Sabah uyandığımda bizimkiler yanımda değildi. Meraklı ve hızlı bir şekilde evden çıktım. Dışarıda beni bekleyen manzarayı görünce kendimi sanki bu gün doğum günümmüş gibi hissettim,benden önce kalkıp,Hindistan cevizi sütü,Hindistan cevizini içindeki beyaz yeri ve lahana kökleriyle, bir kahvaltı hazıtlamışlardı. Bu ıssız adaya düşmemizin üzerinden tam olarak bir hafta geçmişti. Ve lahana ağacı kökünden başka bir şey yememiştik,ama şimdi hindistan cevizimiz de var. Biraz az olsada yeni yeni besinler bulmamız bizi hem motive ediyor hem de çeşitli vitaminler almamızı sağlıyor.
Hemen yemek yemek için oturduk yemeklerimizi yedikten sonra artık içini biraz da olsa ezberlediğimiz ormanın içine doğru yol almaya başladık.
Gittikçe yoruluyorduk,neredeyse bir buçuk saattir bu her yeri birbirine benzeyen ormanda yürüyoruz.
Aden yüksek bir sesle;
- Yakınlarda bir yerlerde akarsu var,sesi dinleyin!
Sözünü bitirir bitirmez arkasından biz de suyun sesini duyunca, Aden'in söylediklerini onayladık ve sesin geldiği yöne doğru seri ve büyük adımlar atarak yürümeye devam ettik.
Biraz sonra ilerde bir akarsuyun olduğunu gördük
işte o an bütün yorgunluğumu unuttum, dönüp bizimkilere baktım hepsinin gözlerinin içi gülüyordu. Bütün gücümüzle koştuk, ve nihayet "SU"
Bu bir dereydi
Eğilip hemen bir yudum aldım ve;
- işte TATLI SUUUU.
Sonra hepimiz sudan çatlayana
Kadar içtik,ve şişelerimizi doldurduk. hava kararmak üzereydi gün batıyordu. Bu nedenle koşar adımlarla eve doğru yürüdük.
Nihayet evdeyiz. Ne olursa olsun, günün sonunda dönebilecek bir evinizin olması gerçekten çok huzur verici.
Eve vardığımızda hava kararmıştı hemen eve girdik.
Ve aramızda şu konuşma geçti;
Sera;
- şu an dört bir yanı okyanuslarla çevrili bi adadayız ama balık tutmak aklıma yeni geldi.
Ben;
- gerçekten bunu daha önce nasıl düşünmedik.
Güney;
- gerçekten de,belki de bunun için gerekli aletimizin olmadığı içindir.
Aden ;
- belkide. Ama yarın ilk işimiz bu olsun.
Ben;
- tamam o halde yarın balık tutucaz.
Dedikten sonra hepimiz uykuya daldık.
