"Tam da tahmin ettiğim gibi, eninde sonunda bu olayın medyaya yansıyacağını biliyordum, ama kaçış yok şimdi tüm kanallar röpörtaj için çağıracak bizi"
"Ee, Tuna peki ne yapacağız?"
"Sera, bir hafta içinde hepimizin İstanbul'da toplanması gerek."
Hepimiz daha yeni kavuştuğumuz ailelerimizden ayrılıp İstanbul'a gittik. Önce internetten bazı haber ajanslarına yazdık aralarından bir tanesi geri dönüş yaptı, bu arada biz şu an bir pansiyonda kalıyoruz. Ertesi sabah bize dönüş yapan haber ajansı ile görüşmeye gittik, orada da hikayemizi anlatmak zorunda kaldık, yani görüşme beş altı saatimizi aldı...
Sonuç olarak yarın saat 19:00'da canlı yayında röpörtaj vereceğiz, bu gerçekten zor olacak gibi canlı olmasa biraz daha rahat olabilirdim ama yapacak bir şey yok.
Şu an röpörtaj vermeye gidiyoruz, çok heyecanlıyım.
1 AY SONRA...
Uzun bir aranın ardından tekrar merhaba, öncelikle her birinize bunu okuduğunuz ićin teşekkürler. Yaşadığımız bu bir aylık süreci kısaca özetleyecek olursak; neredeyse tüm yerel kanallara ve bazı yabancı kanallara aynı zamanda gazetelere röpörtaj verdik, tüm dünya yaşadıklarımızı heyecanla dinledi günlerce gündemde kaldık. E tabi bu işin bir de maddi tarafı var o kadar röpörtajdan elde ettiğimiz para ile ne yapacağımızı düşündük aklımıza gelen en mantıklı fikir bu yaşadıklarımızı bir film yapmaktı. Paranın bir kısmıyla çok içimize sinen güzel bir sinema filminin yapımına başladık tabi hala devam ediyor, bir diğer fikrimiz de benim ada yaşantımız boyunca yazdığım günlüğü iyi bir editör yardımı ile güzel bir romana çevirmekti. Peki kitabı bastırdık mı? Aslında cevabı biliyorsunuz çünkü başından beri o kitabı okuyorsunuz. Evet kitap bu şu an hala okumaya devam ettiğin, kısacası sizin hikayeniz burada bitiyor, ancak bizimkisi daha yeni başlıyor...
Tuna, Aden, Güney ve Sera' dan sevgilerle...
Onlar bu kitap boyunca birbirlerine daha çok bağlandılar , yani mutluydular umarım sen de okurken mutlu olmuşsundur...
SON
