So I Married The Mafia Boss

Kabanata 40

HUNTER POV

I WAS CRAZY. I had to be crazy, because instead of waking this woman beside me and ask her address, I'd just keep on driving. Hahawakan ko sana ang mukha niya ng muli ko lang iyong ibalik sa manibela.

Her hair was messy. I was staring at her for a bit moment. I shook off my daze and said, "I hate you, you know that?"

Our roles seemed to have reversed, because I kept my calm but my heart still pounding abnormally. I was supposed to act brave yet how I am still trembling?

"Alam kong were not in the same chapter anymore. Pero why would you pick that fucker over me?"

Patuloy pa rin ako sa pagsasalita na animo gising at nauunawaan ng babaeng katabi ko ang mga sinasabi ko.

Napahampas pa ako sa manibela nang maalala ang nangyari kanina. Nang makita sa mismong harapan ko kung paano yakapin ni Light si Hailey. At ang lalaking iyon ang kapal ng mukhang nakatingin pa sa akin. Kung hindi siguro ako nakapagpigil baka kung ano pa ang nagawa ko rito.

"I hate you, Hailey for hurting me over and over again.", Umiling na lang ako saka ipinirmi na ang mga mata ko sa mahabang kalsada habang patuloy iyong binabagtas upang makarating sa bahay ko.

A pause. Okay lang ba kung iadadala ko siya roon?

I smiled faintly. Pinagpatuloy ko na lang ang pagmamaneho sa nakakabinging katahimikan.

Noon, siya ang babaeng magandang bagay na nangyari sa akin. Siya ang nagdala ng liwanag sa madilim kong mundo. Subalit siya rin pala ang nagdala ng karimlan sa buhay ko. At ang madilim kong mundo ay lalo pang nagdilim. Yes, I feel lonely.

Kanina pinahirapan ko siya. Lahat ng inis ko at init ng ulo ay ibinuhos ko sa kanya. Guilt. Yes, I feel guilty. Pauuwiin ko na nga sana siya pero nadatnan ko siyang mahimbing na nakatulog sa mesa niya habang ang mga papeles na pina-e-encode ko ay nagkalat sa table.

Inayos ko ang mga papel at pinagpatung-patong muli ang mga iyon. Ipapatapos ko na lamang siguro iyon sa ibang empleyado. Pagkatapos ay hinubad ko ang coat ko at ibinalot sa likuran niya habang iginiya ko naman ang aking sarili patungo sa harapan ng desk niya. Kumuha ako ng swivel chair at umupo roon. Pumapangalumbaba habang pinanood siya. Mga isang oras mahigit siguro ang nakalipas bago siya nagising.

Pigil na pigil pa ako sa pagtawa nang makita na muntik na siyang mahulog sa swivel chair niya ng makita ang presensya ko.

There will be time enough to change the world with the subtle magic. This too shall pass, I think.

"Hunter..."

Bigla ko tuloy naipreno ang sasakyan nang marinig ko ang bigla niyang pagtawag sa pangalan ko. Nang lingunin ko siya ay mahimbing pa rin siyang tulog.

Makailang beses akong napakurap. Imahinasyon ko lang ba iyon o naghahalucinate na ako sa kakaisip sa kanya kanina?

How much moral degradation can happen to me in such a short amount of time?

Muli ko na sanang bubuhayin pa ang makina ng sasakyan ng makarecieve ako ng call kay Mr. De Luna. Pero nang pindutin ko na ang receive call button. Isang boses ng babae ang narinig ko.

"Again, Brianna pwede ba huwag na huwag mong gagamitin ang numero ng ama mo!", Pangangaral ko sa babae. Sinubukan kong huwag magising si Hailey.

Narinig ko ang bungusngis ni Brianna sa kabilang linya. "C'mon, babe. I know naman na hindi mo sasagutin ang mga tawag ko unless si Daddy ang tatawag sayo."

Napabuga tuloy ako ng hangin sa sinabi niya. She is really one tough woman.

"So bakit ka napatawag?"