Matilda, yıllardır her gün gördüğü bir adamın, yalnızca kendisinin görebildiğini fark etti. Bu fark ediş ise hayatında köklü değişikliklere neden oldu. Ailesi, okulu ve arkadaşları onun hayatında tanıdığı insanlar değildi. Yaşadığı dünya, kendi gerç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yüzümde oluşan aptal gülümsemeyle, saatlerdir yatağın içinde dönüp duruyordum. Raven'in elimi tuttuğu anı düşününce kendime engel olamadım ve kahkaha atarak yüzümü kapattım. Öylesine güzel hislerin içerisindeydim ki şu an nasıl tarif edebilirdim emin değilim. Çok merak ettiğiniz bir kitabın hiç beklemediğiniz bir anda hediye edilmesi anında duyduğunuz sevinç gibiydi. Ya da uzun zamandır beklediğiniz filme giderken ki o heyecan gibi. Uzun bir süre tatlı yemedikten sonra aniden tatlı yediğinizde olan mutluluk gibi. Ve mutlu olmanıza neden olan bütün duygular gibi. Hayatımda hiç olmadığım kadar heyecanlı ve aptal hissediyordum.
Yastığımın altındaki telefonumu elime aldım ve hiç beklemeden WhatsApp'a girdim. Profil resmine tıklayıp, hayran bakışlarımı yüzünde gezdirdim. Aniden kafama dank eden şeyle ona neler dediğimi yeniden hatırladım. Ah! Fazla kapılmaya başladığımın bilincinde olmama rağmen kendimi durduramıyordum. Tanrı'm, Tanrı'm, Tanrı'm....
Dur bir dakika, ben ona ne yakışıklısın mı demiştim? Hayır, gördüğüm en yakışıklı kişisin demiştim. Hayır, hayır gördüğüm en yakışıklı hayaletsin demiştim galiba. Bunu hangi kafayla söylemiştim ben? Uykulu olan kafam güzel cevap. Zaten Raven'da tekrar açmamıştı bu konuyu ama ben ne dedim öyle! Ah aptal kafam...
"Matilda?" duyduğum yumuşak kadın sesiyle, başımı yastığımdan kaldırdım ve kapının eşiğinde elinde cam bir tabakla duran anneme baktım. Yüzünde kuşkulu bir ifadeyle bana bakıyordu. Sanırım bunun nedeni hala yüzümde asılı kalan şu 'benim sevgilim var çok mutluyum' sırıtmasıydı. Ama benim sevgilim olmadığından hızla sırıtmamı sildim.
"Puding ister misin?" dedi ve odama girdi. Elindeki pudingi komidinin üzerine bıraktı ve meraklı bakışları telefonuma kaydı. Raven'in resmi apaçık ortadaydı.
"Kim?" diye sorduğunda, ayrıyetten kaş gözde yapmıştı.
"Manken, çok yakışıklı değil mi?" diye sorduğumda, şipşak beynime ve yalan söylerken ki kusursuzluğuma bir kez daha şükrettim.
"Öyleymiş."dedi omuz silkerek. "Işığı kapatayım mı?" diye ekledi neredeyse çıkmak üzereyken.
"Hayır, iyi geceler."
"İyi geceler." dedikten sonra kapımı hafif aralık bırakarak odamda yalnız bıraktı beni annem.
Doğrulup komidinin üzerindeki pudingi aldığım esnada, telefonumun bildirim sesini duydum. Pudingi almaktan vazgeçip, hızla telefonu elime aldığımda heyecanla mesaj atan kişiye baktım.
Kargaların Şahı:"Uyudun mu?"
Mesaj beklediğimi düşünmesin diye komidinin üzerinden ağır hareketlerle pudingimi aldım ve içimden saymaya başlarken, yavaş yavaş çikolatalı pudingi yedim. Kendime tanıdığım bir dakika sürem dolunca, hiç beklemeden hızla cevap yazdım.
