻰ ﻣﺘﻰ ﻭﻗﻔﺖ ﺗﻌﻴﺪ ﻗﺮﺍﺋﺘﻬﺎ ﺑﺒﻂ ﻭﺭﻭﻳﻪ .. ﻃﻮﺗﻬﺎ ﻭﺣﻀﻨﺘﻬﺎ ﻓﻰ ﻛﻔﻬﺎ .. ﻓﺘﺤﺖ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﺮﻓﻪ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﺗﺘﻨﻈﺮ ﻋﻮﺩﺗﻪ .. ﻓﺒﺎﻟﺘﺄﻛﻴﺪ ﺳﻴﻌﻮﺩ ﻣﻦ ﻧﻔﺲ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﻟﻜﻰ ﻳﺼﻞ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺘﻪ .. ﻭﻗﻔﺖ ﻗﺮﺍﺑﻪ ﺍﻟﻨﺼﻒ ﺳﺎﻋﻪ .. ﺛﻢ ﻻﺡ ﻃﻴﻔﻪ ﻣﻦ ﺑﻌﻴﺪ .. ﻓﻮﻗﻔﺖ ﺗﺘﺨﻔﻰ ﺧﻠﻒ ﺍﻟﺴﺘﺎﺭﻩ ﺣﺘﻰ ﻻ ﻳﺮﺍﻫﺎ .. ﺃﻟﻘﻰ " ﻋﻤﺮ " ﻧﻈﺮﻩ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺸﺮﻓﻪ ﻓﺮﺟﻌﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﻮﺭﺍﺀ ﺧﺸﻴﺔ ﺃﻥ ﻳﺮﺍﻫﺎ .. ﺛﻢ ﺃﻋﺎﺩﺕ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﻣﺮﺓ ﺃﺧﺮﻯ ﻟﺘﺠﺪﻩ ﻳﻜﻤﻞ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ ﻫﻤﺖ ﺑﺎﻟﺪﺧﻮﻝ ﻟﻮﻻ ﺃﻧﻬﺎ ﺭﺃﺕ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻘﺒﻞ ﻓﻰ ﺍﺗﺠﺎﻫﻪ ﺩﻗﻘﺖ ﺍﻟﻨﻈﺮ ﻓﻮﺟﺪﺗﻬﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ .. " ﻭﻗﻔﺖ ﺗﺮﺍﻗﺐ ﻣﺎ ﻳﺤﺪﺙ ﻭﻫﻰ ﻣﻘﻄﺒﺔ ﺍﻟﺠﺒﻴﻦ
ﺗﻘﺪﻣﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻣﻦ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻭﻗﻔﺖ ﺃﻣﺎﻣﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺑﺈﺑﺘﺴﺎﻣﻪ :
- ﻛﻨﺖ ﻫﺮﺑﺎﻥ ﻓﻴﻦ ؟
ﻗﺎﻝ " ﻋﻤﺮ " ﻭﻫﻮ ﻳﻬﻢ ﺑﺎﻹﻧﺼﺮﺍﻑ :
- ﻛﻨﺖ ﺑﺘﻤﺸﻰ ﺷﻮﻳﺔ
ﺃﻣﺴﻜﺖ ﺫﺭﺍﻋﻪ ﻟﺘﻮﻗﻔﻪ .. ﺷﻌﺮﺕ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺎﻟﻀﻴﻖ ﻭﻫﻰ ﺗﺮﺍﻫﺎ ﻣﻤﺴﻜﺔ ﺑﺬﺭﺍﻋﻪ ﻋﻠﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻨﺤﻮ ﺩﻭﻥ ﺃﺩﻧﻰ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻣﻨﻪ .. ﻗﺎﻟﺖ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " :
- ﺍﺳﺘﻨﻰ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ " ﻋﺎﻳﺰﺓ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﻣﻌﺎﻙ ﺷﻮﻳﻪ
ﻗﺎﻝ ﺑﺸﺊ ﻣﻦ ﺍﻟﻀﻴﻖ :
- ﻣﻴﻨﻔﻌﺶ ﻧﺄﺟﻞ ﺍﻟﻜﻼﻡ ﻭﻗﺖ ﺗﺎﻧﻰ ﻳﺎ " ﺍﻳﻨﺎﺱ "
ﻗﺎﻟﺖ ﻣﺒﺘﺴﻤﻪ :
- ﻷ ﺩﻟﻮﻗﺘﻰ ﺃﺣﺴﻦ .. ﺃﻧﺎ ﺷﺎﻳﻔﻪ ﺍﻥ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﺍﻟﻮﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ
ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﺑﺈﻫﺘﻤﺎﻡ ﻗﺎﺋﻼً :
- ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ
ﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻪ ﻭﻭﺿﻌﺖ ﻛﻔﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺻﺪﺭﻩ .. ﻓﻨﻘﻞ ﻧﻈﺮﻩ ﻣﻨﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻛﻔﻬﺎ ﺛﻢ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻓﻰ ﺩﻫﺸﻪ .. ﻓﻘﺎﻟﺖ ﺑﺼﻮﺕ ﻫﺎﻣﺲ :
- ﺍﻧﺎ ﺑﺤﺒﻚ ﻳﺎ " ﻋﻤﺮ "
ﻛﺎﻥ ﻏﻀﺐ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻭﺻﻞ ﺍﻟﻰ ﺫﺭﻭﺗﻪ .. ﻭﻫﻰ ﺗﺮﺍﻫﻤﺎ ﻣﻘﺘﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﻰ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺤﺪ .. ﺩﻭﻥ ﺃﻯ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻣﻨﻪ .. ﺩﺧﻠﺖ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﺑﻌﻨﻒ .. ﻭﺻﻞ ﺍﻟﺼﻮﺕ ﺍﻟﻰ " ﻋﻤﺮ " ﺍﻟﺬﻯ ﺍﻟﺘﻔﺖ ﺑﺴﺮﻋﺔ ﻳﻨﻈﺮ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﺍﻟﺨﺎﻟﻴﻪ .. ﺳﺄﻝ ﻧﻔﺴﻪ ﻫﻞ ﺳﻤﻊ ﺣﻘﺎً ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﻳُﻐﻠﻖ ﺃﻡ ﺃﻥ ﺍﻟﺼﻮﺕ ﻣﺼﺪﺭﻩ ﺷﻴﺌﺎً ﺁﺧﺮ .. ﻫﻞ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﻣﻦ ﻓﻌﻠﺖ ﺫﻟﻚ .. ﻫﻞ ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ .. ﻫﻞ ﻗﺮﺃﺕ ﻭﺭﻗﺘﻪ .. ﻫﻞ ﺧﺮﺟﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺸﺮﻓﻪ ﻟﺘﺮﺍﻩ .. ﻛﺎﻥ ﻳﺴﺒﺢ ﻓﻰ ﺑﺤﺮ ﺍﻷﺳﺌﻠﻪ ﻋﻨﺪﻣﺎ ﺃﺧﺮﺟﺘﻪ " ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﻣﻦ ﺷﺮﻭﺩﻩ ﻭﻫﻰ ﺗﻤﺴﻚ ﺑﺬﺭﺍﻋﻪ ﻟﺘﺠﻌﻠﻪ ﻳﻠﺘﻔﺖ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
" - ﻋﻤﺮ " ﻣﺮﺩﺗﺶ ﻋﻠﻴﺎ
ﺍﻟﺘﻔﺖ " ﻋﻤﺮ " ﻟﻴﻨﻈﺮ ﺍﻟﻴﻬﺎ ﻭﻛﺄﻧﻪ ﻧﺴﻰ ﻭﺟﻮﺩﻫﺎ ﻗﺎﺋﻼً ﺑﺤﺪﻩ :
" - ﺍﻳﻨﺎﺱ " ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺍﻧﺘﻰ ﺑﺘﻘﻮﻟﻴﻪ ﺩﻩ
ﻧﺰﻉ ﺫﺭﺍﻋﻪ ﻣﻦ ﻳﺪﻫﺎ .. ﻭﺗﺮﻛﻬﺎ ﻭﻏﺎﺩﺭ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ .. ﺯﻓﺮﺕ ﺑﻀﻴﻖ ﻭﻧﻈﺮﺕ ﺑﺤﻘﺪ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺧﻤﻨﺖ ﺃﻧﻬﺎ ﻟﻐﺮﻓﺔ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺛﻢ ﺃﻋﺎﺩﺕ ﺃﺩﺭﺍﺟﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺰﺭﻋﺔ .
ﺍﺳﺘﻴﻘﻈﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻋﻠﻰ ﺻﻮﺕ ﻏﻠﻖ ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺸﺮﻓﺔ ﻭﺃﺿﺎﺀﺕ ﺍﻟﻨﻮﺭ ﻗﺎﺋﻠﻪ :
- ﺧﻴﺮ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ .. ﺍﻧﺘﻰ ﺍﻟﻠﻰ ﺭﺯﻋﺘﻰ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻛﺪﻩ ؟
ﻟﻢ ﺗﺠﺒﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﻧﻈﺮﺕ ﺍﻟﻴﻬﺎ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻓﻮﺟﺪﺕ ﻋﻼﻣﺎﺕ ﺍﻟﻐﻀﺐ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻓﺴﺄﻟﺘﻬﺎ ﺑﻠﻬﻔﻪ :
- ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ﻳﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ
ﺍﻟﺘﻔﺘﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺄﻋﻴﻦ ﺩﺍﻣﻌﻪ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻓﻰ ﺍﻥ ﺃﺧﺘﻚ ﻏﺒﻴﺔ ﺟﺪﺍً .. ﻭﻣﺒﺘﺘﻌﻠﻤﺶ ﻣﻦ ﺃﺧﻄﺎﺋﻬﺎ ..
ﺍﻧﻬﻤﺮﺕ ﻋﺒﺮﺓ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻨﺘﻬﺎ ﻓﻘﺎﻣﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﺍﻗﺘﺮﺑﺖ ﻣﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺻﻮﺕ ﺣﺎﻧﻰ :
- ﻣﺎﻟﻚ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺣﺼﻞ ؟
ﻗﺎﻟﺖ ﻟﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ " ﺑﺮﺟﺎﺀ :
" - ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻣﺶ ﻗﺎﺩﺭﺓ ﺃﺗﻜﻠﻢ ﺃﺭﺟﻮﻛﻰ .. ﺑﺲ ﻋﺎﻳﺰﺓ ﻣﻨﻚ ﺣﺎﺟﻪ ﻭﺍﺣﺪﺓ ﺑﺲ
- ﻗﻮﻟﻰ ﻳﺎ ﺣﺒﻴﺒﺘﻰ
ﻗﺎﻟﺖ ﺑﻤﺮﺍﺭﻩ :
- ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﺍﻛﻰ ﺗﺠﻴﺒﻰ ﺳﻴﺮﻩ " ﻋﻤﺮ " ﺃﺩﺍﻣﻰ ﺃﺑﺪﺍً .. ﻣﺶ ﻋﺎﻳﺰﻩ ﺃﺳﻤﻊ ﺃﻯ ﺣﺎﺟﻪ ﻋﻨﻪ .. ﻭﻻ ﺣﺘﻰ ﺃﺷﻮﻓﻪ .. ﻟﺤﺪ ﻣﺎ ﺃﻗﺪﺭ ﺃﻗﻨﻊ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻧﻨﺎ ﻧﻤﺸﻰ ﻣﻦ ﻫﻨﺎ
ﻗﺎﻟﺖ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﺑﻘﻠﻖ :
- ﻃﻴﺐ ﻗﻮﻟﻴﻠﻰ ﻓﻰ ﺍﻳﻪ ؟
ﺍﻧﺤﺪﺭﺕ ﺩﻣﻌﺔ ﺃﺧﺮﻯ ﻋﻠﻰ ﻭﺟﻬﻬﺎ ﻭﻗﺎﻟﺖ :
- ﻓﻰ ﺍﻧﻪ ﻭﺍﺣﺪ ﻓﺎﺿﻰ ﻭﺑﻴﻠﻌﺐ ﻓﻰ ﻛﻞ ﺣﺘﻪ ﺷﻮﻳﻪ .. ﺑﺲ ﺃﻧﺎ ﻣﺶ ﻫﻜﻮﻥ ﻟﻌﺒﺔ ﻓﻰ ﺍﻳﺪﻩ .. ﺃﻧﺎ ﻣﺸﺎﻋﺮﻯ ﺃﻏﻠﻰ ﻣﻦ ﺍﻧﻰ ﺃﺩﻳﻬﺎ ﻟﻮﺍﺣﺪ ﺯﻳﻪ
ﻗﺎﻟﺖ ﺫﻟﻚ ﻭﺗﻮﺟﻬﺖ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺒﺎﺳﻜﻴﺖ ﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻉ ﻓﻰ ﺃﺣﺪ ﺃﺭﻛﺎﻥ ﺍﻟﻐﺮﻓﺔ ﻭﺃﻃﺒﻘﺖ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﻓﻰ ﻗﺒﻀﺔ ﻳﺪﻫﺎ ﻭﺃﻟﻘﺖ ﺑﻬﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﺒﺎﺳﻜﻴﺖ .. ﺛﻢ ﺩﺧﻠﺖ ﺍﻟﺤﻤﺎﻡ ﻭﺃﻏﻠﻘﺖ ﺍﻟﺒﺎﺏ ﻭﺭﺍﺋﻬﺎ .. ﺫﻫﺐ " ﺭﻳﻬﺎﻡ " ﻭﺍﻟﺘﻘﻄﺖ ﺍﻟﻮﺭﻗﺔ ﺍﻟﺘﻰ ﺭﻣﺘﻬﺎ " ﻳﺎﺳﻤﻴﻦ .. " ﻓﺘﺤﺘﻬﺎ ﻭﻗﺮﺃﺗﻬﺎ .. ﺛﻢ ﻃﻮﺗﻬﺎ ﻭﻭﺿﻌﺘﻬﺎ ﻓﻰ ﺃﺣﺪ ﺍﻷﺩﺭﺍﺝ ﻭﻫﻰ ﺗﺘﻨﻬﺪ ﻓﻰ ﺣﺴﺮﻩ
