Matilda, yıllardır her gün gördüğü bir adamın, yalnızca kendisinin görebildiğini fark etti. Bu fark ediş ise hayatında köklü değişikliklere neden oldu. Ailesi, okulu ve arkadaşları onun hayatında tanıdığı insanlar değildi. Yaşadığı dünya, kendi gerç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hayır, ben o kızın hasta olduğunu düşünmüyorum. " dedi Eleanora, ağzına bir salatalık atarak. "Evet, ilk başlarda belki hastaydı ama artık iyileşti. Bakın, o tam bir sinsi!" dediğinde Mattia kardeşine gözlerini devirerek baktı.
"Noora, saçmalama. " dedi Mattia düz bir sesle ve yeşil gözlerini bana dikti. Bıkkın bakan gözleri sonra yanımda, oturan Violet'e kaydı. Bakışlarına bir ciddiyet hakim olurken, Violet onu görmezden geldi.
"İkiniz birbirinize benzedeğiniz gibi aynı da düşünüyorsunuz. Hasta olmasa neden öyle şiddetli krizler geçirsin?" diye sordu bilmiş bir tavırla. Gözlerinde ikimizin de aptal olduğuna dair düşüncelerinin yansıması var gibiydi.
"Çünkü bu kız geldiğinden beri krizleri dahada arttı. Onun Raven'ı başka bir kızla paylaşmadığını herkes biliyor. Aşk da bir hastalıktır." Eleanora kararlı gözlerini herkesin üzerinde gezdirdi.
"Eleanora?" diye seslendi Scorpion, tıpkı benim gibi sessiz durmuş ve muhabbete dahil olmamıştı şimdiye kadar.
"Evet?" Eleanora, Scorpion'un onu çağırdığına şaşırmış gibiydi.
"Meselen olmayan şeyleri niye böyle büyütüyorsun?" diye sordu, insanların sinirini bozacak bir ciddiyetle. Söyledikleri çok önemli şeylermiş ve çok dikkatli olunması gereken konularmış gibi konuşuyordu. İnsanın üzerinde karşı konulmaz bir etkisi vardı.
"Elbette benim meselem! Raven ve Camellia benim de arkadaşlarım. Nasıl benim meselem olmuyor? " dedi Eleanora, Scorpion'un dediklerine inanamıyormuş gibi bir hali vardı. Mavi gözleri irice açılmış ve öfkeyle Scorpion'a bakıyordu.
"Noora, " dedi Mattia gözlerini devirerek. "Arkadaşlarını bu kadar önemsiyorsan al onları karşına ve ikisiyle konuş. Camellia hiçbir şey söylemiyor bile. Sen kendini paralıyorsun. "
Eleanora'nın gözleri bana döndü ve mavi gözleri anlayışla bana baktı. "Kafası çok yoğun çünkü. Katılmasada olur. " dedi Eleanora, bana bakarak. Teşekkürler anlamında küçük bir tebessümü Eleanora'ya yolladım.
"Olması gereken şeyler oldu. Raven'ın böyle bir kızla beraber olması bile hataydı zaten. Daisy'i bahane ederek ayrılması iyi oldu. " dedi Scorpion, acımasız bir sertlikle. Gözlerim hızla onun siyah gözlerini buldu. Soğuk bakışlarına aynı soğuklukla karşılık verirken, ortamda gergin bir sessizlik vardı. Eleanora, irice açılmış gözleriyle öylece bir bana bir Scorpion'a bakarken ne yapacağından emin değil gibi görünüyordu.
"Her şey kanla mı alakalı? " dedim ortamdaki gergin sessizliği daha da gerecek bir ses tonuyla. "İnsanlar kalpleriyle sever, kanıyla değil. Senin bir safkan olman, kanının bozuk olduğunu değiştirmiyor. Safkanlar her zaman asil olur. Sende o asalet yok. Kabasın ve insanlarla nasıl konuşman gerektiğine dair bir fikrin bile yok. Ağzına gelen her şeyi pat diye söylüyorsun ve karşındaki insanda nasıl bir etki yaratacağını düşünmüyorsun. "
