Matilda, yıllardır her gün gördüğü bir adamın, yalnızca kendisinin görebildiğini fark etti. Bu fark ediş ise hayatında köklü değişikliklere neden oldu. Ailesi, okulu ve arkadaşları onun hayatında tanıdığı insanlar değildi. Yaşadığı dünya, kendi gerç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başımın üzerinde üç kitap olmadığını hayal etmeye çalıştım. Kalın ciltli ve boynumun tutulmasına neden olabilecek üç kitap... Kitaplar eşliğinde yürümeye devam ederken, ayağımdaki 15 santim olan topuklu ayakkabılarımın hiç bir yardımı yoktu. İki kere ayağımı burkmuş ve kitapları yere devirmiştim. Bu dördüncü denemeydi ve sadece ilk denememde hemen ileride duran kırmızı kurdeleye varabilmiştim. Yavaş ve dikkatli adımlarla devam ederken, sınıftan çıt çıkmıyordu. Çünkü Beceri Öğretmeni olan Camation, bu şekilde ders veriyordu. Bunun birinci adım olduğunu söyledi yalnızca, devamında neler geleceğini henüz bilmiyordum.
"Çok güzel Camellia." dedi Camation, neredeyse kırmızı kurdeleye varacağım sırada.
"Ohh! " dedim kurdeleyi geçtiğimde ve başımdaki ağır kitapları hızla kaldırdım.
"Tebrikler, tatlım. Sen dinlen daha sonra tekrar deneriz. Sırada Canary var. " diye devam etti Camation.
Boş olan sırama oturduğumda, benim yerimi sarışın bir erkek almıştı. Kitapları başının üzerine koyup dik durduğunda, uzun boyu daha da ortaya çıkmıştı. Neredeyse 1.80 civarı olmalıydı.
"Üçüncü adım. " dedi tektüze bir sesle.
"Pekala... " dedi Camation ve kırmızı kurdelenin mesafesini arttırdı. Ardından o mistik sihirlerinden yaptı ve her iki metrede bir basketbol büyüklüğünde taşlar oluştu. Her taşın etrafını ise bir element sarıyordu.
Canary, başlangıç noktasına geldi ve son kez duruşunu düzelterek, koşmaya başladı. Kitaplar kafasında sallansa da, önemsemedi ve ilk ateş taşını aynı ateş taşıyla karşılık vererek parçaladı. Fakat bedeni tamamen dengesini kaybetmiş kitaplar yere düşmüştü.
Canary, bir kaç kere daha denediğinde aynı sonucu alınca Camation bir başka öğrenciyi çağırdı. Bu seferki bir ikinci adımdı ve tek yaptığı koşarak kitapları düşürmeden kırmızı çizgiye ulaştırmaktı. Kız bunu bir kaç kere daha tekrar etti ve sonunda ders bitti.
Eşyalarımı topladım ve sınıftaki arkadaşlarıma bakmadan çıkışa yöneldim. Yanlarında geçmekte olduğum iki erkek bana baktılar ve biri kolumu dürttü.
"Merhaba. " dedi oldukça sevecen bir sesle. Gözleri çekik, boyu ise en fazla 1.75 gibiydi. Turuncu renkli saçlarına şöyle bir baktım. Kore'lilere benziyordu açıkçası.
"Şey... Merhaba. " dedim çekinerek.
"Ben Leon ve bu da arkadaşım Scorpio. " dedi yanınadaki uzun boylu, esmer erkeği işaret ederek. Gözleri esmer tenine inat masmaviydi ve itiraf etmek gerekirse oldukça da yakışıklıydı. Kemikli bir yüzü vardı ve baya iri yarıydı. Saatlerini spor salonunda geçiriyor gibi bir hali vardı.
"Camellia," dedim kısaca ve bende Leon gibi gülümsedim.
Scorpio, soğuk gözlerini gözlerime dikerken ürperdiğimi hissettim. Öylesine soğuk ve ketum bir görüntüsü vardı ki... Kaşlarımı çatarak gözlerimi ondan çektim. Çünkü ona bakmak beni gereğinden fazla rahatsız etmişti.
