So I Married The Mafia Boss

Kabanata 1

  "At this point, I realize: He is making a monster of me."
― Zoe Cruz, Beastia   

Kabanata 1 - A Proposal

PADABOG kong inihagis ang aking sarili sa kama. Namumuhi ako sa Hunter na iyon. Siya na yata ang pinaka-aroganteng taong nakilala ko. In his angelic face of him, was a man with a dirty mind. I mean, yes that night may nangyari sa amin but it was a big mistake! Nakainom ako ng gabing iyon. I didn't even remember his face. Subalit habang ibinabaon ko na sa limot ang nangyari bigla na lamang itong magpapakita sa akin na parang kabuteng biglang susulpot sa kung saan. Tapos, biglang mang-aalok ng kasal? Baliw na ata ang lalaking iyon. Who would want to marry a stranger?

Bumangon ako saka kinuha ang unan sa tabi ko. Pinagsusuntok ko iyon out of my anger, frustration, and hate.

I imagine his face knocked down and bleeds. Hindi niya pwedeng gawin sa akin ito sa akin. He send his men in black to kidnap me for his wanted marriage? Damn, I'm not going to be his wife! Kung gusto niyang maghanap ng mapapangasawa, not me for petesake!

I slapped my forehead in disbelief, ano ba ang pinaplano niya? Alam ko na noong umalis ako sa kumpanya niya, hindi na niya ako patatahimikin pa. He even order his men para bantayan ako but I warned him not to do so. Ngayon, pa lang sinasakal na ako nito. His damn possessive for a stranger!

Ginulu-gulo ko ang buhok ko out of frustration. Pakiramdam ko biglang sumakit ang ulo ko. Bakit ba kasi nagawa kong maglasing ng gabing iyon? I just wanted to live my life to the fullest!

Gusto kong mapagamot si Alyanna at mabigyan ng magandang buhay si Mama. Gusto ko silang maiahon sa kahirapan. If papatulan ko ang alok ni Hunter. What a price! Daig ko pa ang nanalo sa lotto kapag nagkataon.

But I'm not that kind of girl, hindi ako yung tipong mang-aabuso lalo na sa estranghero.

Living this life sickening me. Living a life as a commoner is a battle to me. I need to fight for the sake of my family. Pero kahit anong kayod ko, ang sahod ko sa flower shop ay kulang pa para sa medical needs ni Alyanna.

Dumako ang paningin ko sa luma kong cellphone ng mag-ring iyon. I groaned when I saw my mom's number on screen. Siguradong problema na naman ang hatid nito. Kailan ba noong huli ako nitong kamustahin?

"Bakit gising pa kayo? May problema ba?", tanong ko sa kabilang linya.

"Anak, may pera ka pa ba diyan? Kailangan lang ni Alyanna."

Pumikit ako. Ano pa nga ba ang inaasahan ko? Every time na tatawag ito sa akin, lagi na lamang akong hinihingian ng pera.

"Mayroon pa naman akong naitabi. Ma, ano bang ginagawa ng asawa mo? Alam niyang may sakit ang anak niya pero ni hindi man lang ito makagawa ng paraan? Napakabatugan niya at laging alak ang inaatupag."

Hindi ko maiwasang taasan ang boses ko. Ang tinutukoy ko ay ang pangalawang asawa ni Mama. Nang mamatay ang aking ama, nag-asawa itong muli.

Kaya mas pinili kong mamuhay mag-isa dahil kinamumuhian ko ang ipinagpalit nito kay Papa.

"Anak, may trabaho naman siya sa construction at inaasikaso niya rin ang bukid pero kapos pa din ang kita."

I clicked my tounge for disagreement. "Ma, ano'ng tingin niyo s akin? Hirap na hirap din ako. Inalok ko kayong manirahan kasama ko pero mas pinili niyo ang batugan na yan kaysa sa akin."

Hindi ito nagsalita. I heard her breath on the other line.

"Ma, hello?"

"Anak..."